Συμπόρευση δυνάμεων για νέα πορεία - Ο Χ. Προύντζος στον «Π» για το πολιτικό σύστημα και τη διεύρυνση του ΑΚΕΛ

kateliadi@politis-news.com

***«Σημαντική η γνήσια αυτονομία και αποδοχή προσώπων και συλλογικοτήτων, προκειμένου να επιτευχθεί η μέγιστη διεύρυνση σε χώρους πέραν της ευρύτερης Αριστεράς»

***«Το μέλλον της Αριστεράς στην Κύπρο περνά μέσα από την ωμή ανάλυση των δεδομένων που έφεραν τον καταποντισμό του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα»

***«Είναι αναγκαία μια ισχυρή Αριστερά στην Κύπρο, αλλιώς κινδυνεύουμε να διολισθήσουμε στην οπισθοδρόμηση, στη διχοτόμηση, στον εθνικισμό και στην ευημερία μιας χούφτας ανθρώπων»

***«Δεν πιστεύω ότι η όποια κοινωνική συμμαχία πρέπει να έχει ιδεολογικό πρόσημο στον άξονα Αριστεράς – Δεξιάς»

***«Προσωπικά θεωρώ ότι η μάχη μεταξύ του μπροστά και του πίσω, του φιλελευθερισμού/προοδευτισμού και της συντήρησης, θα είναι βασικός άξονας πολιτικής τα επόμενα χρόνια»

Ο δικηγόρος, Χαράλαμπος Προύντζος, στήριξε την υποψηφιότητα τού Ανδρέα Μαυρογιάννη στις τελευταίες προεδρικές εκλογές – ήταν η επιλογή του κ. Μαυρογιάννη για τη θέση του υπουργού Οικονομικών, σε περίπτωση εκλογής του στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Στη συνέντευξή του στον «Π», ερωτηθείς για τα συμπεράσματα των Προεδρικών, τώρα που υπάρχει χρονική απόσταση από τον Φεβρουάριο, ο Χαράλαμπος Προύντζος ανέφερε ότι στις εκλογές σημασία έχει το αποτέλεσμα. «Ειδικά μετά από μια δεκαετία διακυβέρνησης του Νίκου Αναστασιάδη, ήταν κρίσιμη μια αλλαγή παραδείγματος και πολιτικής προσέγγισης. Τούτο δεν έγινε εφικτό αφού ο Ανδρέας Μαυρογιάννης, ο μοναδικός υποψήφιος που συνιστούσε μια γνήσια εναλλακτική πρόταση εξουσίας απέτυχε να εκλεγεί. Η χρήση της λέξης αποτυχία δεν πρέπει να τρομάζει. Η πραγματικότητα είναι αυτή και οποιαδήποτε προσπάθεια πολιτικής διεργασίας πρέπει να έχει ως αφετηρία αυτό το δεδομένο» συμπλήρωσε, σημειώνοντας παράλληλα πως οι εκλογές δημιούργησαν μια πρωτόγνωρη πολιτική κατάσταση, με τα δύο μεγάλα κόμματα του τόπου να μένουν εκτός εξουσίας. «Είναι σαφές ότι η εξέλιξη αυτή αντιμετωπίζεται αμήχανα, ειδικά από τον ΔΗΣΥ, ο οποίος ψάχνει για βηματισμό με μια νέα ηγεσία. Η προσπάθεια τού Συναγερμού να τοποθετηθεί πολιτικά με μια επαμφοτερίζουσα αντιπολιτευτική – συμπολιτευτική προσέγγιση για διατήρηση ισορροπιών και οι προφανείς εσωτερικές έριδες, οδηγούν σε εσωστρέφεια» πρόσθεσε.

Δύσκολο εγχείρημα

Το ΑΚΕΛ;

