ΔΗΚΟ: Νίκος, αφού Νικόλας δεν τραβά… 15 ή 22 Ιουνίου ανακοινώνει στήριξη στην υποψηφιότητα του τέως ΥΠΕΞ

«Η τάση που καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις για τον Νίκο Χριστοδουλίδη είναι ανοδική και καθρεφτίζεται και εντός ΔΗΚΟ. Από την αυτόνομη κάθοδο έως τη συνεργασία με τα κόμματα της αντιπολίτευσης, του ΑΚΕΛ προεξάρχοντος, μέχρι τη στήριξη Χριστοδουλίδη, οι διακυμάνσεις στέλνουν μηνύματα, κι ως εκ τούτου, δεν μπορούμε παρά να ακούσουμε τον κόσμο μας».

Έτσι περιέγραψε στον «Π» την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο μεγάλο κόμμα του κεντρώου χώρου, υψηλόβαθμο στέλεχός του, εξηγώντας την ίδια ώρα γιατί αποτελεί «μονόδρομο» για αυτούς η στήριξη στον τέως ΥΠΕΞ.

Επαφές για τους… τύπους

Το ΔΗΚΟ είχε συνάντηση με τον υποψήφιο πρόεδρο, Αχιλλέα Δημητριάδη, την οποία μάλιστα χαρακτήρισε «καλή κι εποικοδομητική», παρά τις γνωστές διαφωνίες των δύο στο Κυπριακό, όπως μας λέχθηκε χαρακτηριστικά. Αντιπροσωπεία του ΔΗΚΟ θα δει και τον επίσης ανεξάρτητο υποψήφιο, Μάριο Ηλιάδη. Ωστόσο, η πλέον ουσιαστική συνάντηση που περιμένει, είναι αυτή που θα ζητήσει ο Νίκος Χριστοδουλίδης. «Ακόμα να διευθετηθεί οποιαδήποτε μεταξύ μας συνάντηση, αλλά την περιμένουμε. Και κατανοούμε τους λόγους που αυτή άργησε», έλεγε στην εφημερίδα μας η ίδια πηγή. Η καθυστέρηση, εξηγούσε, έχει να κάνει, με την ουσία αλλά και τις εντυπώσεις. Πρώτα και κύρια, «με τον εκατέρωθεν σεβασμό σε αποφάσεις και σε διεργασίες, αλλά και για λόγους εικόνας και επικοινωνίας. Η συνάντηση θα γίνει όταν και οι δύο πλευρές θα είναι έτοιμες να μιλήσουν επί της ουσίας και όχι για τους τύπους».

Το ΔΗΚΟ προβάλλει σαν έτοιμο από καιρό να συγκυβερνήσει. Κι αφού η τάση που καταγράφεται συνολικά στις δημοσκοπήσεις είναι η ίδια και στο ΔΗΚΟ, «τόσο σε στελεχιακό προσωπικό όσο και στα μέλη», η επιλογή είναι μία: Νίκος Χριστοδουλίδης. «Ο πρόεδρος του κόμματος, Νικόλας Παπαδόπουλος «δεν τραβά» και το ξέρουμε πολύ καλά. Επιλέγουμε  Νίκο Χριστοδουλίδη γιατί δεν είναι ο Αβέρωφ Νεοφύτου. Άνθρωπος συμπαθής στο κόμμα ο τέως ΥΠΕΞ, ικανός να προκαλέσει ζημιά σε ΔΗΣΥ και Αβέρωφ Νεοφύτου.  Και αυτό είναι το ζητούμενο για το ΔΗΚΟ, σήμερα, αν θέλει να πείσει ότι πιστεύει στην αλλαγή της διακυβέρνησης και θα αγωνιστεί για αυτήν». Έτσι, θα διεμβολιστεί και η νυν κυβερνώσα παράταξη.

