Tης Αναστασίας Πέτρου
Τη φιλοπατρία του Προέδρου της Δημοκρατίας ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει. Την καλλιεργεί παιδιόθεν, όπως ο ίδιος ανέφερε σε συνεντεύξεις του, και την προβάλλει μετ' επιτάσεως. Στο δωμάτιό του από την περίοδο που ήταν μαθητής, αλλά και στη συνέχεια ως φοιτητής, πάνω από το προσκέφαλό του μονίμως βρισκόταν μια βυζαντινή σημαία με τον δικέφαλο αετό. Πρόκειται για σημαία-αφόρμηση για τα καλύτερα πατριωτικά όνειρα. Σκεφτείτε τώρα τον Νικηφόρο Φωκά να κυνηγά τους Άραβες μέχρι την Περσία, τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο να επαναφέρει τα σύνορα της αυτοκρατορίας μέχρι τα κράσπεδα της Βαγδάτης και τον μικρό Νίκο Χριστοδουλίδη δίκην πρωτοσπαθάριου να καλπάζει δίπλα τους πάνω σε μαύρον άππαρον κραδαίνοντας βυζαντινό ξίφος και παίρνοντας τα κεφάλια των άπιστων. Το βράδυ νικητής, ευκλεής και αιματοβαμμένος επιστρέφει στο κάστρο του κοντά στη δέσποινα και ρήγαινά του Φιλίππα της Δοράς. Αυτό το εξαντλητικό όνειρο βέβαια έχει και τίμημα. Κάθε πρωί ξυπνά κατάκοπος και κάθιδρος από την υπερπροσπάθεια στα μπλε σεντόνια και στα λευκά του μαξιλάρια. Το ξυπνητήρι σταθερά ρυθμισμένο στις 6 π.μ. ξεκινά με τον εθνικό ύμνο. Στις 6.30 πρόγευμα με μέλανα ζωμό για ενδυνάμωση. Στη συνέχεια, σπαρτιατική γυμναστική με κραυγές αααου... για όσους είδατε το Spartans, κάτι βεβαίως που σημαίνει και εγερτήριο για όλη τη γειτονιά.
Εν ολίγοις, ο πατριωτισμός για τον κ. Πρόεδρο δεν υπήρξε ποτέ καταφύγιο για μασκαρέματα μέχρι να εκλεγεί. Άμα τη εκλογή του η πρώτη του επίσκεψη ήταν στα φυλακισμένα μνήματα. Την 1η Απριλίου μίλησε για τη σημασία του αγώνα της ΕΟΚΑ κάτω από μια μπλε αψίδα με σύνθημα Ελλάς - Κύπρος Ένωσις. Ως οπαδός της μη οποιασδήποτε λύσης, σε κάθε ευκαιρία δηλώνει την αποφασιστικότητά του ότι θα δώσει τον αγώνα τον καλό μέχρι την απελευθέρωση. Αυτό επαναλαμβάνεται με σταθερότητα στον πρωινό καφέ γύρω στις 9 π.μ. Μαζί με τον Βίκτωρα, τον Λετυμπιώτη και την μέτσο σοπράνο κυρία Ραουνά ψάλλουν το εμβατήριο του Ιωάννη Περδίου: «Η Κύπρος μας που στέναζε τόσους αιώνες σκλάβα και μάτωναν τα χέρια της τόσα δεσμά βαριά...» (Βλέπε βίντεο: https://www.youtube.com/watch?v=NngPBq_VQCE)
Λίγο αργότερα ο Βίκτωρας από την πίσω πλευρά του Προεδρικού, με θέα την πισίνα φωνάζει -απευθυνόμενος στον λαό του Στροβόλου- το ευχαριστήριο σύνθημα προς τους Κύπριους για την εκλογή Χριστοδουλίδη: «Είστε οι καλύτεροι πελάτες...» (Βλέπε βίντεο: https://omonoianews.com/wp-content/uploads/2023/05/Rec493.mp4?_=1).