Το ΑΚΕΛ επιχειρεί ένα νέο ξεκίνημα με στόχο τη διεύρυνση της βάσης του και της προσέλκυσης συμμαχιών. Η προσπάθεια που έγινε από τον Ανδρέα Μαυρογιάννη και το επιτελείο του, έχει αφήσει μια θετική παρακαταθήκη πάνω στην οποία το ΑΚΕΛ επιχειρεί να οικοδομήσει πολιτικά και εκλογικά. Ο στόχος δεν είναι εύκολος. Οι εκλογές χάθηκαν. Για ένα κόμμα εξουσίας, 15 χρόνια μακριά από την άσκηση εκτελεστικής εξουσίας είναι πολλά. Η εξουσία λειτουργεί ως συνεκτικός κρίκος για πολιτικές δυνάμεις και προσωπικότητες. Όχι υπό την έννοια της εξουσίας ως λάφυρο, αλλά υπό την έννοια τής προσήλωσης σε κοινούς στόχους και πολιτικές. Αυτός ο συνεκτικός κρίκος δεν υπάρχει και δεν θα υπάρχει για την επόμενη πενταετία. Ως εκ τούτου, η συμπόρευση δυνάμεων και προσωπικοτήτων σε βάθος πέντε χρόνων είναι ένα δύσκολο εγχείρημα, εάν πράγματι μιλούμε για μια ουσιαστική διεύρυνση στη βάση σαφών πολιτικών θέσεων.

Σαφής θέσεις

Πώς βλέπετε την προσπάθεια του ΑΚΕΛ για Κοινωνική Συμμαχία και διεύρυνση;

Η προσπάθεια του ΑΚΕΛ να συνομιλήσει με σύνολα και προσωπικότητες είναι θετική. Το κόμμα της Αριστεράς, εδώ και δώδεκα χρόνια περίπου, βρισκόταν σε μια ιδιότυπη πολιτική απομόνωση. Η σύμπηξη συμμαχιών και η επίτευξη διεύρυνσης, είναι βασικό ζητούμενο για να μπορέσει το ΑΚΕΛ να καταστεί πυλώνας ουσιαστικής αλλαγής και φορέας εξουσίας. Κάθε συμπόρευση, όμως, απαιτεί στέρεη βάση. Πρέπει να υπάρχουν σαφείς θέσεις στα βασικά ζητήματα που αντιμετωπίζει ο τόπος, επί των οποίων να μπορεί να οικοδομηθεί μια συμπαγής πολιτική σχέση. Επίσης, είναι σημαντική η γνήσια αυτονομία και αποδοχή προσώπων και συλλογικοτήτων, προκειμένου να επιτευχθεί πράγματι η μέγιστη διεύρυνση σε χώρους πέραν της ευρύτερης Αριστεράς. Η αυτονομία δεν πρέπει να φοβίζει. Απαιτεί από τους συμμετέχοντες αυτοπεποίθηση, αυτογνωσία και συναίσθηση του διακυβεύματος.

Όχι αριστερόμετρο

Έχει μέλλον η Αριστερά στην Κύπρο;

Πιστεύω πως το μέλλον της Αριστεράς στην Κύπρο περνά μέσα από την ωμή ανάλυση των δεδομένων που έφεραν τον καταποντισμό του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, αλλά και τη μεγάλη πίεση στα ποσοστά αριστερών κομμάτων στη μεγάλη πλειοψηφία χωρών της ΕΕ. Αυτό δεν υπονοεί «επιμόλυνση θέσεων» ή ιδεολογικούς συμβιβασμούς αυτοακύρωσης τής Αριστεράς. Σημαίνει επικέντρωση στα κεντρικά ζητήματα, παραγωγή συγκεκριμένων ρεαλιστικών θέσεων και λύσεων, και διεύρυνση/εμβάθυνση του ανθρώπινου δυναμικού με τους πραγματικά ικανότερους και χαρισματικότερους, και όχι με αριστερόμετρο. Είναι αναγκαία μια ισχυρή Αριστερά στην Κύπρο, αλλιώς κινδυνεύουμε να διολισθήσουμε στην οπισθοδρόμηση, στη διχοτόμηση, στον εθνικισμό και στην ευημερία μιας χούφτας ανθρώπων.

Αναγκαία η διεύρυνση

Όλοι εσείς, οι εκτός ΑΚΕΛ, που συνεργαστήκατε με αυτό το κόμμα για την υποψηφιότητα Μαυρογιάννη, έχετε θέση στη λεγόμενη διεύρυνση του ΑΚΕΛ; Ως ομάδα ή ως ξεχωριστές προσωπικότητες;

