Και το κράτος πατσαβούρα για να καθαρίζονται οι βρομιές τους

Υπάρχει κάτι ακόμα πιο ντροπιαστικό από τις ίδιες τις αποκαλύψεις του Al Jazeera και τον πρωτόγνωρο, ακόμα και για τα δικά μας δεδομένα, διασυρμό της Κύπρου;

Φοβάμαι πως ναι. Και δεν είναι καν οι γελοιότητες της κυβέρνησης να αναλώνεται σε τραγελαφικές «εξηγήσεις» -γενικόλογες, αόριστες και κυρίως παραπλανητικές δυστυχώς- οι οποίες δυσχεραίνουν τη θέση μας και μας καθιστούν ακόμη περισσότερο άχθος παρά μέλος της ΕΕ.

Είναι το θράσος. Το απύθμενο θράσος με το οποίο συνεχίζεται η κοροϊδία, προς τα μέσα και προς τα έξω. Διότι μόνο θράσος μπορεί να είναι την ώρα που και η EE ετοιμάζεται να κινηθεί εναντίον μας, η Πολιτεία να εξαγγέλλει έρευνες για να βρει ποιος έδωσε τα στοιχεία! Να διώξει αυτόν που τα απεκάλυψε.

Με άλλα λόγια, ένα ευνομούμενο (τάχα) κράτος -το «τάχα» για τη μετοχή και το επίθετο εξίσου, διότι ειδικά στο διάστημα που μιλάμε είναι γιάφκα κομπιναδόρων περισσότερο- αυτό λοιπόν το θλιβερό πια μόρφωμα, μπροστά στην αποκάλυψη του μεγαλύτερου σκανδάλου των τελευταίων δεκαετιών ειδικά σε σχέση με το διεθνές του κύρος, αντί να κινηθεί εναντίον των ενόχων, κινείται εναντίον εκείνων που το αποκάλυψαν!

Όπως ακριβώς θα το χειριζόταν ο κάθε διεφθαρμένος δικτάτορας: από τον Πούτιν μέχρι τους τελευταίους του Τρίτου Κόσμου. Δεν υπάρχει, λοιπόν, μεγαλύτερη ξεφτίλα από αυτό. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο κατάντημα για ένα κράτος το οποίο ισχυρίζεται ότι είναι δημοκρατικό και σύγχρονο να μετατρέπεται σε υποχείριο του όποιου βαθέως κράτους εντός του και οι υπηρεσίες του να το εξευτελίζουν και να εξευτελίζονται έτσι ως τελευταία υποχείρια αυτού του σκοτεινού παρασκηνίου.

[rml_read_more]

Για να γελάς και να κλαις δε, είναι η υπόμνηση πως αυτό το ανυπόληπτο πλέον πράγμα, το οποίο χρησιμοποιείται ως κοινή πατσαβούρα προκειμένου να καθαρίζονται αυτές τις μέρες ανερυθρίαστα οι βρομιές του Βαθέως Κράτους, έχει και την προκλητική αναίδεια να επικαλείται τη… διεθνή νομιμότητα και να εγκαλεί τον πλανήτη ολάκερο για την απάθειά του έναντι της παραβίασης πραγμάτων βασικών και αυτονόητων που το αφορούν.

Είναι απίστευτο. Πραγματικά απίστευτο!

Και μάλιστα, με τη «διεθνή νομιμότητα» την οποία επικαλείται τόσο συχνά το Πράγμα, να έχει γίνει σαν το σχοινί του χωριάτη που μονό δεν φτάνει και διπλό περισσεύει. Όταν πρόκειται για τους άλλους, να φωνάζει και να διαμαρτύρεται, να ζητά προστασία, να ζητά αλληλεγγύη αλλά, όταν πρέπει να την εφαρμόσει τη νομιμότητα να θεωρεί πως όλα γίνονται και να περνάει γενεές δεκατέσσερις όσους τολμούν να του πουν τα βασικά...

Ότι, τα διαβατήρια είναι ευρωπαϊκά έγγραφα και ως τέτοια επηρεάζουν την ασφάλεια και ένα σωρό άλλα πράγματα των υπολοίπων κρατών μελών και πως δεν μπορεί κανένα σοβαρό κράτος να πουλά έγγραφα με την ένδειξη «Ευρωπαϊκή Ένωση» απάνω - ένδειξη που δεν είναι ούτε τυπική, ούτε διακοσμητική, σε καταζητούμενους, υπόδικους, κλέφτες… you name it!

Ότι ακόμα, το Επενδυτικό Πρόγραμμα ως τέτοιο δεν είναι κακό. Η απίστευτη κατάχρησή του και το παράθυρο που έμεινε ανοιχτό για έξι χρόνια και βάλε προκειμένου οι εδώ αετονύχηδες -ανάμεσά τους και πολιτικοί αξιωματούχοι- να μαζέψουν όλους αυτούς τους απατεώνες και να τους φέρουν για να πάρουν μίζες, είναι το πρόβλημα. Το πρόβλημα το οποίο τίναξε το πρόγραμμα στον αέρα και μαζί, φαίνεται πως θα τινάξει γενικά αυτά τα προγράμματα εντός της ΕΕ.

Και βεβαίως, το βασικότερο όλων: ότι εάν δεν είχαν μετατρέψει το Επενδυτικό Πρόγραμμα σε αυτό που κατέληξε στα χέρια του Βαθέως Κράτους, τα διαβόητα κεφάλαια τα οποία καταλήγουν στην οικονομία, ένα ελάχιστο επί του συνόλου του τζίρου που πηγαίνει σε φορολογικούς παραδείσους αλλά σημαντικό για τη χώρα κέρδος, θα συνέχιζαν να φτάνουν. Χωρίς η υπόληψη της χώρας να σπιλώνεται -από αυτούς όλους εδώ, όχι το… Al Jazeera ή την ΕΕ!- και χωρίς η χώρα να κινδυνεύει όχι μόνο με υποχρεωτική διακοπή του αλλά και με διαδικασίες σε ευρωπαϊκούς θεσμούς.

Το κράτος όμως, είναι δέσμιο στα χέρια τους. Έχει γίνει όσο ποτέ άλλοτε όργανο αυτής της διαφθοράς η οποία στις μέρες μας είναι πρωτοφανής. Και είναι επικίνδυνη όσο ποτέ, διότι καταργεί θεσμούς και μαζί την όποια επίφαση κράτους υπήρχε σ’ αυτή τη χώρα.

Όλα στη διάθεση μιας μερίδας λωποδυτών με ακόρεστη όρεξη οι οποίοι δεν διστάζουν πλέον να διασύρουν τον τόπο δημόσια προκειμένου να καλύψουν τις πομπές τους και -κυρίως- να μην αφήσουν την κατά πολύ χειρότερη, όπως όλα δείχνουν, συνέχεια των αποκαλύψεων να τους ξεσκεπάσει κι άλλο.

Μόνο αυτή όμως, μπορεί να μας σώσει από τα χέρια τους. Και είναι καλό, αν κρατάμε κάτι εμείς, να είναι αυτό. Μόνο αυτό.