Οι επόμενες γενεές και ο προεδρικός ερασιτεχνισμός: Οι δηλώσεις - πυροτεχνήματα και ο γυρολόγος Χριστοδουλίδης

«Κάποιοι σκέφτονται τις επόμενες εκλογές, εμείς τις επόμενες γενεές», είπε σε δηλώσεις του στα ΜΜΕ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στα μέσα της εβδομάδας. Βρισκόταν εν δράσει σε μια από τις αγαπημένες του ασχολίες: Να παρουσιάζεται συνεχώς στους δρόμους και στις πλατείες, στις κοινότητες και στα πάρκα και να κόβει κορδέλες κάποιου έργου το οποίο ολοκληρώθηκε αλλά σχεδιάστηκε από τους προηγούμενους. Τις δηλώσεις αυτές περί της φροντίδας του να σώσει τις επόμενες γενεές του τόπου τις έκανε την εβδομάδα κατά την οποία μας πούλησε ανέξοδο πατριωτισμό ρίχνοντας τη φωτοβολίδα περί εθελοντικής στράτευσης των γυναικών προκαλώντας έκπληξη και αμηχανία στον αμέσως αρμόδιο υπουργό Άμυνας, ακόμη και σε υποστηρικτές της ιδέας.

Γιατί ωστόσο ένας Πρόεδρος της Δημοκρατίας προβαίνει, με τη μεγαλύτερη ερασιτεχνική προσέγγιση, σε εξαγγελίες για ένα ζήτημα το οποίο απλώς τέθηκε κατά καιρούς από διάφορους, αλλά ποτέ, μα ποτέ δεν αποτέλεσε αντικείμενο μελέτης από κανέναν αρμόδιο φορέα; Γιατί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ανοίγει το στόμα του και λέει «μπουρδολογίες», κατά την εφημερίδα «Ο Φιλελεύθερος», για ένα ιδιαίτερα σοβαρό ζήτημα το οποίο αφορά ολόκληρο τον κοινωνικό ιστό και είναι απαράδεκτο να αποτελεί ένα επικοινωνιακό παιγνιδάκι επειδή ο εκφραστής του θα αποκομίσει ορισμένες φευγαλέες εντυπώσεις με αποδέκτη μια μικρή μερίδα του πληθυσμού;

Τρέχει μακριά

Οι προεδρικές δηλώσεις περί της «έγνοιας του να κτίσει το μέλλον των επόμενων γενεών» έγιναν με μερικές ώρες διαφορά από την απείρου κάλλους απόφασή του να εγκαταλείψει την περιλάλητη σύσκεψη στο Προεδρικό για την ηλεκτρική διασύνδεση της Κυπριακής Δημοκρατίας με την Ελλάδα στην οποία συμμετείχαν οι δύο πλευρές καθώς και ο ΑΔΜΗΕ μαζί με τη γαλλική Nexans -την εταιρεία που κατασκευάζει το καλώδιο. Εγκατέλειψε τη σύσκεψη στην οποία κρίνονται όχι μόνο δισ. ευρώ αλλά και ένα γεωπολιτικό στοίχημα, γιατί συμμετείχε στην παρουσίαση κάποιου βιβλίου και δεν γινόταν αλλιώς. Δεν υπήρξε ή δεν υπάρχει ένας συνεργάτης να διαβάσει μια ομιλία εκ μέρους του Προέδρου; Ας το έκανε εκείνος που πιθανώς ετοίμασε αυτή την παρέμβαση. Ο Νίκος Χριστοδουλίδης ωστόσο παρ’ όλα αυτά είναι ο ηγέτης ο οποίος φροντίζει για τη νέα γενιά, σε αντίθεση με τους άλλους που σκέφτονται τις επόμενες εκλογές. Σκέφτεται τη νέα γενιά αναλώνοντας τον χρόνο του σε συνάξεις, εγκαίνια, πανηγύρια και όπου τον καλέσει οποιαδήποτε Αρχή λάμπει σταθερά διά της…παρουσίας του.

