Πιέζει το ΔΗΚΟ για Νικόλα Παπαδόπουλο - Σε σκέψεις ακόμα το ΑΚΕΛ

Τώρα σοβαρεύουν τα πράγματα για ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ σε σχέση με την πιθανότητα να συνεργαστούν ενόψει προεδρικών εκλογών. Η πρώτη συνάντηση ανάμεσα στους ηγέτες των δύο κομμάτων θα γινόταν από την προηγούμενη βδομάδα, ωστόσο, μια ξαφνική αδιαθεσία του Στέφανου Στεφάνου, που μέχρι την Παρασκευή εξελίχθηκε σε κόβιντ, μετέθεσε τις εξελίξεις αναγκαστικά ένα δεκαήμερο μετά την καραντίνα του γ.γ. του ΑΚΕΛ.

Νικόλας και Στέφανος περιορίστηκαν σε τηλεφωνική επικοινωνία, ενώ τηλεφώνημα από τον πρόεδρο του ΔΗΚΟ δέχθηκαν, επίσης, ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ Μαρίνος Σιζόπουλος και ο πρόεδρος του Κινήματος Οικολόγων Χαράλαμπος Θεοπέμπτου. Τηλεφώνημα δεν πήρε ο Μάριος Καρογιάν, όμως, το ΔΗΚΟ είναι έτοιμο να αφήσει πίσω τις διαφορές με τη ΔΗΠΑ, καθώς η εξουσία είναι αυτή τη στιγμή που προέχει και αποτελεί διακαή πόθο, τον οποίο, άλλωστε, δεν κρύβει.

Οι κινήσεις του προέδρου του ΔΗΚΟ έχουν και επικοινωνιακό πέρα από ουσιαστικό χαρακτήρα, με τον Νικόλα Παπαδόπουλο να εμφανίζεται ηγετικός, συνενωτικός και αυτός που παίρνει πρωτοβουλίες, ενισχύοντας έτσι το προφίλ του εν δυνάμει υποψηφίου μιας κατά προτίμηση συνενωτικής πλατφόρμας όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Στο ΔΗΚΟ θεωρούν ότι οι συνθήκες και οι πιθανότητες ευνοούν την υποψηφιότητα Νικόλα, την οποία ήδη, σε πρώτη φάση με το ΑΚΕΛ, βάζουν με αυτοπεποίθηση στο τραπέζι, απορρίπτοντας πριν καν ξεκινήσει ο διάλογος την πρόταση του κόμματος της Αριστεράς οι ηγέτες των δύο κομμάτων να κρατηθούν μακριά από την κούρσα της διεκδίκησης.

Το ΑΚΕΛ επιμένει στη δική του θέση για ανεξάρτητο κοινό υποψήφιο, ωστόσο, στο ερώτημα «δώστε μας εναλλακτικές και να το συζητήσουμε», τα ονόματα που πέφτουν στο τραπέζι δεν φαίνεται να ικανοποιούν το ΔΗΚΟ. Η υπόθεση «εξεύρεση υποψηφίου» είναι ένα παζλ δύσκολο. Πολύ δυσκολότερο από την κατάληξη σε πολιτικό πλαίσιο, το οποίο στα σημεία τριβής και διαφωνιών, όπως για παράδειγμα στο Κυπριακό, είναι πασιφανές ότι θα περιοριστεί στα βασικά και γενικά στα οποία σχεδόν όλοι -και όχι μόνο ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ- συμφωνούν, δηλαδή, στις ομόφωνες αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου.

Με το μάξιμουμ

Είναι ξεκάθαρο ότι τα μέρη μπήκαν σε διάθεση διαβούλευσης με όλα τα χαρακτηριστικά που αυτή έχει, δηλαδή προτάσσοντας το «μάξιμουμ» των διεκδικήσεων, αυτά που το καθένα πιστεύει ότι μπορεί να περάσει από τη δική του κομματική βάση.

Το μεν ΑΚΕΛ συνεχίζει ακόμα και μετά το συνέδριο του ΔΗΚΟ, στο οποίο φάνηκε ξεκάθαρα η ενόχληση σε αυτό που θεωρήθηκε στο κόμμα ως «προαποκλεισμός» του Νικόλα Παπαδόπουλου, ότι ο κοινός υποψήφιος καλύτερα να μην είναι ένας εκ των δύο ηγετών των κομμάτων.

Το κόμμα της Αριστεράς μέτρησε, ασφαλώς, αντιδράσεις και ξέρει καλά ότι θα είναι δύσκολη η συσπείρωση της βάσης με υποψήφιο Νικόλα Παπαδόπουλο, σε μία χρονική στιγμή που η συσπείρωση είναι απαραίτητη μετά και τα αποκαρδιωτικά αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών. Στη ζυγαριά μπαίνει η συνεργασία με προοπτική τη νίκης στις προεδρικές, σημασία έχει, όμως, και η ενίσχυση του κόμματος σε ποσοστά ή ακόμα χειρότερα η αποφυγή περαιτέρω συρρίκνωσης, κάτι που για την ηγεσία του κόμματος ή ακόμα και για το ίδιο το κόμμα θα ήταν καταστροφικό.