Δεν θα ήθελα να μιλώ εξ’ ονόματος άλλων, θα αναφερθώ στις δικές μου προσεγγίσεις. Από τη μια, υπάρχει η διαδικασία διεύρυνσης τού ίδιου του ΑΚΕΛ ως κόμματος. Δεν είμαι στέλεχος του ΑΚΕΛ και θεωρώ ότι η εν λόγω διαδικασία αφορά πρωτίστως το ίδιο το κόμμα. Η διεύρυνση τού ΑΚΕΛ είναι σίγουρα μια αναγκαία διαδικασία προκειμένου το κόμμα να διευρύνει τα ποσοστά και το αποτύπωμα του στις επόμενες εκλογικές διαδικασίες, με πρώτο ορόσημο τις ευρωεκλογές και τις δημοτικές εκλογές. Μαζί με άλλους φίλους που συμπορεύτηκαν με τον Ανδρέα Μαυρογιάννη -π.χ. Βασίλης Πρωτοπαπάς, Πάνος Παρράς- επιδιώξαμε να συνεισφέρουμε στην δημιουργία, για πρώτη φορά, μιας Κοινωνικής Συμμαχίας με συλλογικό τρόπο. Η ύπαρξη οποιασδήποτε Κοινωνικής Συμμαχίας απαιτεί συμπόρευση κομμάτων, προσωπικοτήτων και συλλογικοτήτων στη βάση κοινών πολιτικών θέσεων και στοχεύσεων. Θέλω να είμαι σαφής, δεν πιστεύω ότι η όποια κοινωνική συμμαχία πρέπει να έχει ιδεολογικό πρόσημο στον άξονα Αριστεράς – Δεξιάς. Τέτοια συμμαχία δεν μπορεί να καταστεί φορέας εξουσίας και αλλαγής ως έχουν τα πράγματα. Έγινε μια αρχική προσπάθεια δημιουργίας ενός συνόλου, που θα μπορούσε να συμμετάσχει σε μια κοινωνική συμμαχία μαζί με άλλα σύνολα και προσωπικότητες. Παρά τις αρχικές δυσκολίες μιας τέτοιας φιλόδοξης προσπάθειας, είμαι πεπεισμένος ότι οι πραγματικότητες θα θέσουν διλήμματα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Η απραξία θα λειτουργήσει εκφυλιστικά στις προοπτικές αλλαγής του παραδείγματος διακυβέρνησης και θα απογοητεύσει τις δυνάμεις της κοινωνίας που προσδοκούν σε κάτι νέο και ελπιδοφόρο.

Δεν είναι θέσφατο

Πάντως, ο ΓΓ του ΑΚΕΛ έχει πει ότι η προσπάθεια για διεύρυνση τού κόμματος έχει πολιτική ατζέντα το πρόγραμμα Μαυρογιάννη.

Δεν θεωρώ ότι το πρόγραμμα Μαυρογιάννη μπορεί να αποτελέσει θέσφατο για μια τέτοια προσπάθεια. Αρκετά από τα στοιχεία του προγράμματος αυτού μπορούν να αξιοποιηθούν. Όμως η πολιτική είναι δυναμική. Αν ο ορίζοντας της διαδρομής είναι το 2028 και η πενταετία που το ακολουθεί, τότε πρέπει να οικοδομηθούν πολιτικές θέσεις και όραμα που να ανταποκρίνονται στο μέλλον και όχι μόνο στο παρόν. Εισηγήσεις για τους μηχανισμούς συντονισμού της κοινωνικής συμμαχίας έχουν γίνει. Είναι καίριας σημασίας ζήτημα στο οποίο πιστεύω ότι μπορεί να βρεθεί κοινός τόπος.

Γιατί δεν σας είδαμε στην εκδήλωση τού ΑΚΕΛ στο δημαρχείο; Δεν πήρατε πρόσκληση;

Βεβαίως έλαβα πρόσκληση. Τη συγκεκριμένη ημερομηνία απουσίαζα στο εξωτερικό, σε προγραμματισμένες υποχρεώσεις. Η εμπιστοσύνη του ΑΚΕΛ κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, με τιμά βαθύτατα. Ο κόσμος της Αριστεράς με στήριξε και με αγκάλιασε παρά τη διαφορετική πολιτική μου αφετηρία. Κοιτάζοντας μπροστά, αναμένω με σεβασμό τις αποφάσεις που το ίδιο το ΑΚΕΛ θα λάβει σε σχέση με το ενδεχόμενο δημιουργίας μιας Κοινωνικής Συμμαχίας. Παρακολουθώ τις πρωτοβουλίες που αναλαμβάνονται, οι οποίες αντιλαμβάνομαι πως βρίσκονται σε εμβρυικό στάδιο, δεν έχουν ακόμη σχηματοποιηθεί. Έχω προσκληθεί και θα συμμετάσχω σε συζήτηση με αντικείμενο ένα Νέο Μοντέλο Ανάπτυξης. Θεωρώ τέτοιες συναντήσεις σημαντικές, προκειμένου να διαφανεί εάν μπορούν να δημιουργηθούν θέσεις και πολιτικές που να συνάδουν με τον εκπεφρασμένο στόχο της κοινωνικής συμμαχίας. Αυτός για μένα θα είναι ο καθοριστικός παράγοντας για τα επόμενα βήματα.

