Υπέρ της κατάργησης των κλουβιών για τα ζώα τάσσεται ο Αχιλλέας Δημητριάδης

Το αίτημα του φιλοζωικού κινήματος για κατάργηση των κλουβιών ως χώρων φύλαξης και διαβίωσης των ζώων στηρίζει ο υποψήφιος Πρόεδρος Αχιλλέας Δημητριάδης, επισημαίνοντας τη συχνότητα των φαινομένων κακοποίησης και εγκατάλειψης ζώων στη χώρα μας.

Σε σημερινή ανακοίνωση, ο κ. Δημητριάδης καλεί τη Βουλή να καταψηφίσει τους σχετικούς κανονισμούς που κατατέθηκαν πρόσφατα στη Βουλή και προτείνει στην κυβέρνηση να τους αποσύρει. «Το πρόβλημα», προσθέτει, «δεν έγκειται στο μέγεθος του κλουβιού αλλά στην ταλαιπωρία που υφίσταται το έγκλειστο ζώο ή ζώα. Έχουμε δει δεκάδες περιπτώσεις παραμελημένων και υποσιτισμένων ζώων, κλεισμένων σε κλουβιά, σε άθλιες συνθήκες και εκτεθειμένα στις καιρικές συνθήκες, χωρίς δυνατότητα άσκησης».

Αυτούσια η ανακοίνωση;

Ένδειξη πολιτισμού η συμπεριφορά μας απέναντι στα ζώα

Ο σεβασμός και η προστασία των ζώων αποτελεί δείκτη πολιτισμού για μια κοινωνία. Δυστυχώς στη χώρα μας, τα φαινόμενα κακοποίησης ή εγκατάλειψης ζώων είναι ακόμη πολύ συχνά.

Με τις τροποποιήσεις του περί προστασίας και ευημερίας των ζώων νόμου, που ψηφίστηκαν πριν από δύο χρόνια, έγιναν σημαντικά βήματα προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης του νομοθετικού πλαισίου για την προστασία και ευημερία των ζώων. Ικανοποιήθηκαν μια σειρά από αιτήματα του φιλοζωικού κινήματος, όπως η κατάργηση της πρόσδεσης σκύλων και γάτων και η απαγόρευση παραμονής των ζώων σε χώρους εκτεθειμένους στις καιρικές συνθήκες, όπως ταράτσες, μπαλκόνια και βεράντες, ενώ αυξήθηκαν αισθητά οι ποινές για κακομεταχείριση ζώων.

Δυστυχώς, και μετά από συζήτηση με φιλοζωικούς οργανισμούς, έχω παρατηρήσει ότι ένα από τα πιο ουσιαστικά για την ευημερία των ζώων αιτήματα, αυτό που αφορά την κατάργηση των κλουβιών, δεν ικανοποιήθηκε. Αντίθετα, με τους κανονισμούς που κατατέθηκαν πρόσφατα στη Βουλή, τα κλουβιά «νομιμοποιούνται» ως χώρος φύλαξης και διαβίωσης των ζώων, με τον καθορισμό ελάχιστων διαστάσεων.

Πιστεύω ότι η προσπάθεια καθορισμού ελάχιστων διαστάσεων των κλουβιών δεν αποτελεί λύση στο πρόβλημα αλλά πισωγύρισμα. Υποστηρίζω ξεκάθαρα το αίτημα για κατάργηση των κλουβιών για δύο λόγους:

Πρώτο, γιατί το πρόβλημα δεν έγκειται στο μέγεθος του κλουβιού αλλά στην ταλαιπωρία που υφίσταται το έγκλειστο ζώο ή ζώα. Έχουμε δει δεκάδες περιπτώσεις παραμελημένων και υποσιτισμένων ζώων, κλεισμένων σε κλουβιά, σε άθλιες συνθήκες και εκτεθειμένα στις καιρικές συνθήκες, χωρίς δυνατότητα άσκησης.

Δεύτερο, γιατί το ζήτημα δεν είναι να ψηφίζουμε νομοθεσίες και κανονισμούς οι οποίοι θα παραμένουν στα συρτάρια, αλλά να διασφαλίζουμε και τους μηχανισμούς εφαρμογής και ελέγχου. Τυχόν ψήφιση των Κανονισμών που βρίσκονται ενώπιον της Βουλής, χωρίς τη δυνατότητα συνεχών ελέγχων όλων των υποστατικών και χώρων φύλαξης ζώων, ελάχιστα θα διαφοροποιήσει την υφιστάμενη απαράδεκτη κατάσταση.

Το Υπουργείο Γεωργίας, Αγροτικής Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος αναφέρει στην ιστοσελίδα του ως παραδείγματα παθητικής κακοποίησης ζώων, τη μόνιμη αλυσόδεση ή κράτηση του ζώου σε μικρό κλουβί και την έλλειψη καθημερινής άσκησης. Τότε γιατί προτείνονται οι συγκεκριμένοι κανονισμοί; Μήπως επιλύεται το πρόβλημα αν το κλουβί είναι ένα ή δύο μέτρα μεγαλύτερο; Προφανώς όχι, γιατί το ζώο θα συνεχίσει να είναι και να αισθάνεται φυλακισμένο. Μελέτες έχουν καταδείξει ότι πολλά περιστατικά επιθέσεων ζώων σε ανθρώπους σχετίζονταν με τις άθλιες συνθήκες κράτησης τους σε κλουβιά, με παραμέληση ή και κακοποίησή τους.

Γι’ αυτό προτείνω την άμεση απόσυρση των συγκεκριμένων κανονισμών από την Κυβέρνηση ή την καταψήφισή τους από τη Βουλή.