Κομισιόν σε Κιζίλγιουρεκ: Διακρίσεις ενάντια στα παιδιά μεικτών γάμων πρέπει να αναθεωρηθούν

Απάντηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή έλαβε ο ευρωβουλευτής Νιαζί Κιζίλγιουρεκ στην γραπτή ερώτηση που είχε καταθέσει με θέμα «Τουρκοκύπριοι και κυπριακή ιθαγένεια». Ο Επίτροπος Δικαιοσύνης Didier Reynders τονίζει ότι το κράτος μέλος πρέπει να τηρεί και το ευρωπαϊκό δίκαιο και με βάση αυτό, «καθένας έχει δικαίωμα σε μια ιθαγένεια, πρέπει να αποτρέπεται η ανιθαγένεια, κανένας δεν μπορεί να στερηθεί αυθαίρετα την ιθαγένειά του». Την ίδια ώρα, «οι κανόνες δικαίου των Κρατών μελών που αφορούν στην ιθαγένεια δεν πρέπει να περιλαμβάνουν διατάξεις ή οιαδήποτε πρακτική που συνιστά διάκριση για λόγους φύλου, θρησκείας, φυλής, χρώματος, εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής».

Συγκεκριμένα, η ερώτηση του κ. Κιζίλγιουρεκ αφορούσε τα μέτρα που προτίθεται να λάβει η Επιτροπή σε σχέση με την απαίτηση χιλιάδων Τουρκοκύπριων νέων, από μικτούς γάμους, για εξασφάλιση της Κυπριακή ιθαγένειας. Οι νέοι αυτοί στερούνται το δικαίωμα για απόκτηση Κυπριακής ιθαγένειας παρά το γεγονός ότι ένας από τους γονείς τους, κατά το χρόνο γέννησής τους, είχε την Κυπριακή ιθαγένεια.

Στην απάντησή του εκ μέρους της Επιτροπής, ο Επίτροπος Δικαιοσύνης Didier Reynders σημειώνει ότι «με πάγια νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εναπόκειται σε κάθε κράτος μέλος, τηρουμένου βεβαίως του διεθνούς δικαίου, να καθορίζει τις προϋποθέσεις απόκτησης και απώλειας της ιθαγένειάς του. Ωστόσο, σε περιπτώσεις που διέπονται από το δίκαιο της ΕΕ, οι κανόνες των κρατών μελών στον τομέα της ιθαγένειας πρέπει να λαμβάνουν δεόντως υπόψη και το δίκαιο της Ένωσης.»

Στη νομολογία, την οποία επικαλείται ο Επίτροπος, γίνεται επίσης, σαφής αναφορά -πέραν από το δικαίωμα του κάθε κράτους μέλους να καθορίσει τις προϋποθέσεις κτήσεις και απώλειας της ιθαγένειας- στο γεγονός ότι κάθε τομέας που εμπίπτει στο δίκαιο της Ένωσης, οφείλει να τηρείται από τα κράτη μέλη.

Το δικαίωμα της ιθαγένειας καθορίζεται τόσο από το διεθνές δίκαιο, όσο και από το ευρωπαϊκό, με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την ιθαγένεια να ορίζει σαφώς πως «καθένας έχει δικαίωμα σε μια ιθαγένεια, πρέπει να αποτρέπεται η ανιθαγένεια, κανένας δεν μπορεί να στερηθεί αυθαίρετα την ιθαγένειά του» (Άρθρο 4 σημεία α. β. γ.) και «Οι κανόνες δικαίου των Κρατών μελών που αφορούν στην ιθαγένεια δεν πρέπει να περιλαμβάνουν διατάξεις ή οιαδήποτε πρακτική που συνιστά διάκριση για λόγους φύλου, θρησκείας, φυλής, χρώματος, εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής» (Άρθρο 5, σημείο 1).

Συνεπώς, οποιαδήποτε διάκριση ενάντια στα παιδιά μεικτών γάμων Τουρκοκυπρίων με Τούρκους υπηκόους πρέπει να αναθεωρηθεί, και η κυπριακή πολιτεία οφείλει να λάβει άμεσα μέτρα στην κατεύθυνση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων χιλιάδων Τουρκοκύπριων νέων που ωθούνται στην ανιθαγένεια.