Ανέτοιμη

Ποια είναι τα πρώτα δείγματα γραφής της νέας κυβέρνησης;

Η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη δεν έδειξε έτοιμη να κυβερνήσει τον τόπο. Είναι προφανής η απουσία ενός καθαρού οράματος με βραχυπρόθεσμους, μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους. Τα κόμματα που στήριξαν τον κ. Χριστοδουλίδη δεν λειτουργούν με συντεταγμένο τρόπο σε κυβερνητικό και κοινοβουλευτικό επίπεδο. Αυτό έχει και θα έχει επιπτώσεις σε όλα τα μεγάλα ζητήματα που αντιμετωπίζει η χώρα. Είναι πρόσφορο έδαφος για λαϊκισμό, πολιτική της εικόνας και ροπή προς αποσπασματικές ενέργειες αντί για δράσεις ουσίας. Κάθε κυβέρνηση δικαιούται περίοδο χάριτος και καλόπιστα αναμένουμε το κυβερνητικό στίγμα του κ. Χριστοδουλίδη. Δυστυχώς τα πρώτα δείγματα γραφής ειδικά στο Κυπριακό, την οικονομία και το κράτος δικαίου, δεν είναι ενθαρρυντικά.

___________________________________________________

Σημαντική ρευστότητα στο χώρο του Κέντρου

Ερωτηθείς εάν υπάρχει χώρος για τη δημιουργία ενός νέου πολιτικού πόλου, ο Χαράλαμπος Προύντζος ανέφερε ότι υπάρχει σημαντική ρευστότητα στο χώρο της φιλελεύθερης κεντροδεξιάς και στο χώρο της προοδευτικής κεντροαριστεράς. «Δεν υπάρχει κεντρώος πολιτικός σχηματισμός, που να μπορεί να καλύψει αξιόπιστα σήμερα τον εν λόγω χώρο. Τα όρια μεταξύ των δύο αυτών χώρων έχουν σε κάποιο βαθμό υποχωρήσει. Αυτό δεν απαιτεί πολιτική επιστημοσύνη για να εντοπιστεί. Το βλέπουμε μέσα από τις καθημερινές μας επαφές με ανθρώπους από τους χώρους αυτούς» συμπλήρωσε. Σύμφωνα με τον κ. Προύντζο, ο θεμελιώδης καταλύτης της αναδιαμόρφωσης του χώρου αυτού, είναι οι κοινές εκπαιδευτικές και επαγγελματικές αφετηρίες των νεότερων γενιών. «Πλέον, παιδιά εργαζομένων που ανήκαν στο χώρο της αριστεράς σε προηγούμενες δεκαετίες, δρουν ως επαγγελματίες ή επιχειρηματίες σε μια ελεύθερη οικονομία. Έχουν εκπαιδευτεί σε δυτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα και βλέπουν την Ευρωπαϊκή Ένωση ως φυσικό τους χώρο. Οι εργαζόμενοι, και οι πιο κοινωνικά ευάλωτοι, βλέπουν την ευημερία και την επιβίωση τους να διασφαλίζεται μέσα από μια ισχυρή οικονομία που δημιουργεί θέσεις εργασίας με αξιοπρεπείς όρους και απολαβές. Συναφώς, νέες γενιές οικογενειών, που ανήκαν στο χώρο της Δεξιάς, αντιλαμβάνονται την πιεστική ανάγκη για επανένωση της χώρας και για ισχυρή κοινωνική συνοχή. Ασπάζονται πιο σύγχρονες προσεγγίσεις σε κοινωνικά, εκπαιδευτικά και πολιτιστικά ζητήματα» πρόσθεσε. Το παράδειγμα του ΓΕΣΥ, συνέχισε ο κ. Προύντζος, μιας κοινωνικής μεταρρύθμισης με προοδευτικό πρόσημο, δείχνει ότι το σύνολο της κοινωνίας αγκαλιάζει πολιτικές που έχουν στόχευση και πλάνο. «Αυτό το μέρος του εκλογικού σώματος έχει την ανάγκη έκφρασης. Όχι κατ’ ανάγκην μέσω ενός νέου πολιτικού κόμματος, όμως ούτε και ως ουραγός ενός υφιστάμενου κόμματος. Η κάθοδος ενός πολιτικού σχηματισμού σε εκλογές, λειτουργεί ως κίνητρο συσπείρωσης. Όμως, ένα νέο κόμμα δεν είναι αυτοσκοπός. Προσωπικά θεωρώ ότι η μάχη μεταξύ του μπροστά και του πίσω, του φιλελευθερισμού/προοδευτισμού και της συντήρησης, θα είναι βασικός άξονας πολιτικής τα επόμενα χρόνια. Το ίδιο και η ανάγκη για κοινωνική συνοχή μέσα από μια ευημερούσα οικονομία των πολλών. Ιδανικά, η συμπόρευση των δυνάμεων που πιστεύουν σε μια νέα πορεία για την κοινωνία και τη χώρα μας πρέπει να συνεχιστεί πάση θυσία, με ανοιχτό μυαλό. Προσωπικά αυτή την πορεία προσδοκώ να συνδιαμορφώσω και υπηρετήσω» σημείωσε.

