Ένα debate μονολόγων και χωρίς εκπλήξεις

Οι τρεις κομματικοί υποψήφιοι για την Προεδρία της Δημοκρατίας δεν έκαναν τους πολίτες περισσότερο σοφούς για τις θέσεις τους. Το debate που παρουσιάστηκε την Τετάρτη το βράδυ από το ΡΙΚ, είχε περισσότερο τον χαρακτήρα αναδιατύπωσης θέσεων προς το ακροατήριο του καθενός ξεχωριστά. Αβέρωφ Νεοφύτου, Ανδρέας Μαυρογιάννης και Νίκος Χριστοδουλίδης, επιχείρησαν κατά τρόπο οφθαλμοφανή να περάσουν προς το ξεχωριστό ακροατήριό τους ορισμένα εκ των βασικών τους χαρακτηριστικών για να συσπειρώσουν, να επιβεβαιωθούν και να επιβεβαιώσουν τη στάση τους απέναντι στα μεγάλα προβλήματα του τόπου. Επί της ουσίας, η συζήτηση η οποία διήρκησε πάνω από δύο ώρες, εκτός ελαχίστων λεπτών, ήταν γεμάτη με μεγάλους και, πολλές φορές, ασύνδετους μονολόγους, οι οποίοι κούρασαν αυτούς που «τόλμησαν» να την παρακολουθήσουν.

Αδημονία και αδυναμία

Στο επίπεδο των απόψεων επί των διαφόρων θεμάτων, όπως τέθηκαν από τα ρεπορτάζ που παρουσιάστηκαν στην εκπομπή με τα βασικά ζητήματα που απασχολούν τους πολίτες, υπήρξε τέτοιος καταιγισμός θέσεων ο οποίος δεν βοήθησε στην εξαγωγή συμπερασμάτων από τους πολίτες για την ποιότητα του λόγου στο επίπεδο του περιεχομένου των προτάσεων των υποψηφίων. Μέσα από τον διάλογο, ωστόσο, μπορεί να εξαχθεί ένα αβίαστο συμπέρασμα, πως ο Αβέρωφ Νεοφύτου αποδείχθηκε, και αυτό είναι φυσιολογικό κατά κάποιο τρόπο, περισσότερο επιδέξιος στη διατύπωση των θέσεών του, κυρίως για τα ζητήματα της οικονομίας, ενώ ήταν φανερό πως οι άλλοι δυο υποψήφιοι ακόμη ψάχνουν τους τρόπους εκφοράς των θέσεών τους στην οικονομία. Την αρνητική αυτή διάσταση την αντιμετώπισε περισσότερο ο Νίκος Χριστοδουλίδης, ο οποίος θα έλεγε κάποιος ότι αδημονούσε να εκφέρει αμέσως και χωρίς ανάσα τις θέσεις του για ζητήματα για τα οποία ακόμη νιώθει ανασφάλειες. Ωστόσο, επιχείρησε με θέσεις γενικές οι οποίες περισσότερο εξέφραζαν την πολιτική της σημερινής διακυβέρνησης, να μετριάσει την αδυναμία του αυτή. Από την πλευρά του, ο Ανδρέας Μαυρογιάννης πολλές φορές στα ζητήματα της οικονομίας, είχε να αντιμετωπίσει μια επιθετική διάθεση του Αβέρωφ Νεοφύτου, ο οποίος θύμιζε στον συνομιλητή του την περίοδο την οποία κυβερνούσε το κόμμα που τον στηρίζει, επιχειρώντας με αυτόν τον τρόπο να ακυρώσει σοβαρές παρεμβάσεις τις οποίες επιχείρησε ο κ. Μαυρογιάννης, ο οποίος καθ’ όλη τη διάρκεια της συζήτησης συνέχιζε να εκφράζει έναν διαφορετικό πολιτικό λόγο της συναίνεσης, την οποία επιθυμεί να περάσει όχι μόνο στους ψηφοφόρους του κόμματος που τον στηρίζει, αλλά και σε ευρύτερα στρώματα.

