Να αποβληθεί ή όχι ο Χριστοδουλίδης; Οι δύο τάσεις στον ΔΗΣΥ

Ο Νίκος Χριστοδουλίδης, μετά και τις τελευταίες δημοσκοπήσεις οι οποίες τον κρατούν ψηλά στις προτιμήσεις των ερωτηθέντων πολιτών για τις εκλογές, είναι ξεκάθαρο ότι πολύ λίγα πρόκειται να αλλάξει στη σημερινή του τακτική διαχείρισης της ιδιαίτερής του προεκλογικής εκστρατείας. Είναι, εξάλλου, πασιφανές ότι η τακτική που ακολουθεί ως μέρος της ευρύτερής του στρατηγικής πετυχαίνει τον στόχο της προσέλκυσης υποστηρικτών από όλους τους κομματικούς χώρους αλλά και ιδεολογικούς σχηματισμούς. Αυτή η προσέγγιση είναι το κύριο χαρακτηριστικό της έως τώρα δράσης του και η οποία έχει το αφετηριακό της γίγνεσθαι από τη στιγμή κατά την οποία από διπλωμάτης μετεξελίχθηκε σε πολιτικό στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος. Με λίγα λόγια, μέσα από την πολιτική του δράση, όχι μόνο των τελευταίων μηνών από την εξαγγελία του, έχει στοχεύσει επιτυχώς στην αποφυγή οποιασδήποτε αξιολόγησης ή και κατάταξής του από τους πολίτες, αλλά και στην τακτική του διαφοροποίηση από τους πρώην συναδέλφους του. Δεν ήταν εύκολο εγχείρημα να ξεφύγεις ατσαλάκωτος από τη δίνη μιας σχεδόν δεκαετούς διακυβέρνησης με επικεφαλής τον Νίκο Αναστασιάδη. Σε μια περίοδο μάλιστα η οποία χαρακτηρίστηκε ως καταστροφική, κυρίως στον τομέα και στο αντικείμενο του ίδιου του Νίκου Χριστοδουλίδη, δηλαδή την πορεία του Κυπριακού, που οδηγεί στην απειλή της διχοτόμησης. Όταν ερωτάται και δέχεται κριτική, για παράδειγμα, για την πολιτική των κυρώσεων της οποίας παρουσιάζετο ως εμπνευστής αλλά και για την αστοχία αντιμετώπισης των απειλών για την Αμμόχωστο, ο Νίκος Χριστοδουλίδης εστιάζει σε γενικές αναφορές του για το μέλλον. Ωστόσο, ο τέως ΥΠΕΞ κατάφερε όχι μόνο να επιβιώσει, να απαλλαγεί από το βάρος και την ευθύνη που του αναλογεί, αλλά και να προσελκύσει στους πρώτους μήνες προεκλογικής εκστρατείας ένα ετερόκλητο κοινό γύρω από τη δική του υποψηφιότητα, με μεγάλη έως τώρα επιτυχία. Κατάφερε μέσα από ορισμένα κρίσιμα αλλά διαυγή χαρακτηριστικά, όπως το γεγονός ότι δεν είναι συγκρουσιακός, αλλά ήρεμος, το γεγονός ότι εμμένει στη λογική της ανεξάρτητης προσωπικότητας η οποία δεν έχει στόχο να «γκρεμίσει αλλά να κτίσει», κάτι που σημαίνει λιγότερη ουσία και περισσότερη εικόνα, αλλά και αποφυγή διατύπωσης συγκεκριμένων προτάσεων, γιατί κάτι τέτοιο αναποφεύκτως θα πλήξει το έως τώρα ευρέως αποδεκτό, κατά τρόπο εντυπωσιακό μάλιστα, προφίλ του.

Σύγκρουση ή όχι

Το ερώτημα, βεβαίως, είναι αν ο Νίκος Χριστοδουλίδης θα είναι σε θέση να συνεχίσει στο μοτίβο της μη «έκθεσής του» στο προεκλογικό παιγνίδι. Μπορεί να αποφύγει τη σύγκρουση, μπορεί στις ανάγκες της προεκλογικής να παραμείνει ανέγγιχτος των προκλήσεων αλλά και των επιθέσεων των αντιπάλων του, κυρίως του Δημοκρατικού Συναγερμού και του Αβέρωφ Νεοφύτου; Στο πλαίσιο αυτό, στον ΔΗΣΥ φουντώνει εκ νέου η λογική ότι ο Νίκος Χριστοδουλίδης θα πρέπει να πάρει την απάντηση που του αρμόζει στη βάση των κανόνων λειτουργίας του κόμματος. Όπερ εστί μεθερμηνευόμενο: Έχει την πολυτέλεια το κόμμα να διατηρεί στις τάξεις του έναν υποψήφιο ο οποίος βρίσκεται σε πλήρη αντιδιαστολή με τις πράξεις του, καλώς ή κακώς, με τους όρους συνύπαρξής του στις τάξεις ενός κομματικού συνόλου; Ο προβληματισμός για το πώς το κόμμα θα χειριστεί την «απείθεια και την απειθαρχία» του ακόμη και σήμερα, σύμφωνα με τον ίδιο, μέλους της παράταξης, είναι στην ημερήσια διάταξη. Την περασμένη Πέμπτη, το μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΔΗΣΥ και υπουργός Μεταφορών Γιάννης Καρούσος αποκάλυψε, χωρίς να το επιδιώκει αλλά εξήχθη ως συμπέρασμα μέσα από το δικό του σκεπτικό, ότι υπάρχει έντονος προβληματισμός στο Πολιτικό Γραφείο για πιθανή εκδίωξη του Νίκου Χριστοδουλίδη από το κόμμα. Οι πληροφορίες, ωστόσο, είναι πως η ηγεσία του ΔΗΣΥ είναι διχασμένη επί του θέματος. Ο βασικός προβληματισμός ο οποίος τίθεται στην εσωτερική συζήτηση στον ΔΗΣΥ, έγκειται στο γεγονός αν είναι παραγωγικό ή αν εξυπηρετεί την ορθολογιστική αντιμετώπιση των σημερινών πραγματικοτήτων στο κόμμα, πιθανή αποβολή Χριστοδουλίδη. Μάλλον δεν φαίνεται να καταλήγει ο ΔΗΣΥ σε ασφαλή συμπεράσματα.

