«Η ιδεολογία μας επιτάσσει αλλαγές και συμμαχίες»: Ο βουλευτής Γιώργος Κουκουμάς στον «Π» για το ΑΚΕΛ

Για τις αλλαγές που προωθούνται στο σημερινό Καταστατικό Συνέδριο του ΑΚΕΛ και την προσπάθεια ανοίγματος προς την κοινωνία μίλησε στον «Π» ο βουλευτής και εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος Γιώργος Κουκουμάς. Μάλιστα στέλνει το μήνυμα σε όσους αντιδρούν ότι η ιδεολογία και η εκατοντάχρονη ιστορία του κόμματος «επιτάσσει να προχωρούμε μπροστά, να μην μένουμε στάσιμοι, να βελτιωνόμαστε συνεχώς, να ανοιγόμαστε με τόλμη στον κόσμο της εργασίας». Εκφράζει δε τη θέληση του ΑΚΕΛ να συμπεριλάβει Τουρκοκύπριο στο ψηφοδέλτιο για τις ευρωεκλογές, ενώ ασκεί δριμεία κριτική στο Ισραήλ «για την κατοχή και τον εποικισμό που συνεχίζονται επί δεκαετίες». Είναι η κατοχή, υποστηρίζει, «που θρέφει τον φονταμενταλισμό, όχι το αντίθετο», ενώ για τη Χαμάς αναφέρει πως «μια φονταμενταλιστική οργάνωση με οπισθοδρομικές, αντιδραστικές ιδέες που χρησιμοποιεί και τέτοιες πρακτικές είναι εξ ορισμού ξένη σε όσα πρεσβεύει η Αριστερά».

Ποιες είναι οι πιο σημαντικές αλλαγές που προωθούνται στο σημερινό Καταστατικό Συνέδριο του κόμματος;

Σήμερα είναι μια σημαντική μέρα για το ΑΚΕΛ. Οι αλλαγές στοχεύουν να ανοίξουν το κόμμα ακόμα περισσότερο στα χιλιάδες μέλη του. Να ενισχύσουν την παρουσία μελών από όλο το φάσμα του κόσμου της εργασίας μέσα στα συλλογικά σώματα. Και να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί στην καθημερινή δράση μας. Οι σημαντικότερες από τις προτεινόμενες αλλαγές αφορούν το όριο δύο θητειών για βουλευτές/ευρωβουλευτές, πρόνοια για τουλάχιστον 60% μη επαγγελματικά στελέχη στην Κεντρική Επιτροπή, εκλογή του γ.γ. από το Συνέδριο, ταχύτερες διαδικασίες για την επιλογή υποψήφιου Προέδρου και ασυμβίβαστο ορισμένων κομματικών θέσεων με δημόσια αξιώματα. Όλα αυτά βέβαια υπό την αίρεση των σημερινών αποφάσεων. Καθολικός στόχος είναι να ξανακάνουμε την Αριστερά ισχυρή και πρωταγωνιστική, πιο δεμένη με τους εργαζόμενους και τη νέα γενιά.

Στελέχη του ΑΚΕΛ θέτουν συνεχώς το ζήτημα του ανοίγματος προς την κοινωνία. Όμως το κόμμα φάνηκε ότι αδυνατεί να πετύχει το στοίχημα της κοινωνικής συμμαχίας με κάποιες από τις δυνάμεις που συμπορεύτηκε στις προεδρικές εκλογές. Μάλλον απέτυχε αν κρίνουμε από την απόσταση που κράτησαν και κρατούν αρκετά εξωακελικά πρόσωπα του επιτελείου του Ανδρέα Μαυρογιάννη.