Από την άλλη, το ΔΗΚΟ δεν πρόκειται να χάσει τη μοναδική του ευκαιρία να δει τον πρόεδρό του στο ψηφοδέλτιο των προεδρικών εκλογών και γνωρίζει καλά πως προοπτική νίκης με Νικόλα υποψήφιο υπάρχει μόνο μέσω της συνεργασίας με το ΑΚΕΛ. Ο Νικόλας Παπαδόπουλος δεν θα τολμήσει εύκολα να θέσει τον εαυτό του στη διάθεση των ψηφοφόρων χωρίς το ΑΚΕΛ, ούτε αν το κόμμα τελικά αποφασίσει αυτόνομη κάθοδο. Σε σχέση με την υποψηφιότητά του προσμετρά, επίσης, και την πιθανή συσπειρωση του ΑΚΕΛ. Δεύτερη εκλογική ήττα σε προεδρικές θα ήταν για τον ίδιο τελειωτικό χτύπημα.

Κάρτα στον Παμπορίδη

Η αδυναμία εξεύρεσης συναινετικού υποψηφίου που να μην είναι ηγέτης ενός εκ των δύο κομμάτων, επιτρέπει στα μέλη του ΔΗΚΟ να τοποθετούνται με άνεση θετικά στην ερώτηση κατά πόσο είναι έτοιμοι να συζητήσουν άλλη επιλογή πέραν του Νικόλα Παπαδόπουλου. Στην πραγματικότητα, όμως, από τη γνωστή λίστα των ονομάτων του ΑΚΕΛ, μόνο το όνομα του Γιώργου Παμπορίδη θα μπορούσε να ήταν μια επιλογή η οποία να ικανοποιούσε το κόμμα του Κέντρου.

Ακόμα και στο ΑΚΕΛ να περνούσε ανώδυνα η προοπτική Παμπορίδη (που δεν πέρασε ως γνωστόν), τα πράγματα είναι δύσκολα και στο ΔΗΚΟ, το οποίο φρόντισε να καταστήσει σαφές ότι και ενοχλήθηκε από τη δυναμική που πρόωρα πήρε αυτή η πιθανότητα ερήμην του, αλλά και ότι δεν δέχεται ειλημμένες αποφάσεις, δείχνοντας κίτρινη κάρτα στον πρώην υπουργό Υγείας, ο οποίος δεν βγήκε μεν από τη λίστα, αλλά σίγουρα αυτή τη στιγμή δεν είναι πρώτος σε αυτήν.

Στελέχη του ΔΗΚΟ λένε ακόμα και δημόσια ότι ο Γιώργος Παμπορίδης δεν είναι ψηλά στις επιλογές των δηκοϊκών, κάτι που όπως υποστηρίζουν διαφάνηκε και στο συνέδριο, ενώ πίσω από τις κάμερες και μακριά από τα μικρόφωνα εκφράζουν και την απορία με αρκετή δόση δυσαρέσκειας «πώς το ΑΚΕΛ θα μπορούσε να περάσει από τη βάση του κόμματός του έναν πρώην υπουργό του Νίκου Αναστασιάδη, και δεν μπορεί να περάσει τον πρόεδρο του συνεργαζόμενου με αυτούς κόμματος, Νικόλα Παπαδόπουλο;»

Με άλλο μάτι

Κι ενώ δημόσια το ΑΚΕΛ επιμένει στη θέση «καλύτερα όχι ηγέτες υποψήφιοι», κάποια στελέχη αρχίζουν, πάντως, να καλοβλέπουν την πιθανότητα ο Νικόλας Παπαδόπουλος να είναι ο υποψήφιος της «Αλλαγής». Το αν θα υπερισχύσει αυτή η άποψη ή αν θα πάρει την τροπή που πήρε η πιθανότητα Γιώργου Παμπορίδη, ο χρόνος θα το δείξει. Τα δεδομένα δείχνουν ότι σε αυτόν τον διάλογο, που δεν έχει ακόμα αρχίσει, τα πάντα είναι ανοικτά και όλα είναι πιθανά. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι διαβουλεύσεις δεν θα είναι μιας ή δύο εβδομάδων, αλλά θα πάρουν χρόνο. Άλλωστε, τουλάχιστον από πλευράς ΔΗΚΟ δηλώνεται ότι παράλληλα με το ΑΚΕΛ θα πραγματοποιούνται συναντήσεις και με όλα τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης και ήδη τουλάχιστον σε δύο υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι ο διάλογος θα καθυστερήσει, καθώς οι Οικολόγοι έχουν ακόμα εκκρεμότητες συνεδριακές, ενώ στη ΔΗΠΑ αναζητείται ακόμα ο τρόπος που θα γίνει η πρώτη επαφή.