Σημαντικός περιορισμός της επιρροής

Ποιο το μέλλον του δικομματισμού στην Κύπρο;

Στις βουλευτικές εκλογές του 2021 τα κόμματα ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ έλαβαν συνολικά κάτω από το 50% των ψήφων. Το αποτέλεσμα αυτό έδειξε με σαφήνεια ότι η επιρροή των παραδοσιακών κομμάτων έχει περιοριστεί σημαντικά, με το 15% περίπου των ψηφοφόρων που συμμετείχαν στην εκλογική διαδικασία να κάνει επιλογές που έμειναν εκτός Βουλής. Εντούτοις, τα παραδοσιακά κόμματα στην Κύπρο δείχνουν μια σχετική ανθεκτικότητα και αντίστοιχα οι νέοι κομματικοί σχηματισμοί πλην του ΕΛΑΜ, μια αδυναμία να αντέξουν στο χρόνο. Ο ΔΗΣΥ κατάφερε να διατηρήσει τα ποσοστά του σχετικά ψηλά παρά τη φθορά της εξουσίας και την ενίσχυση του ΕΛΑΜ. Το ΕΛΑΜ αποτέλεσε καταλύτη για την πολιτική ζωή του τόπου. Η δημιουργία ενός κόμματος στα δεξιά του ΔΗΣΥ αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί πηγή ανταγωνισμού και πολιτικής ασυνέπειας από τον ΔΗΣΥ. Ο ιδρυτής του ΔΗΣΥ, Γλαύκος Κληρίδης, μπορούσε με άνεση, προσωποπαγώς, να κινηθεί σε όλο το εύρος της Δεξιάς πατώντας διαχρονικά στις βάρκες της μετριοπάθειας και της πλειοδοσίας πατριωτισμού. Σήμερα, παρά τη φορτική επίκληση «αρχών και αξιών» και αόριστης πολυσελλεκτικότητας από την ηγεσία της παράταξης, είναι σαφές ότι ο ΔΗΣΥ είναι ένα κόμμα που απομακρύνεται από την μετριοπαθή κεντροδεξιά φλερτάρωντας με τη λαϊκή Δεξιά που παραδοσιακά αποτελούσε τον μεγάλο όγκο της δεξαμενής ψηφοφόρων του. Αυτή η πολιτική προσέγγιση δημιουργεί ρευστότητα σε κάποιο μέρος της εκλογικής βάσης της Δεξιάς. Η ρευστότητα αυτή αφορά και το συντηρητικό και το φιλελεύθερο κομμάτι του δεξιού χώρου. Το συντηρητικό κομμάτι εν μέρει αποτελεί πρόσφορο έδαφος για το ΕΛΑΜ, εξέλιξη προβληματική για τα πολιτικά πράγματα του τόπου. Ένα σημαντικό κομμάτι της φιλελεύθερης, μετριοπαθούς κεντροδεξιάς νιώθει πολιτικά άστεγο και αποξενωμένο από τον ΔΗΣΥ. Στο χώρο της Αριστεράς, το ΑΚΕΛ προς ώρας δεν αντιμετωπίζει κάποιο εκλογικό ανταγωνισμό υπό την έννοια της δημιουργίας ενός συντεταγμένου κομματικού χώρου που θα μετρηθεί σε εκλογική αναμέτρηση διεκδικώντας μερίδιο από τον χώρο της Αριστεράς. Ως εκ τούτου, η πτώση των ποσοστών του στις βουλευτικές εκλογές 2021 και η απώλεια σε πραγματικούς αριθμούς ψηφοφόρων από το 2011 εντεύθεν, σίγουρα δημιουργεί σοβαρό προβληματισμό.