Νομίζω βιαστήκατε. Σύντομα θα έχουμε ανακοινώσεις και τότε θα κρίνουμε την ανταπόκριση. Εμείς είμαστε αισιόδοξοι. Μιλούμε καθημερινά με ανθρώπους που βλέπουν με γνήσιες προσδοκίες την προσπάθεια. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι το κάλεσμά μας ανταποκρίνεται σε μια υπαρκτή ανάγκη. Είναι μεγάλη η μερίδα της κοινωνίας που ζητά από τον προοδευτικό κόσμο να βρει τον τρόπο να συνεννοηθεί και να συμπαραταχθεί απέναντι σε όσα απογοητεύουν και εξοργίζουν στη χώρα μας σήμερα. Από το βάλτωμα του Κυπριακού μέχρι την ατιμωρησία για τη διαφθορά. Από το οικονομικό μοντέλο που αναπαράγει φούσκες κι ανισότητες μέχρι την άνοδο της ακροδεξιάς. Για αυτή την μερίδα δεν αποτελεί επιλογή ούτε ο Νίκος Χριστοδουλίδης και τα συγκυβερνώντα κόμματα που πελαγοδρομούν, ούτε ο Συναγερμός που παρέδωσε τη χώρα εξευτελισμένη. Είναι μονόδρομος, συνεπώς, να συγκροτήσουμε την προοδευτική πλειοψηφία γύρω από άξονες όπως επανένωση και ειρήνη, δικαιώματα των εργαζομένων, οικολογία, ανθρώπινα δικαιώματα.

Ακούγεται έντονα ότι κάποια από τα πρόσωπα που συμπορεύτηκαν με το ΑΚΕΛ στις προεδρικές εκλογές σκέφτονται να ενταχθούν στο νέο κόμμα Βολτ Κύπρος. Εσείς πώς κρίνεται το νέο κόμμα; Είναι ένα κόμμα με το οποίο θα μπορούσατε να συνεργαστείτε στις επερχόμενες τοπικές εκλογές;

Πρώτα θα πρέπει να ακούσουμε τις θέσεις του νέου κόμματος για να το κρίνουμε. Το ΑΚΕΛ, πάντως, όχι μόνο μπορεί, αλλά επιδιώκει να συνεργαστεί με προοδευτικές δυνάμεις.

Τι φταίει

Το ΑΚΕΛ αδυνατεί να κεφαλαιοποιήσει τη δυσαρέσκεια που προκαλούν στους ψηφοφόρους τα φαινόμενα διαφθοράς και αναξιοπιστίας. Δέκα χρόνια αντιπολίτευση επί Αναστασιάδη κανένα πολιτικό κέρδος δεν είχε το κόμμα. Ούτε αύξηση ποσοστών, ούτε νίκη στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές. Τελικά τι φταίει;

Φταίνε πολλά και διάφορα, που για να είμαστε ειλικρινείς φτάνουν στην καρδιά του συστήματος, της οικονομικής ελίτ, του μιντιακού κατεστημένου και το πώς όλοι αυτοί προστατεύουν μέχρι σήμερα το «σύστημα Αναστασιάδη» αλλά κυρίως, πώς αντιμετωπίζουν την Αριστερά. Όμως αυτά θα είναι πάντα τα δεδομένα για την Αριστερά, επειδή ακριβώς είναι η Αριστερά. Συνεπώς δεν μπορούν να αποτελούν άλλοθι για τις αδυναμίες μας. Επικεντρωνόμαστε σε όσα περνούν από το χέρι μας. Αλλαγές σε λειτουργίες και διαδικασίες, για να είναι το ίδιο το κόμμα καλύτερο. Οργάνωση στους χώρους δουλειάς. Κινηματική δράση στους δρόμους. Προτάσεις μέσα στη Βουλή. Και βέβαια αυτό που εκτιμώ ως το πιο ουσιαστικό είναι η έμφαση στα σύγχρονα προβλήματα της κοινωνίας. Από την ακρίβεια και το στεγαστικό μέχρι τους μισθούς και τις πολιτικές για τους εργαζόμενους γονείς. Η απήχηση που βρίσκουν οι μεγάλες εκστρατείες του ΑΚΕΛ τον τελευταίο χρόνο ξεπερνά τις προσδοκίες μας και δείχνει τον δρόμο. Επειδή, λοιπόν, ήδη δρομολογήσαμε πολλά από όσα πρέπει να κάνουμε, άρχισαν να φαίνονται θετικά αποτελέσματα που καταγράφονται και δημοσκοπικά.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι στο ΑΚΕΛ υπάρχει έντονη μουρμούρα για την ενδεχόμενη υποψηφιότητα του Νιαζί Κιζίλγιουρεκ στις ευρωεκλογές. Γιατί αυτή η δυσαρέσκεια προς το πρόσωπο του ευρωβουλευτή σας από κάποιους ακελικούς;

