Τι ισχύει τελικά για κάθοδο της Αννίτας Δημητρίου;

Θα άλλαζε το προεκλογικό σκηνικό μια ενδεχόμενη αποχώρηση του Αβέρωφ Νεοφύτου και η αντικατάστασή του στη μάχη των προεδρικών από την Αννίτα Δημητρίου; Με βάση τη δημοσκόπηση της NOVERNA για λογαριασμό του «ΠΟΛΙΤΗ», η οποία δημοσιεύτηκε το Σάββατο και χθες, η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι καταφατική.

Τα ευρήματά της δείχνουν ότι μια τέτοια εξέλιξη θα είχε θετική απήχηση ειδικά σε γυναίκες αλλά και σε νέους 18-34 ετών, οι οποίοι κρατούν μεγαλύτερες αποστάσεις από την κάλπη, νιώθοντας ότι οι υποψηφιότητες ενώπιόν τους δεν τους καλύπτουν. Η κίνηση αυτή, πάντα με βάση τη δημοσκόπηση, θα δημιουργούσε κάποιες τάσεις επιστροφής στην επίσημη κομματική υποψηφιότητα του ΔΗΣΥ, ψηφοφόρων οι οποίοι δεν την αποδέχονται κυρίως λόγω του γεγονότος ότι, απλά ειπωμένο, δεν θέλουν τον νυν πρόεδρο του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου.

Οι πραγματιστές

Καμία δημοσκόπηση δεν μπορεί να θεωρηθεί ως δεδομένο για το τι θα συμβεί στην κάλπη σε τρεις μήνες από σήμερα, όμως, γεγονός είναι πως αυτό που καταγράφηκε στη δημοσκόπηση του «ΠΟΛΙΤΗ» απηχεί τουλάχιστον μια σχολή σκέψης η οποία υπάρχει στους κόλπους του ΔΗΣΥ και παρότι δεν εκδηλώνεται δημόσια, δείχνει να εκτιμά ότι η υποψηφιότητα Αβέρωφ δεν έχει πιθανότητες και εμβαθύνει εκ των πραγμάτων την εν εξελίξει διάσπαση του κόμματος. Παρά τις πολλές προσπάθειες να αποδοθεί η διάσπαση αυτή στην ύπαρξη της υποψηφιότητας Χριστοδουλίδη και μόνο, αυτή η σχολή αντιλαμβάνεται πως δεν μπορεί επ’ άπειρον να αγνοεί την ένσταση της μισής βάσης του κόμματος στην υποψηφιότητα Αβέρωφ Νεοφύτου, η οποία, ένσταση, όσο ο καιρός προχωρά και η υποψηφιότητα παραμένει καθηλωμένη σε πρωτόγνωρα για ηγέτη του ΔΗΣΥ ποσοστά, είναι πολύ μεγάλη για να χωρέσει είτε στην παρασκηνιακή κατά τον Αβέρωφ Νεοφύτου παρέμβαση Αναστασιάδη στα προεκλογικά, είτε σε άλλες καταστάσεις ή δικαιολογίες. Για αυτή τη σχολή, ο ελέφαντας στο δωμάτιο υπάρχει μεν, αλλά ο μόνος που δεν δείχνει να τον βλέπει είναι ο ίδιος ο Αβέρωφ Νεοφύτου. Και ο ελέφαντας δεν είναι κανείς άλλος από την αδυναμία του να πείσει το κόμμα ότι είναι κατάλληλος για Πρόεδρος της Δημοκρατίας ή έστω τόσο χρήσιμος όσο ο ίδιος θεωρεί ότι είναι, παραδεχόμενος μάλιστα δημόσια ότι δεν είναι συμπαθής όσο κι αν αυτό το τελευταίο λίγοι μπορούν να κατανοήσουν πώς θα μπορούσε να βοηθήσει, ως μια αρκούντως επηρμένη κιόλας ομολογία, την εικόνα του.

Η αυλή και οι δελφίνοι

Αυτή, λοιπόν, η τάση θα ευνοούσε τη λήψη μέτρων δραστικών, τα οποία μάλιστα θα έδιναν και στον ίδιο τον Αβέρωφ Νεοφύτου τη διέξοδο να παρουσιαστεί υπερβατικός για το καλό της παράταξης και ενδεχομένως να διασώσει ό,τι μπορεί εσωκομματικά, κάτι που θα είναι δύσκολο μετά από μια διαγραφόμενη προεκλογική ήττα. Ωστόσο, το πρόβλημα εδώ είναι πως ο Αβέρωφ Νεοφύτου δεν δείχνει ιδιαίτερα έτοιμος να κάνει αυτό το βήμα, πιστεύοντας -χωρίς κανείς να μπορεί να του αποδείξει το αντίθετο- ότι έχει τη δυνατότητα να ανατρέψει τα δεδομένα στο επόμενο διάστημα, με την πολύ μικρή αλλά υπαρκτή άνοδο που καταγράφουν τα ποσοστά του. Αυτό ακριβώς πιστεύει και μια δεύτερη σχολή εντός του ΔΗΣΥ, η οποία θεωρεί ακόμα ότι το διάστημα που μεσολαβεί μέχρι τις προεδρικές εκλογές είναι αρκετό για να αποδυναμωθεί η υποψηφιότητα Χριστοδουλίδη και να γίνει η ανατροπή. Με βάση αυτήν τη σχολή, ως επί το πλείστον, την «αυλή» του προέδρου του ΔΗΣΥ αλλά και διάφορους άλλους δελφίνους της διαδοχής, η επιτυχία της υποψηφιότητας Αβέρωφ Νεοφύτου θα ήταν κέρδος, αφού το γεγονός ότι παρέμειναν πιστοί στον πρόεδρο του ΔΗΣΥ θα μπορεί να εξαργυρωθεί παντοιοτρόπως. Το ίδιο όμως και η αποτυχία της. Αφού σε αυτήν την περίπτωση ανοίγει ο δρόμος της διαδοχής εντός του κόμματος, με τους ίδιους να δηλώνουν ότι στήριξαν τον Αβέρωφ Νεοφύτου για το καλό του κόμματος, το οποίο κάποιοι άλλοι προσπαθούσαν να διασπάσουν ενώ, μάλιστα, κάποιοι παρέμεναν σε ρόλο επιτήδειου ουδέτερου χωρίς να παίρνoυν θέση. Αυτή η δεύτερη ομάδα σίγουρα δεν ευνοεί το σενάριο της απόσυρσης του νυν προέδρου του ΔΗΣΥ από την κούρσα των προεδρικών διότι απλούστατα -και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από τις δημοσκοπήσεις- κανείς τους δεν θα είχε την όποια πιθανότητα εκλογής. Μια ενδεχόμενη κάθοδος της Αννίτας Δημητρίου δε, θα τους προκαλούσε ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα, αφού ακόμα κι αν δεν εκλεγεί η νυν πρόεδρος της Βουλής δείχνει, με βάση και τις ενδείξεις της δημοσκόπησης του «ΠΟΛΙΤΗ», να πετυχαίνει σίγουρα ένα πιο αξιοπρεπές αποτέλεσμα από αυτό που καταγράφει η υποψηφιότητα Αβέρωφ. Πέρα από το ότι κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν θα μπορούσε και να κερδίσει.

