Κατεχόμενα: Νίκη αντιπολίτευσης, αλλά η πόλωση εκεί - Τα αποτελέσματα των «εκλογών» και τι δεικνύουν

Η τουρκοκυπριακή αντιπολίτευση ήταν ο νικητής των δημοτικών «εκλογών» των Τουρκοκυπρίων, οι οποίες διεξήχθησαν την Κυριακή και οι οποίες ήταν οι πρώτες μετά τη μείωση των τ/κ «δήμων» από 28 σε 18, στο πλαίσιο σχετικής απόφασης της «βουλής» η οποία ελήφθη τον περασμένο Αύγουστο, επί τη βάσει «νομοσχεδίου» για μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Το νομοσχέδιο είχε υποβάλει και στηρίξει τότε η «κυβέρνηση» και σ’ αυτό είχε εναντιωθεί η αντιπολίτευση. Η μεταρρύθμιση εκείνη, λοιπόν, κάνει την προχθεσινή νίκη της αντιπολίτευσης ακόμα πιο σημαντική, δεδομένου ότι πλέον δεν μιλάμε για «δήμους» αλλά περισσότερο για υπερδήμους, αφού βάσει της μεταρρύθμισης, τα μεγαλύτερα αστικά κέντρα είχαν απορροφήσει όχι μόνο δήμους που καταργήθηκαν, αλλά και πολλά χωριά και κοινότητες. Όλοι αυτοί οι μεγάλοι «δήμοι», με εξαίρεση τη Μόρφου, πέρασαν στον έλεγχο της αντιπολίτευσης.

Ποιος παίρνει τι;

Πιο συγκεκριμένα, το μεγάλο κόμμα της αντιπολίτευσης, το αριστερό Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα, κέρδισε επτά συνολικά «δήμους», ανάμεσά τους αυτοί της Κερύνειας και της Αμμοχώστου, όπως και ο σημαντικός «δήμος» της Λεύκας. Παράλληλα, κέρδισε και τους νέους «δήμους» Κυθρέας – Λουρουτζίνας, Μεσαορίας, Άγιου Αμβρόσιου – Άγιου Επίκτητου και Δικώμου. Το «κυβερνών» Κίνημα Εθνικής Ενότητας κέρδισε τους μεγάλους «δήμους» της Μόρφου, του Κιόνελι – Γερόλακκου, του Τρικώμου, όπως και τους νέους «δήμους» Λευκόνοικου – Τζιάους, αλλά και τους δύο δήμους της Καρπασίας: Γιαλούσας – Ριζοκαρπάσου και Γαλάτειας – Κώμης Κεπήρ. Το «συγκυβερνών» Δημοκρατικό Κόμμα θεωρείται από τους χαμένους των εκλογών, αφού κατάφερε να εξασφαλίσει μόνο τον «δήμο» της Ακανθούς. Παράλληλα, εξελέγησαν και τρεις ανεξάρτητοι υποψήφιοι «δήμαρχοι» στο Πέργαμος, τον Άγιο Σέργιο αλλά και στον ενοποιημένο πλέον «δήμο» Λαπήθου – Καραβά – Μύρτου.

Το στοίχημα της Λευκωσίας

Αναμφιβόλως, το δεύτερο μεγαλύτερο στοίχημα της αντιπολίτευσης, πέραν της συνολικής της επικράτησης, ήταν η κατεχόμενη Λευκωσία, όπου ο απερχόμενος δήμαρχος Μεχμέτ Χαρμαντζί επανεξελέγη θριαμβευτικά αποσπώντας σχεδόν το 50% των ψήφων. Το μέγεθος αυτής της νίκης του Χαρμαντζί ο οποίος προέρχεται από το αντιπολιτευόμενο Κόμμα Κοινοτικής Δημοκρατίας (TDP) μπορεί κανείς να το κατανοήσει καλύτερα, λαμβάνοντας υπόψη ότι επί συνόλου 20.000 ψηφοφόρων, ο Χαρμαντζί απέσπασε τις δέκα, ενώ οι άλλες πέντε πήγαν επίσης στην έτερη υποψήφια της αντιπολίτευσης, τη Σίλα Ουσάρ Ιντζιρλί, του Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος (CTP). Μόνο το 1/4 των εκλογέων ψήφισε τον υποψήφιο του «κυβερνώντος» Κόμματος Εθνικής Ενότητας (UBP). Έτσι, όπως παρατηρούσαν χθες και αρκετοί Τ/Κ αρθρογράφοι, επιβεβαιώθηκε και μάλιστα με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο ότι η Λευκωσία παραμένει το «κάστρο» της αντιπολίτευσης, σε μια μάλιστα περίοδο όπου εκεί είναι περισσότερο εμφανείς από οπουδήποτε αλλού οι προσπάθειες περιφρόνησης της βούλησης των Τουρκοκυπρίων από την Άγκυρα, ιδιαίτερα σε σχέση με την ανέγερση του νέου «Προεδρικού» και της νέας «Βουλής», για τα οποία η Τουρκία δεν αποτάθηκε ούτε τυπικά στα τ/κ επιμελητήρια, περιφρονώντας επιδεικτικά τους Τουρκοκύπριους και επιβάλλοντας τη δική της απόφαση παρά τις αντιδράσεις.

