Ο Αβέρωφ Νεοφύτου σε μια αλλιώτικη συνέντευξη για τα μάτια που γουρλώνει και τον χαρακτηρισμό αλουπός

Η συνέντευξη δόθηκε στο πλαίσιο της εκπομπής «Lex and the city» που παρουσιάζει κάθε Σάββατο 10-12 η Μαρία Θεριστή

Για το bullying στα παιδικά του χρόνια, για το bullying και την καχυποψία στην πολιτική, για τα κατάλοιπα και τα χαρίσματά μας ως Κύπριοι μίλησε στον Πολίτη 107.6 και 97.6 ο υποψήφιος για την Προεδρία και πρόεδρος του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου, ο οποίος δηλώνει ετοιμότητα να συμμετάσχει μετά τις εκλογές σε ενημερωτική καμπάνια κατά του bullying. Η συνέντευξη έγινε με αφορμή μια εν παρόδω αναφορά που έκανε πρόσφατα τηλεοπτικά, για το bullying που δέχθηκε στην παιδική του ηλικία. Ερωτηθείς σχετικά για τη χρονική απόσταση από την οποία αντιμετωπίζει αυτό που του συνέβη τότε, ακόμα και σήμερα, είπε πως ακούει κόσμο να σχολιάζει ένα θέμα που έχει να κάνει με τα βλέφαρά του. Πρέπει, ανέφερε, ο κάθε άνθρωπος να κρίνεται για τη συμπεριφορά του, για το επίπεδό του, για το ανάγιωμά του και όχι αν είναι λευκός ή μαύρος, αν είναι παχύσαρκος ή λεπτός, κοντός ή ψηλός, όμορφος ή λιγότερο όμορφος, εάν έχει πτώση βλεφάρων ή κάποια αναπηρία. «Για μένα στο τέλος, δεν ήταν bullying. Ήταν κίνητρο να δείξω και να αποδείξω ποιος είμαι. Αλλά δεν είναι όλοι οι χαρακτήρες το ίδιο. Υπάρχουν ευαίσθητοι χαρακτήρες που μπορούν να οδηγηθούν στο να χάσουν την ψυχολογική τους ισορροπία. Γίναμε ακόμα και μάρτυρες αυτοκτονιών».

Το γούρλωμα των ματιών

«Αλλά μην νομίζετε ότι είναι για μικρά παιδιά. Θέλω να μοιραστώ μαζί σας αυτό που ακούω από τον κόσμο: Λένε 'κοίταξε, πάει στην τηλεόραση και μας γουρλώνει τα μάτια' και υπονοούν ότι όταν κάποιος γουρλώνει τα μάτια του, δείχνει κακία. Όμως, όσοι έχουμε πτώση βλεφάρων και έχουμε κάνει ανάρτηση βλεφάρων, δεν έχουμε την ευκολία που έχουν όλοι οι άλλοι άνθρωποι να γίνεται η κίνηση με τα βλέφαρα, αλλά με την κίνηση του προσώπου, με αποτέλεσμα όταν κάνεις κινήσεις, να φαίνεται το άσπρο του ματιού και ο άλλος να νομίζει ότι επίτηδες το κάνεις για να γουρλώσεις τα μάτια σου».