Μοτίβο επιβίωσης;

Ο «Π» σημειώνει εδώ και καιρό την ανερμάτιστη πρακτική του σημερινού Προέδρου να έχει ως σήμα κατατεθέν μόνο την εικόνα του. Αυτό βεβαίως δεν είναι σημερινό φαινόμενο. Δεν είναι δηλαδή μια πρακτική ή μια τάση επιβίωσης του Προέδρου μόνο όταν βρέθηκε στο Προεδρικό. Στο παρελθόν, πριν την εκλογή του, αυτό το επικοινωνιακό του παιγνίδι θα μπορούσε να καταγραφεί ως το μεγάλο του πλεονέκτημα το οποίο τελικώς αποδείχτηκε καταλυτικό στην επικράτησή του στις προεδρικές πριν από δεκαοκτώ μήνες. Δεν ήταν όμως τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Σήμερα όλο αυτό το σκηνικό, το οποίο εξελίσσεται σε σχέση με την αδημονία του να κρατήσει εν ενεργεία την εικόνα του, στην ουσία οδηγεί την Προεδρία σε ένα συνεχές και επιταχυνόμενο αδιέξοδο. Αυτό αφορά όχι μόνο την εσωτερική διακυβέρνησή του αλλά και μια σειρά προβλημάτων που δημιουργεί η αναποφασιστικότητα και η ατολμία του να χειριστεί ζητήματα τα οποία άπτονται όλων των παραμέτρων της προεδρικής του δράσης. Είτε έχουν σχέση με μεγάλα έργα τα οποία έχουν καταβαραθρωθεί είτε για ζητήματα που αφορούν την καθημερινότητα των πολιτών και τη συνεχή επιδείνωση των οικονομικών τους δεδομένων είτε εξαιτίας και της ανικανότητας ορισμένων εκ των συνεργατών του στη διακυβέρνηση του τόπου.

Η κριτική

Όταν η αντιπολίτευση, όποτε βεβαίως ξυπνήσει από τον λήθαργό της, εμφανίζεται κριτική απέναντι του σημερινού Προέδρου, ο Νίκος Χριστοδουλίδης συχνά-πυκνά αντιδρά κατά τρόπο συνθηματικό με ατάκες αλλά χωρίς κανένα υπόβαθρό στήριξης των θέσεών του. Μόνο επικοινωνιακά, πολλές φορές και αμήχανα, κατά τρόπο που εκθέτει και το κύρος της Προεδρίας.

Η κατά τακτά χρονικά διαστήματα αντίδραση του Προέδρου αναφορικά με τους άλλους, οι «οποίοι σκέφτονται τις επόμενες εκλογές» ενώ ο ίδιος «σκέφτεται μόνο το μέλλον μας», είναι απότοκο της συνειδητοποίησής του ότι έχει να αντιμετωπίσει πολύ μεγάλα αδιέξοδα ως Πρόεδρος αλλά, το χειρότερο, δεν μπορεί εκ των πραγμάτων ως προσωπικότητα να δώσει διεξόδους στα προβλήματα της διακυβέρνησης. Αυτή η πραγματικότητα οδηγεί τον Πρόεδρο να ερμηνεύει τους άλλους με βάση τα δικά του χαρακτηριστικά.

Η προσωπική του αδυναμία είναι σημείο αναφοράς για την όλη δράση του ευρισκόμενου στην προεδρική καρέκλα. Η δυστοκία υλοποίησης των προεδρικών στόχων οδηγεί τον Νίκο Χριστοδουλίδη πολλές φορές να εμφανίζει σημάδια, αν όχι πανικού, τουλάχιστον αμηχανίας. Πλειστάκις δε ο μέσος πολίτης αισθάνεται ότι ο άνθρωπος που βρίσκεται στην εξουσία παρουσιάζει αδυναμία να αφομοιώσει μια σειρά από μεγάλες και σύνθετες πολιτικές οι οποίες αφορούν το παρόν και το μέλλον του τόπου. Με το οποίο κανείς δεν μπορεί να παίζει. Κυρίως σε σχέση με το Κυπριακό και τις όποιες εξελίξεις εμφανιστούν τις επόμενες εβδομάδες ή μήνες. Εδώ δυστυχώς ο Πρόεδρος ακολουθεί το μοτίβο ενός διακηρυκτικού λόγου με στόχο τη δημόσια σφαίρα. Ακόμη και στα ελάχιστα που απαιτούνται να πράξει. Μια πρακτική για τον ίδιο ιδιαίτερα βολική κυρίως από τη στιγμή κατά την οποία ακόμη «τρέφει» την κοινή γνώμη με γενικότητες για τις προθέσεις του με τη βοήθεια ορισμένων εκ των ΜΜΕ. Δεν εξαρτώνται ωστόσο από τον ίδιο οι επόμενες κινήσεις. Εκείνες που κυριολεκτικώς θα θέσουν υπό δοκιμασία τις πραγματικές του προθέσεις.