Βασικό ζητούμενο

Σήμερα, στην Κύπρο, έχουμε αναμέτρηση ιδεολογιών στις εκλογές;

Κάθε εκλογική αναμέτρηση έχει το δικό της διακύβευμα, το οποίο διαφέρει ανάλογα με το είδος της. Το ιδεολογικό στοιχείο στον παραδοσιακό άξονα Αριστεράς – Δεξιάς φαίνεται να υποχωρεί. Στις προεδρικές και σε μικρότερο βαθμό στις βουλευτικές εκλογές, το βασικό ζητούμενο πλέον είναι η άποψη που έχει το εκλογικό σώμα για την ικανότητα των υποψήφιων και των δυνάμεων που τους στηρίζουν, να κυβερνήσουν και να διαχειριστούν τα προβλήματα που το εκλογικό σώμα ιεραρχεί ως πρωτεύοντα. Για την Κύπρο, τα ζητήματα αυτά είναι το Κυπριακό, η οικονομία, το κόστος ζωής και η στέγαση, το μεταναστευτικό, η υγεία και η διαφθορά. Υπάρχουν και ζητήματα αυξημένης σημασίας για επιμέρους κομμάτια της κοινωνίας, όπως π.χ. το περιβάλλον που θα έπρεπε να ιεραρχείται πολύ υψηλότερα, η παιδεία, η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση, οι εκποιήσεις και άλλα. Η πολιτική έχει τη φιλοσοφική και την κοινωνιολογική πλευρά της. Στο τέλος της ημέρας, όμως, η πολιτική είναι πράξη και για να μπορέσεις να πράξεις πρέπει να είσαι φορέας εξουσίας, τοπικής, κοινοβουλευτικής και κυρίως εκτελεστικής. Για να γίνεις φορέας εξουσίας πρέπει το εκλογικό σώμα πλειοψηφικά να πειστεί ότι μπορείς να κυβερνήσεις. Αυτό απαιτεί συγκεκριμένες πολιτικές θέσεις, κοστολογημένες και τεκμηριωμένες. Γενικόλογες τοποθετήσεις δεν πείθουν, γιατί δεν ενεργοποιούν προθέσεις στα μέλη του εκλογικού σώματος, ούτε καθορίζουν την πολιτική ατζέντα. Όποιος δεν καθορίζει την πολιτική ατζέντα μέσω πρωτοβουλιών και προτάσεων καθίσταται ουραγός των πολιτικών εξελίξεων με την παράσταση ικανότητας διακυβέρνησής του να πλήττεται.

Στην εποχή που ανθίζει το απολιτίκ

Θα πάει μακριά η βαλίτσα με τους απολιτίκ στην πολιτική;

Ζούμε στην εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και της ψηφιακής ενημέρωσης. Με διάφορες στρατηγικές, τα μέσα αυτά μπορούν να οικοδομήσουν μια συγκεκριμένη εικόνα για πρόσωπα και πολιτικές. Σημαντικό ρόλο παίζουν και τα προσωπικά χαρακτηριστικά των πολιτικών προσώπων, η ηλικία, το φύλο, η δυνατότητα τους να δημιουργούν εμπιστοσύνη και οικειότητα. Στο τέλος της ημέρας, όμως, αν η εικόνα δεν συνοδεύεται από χειροπιαστά αποτελέσματα ουσίας, τότε αποδομείται, κάποιες φορές συντομότερα από το χρόνο που απαιτήθηκε για το χτίσιμο της. Το έργο μιας κυβέρνησης, οι πολιτικές θέσεις ενός κόμματος ή ενός προσώπου πρέπει να επικοινωνηθούν και να φτάσουν στους συμπολίτες μας. Όμως η επικοινωνία από μόνη της έχει κοντά ποδάρια. Σημαντικός εδώ είναι και ο ρόλος των ΜΜΕ, ένας τομέας που χρήζει οικονομικής στήριξης και ρυθμιστικής αναμόρφωσης, προκειμένου να επιτελέσει το ρόλο του με αντικειμενικότητα και διεισδυτικότητα.