Το πλάνο Β’

Όσο για το πλάνο Β’, είναι πασιφανές ότι στο ΔΗΚΟ υπάρχουν περισσότερες επιλογές στην περίπτωση που δεν τα βρει με το ΑΚΕΛ. Ήδη, στο συνέδριο του κόμματος μερικοί σύνεδροι τοποθετήθηκαν υπέρ της υποψηφιότητας Νίκου Χριστοδουλίδη. Είναι προφανώς ένας δρόμος που θα μπορούσε να ακολουθήσει το ΔΗΚΟ, τον οποίο πολύ πιθανόν να μην ευνοεί -στην παρούσα τουλάχιστον φάση- ο πρόεδρος του κόμματος, αφού ο τέως ΥΠΕΞ είναι εν δυνάμει πρόεδρος δύο πενταετιών, αλλά και μια μορφή η οποία θα μπορούσε να ηγηθεί του ενδιάμεσου χώρου, γεγονός που θα μετρήσει σε προσωπικό κόστος για τον Νικόλα Παπαδόπουλο.

Η πιθανότητα συνεργασίας με τον ΔΗΣΥ και τον Αβέρωφ Νεοφύτου είναι αυτή τη στιγμή απομακρυσμένη, αλλά στην περίπτωση ναυαγίου των υπολοίπων σεναρίων δεν αποκλείεται τίποτε.

Για το ΑΚΕΛ, το πλάνο Β’ είναι πιο περιοριστικό. Θα αναζητήσει σαφώς συνεργασίες με τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης, ενώ δεν αποκλείεται και αυτόνομη κάθοδος η οποία θα στοχεύσει σε συνεργασίες στον Β’ γύρο, παράλληλα με την επίτευξη της συσπείρωσης του κόμματος με έναν υποψήφιο ο οποίος θα ικανοποιεί τα «θέλω» των αριστερών ψηφοφόρων.

Θέλει ρόλο η ΕΔΕΚ

Στις προεκλογικές διεργασίες ρόλο διεκδικεί και η ΕΔΕΚ. Ζητά ίση μεταχείριση στον διάλογο των κομμάτων της αντιπολίτευσης, ενώ διαμηνύει ότι δεν πρόκειται να δεθεί σε προειλημμένη απόφαση. Αυτά λέει ο Μαρίνος Σιζόπουλος.

Έχει, όμως, αυτή τη στιγμή η ΕΔΕΚ ενιαία γραμμή; Αυτά που λέει ο πρόεδρος του κόμματος τα ενστερνίζονται τα άλλα μέλη ή ακόμα και στελέχη, ιδιαίτερα μετά τους τριγμούς που προκάλεσε και προκαλεί ακόμα η εσωστρέφεια στην οποία έχει περιέλθει με όλες τις δικαστικές διαμάχες και έντονες αντιπαραθέσεις που έχουν μεταξύ τους;

Πληροφορίες αναφέρουν, πάντως, ότι κάποια στελέχη της ΕΔΕΚ φλερτάρουν έντονα με τον Γιώργο Κολοκασίδη, θεωρώντας ότι πρόκειται για μια υποψηφιότητα που ταυτίζεται σε μεγάλο βαθμό με τις θέσεις και τις απόψεις της ΕΔΕΚ, ιδιαίτερα στο Κυπριακό.

Οι εσωκομματικές διεργασίες στο κόμμα ξεκίνησαν τέλη της προηγούμενης βδομάδας και θα συνεχιστούν, με το ενδιαφέρον να εστιάζεται στο αν από αυτές θα εξέλθει η ΕΔΕΚ με ενιαία φωνή.

Χριστοδουλίδης παρών

Ο Νίκος Χριστοδουλίδης, ο οποίος λείπει από την επικαιρότητα, συντηρεί το πολιτικό του παρών εγκαινιάζοντας πολιτικό γραφείο, όπως λένε οι πληροφορίες, εντός της ερχόμενης βδομάδας, σε άλλη μία κίνηση με την οποία δηλώνει ξεκάθαρα το ενδιαφέρον του για τη διεκδίκηση της προεδρίας της Δημοκρατίας.

Ο κ. Χριστοδουλίδης, ο οποίος δεν βιάζεται και εξακολουθεί να θέτει χρονικά τις εξελίξεις για τον ίδιο την άνοιξη, είναι προφανές ότι περιμένει να ξεκαθαρίσει το σκηνικό πριν σχηματίσει τις πρώτες του κινήσεις σε επίπεδο συνεργασιών. Μια τακτική που ενέχει τεράστιο ρίσκο, αλλά και αποφασιστικότητα, δεδομένου ότι τα έπαιξε όλα για όλα μετά την αποχώρησή του από το Υπουργείο Εξωτερικών για την πορεία του προς τις προεδρικές.