Άρα μετρά η λογική, «πάμε με τον νικητή», επισημαίνουμε στην πηγή που μίλησε στον «Π», κρατώντας την ανωνυμία της. «Η τάση δεν είναι να πάμε με τον νικητή, αλλά με τη βούληση του κόσμου που θέλει να πάει με τον νικητή. Με τη γοητεία του Χριστοδουλίδη από τη μια και την όποια επιρροή του Κολοκασίδη από την άλλη, το ΔΗΚΟ έπρεπε να καθοδηγηθεί από τον κόσμο του και όχι να καθοδηγήσει τον κόσμο», εξηγεί.

Το ερώτημα για την ηγεσία του ΔΗΚΟ, ενώπιον της οποίας υπήρχαν και άλλες επιλογές, ήταν ευθύς εξαρχής ξεκάθαρο: «Να απομονωθούμε ή να συνεχίσουμε; Είναι στον χαρακτήρα και στην εν γένει παρουσία του ΔΗΚΟ στα πολιτικά και κοινωνικά πράγματα να μένει εκτός κυβέρνησης; Και δέκα χρόνια δεν είναι πολλά;». Με αυτά τα δεδομένα, λοιπόν, η πρώτη λέξη που είπε ο συνομιλητής μας στην αρχή της κουβέντας μας είναι και η ουσία: «Μονόδρομος» για το ΔΗΚΟ η στήριξη της υποψηφιότητας Νίκου Χριστοδουλίδη.

Συναγερμική ρητορική 

Γιατί τόσο μένος κατά του Αβέρωφ Νεοφύτου, όμως; Δεν είναι άγνωστη ή μακριά στον χρόνο η συνεργασία του ΔΗΚΟϊκού προέδρου με τον συναγερμικό ομόλογό του. Και γιατί όχι Αβέρωφ, αλλά Χριστοδουλίδη, μέλος της διακυβέρνησης ΔΗΣΥ - Αναστασιάδη για εννέα χρόνια; Δεν προβληματίζει και δεν ανησυχεί το ΔΗΚΟ, η άποψη πως «δεν διαφέρει ο Νίκος Χριστοδουλίδης»; Και πάλι το ΔΗΚΟ έχει απάντηση: «Μας προβληματίζει το γεγονός ότι κάθε τρεις και λίγο ο Νίκος Χριστοδουλίδης δηλώνει περήφανος συναγερμικός, υπερασπιζόμενος το έργο της κυβέρνησης Αναστασιάδη. Μας ανησυχεί η ρητορική και το αφήγημά του αλλά δεν θέλουμε να τον κάνουμε ΔΗΚΟϊκό. Θα τον κάψουμε τότε», δηλώνει με αφοπλιστική ειλικρίνεια, ανώτατο στέλεχος του ΔΗΚΟ και στενός συνεργάτης του Νικόλα Παπαδόπουλου.

Γιατί όχι με ΑΚΕΛ;

Με αυτά τα δεδομένα, γιατί ναυάγησε η προοπτική της συνεργασίας ΔΗΚΟ - ΑΚΕΛ; Δύο κόμματα μαζί, και με άλλες, μικρότερες συνεργασίες, δεν θα πετύχαιναν το στόχο της αλλαγής; Η προσπάθειά τους δεν θα είχε μεγαλύτερες και πιο ελπιδοφόρες προοπτικές; «Το ΑΚΕΛ θεωρούσε ότι ο όποιος υποψήφιος  των κομμάτων ΑΚΕΛ-ΔΗΚΟ, θα είναι στον δεύτερο γύρο. Θέση την οποία εμείς δεν ασπαζόμαστε, αφού μετρήσαμε κατά κύριο λόγο, τη διάθεση της βάσης του κόμματός μας. Και η ΔΗΚΟϊκή κοινωνία, έτοιμη να συμμετάσχει στη νέα κυβέρνηση, διαβλέπει ότι αυτή η προοπτική καθίσταται περισσότερη εφικτή με στήριξη στον Νίκο Χριστοδουλίδη». Στον οποίο «καμία λευκή επιταγή δίνουμε. Θα γίνει μία καλή διαπραγμάτευση μαζί του, πριν την οριστική κατάληξη».