Θρησκεία
Από το Βυζάντιο ο κ. Πρόεδρος αντλεί και την αγάπη του προς την πίστη την αγίαν. Την προσήλωση επίσης στην Ορθοδοξίαν και την υποταγή στην Εκκλησία. Πιστεύει στη μετάνοια εξ ου και οι βαθιές γονυκλισίες στις ολονύχτιες αγρυπνίες στην εκκλησία του Μοναστηριού του Μέσα Ποταμού υπό την πνευματική εποπτεία του πατρός Παϊσίου του Βατοπεδινού κάποιες Παρασκευές του χρόνου. Αν είστε τυχεροί να συναντήσετε τον κύριο Πρόεδρο νωρίς το Σάββατο μετά από τέτοια αγρυπνία θα έχετε την ευτυχία να δείτε εκείνη την κοκκινίλα στο μέτωπο (από τις συνεχείς προσκρούσεις με το πάτωμα), η οποία μοιάζει με το κόκκινο σημάδι που κάνουν οι ινδουιστές όταν προσεύχονται. Πρόκειται για το λεγόμενο τιλάκ, το οποίο οι ινδουιστές κάνουν στο μέτωπο υποδηλώνοντας τη θρησκευτική υπαγωγή ενός ατόμου σε μια σέκτα (Ο Νίκος Χριστοδουλίδης ανήκει στη σέκτα του Νίκαρου). Τα σημάδια βέβαια (στους Ινδούς δεν αρέσουν προφανώς οι κουτουλιές) γίνονται με το χέρι ή με μεταλλική σφραγίδα, χρησιμοποιώντας τέφρα από θυσιαστική φωτιά, πάστα σανδαλόξυλου, κουρκούμη, κοπριά αγελάδων, πηλό, κάρβουνο ή κόκκινο μολύβι. Ο κ. Πρόεδρος βεβαίως δεν θα έβαζε ποτέ κοπριά αγελάδων στο μέτωπο. Απλώς σταυρώνεται με καθαρό λαδάκι. Το πρωί πάντα ξυπνά μέσα στη δροσιά, με ένα ματσί βασιλιτζιά εμβαπτισμένο σε αγιασμό των Θεοφανίων ραίνει το μέτωπο και το κεφάλι του στο σημείο εκείνο που άρχισε να φαίνεται η συμπαθητική του φαλακρίτσα. Τον αγιασμό, περιττό να αναφέρουμε, τον φυλάει σε μεγάλες ποσότητες η πρώτη κυρία μετά τα Θεοφάνια στα ψυγεία της υπεραγοράς Καρσερά.
Μέχρι στιγμής ο κ. Πρόεδρος έχει εγκαινιάσει ξωκλήσια και ιερούς ναούς, ενώ τις Κυριακές κάνει όλες τις δηλώσεις του σε προαύλια εκκλησιών σε ατμόσφαιρα που μυρίζει λιβάνι και με μουσική υπόκρουση τις καμπάνες του Ναού.
Οικογένεια
Το τρίπτυχο κάθε σοβαρού ανθρώπου ολοκληρώνεται με τον όρο οικογένεια. Ο μικρός Νίκος Χριστοδουλίδης αυτό το γνωρίζει και είμαστε σίγουροι ότι έχει εμπεδώσει τις απόψεις του διαβάζοντας τη Μητέρα Τερέζα η οποία μας είπε: «Αν θέλεις να δουλέψεις για την παγκόσμια ειρήνη πήγαινε σπίτι σου και αγάπα την οικογένειά σου». Ο κ. Πρόεδρος είναι σίγουρα ειρηνιστής. Μόλις ανασυστήσουμε τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, μόλις εξαποστείλουμε τους Μογγόλους πίσω στην Κασπία θα κηρύξουμε την παγκόσμια ειρήνη. Με αιχμή του δόρατος την οικογένεια βεβαίως. «Πώς λέγεται μια οικογένεια με τρία παιδιά»; ρωτούσε ρητορικά ο Πολ Καρβέλ, και απαντούσε: «Τρίαθλο». Ο δικός μας Πρόεδρος βεβαίως αν κρίνουμε από τα 4 παιδιά και τη σύζυγο είναι αθλητής πεντάθλου.
Κατά γενική ομολογία είναι ένας καλός και στοργικός πατέρας. Για να καταλάβετε, πάντα ήθελε να δημιουργεί ένα περιβάλλον στοργής για τα παιδιά. Ακόμα και ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν το ξέχασε ποτέ. Γι' αυτό στο Προεδρικό πέρα από τον πατέρα και τη μητέρα φρόντισε να διορίσει και τις νονές των παιδιών, αλλά και τον θείο για να μπορούν να αισθάνονται στις κρύες και αφιλόξενες αίθουσες του Προεδρικού τη θαλπωρή και τη ζεστασιά ενός οικογενειακού περιβάλλοντος.
Βεβαίως, πάντα με μέτρο: Στις οικογένειες, οι προβληματισμοί εξαντλούνται στο αν θα μείνει ανοιχτό το παράθυρο της κρεβατοκάμαρας ή αν το μεσημέρι θα φάμε μακαρόνια ή ψητό και όχι για το μέλλον της ανθρωπότητας.