Πόσες αναρτήσεις, στα κοινωνικά δίκτυα, υπάρχουν, υπέδειξε, που λένε: «ο στραβός», ο άλφα, ο βήτα... «Αλλά, σε αυτές τις ηλικίες δεν είναι καθόλου πρόβλημα... Στα παιδιά μας όμως, να μην γίνονται αυτά. Και να έχουμε κάτι υπόψη μας: Η εμφάνιση του καθενός δεν επηρεάζει το μυαλό του. Κι εμένα δεν με επηρέασε το θέμα των βλεφάρων, ούτε το μυαλό μου, ούτε τον τρόπο σκέψης μου, ούτε την κρίση μου. Όμως, ένα από τα σοβαρά προβλήματα σήμερα στα σχολεία μας, ναι, είναι το bullying. Και υπάρχει και κάτι άλλο: Όλοι μιλάμε για τις ασθένειες και περιορίζεται ο σχολιασμός και η συζήτηση, π.χ. για την ασθένεια του καρκίνου ή της καρδιοπάθειας και αυτό είναι αποδεκτό και υπάρχει και η συμπαράσταση. Εάν η ασθένεια έχει να κάνει με την ψυχική ασθένεια, το άτομο που υποφέρει από αυτήν στοχοποιείται. Πρέπει να ανοίξουμε τη συζήτηση και γι’ αυτό το ταμπού στην κοινωνία μας, διότι όπως ο ένας μπορεί να έχει πρόβλημα με το στομάχι του ή πρόβλημα με την πτώση βλεφάρων ή να έχει πρόβλημα με την παχυσαρκία, κάποιος μπορεί να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα ψυχικής υγείας. Έχουμε πολύ δρόμο γι’ αυτό και ως παγκόσμια και ως κυπριακή κοινωνία».

Το ότι μου φόρτωσαν ότι «είμαι αλουπός»

Γίνεται μια καλή προσπάθεια στα σχολεία, είπε ο κύριος Νεοφύτου. Σε αυτήν, θα πρέπει να συμβάλει και η οικογένεια και η κοινωνία γενικότερα, να μην τα φορτώνουμε όλα στην οικογένεια, διότι bullying μπορεί να γίνει ακόμα και στην οικογένεια και στην εργασία.

«Αφορμή για το bullying μπορεί να μην είναι πάντα κάποιο χαρακτηριστικό σου, αλλά να αποτελέσουν και θέματα για τα οποία θέλουν να σε προσβάλουν, να σε απαξιώσουν ή αποδομήσουν, λέγοντάς σου π.χ. 'ανίκανε' και άλλα συναφή, όπως επίσης και τα θέματα ψυχικής υγείας. Ακόμα και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί να σχολιάσουν κάποιον που έχει πρόβλημα ψυχικής υγείας, λέγοντας 'μα αυτός είναι του τρελοκομείου'».

Απαντώντας σε σχετική ερώτηση για τις περιπτώσεις που, με βάση τη βιβλιογραφία, το bullying στρέφεται εναντίον των αρίστων, ο κ. Αφέρωφ ανέφερε ότι νιώθει συχνά ότι θα έπρεπε να νιώθει μειονεκτικά για το γεγονός πως διαθέτει εξυπνάδα. Και αυτό το βιώνω, σημείωσε, με το να παρερμηνεύεται το γεγονός ότι είμαι ξύπνιος και να ακούγονται τόσα και τόσα επίθετα για μένα.

«Το ότι μου φόρτωσαν το 'ότι είμαι ο αλουπός' είναι ένα παράδειγμα. Το να μπορείς να βρίσκεις λύσεις και προβλήματα π.χ., αμέσως ο κόσμος ρέπει προς τον αρνητικό σχολιασμό. Η εξυπνάδα σήμερα σε οποιονδήποτε, δεν πρέπει να ισοδυναμεί με πονηρία και μάλιστα κακή πονηρία».

Ζούμε σε μια εποχή που γενικά χάσαμε την ισορροπία μας, ανέφερε ο υποψήφιος για την Προεδρία. Το bullying δεν περιορίζεται σε κάποιον που έχει ένα ειδικό πρόβλημα, αλλά μπορεί να είναι και πιο έντονο για κάποιον που είναι χαρισματικός. «Δεν είναι τυχαίο το ότι εάν σε διακρίνει μια μετριότητα, είσαι και πιο αποδεκτός, δηλαδή και όταν περνάς και απαρατήρητος, είσαι και ο πλέον αποδεκτός. Είναι φαινόμενα της εποχής μας. Στα παλιά χρόνια τα δικά μας, η διάκριση στα μαθήματα δεν ήταν λόγος bullying. Τώρα γίνεται και αυτό και η δική μου επιβίωση και η αντιστροφή του bullying ήταν συνδυασμός. Στην τάξη με σεβόντουσαν. Με σεβόντουσαν γιατί αναγνώριζαν τις όποιες ικανότητες είχα στα μαθήματα. Στα διαλείμματα μου συμπεριφέρονταν όμως διαφορετικά και όχι κατ’ ανάγκην οι συμμαθητές μου της ίδιας τάξης. Αλλά τώρα και τα ευφυή παιδιά, με περισσότερες δεξιότητες, δέχονται εξίσου bullying με κάποιους που έχουν κάποιο ειδικό πρόβλημα».

