Όλα στον αέρα πριν το τέλος της εκλογικής αναμέτρησης

Είναι αξίωμα του οποίου τα χαρακτηριστικά δεν αλλοιώνονται: Όσο πλησιάζει μια εκλογική αναμέτρηση οι διεργασίες αλλάζουν ρυθμό γιατί γίνεται αντιληπτό από την πλειοψηφία της κοινωνίας η σημασία της όποιας εκλογικής διαδικασίας. Αναλόγως δε του μεγέθους της αλλά και της αντανακλαστικής επίδρασης που θα έχει στο κοινωνικό σύνολο ώς και την τελευταία στιγμή πριν από τις κάλπες, ενισχύεται ο προβληματισμός των ψηφοφόρων, γίνεται κατανοητή η σημασία ενός εκλογικού αποτελέσματος το οποίο έτσι κι αλλιώς θα διαμορφώσει νέα δεδομένα στο κοινωνικό περιβάλλον.

Δύο ακριβώς εβδομάδες πριν από τις προεδρικές εκλογές οι διεργασίες εντός του κοινωνικού συνόλου βρίσκονται σε μια ρέουσα κατάσταση με αποτέλεσμα να τίθεται ένα μεγάλο ερωτηματικό για το τελικό αποτέλεσμα της εκλογικής διαδικασίας.

Οι επόμενες 15 ημέρες, έως τον πρώτο γύρο των εκλογών, θεωρούνται ότι έχουν πολλαπλάσια αξία από το προηγούμενο διάστημα σε επίπεδο προεκλογικής, τόσο για τους τρεις βασικούς υποψηφίους όσο και για τους υποψηφίους οι οποίοι καταγράφουν χαμηλά έστω ποσοστά στις δεκάδες των δημοσκοπήσεων.

Οι Αβέρωφ Νεοφύτου, Ανδρέας Μαυρογιάννης και Νίκος Χριστοδουλίδης, μαζί με τους συνεργάτες τους, επιχειρούν να εκμεταλλευτούν στο έπακρο αυτή την εκτίμηση, η οποία μπορεί να τους φέρει πιο κοντά στους όποιους στόχους τους, όχι μόνο για την πρώτη Κυριακή αλλά και για την τελική μάχη των προεδρικών.

Οι υποψήφιοι οι οποίοι στηρίζονται από ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ έχουν στη διάθεσή τους κομματικούς μηχανισμούς οι οποίοι παρά τις εγγενείς τους αδυναμίες, δρώντας στο πλαίσιο ριζικών διαφοροποιήσεων με τις σύγχρονες μορφές επικοινωνίας και προπαγάνδας, διατηρούν ακόμη την ευχέρεια να επικοινωνούν διά ζώσης, να πραγματοποιούν επαφές με χιλιάδες ψηφοφόρους οι οποίοι θεωρούνται εν δυνάμει ικανοί να διαμορφώσουν ένα εκλογικό αποτέλεσμα.

