Υποψήφιοι ΔΗΚΟ-ΑΚΕΛ: Ποιος αντιστάθηκε πιο πολύ στο Κραν Μοντανά;

Πέντε χρόνια μετά την αποτυχία του Κραν Μοντάνα, και στην έναρξη της προεκλογικής εκστρατείας για τις προεδρικές του ’23, γύρω από τη δράση δύο υποψηφίων εκλεκτών του ΑΚΕΛ και του ΔΗΚΟ, επανέρχονται ζητήματα κυρίαρχα τα οποία αφορούσαν την τύχη της τελευταίας προσπάθειας επίλυσης του κυπριακού προβλήματος. Παρά την προσπάθεια των εμπλεκομένων μερών να υποβαθμίσουν τις συζητήσεις για το πρόβλημα, προφανώς όσο θα εντείνεται η προεκλογική, άλλο τόσο θα οξύνονται οι αντιπαραθέσεις σε σχέση με τους χειρισμούς και τα αποτελέσματα αυτών των χειρισμών.

Αρχή του νέου γύρου της αντιπαλότητας για τους χειρισμούς της ελληνοκυπριακής πλευράς στο Κραν Μοντάνα έκανε στην ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή του ΔΗΚΟ ο Νικόλας Παπαδόπουλος, όταν επιχείρησε να εξάρει σειρά πλεονεκτημάτων τα οποία, κατά την εκτίμησή του, διαθέτει ο Νίκος Χριστοδουλίδης, και που οδήγησε το κόμμα ώστε να το επιλέξει στις εκλογές του 2023. Ο Νικόλας Παπαδόπουλος παρουσίασε τον υποψήφιο Πρόεδρο ενώπιον της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, μαζί με τον τέως Έλληνα υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά, ως τους «πυλώνες αντίστασης» στις πιέσεις που δεχόταν ο Νίκος Αναστασιάδης, στις κρισιμότερες, μετά το 2004, συνομιλίες για λύση του Κυπριακού.

«Μόνο δύο πολιτικοί της διαπραγματευτικής ομάδας της ελληνικής πλευράς παρέμειναν στο πλευρό του και στήριξαν έμπρακτα τον Πρόεδρο Αναστασιάδη. Δύο πολιτικοί επέμεναν, μέχρι τέλους, να ΜΗΝ αποδεχτεί οτιδήποτε άλλο παρά 'μηδέν στρατό και μηδέν εγγυήσεις'. Ο ένας ήταν ο Νίκος Κοτζιάς. Ο άλλος ήταν ο Νίκος Χριστοδουλίδης».

Ο Νικόλας Παπαδόπουλος, ήταν σαφές ότι παρουσίασε όλα τα επιχειρήματα τα οποία μπορούσε να εκφέρει για να δικαιολογήσει την απόφαση στήριξης του Νίκου Χριστοδουλίδη. Πέραν δηλαδή από το γεγονός ότι ο εκλεκτός του ΔΗΚΟ είναι «η προσωποποίηση του νέου και η μορφή αντίστασης στο κατεστημένο», είναι και ένας εκ των πολιτικών ο οποίος στάθηκε δίπλα στον Αναστασιάδη, απέτρεψε τη λύση γιατί έμεινε πιστός στη θέση «μηδέν στρατός, μηδέν εγγυήσεις», σε μια διαπραγμάτευση κατά τη διάρκεια της οποίας όλοι εκ των υστέρων ομολογούν ότι οι πλευρές έφθασαν πολύ κοντά σε συμφωνία.

«Πάλεψα περισσότερο»

Σχολιάζοντας την προσέγγιση Νικόλα Παπαδόπουλου, ο έτερος υποψήφιος της αντιπολίτευσης, Ανδρέας Μαυρογιάννης, υποστήριξε ότι η αναφορά του προέδρου του ΔΗΚΟ προέρχεται από λανθασμένη πληροφόρηση, σημειώνοντας μάλιστα ότι, ούτε ο Νίκος Χριστοδουλίδης, αλλά ούτε και ο Νίκος Κοτζιάς είχαν ακριβώς τη θέση «μηδέν στρατεύματα, μηδέν εγγυήσεις». Μάλιστα  υποστήριξε ότι «ήταν ο ίδιος που πάλεψε περισσότερο από όλους για μηδέν στρατεύματα κα μηδέν εγγυήσεις και το ξέρει ο κόσμος όλος».