Στο ΔΗΚΟ ξέρουν καλά ότι το 2023 δεν είναι 2003. Τότε το ΑΚΕΛ κατάφερε να πείσει τη βάση του για την υποψηφιότητα Τάσσου Παπαδόπουλου κι έβαλε «πλάτες» για την εκλογή του. Σήμερα, με καταγεγραμμένη τη θέληση της ΔΗΚΟϊκής βάσης, το κόμμα επέλεξε να κάνει άλλες επιλογές, «ευκολότερες ή δυσκολότερες θα φανεί στην πορεία».

Αυτόνομη κάθοδος

Η αυτόνομη κάθοδος παραμένει στο τραπέζι ως επιλογή για το ΔΗΚΟ, αλλά «αδυνατίζει, μέρα με τη μέρα, γιατί θεωρείται ως έμμεση βοήθεια προς τον Αβέρωφ Νεοφύτου», σύμφωνα με κοινοβουλευτικούς κύκλους τόσο από το ΔΗΚΟ όσο και από τον ΔΗΣΥ.

Η τάση στο ΔΗΚΟ που υποστηρίζει την αυτόνομη κάθοδο, υποδιαιρείται σε δύο κατηγορίες: Στην υποκατηγορία στελεχών και μελών που λέει «πάμε αυτόνομα  κι αν χάσουμε θα είμαστε αντιπολίτευση» και στη δεύτερη υποκατηγορία, που λέει «αυτόνομα», γιατί φοβάται να πει φωναχτά «Αβέρωφ».

Φοβάται ο Γιάννης το θεριό…

… και το θεριό τον Γιάννη. Στο ΔΗΚΟ υπάρχει -πλειοψηφικά- καταγεγραμμένη θέληση και βούληση για στήριξη της υποψηφιότητας του τέως ΥΠΕΞ. Γιατί αργεί να εκδηλωθεί αυτή η υποστήριξη; Τα όσα καταγράψαμε πιο πάνω, ισχύουν. Αλλά και ισχύουν και άλλα τα οποία είτε λένε ψιθυριστά είτε από μέσα τους και οι δύο πλευρές. Ο Ν. Χριστοδουλίδης, ασφαλώς και θέλει τη στήριξη του μεγαλύτερου κόμματος του κέντρου. Και άμα το ΔΗΚΟ εκδηλωθεί επίσημα, θα ακολουθήσει και η ΕΔΕΚ, λένε οι καλά γνωρίζοντες. Τότε γιατί αιωρείται μία διστακτικότητα τόσο από τη μεριά του τέως ΥΠΕΞ όσο και από πλευράς ΔΗΚΟ;

Ο μεν πρώτος, φοβάται τη ρητορική ορισμένων ΔΗΚΟϊκών, ταυτισμένων με το απορριπτικό αφήγημα, την ίδια ώρα που ο ίδιος δηλώνει υποστηρικτής της λύσης διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, χωρίς να βάζει καμία ουρά. Και τον προβληματίζει ακόμα, ποιοι θα στέκονται δίπλα του στην εξέδρα ή θα τον εκπροσωπούν στα πάνελ των συζητήσεων. Από την άλλη το ΔΗΚΟ, μετρά τις αντιδράσεις από τον Συναγερμό και τον ίδιο τον Αβέρωφ Νεοφύτου, με τον οποίο η συνεργασία στα κοινωνικά και οικονομικά πράγματα ήταν από καλή έως άριστη, ιδιαίτερα στη Βουλή. Πώς θα δικαιολογήσει τη στήριξη σε (πρώην) μέλος της κυβέρνησης και όχι στον αρχηγό του κυβερνώντος κόμματος;