Το άγχος ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ στις δημοτικές - Συνεχίζεται το παρασκήνιο

Ένα πρωτόγνωρο παρασκήνιο σε σχέση με τις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση εξελίσσεται στα κομματικά δώματα, παρά το γεγονός ότι αυτές θα πραγματοποιηθούν σε οκτώ μήνες περίπου. Το παρασκήνιο για κάθε εκλογική αναμέτρηση δεν έχει όρια όποια εκλογική διαδικασία και αν βρίσκεται σε εξέλιξη. Στην παρούσα χρονική συγκυρία ωστόσο, με τις ιδιομορφίες τις οποίες αντιπροσωπεύουν και χαρακτηρίζουν τις τοπικές κοινωνίες, αυτό το οποίο παρατηρείται, υπό το δεδομένα του μεγέθους, δεν είχε προηγούμενο. Οι λόγοι είναι πολλοί:

• Η διαφοροποίηση που έφερε η μεταρρύθμιση για την τοπική αυτοδιοίκηση, αφού με τις πρακτικές τους τα κόμματα έχουν δημιουργήσει ένα ακόμη τέρας προς εξυπηρέτηση των κομματικών τους συμφερόντων σε τοπικό επίπεδο υπό την κάλυψη δήθεν του εκσυγχρονισμού των δομών και της λειτουργίας των δήμων, έστω και με μειωμένο τον αριθμό τους.
• Η αντιμετώπιση των βασικών κομματικών επιτελείων, τα οποία έχουν αναγάγει τη συζήτηση για τους υποψηφίους δημάρχους, αντιδημάρχους και περιφερειάρχες σε μείζον εσωτερικό ζήτημα, με μεγιστοποιημένη την ανάγκη να επιτύχουν πολιτικές νίκες σε τοπικές εκλογές για να εδραιωθούν οι κομματικές ηγεσίες, με μονάδα σταθερότητας τους εντός των κομμάτων τους.
• Εν ολίγοις, μετατρέπονται σταδιακώς οι εκλογές του προσεχούς Ιουνίου σε βήμα παραγωγής πολιτικών μηνυμάτων, τα οποία αφορούν, είτε τη βιωσιμότητα των ηγεσιών, είτε την επικράτηση των μεθόδων δράσης τους, όπως αυτές επιχειρούν να τις εμπεδώσουν μέσα από την εσωτερική διεργασία που έφεραν οι τελευταίες προεδρικές εκλογές.

Τα μεγάλα κόμματα

Στη λογική της ανάγκης να πετύχουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερες αλλά και περισσότερες νίκες σε τοπικό επίπεδο, τα δύο βασικά κόμματα ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ αναδεικνύουν την εσωτερική τους αδημονία να αποφύγουν, είτε την απομόνωση, είτε τη μείωση της δύναμης επιρροής τους στα δημαρχεία.

Αυτή η αδημονία των δύο μεγάλων κομμάτων, τα αναγκάζει να ακολουθήσουν την πεπατημένη, δηλαδή να απευθυνθούν στο τρίτο σε δύναμη κόμμα -αν είναι πλέον τρίτο- το ΔΗΚΟ, με στόχο να εδραιώσουν συμμαχίες οι οποίες θα τους εξασφαλίσουν από τη μια νίκες υποψήφιων προερχόμενων από το δικό τους κομματικό χώρο, είτε να στερήσουν τη νίκη από υποψηφίους που ανήκουν στο αντίπαλο κομματικό στρατόπεδο. Αυτή η πολιτική πρακτική των δύο κομμάτων είναι συμβατή ως επιμέρους κίνηση για την εξυπηρέτηση ευρύτερα των τοπικών κοινωνιών, αλλά δεν μπορεί να αποτελεί κανόνα. Στην πραγματικότητα, η προσπάθεια συμμαχιών με το τρίτο σε δύναμη κόμμα προς εξουδετέρωση του αντίπαλου δέους, όχι μόνο φαλκιδεύει την πραγματική επιρροή των κομμάτων, αλλά ως μια αναχρονιστική αντίληψη μπορεί να στερήσει από τις τοπικές κοινωνίες προέδρους δημοτικών αρχών που κατά τρόπο καθολικό χαρακτηρίζονται σήμερα ως πετυχημένες διοικήσεις. Πώς κινούνται σήμερα τα δυο μεγάλα κόμματα, τα οποία αυτή τη στιγμή, με βάση τις προεδρικές εκλογές, βρίσκονται στην αντιπολίτευση;