Η εσωτερική κόντρα

Ένα εκ των βασικών σημείων αναφοράς στην όλη συζήτηση ήταν η επικρατούσα περιρρέουσα της εσωτερικής κόντρας των Αβέρωφ Νεοφύτου και Νίκου Χριστοδουλίδη. Ο Α. Νεοφύτου επιχείρησε μερικές φορές να φέρει στα άκρα τη συζήτηση, είτε για την «κοινοπραξία των κομμάτων που στηρίζουν τον κύριο Χριστοδουλίδη», είτε για το γεγονός ότι ο κάθε προεδρικός υποψήφιος του ΔΗΣΥ ήταν αποτέλεσμα εσωτερικών δημοκρατικών διαδικασιών στο κόμμα. Μια προσπάθεια να προβληματίσει ακόμη περισσότερο τους ψηφοφόρους του ΔΗΣΥ, που εκφράζουν στήριξη διά των δημοσκοπήσεων στο πρόσωπο του Νίκου Χριστοδουλίδη. Να σημειωθεί, ωστόσο, ότι ο κύριος Χριστοδουλίδης εμφανίστηκε πιο επιθετικός σε αυτό το κομμάτι της συζήτησης, αφού χαρακτήρισε τις αναφορές Νεοφύτου ως προσβλητικές, σημειώνοντας ότι τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον εκλέγει στο σύνολό του ο κυπριακός λαός.

Το ανύπαρκτο mea culpa

Το debate, σε γενικές γραμμές, δεν προσέφερε εκπλήξεις. Ανέδειξε αυτό το οποίο χαρακτηρίζει μια τέτοια συζήτηση, ιδιαίτερα με τη δομή που έχει συμφωνηθεί. Οι υποψήφιοι περιορίστηκαν στις γενικές τους προτάσεις, οχυρωμένοι σε ασφαλείς οδούς, χωρίς να εκφράσουν υπερβάσεις οι οποίες θα μπορούσαν να κεντρίσουν τους τηλεθεατές. Εκτός από την ύστατη στιγμή της συζήτησης, όταν ο δημοσιογράφος Ανδρέας Κημήτρης έθεσε το ζήτημα σε σχέση με τις αποκαλύψεις των fake accounts του Νίκου Χριστοδουλίδη. Η απάντηση, ωστόσο, του κ. Χριστοδουλίδη, στη βάση της πολιτικής του πρακτικής των προηγούμενων σχεδόν είκοσι ημερών από την αρχική αποκάλυψη του σκανδάλου, ήταν η αναμενόμενη. Όχι μόνο απέφυγε διά της τεθλασμένης να σχολιάσει τα δημοσιεύματα περί ψεύτικων λογαριασμών, τις εντολές που έδωσε για τη δημιουργία τους, αλλά κυρίως τις υποδείξεις για να λοιδορούνται δημοσιογράφοι και πολιτικοί αντίπαλοι, αλλά επιχείρησε να αντιστρέψει τα πυρά, να παρουσιαστεί ως θύμα και να περάσει στην αντεπίθεση, εμφανιζόμενος παραλλήλως και ως υπερασπιστής της πολιτικής ορθότητας, σημειώνοντας ότι δεν θα υποβαθμίσει τον πολιτικό λόγο.

Ο υποψήφιος για την Προεδρία, ωστόσο, στην προσπάθειά του να αποσείσει πλήρως τις ευθύνες του, χωρίς ούτε ένα mea culpa το «οποίο δεν βλάπτει» ή «ας ακούσουμε μια συγνώμη», όπως του συνέστησαν οι συνομιλητές του, έκανε λόγο «για εκβιασμούς και εκφοβισμούς συνεργατών του», ενώ σαφώς απείλησε ότι «μπορεί να πει πολλά πράγματα που θα ανοίξουν τον Ασκό του Αιόλου», κατά την έκφρασή του. Μετά τον ανοικτό εκβιασμό και την απειλή Νίκου Χριστοδουλίδη, ο Ανδρέας Μαυρογιάννης εξέφρασε τη λύπη του για την εξέλιξη της συζήτησης, αφού όπως σημείωσε, «πιστεύω πραγματικά ότι είτε ένα πράγμα που αναφέρεται το διαψεύδουμε, είτε αν δεν το διαψεύδουμε, ζητούμε συγνώμη». Ο δε κ. Νεοφύτου είπε ότι «απόψε ακούσαμε κάτι χειρότερο, τα υπονοούμενα. Μένω έως εδώ».