Το χέρι της Άγκυρας

Το πιο πάνω δίνει σίγουρα και το στίγμα της σύγκρουσης ανάμεσα στο κομμάτι εκείνο της τουρκοκυπριακής κοινότητας, το οποίο παρακολουθεί με ιδιαίτερη ανησυχία τη σταδιακή εξαφάνιση της όποιας δυνατότητάς του να εναντιωθεί στις αποφάσεις της Άγκυρας και όσων λειτουργούν ως πειθήνια όργανά της στα κατεχόμενα, ειδικά του Ερσίν Τατάρ και του Κόμματος Εθνικής Ενότητας (UBP). Ωστόσο, και αυτό είναι κάτι που επίσης επισημαίνουν αναφορές στο τ/κ Τύπο, χωρίς κανείς να μειώνει την ιστορικότητα της στιγμής και τη νίκη της αντιπολίτευσης στους πλείστους μεγάλους δήμους, οι επιδόσεις του «κυβερνώντος» UBP δεν είναι αμελητέες και δεν θα πρέπει να θεωρηθούν τέτοιες ή έστω να υποτιμηθούν. Αντίθετα, κοιτάζοντας τα αποτελέσματα σε σχέση με τους/τις 220 συνολικά δημοτικούς συμβούλους, διαπιστώνει κανείς πως το UBP εξασφαλίζει τρεις περισσότερους από το CTP -συνολικά 90 έναντι 87. Ακολουθεί το «συγκυβερνών» DP με 15, το αντιπολιτευόμενο TDP με 13, το Κόμμα Αναγέννησης (σ.σ. το «κόμμα των εποίκων») YDP και το Κόμμα του Λαού HP του Κουντρέτ Όζερσαϊ με δύο έδρες σε δημοτικά συμβούλια. Το αποτέλεσμα αυτό απεικονίζει, παρά την άνοδο της αντιπολίτευσης, το γεγονός ότι στην τ/κ κοινότητα συντηρούνται ακόμα οι συνθήκες πόλωσης ανάμεσα στις δύο κυρίαρχες τάσεις.

Μία και μοναδική γυναίκα

Όπως και να έχει, βέβαια, το αποτέλεσμα αυτών των «εκλογών» όπως και όλων των τοπικών εκλογών διεθνώς, επηρεάζεται πάντα και από το ζήτημα της προσωπικότητας του/της υποψηφίου, με τους ψηφοφόρους να μην πειθαρχούν απαραίτητα στις υποδείξεις των κομμάτων τους σε σχέση με την ανάδειξη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Στα ενδιαφέροντα των εκλογών και μιλώντας πάντα για το ζήτημα της προσωπικότητας, ήταν και η αποτυχία των τριών εν ενεργεία «βουλευτών», δύο του CTP και ενός του UBP, να εξασφαλίσουν «δημαρχιακά αξιώματα». Αξιοσημείωτο επίσης είναι και το γεγονός ότι για πρώτη φορά εδώ και τριάντα δύο χρόνια εξελέγη μία γυναίκα «δήμαρχος», η Φατμά Τσιλμέν Τουγλού, η οποία υποστηρίχθηκε από το κυβερνών UBP στον νέο «δήμο» Γαλάτειας – Κώμης Κεπήρ. Και αυτό είναι ενδεικτικό της προβληματικής εκπροσώπησης των γυναικών στην τ/κ κοινότητα, παρόλου που θα πρέπει κανείς να σημειώσει ότι είναι μια εικόνα ενίοτε καλύτερη από εκείνην στις ελεύθερες περιοχές. Για του λόγου το αληθές, αρκεί να σημειωθεί ότι στην παρούσα «βουλή» των κατεχομένων, γυναίκες κατέχουν έντεκα από τις πενήντα θέσεις, όταν στη νόμιμη Βουλή της Κυπριακής Δημοκρατίας η αντιστοιχία είναι μόλις 8 επί συνόλου 56 εδρών. Μια εικόνα σίγουρα εξίσου απογοητευτική και στις δύο πλευρές της Πράσινης Γραμμής.