Το ΔΗΚΟ, το οποίο προφανώς επιχειρεί να πλειοδοτήσει το δικό του αφήγημα στήριξης του εκλεκτού του από προχθές Κυριακή, επανήλθε ευθύς μετά τη δήλωση Μαυρογιάννη, η οποία λειτούργησε και ως μεγάλη ευκαιρία για το κόμμα να εμπλέξει στη συζήτηση και το ΑΚΕΛ. Όπως το ΔΗΚΟ υποστηρίζει, «ίσως ο κ. Μαυρογιάννης να μην είναι ενήμερος για συζητήσεις που έγιναν σε συσκέψεις αρχηγών των κοινοβουλευτικών κομμάτων, όπου συγκεκριμένοι πολιτικοί αρχηγοί επέκριναν έντονα τον Νίκο Κοτζιά, κατηγορώντας τον ότι με τη στάση του και τις θέσεις που προβάλλει, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τον στρατό και τις εγγυήσεις, εμποδίζει, δήθεν, τη διαδικασία και την επίλυση του Κυπριακού» Το ΔΗΚΟ σημειώνει ακόμη πως προφανώς ο υποψήφιος Πρόεδρος να μην είναι ενήμερος για τους καβγάδες του πρώην Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας και κομματικού αρχηγού στο λόμπι του ξενοδοχείου Intercontinental, ή ακόμη, να μην γνωρίζει για παρεμβάσεις προς τον Έλληνα Πρωθυπουργό για παύση του ΥΠΕΞ του. Παρά ταύτα, το ΔΗΚΟ σημειώνει ως θετικό στοιχείο το γεγονός ότι σήμερα ο κ. Μαυρογιάννης εκφράζει τη θέση «μηδέν στρατό και μηδέν εγγυήσεις», ενώ ζητά από τον υποψήφιο για την προεδρία να ξεκαθαρίσει αν και το ΑΚΕΛ συμφωνεί με αυτή του τη θέση».

Σύμφωνα με κομματικές πηγές, αυτή η διελκυστίνδα για το ποιος εκ των πραγμάτων «βοήθησε στην αποτροπή της πιθανότητας λύσης πριν από πέντε χρόνια» αναδεικνύει το πραγματικό αδιέξοδο στο οποίο βρίσκονται σήμερα οι πολιτικές δυνάμεις εξαιτίας των επιλογών τους.

Έτοιμο το τοπίο

Για τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ και υποψήφιο για την προεδρία Αβέρωφ Νεοφύτου, με την απόφαση του ΔΗΚΟ να στηρίξει τον Νίκο Χριστοδουλίδη, στην ουσία έχει ολοκληρωθεί η εικόνα του πολιτικού χάρτη, επτά και πλέον μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές. Διατηρώντας τη γραμμή πλεύσης των τελευταίων ημερών, ο Αβέρωφ Νεοφύτου επιχειρεί να στείλει το μήνυμα ότι τα πράγματα δεν επιδέχονται άλλων ερμηνειών, είναι ξεκάθαρα, αφού «υπάρχει ο υποψήφιος του ΑΚΕΛ, ο υποψήφιος του ΔΗΚΟ και ο υποψήφιος του ΔΗΣΥ. Οποιαδήποτε άλλα σχόλια περί αυτού για μένα περιττεύουν. Είναι η ώρα των πολιτικών θέσεων, της πολιτικής συζήτησης», ανέφερε.

Πρόσθεσε ότι το διακύβευμα αφορά την πορεία της χώρας και εκ νέου προκαλεί τους υποψηφίους να πουν επιτέλους τα προγράμματα, τις θέσεις τους και όχι απλά την καταγραφή των προβλημάτων, αλλά με τι προτάσεις πρακτικές θα δώσουν λύση στα προβλήματα, αναφέροντας ότι δεν αρνείται τη συζήτηση με κανέναν.

Δεν υπάρχει βάση συνεργασίας

Ο Αβέρωφ Νεοφύτου συναντήθηκε μέσα σε λιγότερα από μια εβδομάδα και δεύτερη φορά με αντιπροσωπεία της ΕΔΕΚ στο πλαίσιο των επαφών για τις προεδρικές. Από τη χθεσινή συνάντηση προκύπτει ότι δεν υφίσταται πιθανότητα συνεργασίας στον πρώτο γύρο των εκλογών εξαιτίας διαφωνιών κυρίως σε σχέση με το Κυπριακό. «Δεν ήρθαμε εδώ για να κάνουμε μια προσπάθεια να πείσουμε την ΕΔΕΚ να στηρίξει τον ΔΗΣΥ την πρώτη Κυριακή, γιατί υπάρχουν οι καθαρές διαφορές στο ύψιστο θέμα που είναι και για μας ύψιστο και για το ΚΣ ΕΔΕΚ», ανέφερε ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ. Ωστόσο, σημείωσε ότι δεν μπορούν να ξεγράψουν και περιόδους συνεργασίας για το καλό του τόπου μεταξύ των δύο κομμάτων και στη Βουλή, όπως για παράδειγμα με την ψήφιση του κρατικού προϋπολογισμού το 2021.

Ο Μαρίνος Σιζόπουλος, του οποίου το κόμμα έχει να αντιμετωπίσει πολλά εσωτερικά προβλήματα, σημείωσε ότι η ΕΔΕΚ έχει δρομολογήσει μια συγκεκριμένη εσωκομματική διαδικασία, με επαρχιακές συνδιασκέψεις, όπου θα ακουστούν οι απόψεις και οι προβληματισμοί των μελών του κόμματος, για να καταλήξει σε ένα παγκύπριο συνέδριο αντιπροσώπων και να πάρει τις τελικές αποφάσεις για το τι μέλλει γενέσθαι.