Οι διαψεύσεις

Ο Νίκος Χριστοδουλίδης, από την άλλη, παρά το γεγονός ότι τον στηρίζει μια σειρά κομμάτων του λεγόμενου κεντρώου χώρου, δεν φαίνεται να εναποθέτει πολλές ελπίδες στους μηχανισμούς αυτών των παρατάξεων κυρίως εξαιτίας σοβαρών αδυναμιών τους στον οργανωτικό τομέα. Εξάλλου σχεδόν καθημερινά και όσο πλησιάζουν οι εκλογές γίνεται οφθαλμοφανές ότι επιδιώκει να παρουσιάζεται ως ένας πολιτικός χωρίς εξαρτήσεις και πως η δύναμή του είναι η επικοινωνία του απευθείας με τον λαό και την κοινωνία, επιχειρώντας να εμπεδώσει το στίγμα ενός υποψηφίου λίγο-πολύ «Μεσσία» ο οποίος εμφανίστηκε ως εναλλακτική των υπολοίπων. Αυτή η προσπάθεια Χριστοδουλίδη, της πλήρους αποστασιοποίησης από τις βουλές και τις πολιτικές κομμάτων με συντηρητικές ώς και υπερσυντηρητικές αντιλήψεις, με ακραίες θέσεις στο Κυπριακό, τον οδηγεί σε σειρά λαθών. Το μεγαλύτερο ωστόσο λάθος σε αυτήν την τακτική είναι η προσπάθειά του αμέσως να διορθώσει δηλώσεις του, κάτι που γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους αντιπάλους του ενώ στέλνει και το μήνυμα υποτίμησης της κοινωνίας την οποία υποτίθεται ότι εκφράζει και βασίζεται σε αυτήν. Το παράδειγμα που αφορά την πρόσκλησή του προς το ΕΛΑΜ για να συμμετάσχει το κόμμα αυτό σε μια μελλοντική του κυβέρνηση είναι κραυγαλέο και ενδεικτικό στοιχείο της ευρύτερης στάσης του. Η αρχική θέση του όπως εκφράστηκε το βράδυ της Πέμπτης στο debate του ΡΙΚ και η μερικές ώρες αργότερα πλήρης διάψευσή του, την Παρασκευή το πρωί στο ραδιόφωνο του «Πολίτη», είναι κυρίως αποτέλεσμα της ηθελημένης ή αθέλητης στάσης του να παρουσιάζεται ως εκφραστής ενός ασυνάρτητου συνονθυλεύματος πολιτικών δυνάμεων, με άκρως προσωπικές ατζέντες και ερμαφρόδιτες πολιτικές. Ταυτοχρόνως, αρνείται ότι εξαρτώνται οι θέσεις του από τον συρφετό αυτών των παρατάξεων ή και μονάδων από τον χώρο του Δημοκρατικού Συναγερμού.

Στο επιτελείο του Νίκου Χριστοδουλίδη σαφώς διαπιστώνουν τις παρουσιαζόμενες αντιφάσεις αλλά είναι αμφίβολο αν είναι πλέον σε θέση να αλλάξουν τις εντυπώσεις που δημιουργούνται και οι οποίες επιφέρουν αποσυσπειρώσεις ακόμη και από τα κόμματα που τον στηρίζουν.

Συνέπεια λόγων…

Η καθολική εκτίμηση στα βασικά επιτελεία είναι ότι αποτελεί αναγκαιότητα η συνέπεια λόγων και πράξεων στη ροή των τελευταίων δεκαπέντε ημερών. Με λίγα λόγια, τα λάθη απαγορεύονται γιατί ειδικά τώρα δεν έχει κανένας την πολυτέλεια να ερεθίζει την κοινή γνώμη με ψεύδη, υπερβολές και ακρότητες. Η πορεία της προεκλογικής στέλνει μηνύματα σε όλους τους βασικούς παίκτες.

Οι αποφάσεις της κρίσιμης μάζας των ψηφοφόρων, όχι κατ’ ανάγκη της πλειοψηφίας, δεν έχουν παρθεί ακόμη. Υπάρχει σοβαρός προβληματισμός για την προοπτική της επόμενης μέρας. Τώρα είναι η στιγμή της διαδραστικής επίδρασης του κομματικού πατριωτισμού στον οποίο ελπίζουν και βασίζονται τα δύο μεγάλα κόμματα, αλλά και της προσπάθειας που έχει κάνει ο τρίτος πόλος όπως εκφράζεται διά του Νίκου Χριστοδουλίδη να παρουσιαστεί ως ενσάρκωση του «σωτήρα» της κυπριακής κοινωνίας.

Τις τελευταίες ημέρες αναμένεται η κορύφωση των εξαγγελιών των υποψηφίων οι οποίες μαζί με τις επαφές προς τη βάση των ψηφοφόρων αποτελούν τη διπλή προσέγγισή τους μέχρι τον πρώτο γύρο των εκλογών. Ταυτοχρόνως, ο παραδοσιακός τρόπος «εμψύχωσης των πολεμιστών» αυτών οι οποίοι θα δώσουν ώς το τέλος τη μάχη, δηλαδή ο στρατός των υποστηρικτών θα ενταθεί στο φινάλε με τις μεγάλες επαρχιακές και παγκύπριες συγκεντρώσεις των υποψηφίων.

Ωστόσο, είναι σαφές πως παρά το γεγονός ότι τις προηγούμενες ημέρες παρατηρήθηκε μια ιδιότυπη μείωση της έντασης στον δημόσιο λόγο, η προσπάθεια να διατηρηθεί αυτό το κλίμα τις μέρες που έρχονται αποτελεί ένα στοίχημα, με πολύ λίγες πιθανότητες επικράτησής του.