Δεν γνωρίζω τι εννοείτε μουρμούρα. Άλλωστε για τις ευρωεκλογές θα συζητήσουμε στην Κεντρική Επιτροπή τις επόμενες εβδομάδες. Σε κάθε περίπτωση, το ιστορικό βήμα που κάναμε το 2019, με τη συμπερίληψη Τ/κ στο ευρωψηφοδέλτιο της Αριστεράς, θέλουμε να έχει συνέχεια.

Τι εννοούν όσοι υποστηρίζουν ότι πρέπει να υπάρχει ιδεολογική καθαρότητα στο κόμμα. Φοβούνται τις αλλαγές και στέκονται εμπόδιο ή άλλαξε ο ιδεολογικός χαρακτήρας του ΑΚΕΛ;

Πρώτα από όλα να πω ότι τη μαρξιστική-λενινιστική ταυτότητα και όσα συγκροτούν τον χαρακτήρα του ΑΚΕΛ τα επαναβεβαιώσαμε ομόφωνα στο Συνέδριο του 2021 και δεν λογαριάζουμε να τα αλλάξουμε. Όσοι θεωρούν ότι αυτά δεν επιτρέπουν συμμαχίες και αλλαγές στην εσωκομματική λειτουργία τότε αγνοούν και την ιδεολογία και την εκατοντάχρονη ιστορία μας. Είναι η ιδεολογία μας που επιτάσσει να προχωρούμε μπροστά, να μην μένουμε στάσιμοι, να βελτιωνόμαστε συνεχώς, να ανοιγόμαστε με τόλμη στον κόσμο της εργασίας. Επειδή, όμως, πάει κι έρχεται έξωθεν μια ρητορική ότι η ιδεολογία μας εμποδίζει κάποιο κόσμο να συμπορευτεί μαζί μας θα προσθέσω κάτι. Ειδικά στους καιρούς που ζούμε, αυτούς που πρέπει να φοβάται να εμπιστευτεί ο κόσμος είναι όσους δεν έχουν ιδεολογία και αρχές, αυτούς που τις κρύβουν ή τις αλλάζουν σαν τα πουκάμισα. Αλλά κι όσους υποκαθιστούν την ιδεολογία με την επικοινωνιολογία.

Πάντως δήμαρχοι του ΑΚΕΛ αντιδρούν με την ιδέα της δημιουργίας δομής ανηλίκων προσφύγων στα δικά τους δημοτικά όρια. Αυτή είναι μια αριστερή στάση;

Για να το ξεκαθαρίσουμε. Η απαίτηση από την κυβέρνηση να ενημερώσει τους Δήμους για τους σχεδιασμούς της ή η τοποθέτηση ότι συγκεκριμένα υποστατικά είναι ακατάλληλα για να φιλοξενήσουν οποιοδήποτε άνθρωπο δεν έχουν σχέση με αντιδράσεις προς τα προσφυγόπουλα. Κάθε λογικός άνθρωπος κατανοεί ότι αυτά δεν συνιστούν ρατσιστικές κραυγές. Αυτή η ιστορία, όμως, φανέρωσε την κραυγαλέα προχειρότητα της κυβέρνησης η οποία μάλιστα ανακοίνωσε ότι δεν είχε ποτέ σχέδια για δημιουργία δομών για ασυνόδευτους ανήλικους. Η κυβέρνηση, όμως, οφείλει να κάνει αυτό τον σχεδιασμό, να βγει μπροστά, να εξηγήσει στις τοπικές κοινωνίες τι και γιατί πρέπει να γίνει. Αντί τούτου, αφήνει την ακροδεξιά να λαϊκίζει.

Δύση, Ισραήλ, Χαμάς

Πολλοί κατηγορούν το ΑΚΕΛ για αντιδυτική στάση και υποστηρίζουν ότι το κόμμα έχει την τάση να βλέπει θετικά τις δυνάμεις και τα κράτη που βρίσκονται απέναντι της Δύσης.