Τα στελέχη στον ΔΗΣΥ θεωρούν ότι η λήψη πειθαρχικών μέτρων, στην προκειμένη περίπτωση αποβολή Χριστοδουλίδη, ενισχύει το δίλημμα «ενότητα ή διάσπαση», το οποίο ο Αβέρωφ Νεοφύτου αλλά και ο Νίκος Αναστασιάδης θέτουν ενώπιον των μελών και φίλων του ΔΗΣΥ, από το πρόσφατο ιδεολογικό και πολιτικό συνέδριο. Είναι μια κλιμάκωση της κρίσης στο κόμμα, αλλά αναδεικνύει και την αποφασιστικότητα να κρατηθούν τα βασικά χαρακτηριστικά ενός σχηματισμού, «με πλουραλιστικές τάσεις μεν, αλλά χωρίς διαλυτικές πρωτοβουλίες και ενέργειες δε».

Η άλλη άποψη

Οι προβληματισμοί στον ΔΗΣΥ, βεβαίως, για μια απόφαση ακόμη και οργανικής ρήξης με τον Νίκο Χριστοδουλίδη, δεν έχουν μονοσήμαντο χαρακτήρα. Υπάρχει δηλαδή και η άλλη άποψη. Στην οποία σημειώνεται ότι για κάποιους λόγους έφθασε το κόμμα σε μια κορυφαία πράξη, όπως είναι οι προεδρικές εκλογές, σε διχαστικές τάσεις. Αυτό ωστόσο θα ισχύει όσο διαρκούν οι εκλογές, σύμφωνα με ψυχραιμότερες αλλά και πιο αισιόδοξες σκέψεις. Την επόμενη των εκλογών, το κόμμα θα έχει την ευκαιρία να κινηθεί εκ νέου σε ρυθμούς ενότητας. Στο ίδιο μοτίβο των σκέψεων ορισμένων στελεχών καταγράφονται και οι απόψεις πως μια πιθανή διαγραφή του Νίκου Χριστοδουλίδη, τη δεδομένη στιγμή, θα δημιουργήσει σε ακόμη μεγαλύτερη κλίμακα φυγόκεντρες τάσεις, οι οποίες μπορεί να καταστούν ανεξέλεγκτες στο κομματικό χώρο. Με λίγα λόγια, υποστηρίζεται ότι είναι αχρείαστο και επιβαρυντικό να «θεμελιωθεί η διάσπαση του κόμματος». Θα πρέπει να ανιχνευθεί επομένως το μέγεθος μιας τέτοιας κίνησης και αν αυτή μπορεί να καθοδηγήσει το κομματικό σύνολο και την επομένη των προεδρικών εκλογών, ή ακόμη και σε αποφάσεις που ίσως αφορούν τον δεύτερο γύρο των εκλογών.

Οι πληροφορίες του «Π», πάντως, επιμένουν ότι η συζήτηση για την παραβίαση των προνοιών του καταστατικού του κόμματος δεν μπορεί παρά να λάβει χώρα. Έστω και αν αδυνατούν στο κόμμα να συμφωνήσουν επί τούτου με ενιαία γραμμή. Όπως σημειώνουν κομματικές πηγές, παρόμοιες περιπτώσεις στελεχών οι οποίοι βρέθηκαν στη μέγγενη της κρίσης του κόμματος υπήρξαν και στο πρόσφατο παρελθόν. Οι αυτόνομες πορείες στελεχών όπως του Δημήτρη Συλούρη, Ρίκου Ερωτοκρίτου, Πρόδρομου Προδρόμου, Ελένης Θεοχάρους και άλλων, δεν πέρασαν απαρατήρητες από το κομματικό σύνολο και τα πειθαρχικά του όργανα.

«Στέλεχος όχι πρώτης γραμμής»

Στο επιτελείο του Νίκου Χριστοδουλίδη, ουδείς γνωρίζει για οποιεσδήποτε προθέσεις του ΔΗΣΥ να προχωρήσει σε κινήσεις πλήρους διάστασης με τον υποψήφιο. Συνεχίζουν να θέτουν το ζήτημα της σχέσης Χριστοδουλίδη με το κόμμα ως οργανικά ουδέτερη, υπό την έννοια ότι ο ίδιος δεν υπήρξε κομματικό στέλεχος πρώτης γραμμής, κατά τη διάρκεια της παρουσίας του επί εννέα συναπτά έτη στη διακυβέρνηση του ΔΗΣΥ. Ακόμη και προηγουμένως, ως επαγγελματίας διπλωμάτης, δεν επιδίωξε να θέσει τον εαυτό του σε περίοπτη θέση στο κομματικό σκηνικό. Ωστόσο, δεν αρνείται την ιδιότητα του μέλους του κόμματος, ούτε και την πορεία μέσα από τις γραμμές του ΔΗΣΥ. Οποιαδήποτε ωστόσο εξέλιξη που αφορά την κομματική ιδιότητα Χριστοδουλίδη, δεν πρόκειται να αλλάξει τη γραμμή του υποψηφίου αναφορικά με το συγκεκριμένο ζήτημα.