Πέντε πυλώνες πολιτικής για ένα κανονικό κράτος

Μέχρι στιγμής και ενόσω η προεκλογική εκστρατεία κάποιων υποψηφίων για τις προεδρικές του 2023 ξεδιπλώνεται, δεν ακούσαμε ούτε διαβάσαμε ένα πλήρες και ολοκληρωμένο πρόγραμμα πολιτικής δράσης για την πενταετία 2023-2028. Όσοι ακόμα διαβάζουν αναμένουν, πέρα από κατευθυντήριες γραμμές και οράματα (αντιγραμμένα ή όχι) κάποιες θέσεις μετρήσιμες και κυρίως υλοποιήσιμες, οι οποίες θα οδηγήσουν τη χώρα μας στο επόμενο βήμα. Ποια είναι τα κυρίαρχα θέματα τα οποία πρέπει να μπουν στο τραπέζι για να μπορέσει ο κάθε πολίτης να αποφασίσει;

Το Κυπριακό

Το εθνικό μας ζήτημα όσο κι αν δεν πουλά, σύμφωνα με τους επικοινωνιολόγους, είναι ένα θέμα που έχει εμποτίσει το πολιτικό DNA του κάθε Κύπριου καθορίζοντας εν πολλοίς και την ψήφο του. Απασχολεί το ένα τρίτο του πληθυσμού που είναι ή κατάγονται από πρόσφυγες, απασχολεί τον κάθε Κύπριο πολίτη διότι η λύση του ή η μη λύση του, αφορά την ειρήνη, την οικονομική σταθερότητα και εν γένει την ασφάλεια αυτής της χώρας. Αν κάτι στο Κυπριακό δεν ενδιαφέρει ιδιαίτερα είναι το παρελθόν και κυρίως τα αφηγήματα του: Τι λύση δεν πετύχαμε, ποιος φταίει, τι έγινε στο Μπούργκενστοκ και στο Κραν Μοντανά; Αυτά έχουν τη σημασία τους, ωστόσο ενδιαφέρουν μια μικρή ομάδα συμπολιτών μας. Αυτό που κυρίως ενδιαφέρει είναι πώς μπορούμε να προχωρήσουμε με την επίλυση αυτού του προβλήματος και συγκεκριμένα μέσα από ποια σχέδια και διαδικασίες. Οι υποψήφιοι σε αυτό το θέμα οφείλουν να είναι συγκεκριμένοι. Τα γενικόλογα περί ψηφισμάτων του ΟΗΕ, περί διεθνοποίησης και κυρώσεων στην Τουρκία έχουμε την εντύπωση ότι εξαντλήθηκαν. Ο υποψήφιος που θα κερδίσει εντυπώσεις και ψήφους στο Κυπριακό, θα είναι αυτός που θα πείσει ότι μπορεί να κάνει το βήμα παραπέρα για να διασφαλίσει τη σταθερότητα και την ειρήνη στη χώρα μας, μέσα από έναν αξιόπιστο διάλογο με τους Τουρκοκυπρίους σε ό,τι αφορά την εσωτερική πτυχή και την Ελλάδα, την Τουρκία και τη Βρετανία σε ό,τι αφορά το κομμάτι των εγγυήσεων. Το Κυπριακό τα τελευταία 48 χρόνια έχει ιδωθεί από κάθε δυνατή οπτική γωνιά, η δε συζήτηση έχει σχεδόν εξαντληθεί. Αυτό που χρειάζεται είναι να υπάρξει επιτέλους πολιτική βούληση από τη δική μας πλευρά. Το επιχείρημα ότι δεν λύνεται γιατί δεν θέλει η Τουρκία άρχισε να αμφισβητείται ευρέως πλέον και διεθνώς. Μετά το 2004 η τουρκική πλευρά η οποία κατηγορείτο συστηματικά για έλλειψη βούλησης, έχει αρχίσει να ξεπερνά αυτό το πρόβλημα. Για έλλειψη πολιτικής βούλησης τα τελευταία 18 χρόνια είναι οι Ε/Κ που κατηγορούνται κατά κύριο λόγο είτε άμεσα, είτε έμμεσα. Με λίγα λόγια το διακύβευμα της επόμενης πενταετίας είναι κατά πόσο το τουρκοκυπριακό κρατίδιο θα αναγνωρισθεί ως ένα ανεξάρτητο κράτος, ή μέσα από μια λύση θα αποτελέσει ισότιμο μέρος της Κυπριακής Ομόσπονδης Δημοκρατίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το τρίπτυχο υγεία παιδεία-δικαιοσύνη