Κριτική στάση προς τις κυβερνήσεις και τους υπερεθνικούς οργανισμούς της Δύσης έχουμε. Για τους πολέμους και τις επεμβάσεις τους που διέλυσαν κράτη, λαούς και περιφέρειες ολόκληρες. Για την υποκρισία τους. Θετικά βλέπουμε όσους διεθνώς στέκονται αντίβαρο σε αυτή την αλαζονεία από θέση αρχών και όχι με κίνητρα γεωπολιτικού ανταγωνισμού.

Το ΑΚΕΛ θεωρεί ότι η Χαμάς είναι τρομοκρατική οργάνωση;

Δεν μπορώ να μην σημειώσω ότι είναι μέρος του προβλήματος το γεγονός ότι στα ΜΜΕ διεθνώς μονοπωλούν οι ερωτήσεις για τη Χαμάς αλλά δεν ακούμε για την κρατική τρομοκρατία του Ισραήλ που αυτές τις ώρες δολοφονεί παιδιά κατά χιλιάδες. Για την ουσία. Παρότι δεν υπάρχει διεθνώς συμφωνημένος ορισμός της τρομοκρατίας, εμείς θεωρούμε ότι η δολοφονία και απαγωγή αμάχων είναι τρομοκρατική και αποτρόπαια πράξη, που δεν δικαιολογείται σε κανένα πλαίσιο. Ούτε εντάσσεται στο νόμιμο δικαίωμα αντίστασης των Παλαιστινίων στην κατοχή. Μια φονταμενταλιστική οργάνωση με οπισθοδρομικές, αντιδραστικές ιδέες που χρησιμοποιεί και τέτοιες πρακτικές είναι εξ ορισμού ξένη σε όσα πρεσβεύει η Αριστερά. Ας είμαστε ειλικρινείς όμως. Ο στόχος της γενοκτονίας που διαπράττει ο Νετανιάχου δεν είναι η Χαμάς. Τους άμαχους στοχεύει συνειδητά. Επειδή είναι αυτοί, ο λαός της Παλαιστίνης, που εμποδίζουν το σχέδιο του, το οποίο παρουσίασε μάλιστα με χάρτη στον ΟΗΕ, για να εξαφανίσει κάθε πιθαμή γης για το μελλοντικό παλαιστινιακό κράτος. Όπως παλαιότερα ορισμένοι πείστηκαν ότι ο πόλεμος στο Ιράκ έγινε για τα «όπλα μαζικής καταστροφής του Χουσεΐν» ή ότι η επιδρομή στο Αφγανιστάν έγινε για την εξαγωγή της δημοκρατίας, έτσι και τώρα ορισμένοι μπορεί να πιστεύουν ότι η γενοκτονία στη Γάζα γίνεται για να «εξουδετερωθεί η Χαμάς». Εικάζω ότι όσοι σιωπούν ή δικαιολογούν αυτό το μακελειό θα ντρέπονται στο μέλλον. Όσο για Νετανιάχου με τον οποίο σφιχταγκαλιάζεται ο Νίκος Χριστοδουλίδης, η θέση του είναι στη φυλακή ή στο σκαμνί της διεθνούς ποινικής δικαιοσύνης.

Έχει ευθύνες το Ισραήλ για όσα συνέβησαν στις 7 Οκτωβρίου;

Πάντως μεγάλο μέρος των ίδιων των Ισραηλινών μιλά για τις ευθύνες του Νετανιάχου. Αυτό που λέμε εμείς είναι ότι το Ισραήλ έχει την ευθύνη για την κατοχή και τον εποικισμό που συνεχίζονται επί δεκαετίες. Για τις εκατό χιλιάδες νεκρούς Παλαιστίνιους και τους χιλιάδες φυλακισμένους. Για τον εξοντωτικό αποκλεισμό της Γάζας. Για την καθημερινή βία ακροδεξιών εποίκων. Σε αυτό το έδαφος πατά ο φονταμενταλισμός και η βία του. Εντούτοις, εδώ δεν είναι μια κατάσταση «το αβγό και η κότα». Είναι η κατοχή που θρέφει τον φονταμενταλισμό. Όχι το αντίθετο.