Η ενσυναίσθηση

Απαντώντας σε ερώτηση εάν η εμπειρία που βίωσε ως παιδί τον έκανε να έχει περισσότερη ενσυναίσθηση, ανέφερε ότι αντιμετωπίζει με πολλή αγάπη και στοργή άτομα που νιώθει ότι πιθανόν να πέρασαν ή ενδέχεται να περάσουν ό,τι πέρασε ο ίδιος, χωρίς σε καμιά περίπτωση να γίνονται αυτές οι ευαισθησίες αντικείμενο δημοσιότητας, διευκρίνισε. Διότι ζούμε, πρόσθεσε, και την εποχή των κοινωνικών δικτύων τα οποία παρασέρνουν τον κόσμο να δείχνει πράγματα που πολλές φορές δεν είναι η πραγματικότητα, ή να υπερπροβάλλει κάποια ζητήματα ή ακόμα να προσπαθεί ένα άτομο να εργαλειοποιήσει είτε μια πράξη αλληλεγγύης συμπαράστασης, είτε να εργαλειοποιήσει την οικογένεια ή τη θρησκεία. «Αυτά είναι του σύγχρονου κόσμου, της εποχής που γίναμε όμηροι των κοινωνικών δικτύων και τo bullying σήμερα λαμβάνει πολλές διαφορετικές μορφές. Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια και πιστεύω ότι η πιο σημαντική παρέμβαση για να αποφεύγονται τέτοιες συμπεριφορές είναι από το σπίτι, την οικογένεια, το σχολείο και τις συναναστροφές», είπε.

Κληθείς να τοποθετηθεί σε σχετική ερώτηση, ο κύριος Νεοφύτου απάντησε θετικά στο ενδεχόμενο να είναι ένα από τα κεντρικά πρόσωπα μιας εκστρατείας για το bullying, η οποία να απευθυνόταν κυρίως στα παιδιά και ότι μάλιστα θα το έκανε με ευχαρίστηση. Διευκρίνισε ωστόσο, όπως αυτό ορθό θα ήταν να λάμβανε χώρα μετά τις εκλογές, για να μην τύχει παρερμηνείας.

Ο κ. Νεοφύτου ανέφερε επίσης απαντώντας σε ερώτηση, ότι το bullying λαμβάνει συνεχώς πολλές μορφές. Ακόμα και επιχειρηματικό bullying υπάρχει, υπέδειξε, δεν υπάρχει τομέας που δεν εμφανίζεται και αποκτά κάθε φορά άλλη ορολογία και μεθοδολογία.

Απαντώντας σε ερώτηση εάν υπάρχουν φαινόμενα bullying στα κόμματα και στην πολιτική ζωή, παραδέχθηκε πως υπάρχει -όχι με την αυστηρή ερμηνεία του όρου- αλλά παρατηρούμε, είπε, συχνά φαινόμενα, όπως παραδείγματος χάριν, είτε σε επίπεδο πολιτικού γραφείου ή κοινοβουλευτικής ομάδας, να συζητείται ένα ζήτημα και οι υπόλοιποι κάνουν τον συνάδελφο που έχει εγείρει αυτό το ζήτημα να νιώθει σε μειονεκτική θέση. Δέχεται, άθελα των άλλων, μια επίθεση γιατί προβάλλει ένα θέμα το οποίο π.χ. μπορεί να μην είναι ευρύτατου ενδιαφέροντος. «Δεν είμαστε απόλυτα δεκτικοί ως κοινωνία σε απόψεις που διαφέρουν, σε θέματα διαφορετικότητας, ή σε θέματα που έχουν να κάνουν με το φύλο ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό και ταυτότητα του καθενός. Δεν υπάρχει τομέας που δεν βιώνουμε αυτά τα φαινόμενα».