Το δίλημμα της Αννίτας

Εδώ μπαίνει μάλλον και το θέμα της ίδιας της προέδρου της Βουλής. Η Αννίτα Δημητρίου, αυτή τη στιγμή, χαίρει μεγάλης αποδοχής, κάτι το οποίο προέκυψε μέσα από σκληρή δουλειά, τόσο στη θητεία της ως βουλευτής όσο και μετά, στην προεδρία του σώματος. Έδειξε ότι δεν φοβάται τη σύγκρουση και η αποτίμηση της μέχρι στιγμής παρουσίας της στο δεύτερο πολιτειακό αξίωμα είναι θετική. Ωστόσο, η θέση της είναι εξαιρετικά ευαίσθητη, αφού βρέθηκε στην προεδρία της Βουλής λόγω του Αβέρωφ Νεοφύτου και επίσης κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι θα κερδίσει τις εκλογές, την ώρα μάλιστα που η παραμονή της στην προεδρία της Βουλής της επιτρέπει να χτίσει για το παρακάτω, το οποίο σίγουρα διαγράφεται ευοίωνο, και να παίξει έναν πολύτιμο γεφυρωτικό ρόλο στην επόμενη μέρα του κόμματος, μετά τις Προεδρικές. Κάπου εδώ μάλλον συναντιούνται και οι δύο τάσεις. Στο ότι η πρόεδρος της Βουλής δεν θα είχε ιδιαίτερο λόγο να κάνει τώρα μια τέτοια κίνηση, χάνοντας την εικόνα που δημιουργεί στη Βουλή, χωρίς τουλάχιστον να είναι σίγουρη πως (α) έχει την ειλικρινή συναίνεση του Αβέρωφ Νεοφύτου και (β) πως η τάση που καταγράφηκε στη δημοσκόπηση του «ΠΟΛΙΤΗ» δεν οφείλεται απλώς στο κύμα συμπάθειας και αποδοχής της πολιτικής της παρουσίας μέχρι σήμερα, αλλά είναι κάτι δεδομένο το οποίο θα κρατήσει μέχρι και την κάλπη. Σε μια εξαιρετικά σύντομη για την ίδια προεκλογική περίοδο, την οποία λογική δεν θα ήθελε να βιώσει ως επιλογή ανάγκης και προσπαθώντας να διορθώσει τα λάθη του Αβέρωφ Νεοφύτου, αλλά και δεν θα είχε λόγο να το πράξει, δεδομένης της δημοτικότητάς της σήμερα.

Μιλώντας χθες στον «ΠΟΛΙΤΗ» και απαντώντας σε ερώτημά μας για το πώς αποτιμά αυτό που κατέγραψε η δημοσκόπηση της εφημερίδας μας και πώς σκοπεύει να προχωρήσει, η πρόεδρος της Βουλής περιορίστηκε να μας πει ότι «όπως κάθε φορά, θέλω να ευχαριστήσω τους πολίτες για την εκτίμηση και την εμπιστοσύνη που μου δείχνουν όλα αυτά τα χρόνια». «Η θέση μου», συμπλήρωσε, «είναι γνωστή. Ανήκω πολιτικά στον χώρο του Δημοκρατικού Συναγερμού, ο οποίος δημοκρατικά και συλλογικά έχει πάρει την απόφασή του για τον υποψήφιο που υποστηρίζει, τον πρόεδρό του Αβέρωφ Νεοφύτου, την οποία σέβομαι και στηρίζω απόλυτα ως την ιδανικότερη επιλογή». Θα μπορούσε δε κάποιος με βεβαιότητα να προσθέσει πως όσο ο Αβέρωφ Νεοφύτου δεν αποσύρεται, αυτό θα πρέπει να θεωρείται και δεδομένο αλλά και σταθερά αμετάβλητο, ειδικά για την Αννίτα Δημητρίου, η οποία δεν συνηθίζει να κινείται στο παρασκήνιο αλλά να τοποθετείται ευθαρσώς. Προς απογοήτευση σίγουρα κάποιων και προς ικανοποίηση κάποιων άλλων.