λει να διασφαλίζει τη συνοχή του, οικοδομώντας κατά κύριο λόγο την πίστη των πολιτών του προς αυτό. Η συνοχή και η πίστη πρέπει να οικοδομούνται σε τρεις τουλάχιστον τομείς: υγεία - παιδεία - δικαιοσύνη. Κάθε Κύπριος πολίτης επιθυμεί να ακούσει γι’ αυτό το τρίπτυχο συγκεκριμένες και υλοποιήσιμες προτάσεις από όλους τους υποψηφίους για την προεδρία. Οι ανισότητες σε κράτη και κοινωνίες είναι δύσκολο να καταπολεμηθούν σε όλες τους τις διαστάσεις. Αυτό που απαιτείται είναι να υπάρξει ισότητα τουλάχιστον σε κάποιους σημαντικούς πυλώνες του κράτους για να αισθάνονται ότι όλοι ανήκουν σε αυτό. Ότι αξίζει τον κόπο να αγωνιστώ γι’ αυτό το κράτος. Όταν αυτό επιτευχθεί τότε το κράτος γίνεται πατρίδα και αξίζει ακόμα και τη ζωή μου να δώσω αν παραστεί ανάγκη να την προστατεύσω. Οι πατρίδες προστατεύονται κυρίως από τους απλούς πολίτες. Οι λεφτάδες μπαίνουν στα τζετ και τα γιοτ τους και εξαφανίζονται. Η υγεία πρέπει να είναι ένα αγαθό το οποίο πρέπει να παρέχεται σε όλους με τον ίδιο τρόπο. Αναλόγως εσόδων όλοι οι Κύπριοι πληρώνουν μεν διαφορετικά ποσά, αλλά όλοι οι Κύπριοι πρέπει να έχουν την ίδια αντιμετώπιση από τον γιατρό τους. Η εισαγωγή του συστήματος υγείας εν ολίγοις ήταν μια πολύ καλή εξέλιξη. Το ΓεΣΥ πρέπει όμως να διαφυλαχθεί, να ενισχυθεί και να προστατευθεί από σκάνδαλα και σπατάλες. Η παιδεία προετοιμάζει τους πολίτες του αύριο. Όλοι σε ένα κράτος δικαίου πρέπει να έχουν την ευκαιρία να προχωρήσουν ανεξαρτήτως εισοδήματος και καταγωγής. Η παιδεία στην Κύπρο πάσχει. Είναι δασκαλοκεντρική, εξετασιοκεντρική και υπέρμετρα συντηρητική σε ό,τι αφορά το περιεχόμενο της παρεχόμενης διδασκαλίας. Οι νέοι Κύπριοι παπαγαλίζουν γεγονότα, δεν γνωρίζουν αξίες. Κληρονομούν μέσα από το σχολείο ένα άγονο παρελθόν χωρίς κριτική σκέψη και εφόδια για το μέλλον. Το σχολείο πρέπει να γίνει ελκυστικό και να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των νέων του 21ου αιώνα και όχι του 19ου. Η παιδεία στην Κύπρο χρειάζεται εκ βάθρων αναδιάρθρωση ξεκινώντας από τα αναλυτικά προγράμματα, τους καθηγητές, τις εγκαταστάσεις και την υιοθέτηση ολοήμερου σχολείου. Τα παιδιά στο σχολείο πρέπει να μαθαίνουν, αλλά και να διασκεδάζουν. Αν σήμερα έχουμε έναν προϋπολογισμό ένα δις για την παιδεία τα λεφτά αυτά πάνε χαμένα. Κανείς δεν θα αντιδρούσε αν το ποσό αυτό αυξανόταν αλλά με στόχο μια ολική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Αυτή η μεταρρύθμιση δεν μπορεί να γίνει ενόσω το Υπουργείο Παιδείας της Κύπρου αποτελεί παράρτημα της Εκκλησίας. Αν για κάθε εκκλησάκι που κτίζεται σε δημόσιο σχολείο κτιζόταν ένα εργαστήριο, η παιδεία στην Κύπρο θα ήταν πολύ πιο ποιοτική. Αν στη θέση κάθε θεολόγου, ο οποίος μεταδίδει στα παιδιά εβραϊκές δοξασίες κάποιων αγράμματων μαραγκών και ψαράδων της Τιβεριάδας και τον μεσαιωνικό φανατισμό της απόλυτης αλήθειας, προσλαμβάνονταν ένας επιστήμονας τότε οι νέοι μας θα πορεύονταν με περισσότερο ορθολογισμό στη ζωή τους. Ποιος υποψήφιος θα τολμήσει να το πει; Η απονομή δικαιοσύνης στην Κύπρο πάσχει όχι γιατί έχουμε διεφθαρμένους δικαστές. Αλλά γιατί αργεί. Η καθυστέρηση στην απονομή δικαιοσύνης στην ουσία καταστρατηγεί κάθε έννοια δικαιοσύνης. Επηρεάζει επίσης τη χώρα μας ως επενδυτικό κέντρο και ως ΧΑΠ παροχής υπηρεσιών. Ποιος επιχειρηματίας θα τολμήσει να κάνει μια τεράστια επένδυση στη χώρα αν για κάθε νομική διαφορά που θα προκύπτει θα χρειάζεται 6-8 χρόνια για την εκδίκασή της; Ποιος αφήνει εκατοντάδες εκατομμύρια να στοιβάζονται σε φακέλους στα γραφεία του κάθε πρωτοκολλητή, τα οποία ανά πάσα στιγμή μπορούν να πάρουν και φωτιά;