Απαντώντας κατά πόσον κουβαλάμε κατάλοιπα ως κοινωνία, και τι είδους κατάλοιπα, είπε πως αυτά είναι πολλά, αλλά θα πρέπει να κοιτάμε τα θετικά των Κυπρίων. Ο Κύπριος, εξήγησε, επιβιώνει με όλα τα κουσούρια, με όλες τις αδυναμίες και τα λάθη που κάναμε διαχρονικά. «Επιβιώνουμε. Ο Κύπριος έχει γινάτι, έχει θέληση, έχει πείσμα, βάζει στόχους, φέρνει αποτελέσματα. Αυτά είναι τα κυρίαρχα και τα θετικά που έχουμε ως τόπος και άνθρωποι. Από την άλλη, έχουμε και τα χαρακτηριστικά του νησιώτη, τα χαρακτηριστικά της μικρής κοινωνίας: να έχουμε τις φοβίες μας, να σκεφτόμαστε συνωμοσίες ότι όλοι μας κατατρέχουν, ωσάν να μην έχουν άλλη έγνοια, είτε στην Αμερική είτε στην Ευρώπη, και η έγνοια τους είναι πώς θα κυνηγήσουν την Κύπρο. Πολλές φορές μάλιστα, δεν ξεκινούμε με το να αποδεχθούμε μια θέση ως καλοπροαίρετη, αλλά προέχει να βρούμε τη σκοπιμότητα ή να ψάξουμε να δώσουμε σκοπιμότητα στην οποιαδήποτε θέση». Αντίστοιχα φαινόμενα υπάρχουν και στην πολιτική, είπε απαντώντας σε ερώτηση, προσθέτοντας περαιτέρω ότι αντί να εξετάζεται μια θέση, προσπαθεί ο οποιοσδήποτε να της προσδώσει την ανάλυση της καχυποψίας του και το ίδιο πράγμα που λέχθηκε από δύο διαφορετικά άτομα, μπορεί να ερμηνευτεί με δύο διαφορετικούς τρόπους, με βάση τον τρόπο καχυποψίας του αναλυτή.

«Ριζοσπαστικές αλλαγές»

Σχολιάζοντας τα θέματα παιδείας, επεσήμανε ότι έχουμε καταφέρει πολλά στην παιδεία, είμαστε σε καλό δρόμο αλλά χρειάζεται να γίνει κάτι πιο ριζοσπαστικό, στην κατεύθυνση από το να φύγουμε από τον κύριο προσανατολισμό στη γνώση και στην πληροφόρηση και να πάμε στις δεξιότητες. «Σήμερα η γνώση και η πληροφόρηση είναι στην τσέπη μας και στο κινητό μας. Αλλά πρέπει να μάθουμε τα παιδιά μας στο σχολείο να έχουν κριτική σκέψη για το πώς να δημιουργούν, πώς να επιβιώνουν κοινωνικά, πώς να εργάζονται ομαδικά και να αλλάξουμε το παγιωμένο πρότυπο του άριστου μαθητή. Το λέω αυτό, ως άνθρωπος που είχα αυτό το πρότυπο, αλλά είδα ανθρώπους που δεν είχαν τέτοια συνολική απόδοση και σήμερα είναι από τους πιο πετυχημένους στον τομέα τους. Δεν πρέπει να έχουμε ως πρότυπα ότι ο καλός μαθητής είναι αυτός που μας φέρνει τους καλύτερους βαθμούς και μάλιστα όλοι κοιτάζουμε τα μαθηματικά, τη φυσική, τη χημεία και τα ελληνικά. Κανένας από αυτούς που άλλαξαν τον κόσμο δεν ήταν ο άριστος με βάση τα πρότυπα που έχουμε στην Κύπρο», είπε.