Τι προσδίδει την αξία

Τι αξίζει ένα κρυπτονόσιμα ή το οποιοδήποτε νόμισμα ή το οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο; Τη στιγμή που γίνεται η συναλλαγή τους, η αξία είναι η τιμή στην οποία έχουν λίγο πολύ ελεύθερα συμφωνήσει τα δύο μέρη. Τι γίνεται όμως με την αξία στους ισολογισμούς των εταιρειών;

Για μετοχές, ακίνητα, πρώτες ύλες υπάρχουν μεθοδολογίες και διαδικασίες που μπορούν καταλήξουν σε κάποια αξία, όμως για τα νομίσματα; Τι; Οικονομολόγοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν κάποια μακροοικονομικά δεδομένα και να προβούν σε κάποιες προβλέψεις, αλλά τίποτα το σπουδαίο. Με τα κρυπτονομίσματα ακόμη χειρότερα… τίποτα. Απολύτως τίποτα.

Βρισκόμουν σε μια δημόσια συζήτηση και είχε γίνει αναφορά στην πιο πάνω πρόσκληση. Στη συζήτηση είχαν κατηγορηθεί διευθυντές εταιρείας όπως και ελεγκτές γιατί δεν είχαν λάβει «ικανοποιητικά στοιχεία» που να στηρίζουν την αξία κρυπτονομισμάτων όπως αυτή ήταν καταγραμμένη στα βιβλία της εταιρείας. Σημειώστε πως και η Tesla είχε μερικά δισ. στα βιβλία της αλλά γι' αυτήν δεν είχε προκύψει θέμα. Το θέμα στις πλείστες περιπτώσεις προκύπτει μετά την πανήγυρη και κατά τη νεκροψία, απλά για να επιρρίψουμε ευθύνες και όχι πραγματικά για να προληφθεί το πρόβλημα.

Υπέβαλα λοιπόν την ερώτηση «τι θα αποτελούσε ικανοποιητικό στοιχείο για τον καθορισμό της αξίας τους;» και μετά από μια στιγμή αμηχανίας έγινε αναφορά σε στοιχεία ή συμφωνίες που στη συγκεκριμένη περίπτωση πραγματικά δεν είχε ζητήσει ο ελεγκτής ή σε διαδικασίες που δεν είχε κάνει, αλλά που αν με ρωτάτε και να τα έκανε δεν θα άλλαζε κάτι.

Είναι αυτό το σημείο που θεωρώ δεν γίνεται αντιληπτό. Η διαφορά δεν είναι στις διαδικασίες και στα στοιχεία, αλλά στην αξιοπιστία τους.

Ένα νόμισμα για να εκδοθεί, για το πώς κυκλοφορεί και φυλάσσεται, υπάρχουν προϋποθέσεις και μηχανισμοί. Νόμοι και θεσμοί που καλύπτουν τα πάντα. Αν οι θεσμοί και οι νόμοι είναι αξιόπιστοι τότε ναι κάποιος μπορεί με κάποια σχετική σιγουριά να πει ναι το γεν ή το γουάν έχουν αξία.

Άρα με τα κρυπτονομίσματα το πρόβλημα δεν είναι η λήψη ικανοποιητικών μέτρων και στοιχείων για τον καθορισμό της αξίας τους, αλλά η αξιολόγηση της αξιοπιστίας του θεσμικού πλαισίου που καθορίζει την έκδοση, κατοχή και κυκλοφορία τους.

Είναι κάτι αντίστοιχο με την έκδοση ενός εταιρικού ομολόγου από μια εταιρεία 200 χρόνων στη Σουηδία και από μια εταιρεία 200 λεπτών από τη Νιγηρία. Μπορούν να δοθούν οι ίδιες βεβαιώσεις και πιστοποιητικά, αλλά η αξία τους ως αποδεικτικό στοιχείο δεν είναι η ίδια.

Ένα ακίνητο έχει αξία διότι πίσω από τον τίτλο ιδιοκτησίας υπάρχει ένα αξιόπιστο θεσμικό πλαίσιο που κατοχυρώνει τα δικαιώματα του ιδιοκτήτη. Δεν είναι ο τίτλος ιδιοκτησίας που προσδίδει την αξία αλλά η αξιοπιστία που τον στηρίζει.

Θέλετε να πιστεύετε ότι κάπου, κάποτε από κάποιον άγνωστο γράφτηκε ένας αλγόριθμος και καθορίστηκε μια διαδικασία που είναι πιο αξιόπιστα από τις Κεντρικές Τράπεζες της ευρωζώνης και των ΗΠΑ με όλα τα στραβά τους, δικαίωμά σας; Για μένα απλά παίζετε κουμάρι.

Δεν αμφισβητώ ότι κάποτε κάποιο ή κάποια κρυπτονομίσματα θα αποτελούν μία από τις βασικές μεθόδους διεκπεραίωσης συναλλαγών. Για να επιτευχθεί αυτό θα πρέπει να προστεθεί το στοιχείο της αξιοπιστίας, κάτι για το οποίο είμαστε μακριά.