Η αγωνία του ΔΗΣΥ

Ο ΔΗΣΥ, οκτώ μήνες μετά τις προεδρικές εκλογές, την αλλαγή ηγεσίας που έφερε η ήττα, αλλά την αναζήτηση διεξόδων απαλλαγής από τη βαριά εσωστρέφεια που ακόμη χαρακτηρίζει το κόμμα, έχει αναγάγει τις επόμενες εκλογές ως σημείο αναφοράς για την επιβίωση της ηγεσίας, αλλά και τη διατήρηση της συνοχής του κόμματος. Στη βάση αυτών των δεδομένων, η ηγεσία του κόμματος με επικεφαλής την πρόεδρό του συνεχίζει να παλινδρομεί, αφού οι επαφές της με το ΔΗΚΟ για στήριξη κοινών υποψηφίων δημιουργεί οργιώδη εικόνα ενός πάρε-δώσε, η οποία είναι άγνωστο ακόμη τι θα φέρει. Αυτό αφορά μεγάλους δήμους, όπως της Λευκωσίας, του Στροβόλου, της Λεμεσού και αλλού, για τους οποίους ακόμη δεν υπάρχει κατάληξη, αφού εκτός των άλλων δημιουργούνται και φυγόκεντρες τάσεις από αντάρτες οι οποίοι επιμένουν να μπουν στη μάχη. Φαινόμενο βεβαίως που επιχειρεί να σταματήσει ή να περιορίσει η ηγεσία του ΔΗΣΥ πραγματοποιώντας σειρά μετρήσεων της κοινής γνώμης, ώστε να αποκτήσει μια πιο αληθή εικόνα για τη δημοφιλία των στελεχών της τα οποία φιλοδοξούν να τρέξουν στις εκλογές.

Οι φόβοι του ΑΚΕΛ

Σε μια πιο ελεγχόμενη κατάσταση, αλλά με τους ίδιους συνομιλητές, βρίσκεται και το ΑΚΕΛ. Το κόμμα, υπό τον φόβο απομόνωσής του σε σειρά μεγάλων δήμων, πλην της Λάρνακας, αφού ο σημερινός δήμαρχος Ανδρέας Βύρας εκτός συγκλονιστικού απροόπτου θα επανεκλεγεί, ανέλαβε πρωτοβουλία να ανοίξει της συζητήσεις με το ΔΗΚΟ σε σχέση με τις δημοτικές εκλογές. Κυρίως σε δήμους για τους οποίους διαπιστώνει ότι κινδυνεύει να απομονωθεί πλήρως από την πλειοψηφία.Το ΑΚΕΛ έδωσε δέλεαρ στήριξης υποψηφίων του ΔΗΚΟ σε Στρόβολο τον Σταύρο Σταυρινίδη, στη Λεμεσό τον προερχόμενο από τον χώρο του Κέντρου, Γιάννη Αρμεύτη και τη στήριξη στην Πάφο της επάρχου Μαίρης Λάμπρου, η οποία ανακοίνωσε την υποψηφιότητά της και, όπως πληροφορούμαστε, είναι αποφασισμένη να παραμένει ώς το τέλος στο παιχνίδι, αλλά και σε άλλες περιοχές για τις οποίες τα δυο κόμματα έχουν ανοικτή επικοινωνία. Να σημειωθεί βεβαίως ότι είναι σε πλήρες αδιέξοδο το κόμμα σε σχέση με τον Δήμο της Λευκωσίας. Ωστόσο, όπως ελπίζουν στο ΑΚΕΛ, υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να πετύχει το άνοιγμά του προς τον ΔΗΚΟ, αν και συνεχώς τα στελέχη του υπομνήσκουν ότι τον τελευταίο λόγο σε όποια συνεργασία τον έχουν οι τοπικές κοινωνίες και οι τοπικές κομματικές οργανώσεις.