Επίτροπος Διοικήσεως: Τα κράτη που υποδέχονται τεράστια προσφυγικά κύματα πρέπει να είναι συνεχώς έτοιμα

Ο αριθμός αυτός, αναφέρει, είναι κατά 8% μεγαλύτερος από τους αριθμούς που καταγράφηκαν κατά το 2020 και τουλάχιστον διπλάσιος σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR).

Η Επίτροπος αναφέρει ότι η 20η Ιουνίου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων, «ώστε να υπενθυμίζεται ο ξεριζωμός εκατομμυρίων ανθρώπων ανά τον κόσμο, που λόγω πολέμου, συγκρούσεων και διώξεων, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την μητρική τους γη».

Προσθέτει, δε, ότι «οι τρέχουσες προκλήσεις για τις σύγχρονες κοινωνίες αναφορικά με την επαρκή προστασία των δικαιωμάτων των προσφύγων, μεγεθύνονται υπό το φως της συνεχιζόμενης αύξησης των αριθμών των εκτοπισμένων προσώπων, λαμβάνοντας υπόψη τον πόλεμο που διαδραματίζεται στην Ουκρανία από τον περασμένο Φεβρουάριο».

Γι’ αυτό και η Επίτροπος επισημαίνει ότι τα κράτη που υποδέχονται τα τεράστια προσφυγικά κύματα πρέπει «να βρίσκονται σε συνεχή ετοιμότητα για να παρέχουν επαρκή στήριξη και αλληλεγγύη στους ανθρώπους που αναζητούν προστασία σε αυτά». Αναφέρεται, μάλιστα, σε κινδύνους που εγείρονται μετά τον εκτοπισμό των ατόμων, όπως οι διακρίσεις ή περιθωριοποίηση, καθώς και η εκμετάλλευση ατόμων που τίθενται σε καθεστώς ευαλωτότητας.

«Φορείς όπως ο Θεσμός του Επιτρόπου Διοικήσεως και Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, είναι εντεταλμένοι να επαγρυπνούν σε ζητήματα παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να παρεμβαίνουν για την εξασφάλιση του σεβασμού τους, συχνά καλούνται να διαχειριστούν», τονίζει στη συνέχεια του μηνύματος.

Στο πλαίσιο της επαγρύπνησης αυτής, όπως αναφέρει, εντάσσονται οι τακτικές επισκέψεις στα Κέντρα Υποδοχής και Φιλοξενίας αιτητών ασύλου, ώστε να «εντοπίζονται, καταγράφονται και επισημαίνονται ζητήματα που αφορούν στις υλικοτεχνικές υποδομές των Κέντρων και στις υπηρεσίες που παρέχονται στους διαμένοντες σε αυτά».

Σημειώνει, ακόμα ότι έχουν γίνει παρεμβάσεις για θέματα που αφορούν το πλαίσιο στήριξης και κάλυψης των υλικών συνθηκών υποδοχής αιτητών ασύλου, που διαμένουν εκτός των Κέντρων Υποδοχής, καθώς και για το δικαίωμα στην οικογενειακή ενότητα κατόχων διεθνούς προστασίας, «δεδομένου ότι η οικογενειακή ενότητα συνιστά τόσο νομική αρχή όσο και λόγο ανθρωπιστικό, ενώ ταυτόχρονα, αποτελεί ένα ουσιαστικό πλαίσιο για την προστασία και την επανάκτηση μίας σχετικής κανονικότητας στη ζωή των προσφύγων στα κράτη που αναζητούν άσυλο».

Επιπλέον, αναφέρει ως μέρος των δράσεων για τους πρόσφυγες της συμμετοχή σε εκστρατείες ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης σε ό,τι αφορά τα δικαιώματά των προσφύγων αλλά και την παρακολούθηση της εφαρμογής του οικείου νόμου, σε συνεργασία με μη κυβερνητικούς οργανισμούς.

Κλείνοντας, δεν παραλείπει να αναφερθεί στην προσφυγιά των Κυπρίων που εκτοπίστηκαν πριν 48 χρόνια από τις εστίες τους, λόγω της τουρκικής εισβολής το 1974, κάνοντας λόγο για έναν ξεριζωμό που «συνεχίζει να ριζώνει, αφήνοντας την γη των γονιών και των παππούδων μας διψασμένη, να αναζητά το μοναδικό νερό της επιστροφής».