 Η διαφθορά

Η διαφθορά Θα ήταν μηδενιστικό να μην παραδεχθεί κάποιος ότι τα τελευταία δέκα χρόνια η κυβέρνηση παρήγαγε έργο. Υπήρξαν κυρίως κάποιοι αξιόλογοι υπουργοί οι οποίοι προχώρησαν σε τομές και άλλαξαν πράγματα. Από την άλλη δεν μπορεί κάποιος να παραγνωρίζει ότι τα τελευταία 10 χρόνια η χώρα έχει αποκτήσει σε πανευρωπαϊκό επίπεδο τον τίτλο της πιο διεφθαρμένης χώρας. Μάλλον λοιπόν τιμής ένεκεν έγινε και το συνέδριο του ΟΑΣΕ για τη διαφθορά προχθές στην Κύπρο! Γιατί υπάρχει διαφθορά; Διότι δεν έχουμε θεσμούς να την καταπολεμήσουν. Αστυνομία και άλλους ανεξάρτητους ανταγωνιστικούς θεσμούς οι οποίοι να μπορούν να ορθώσουν ανάστημα στα κόμματα και το Προεδρικό. Στην Ευρώπη εξαναγκάζονται επίτροποι της Κομισιόν σε παραίτηση γιατί παρέβησαν τα μέτρα της πανδημίας, στην Κύπρο ο Πρόεδρος ταξιδεύει δωρεάν με τζετ ολιγαρχών και δεν ανοίγει ρουθούνι. Στην Κύπρο η κυβέρνηση έκανε το παν να στηρίξει οικονομικά ξοδεύοντας εκατομμύρια τους επιχειρηματίες που οδήγησαν την Κύπρο στην καταστροφή από το 2011 αλλά δίνει 80 ευρώ για κάθε παιδί τριμελούς οικογένειας ως βοήθημα, όταν το ρεύμα, τα καύσιμα, τα τρόφιμα έχουν σχεδόν διπλασιαστεί. Στη χώρα μας κατέρρευσε το σύμπαν τα τελευταία χρόνια, αλλά για κάποιους, μέσω οργανωμένου σχεδίου αυτής της κυβέρνησης, σήμανε μια νέα εποχή ευμάρειας με όχημα την προσέλκυση απατεώνων -με το αζημίωτογια να πάρουν διαβατήριο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ποιος υποψήφιος για την προεδρία θα αναλάβει την ευθύνη να βγει και να δηλώσει: Μπαίνω στην πολιτική φτωχός και θα ζήσω με την αντιμισθία του Προέδρου. Ποιος υποψήφιος θα δεσμευθεί: Αν εκλεγώ το πρώτο πράγμα που θα κάνω θα είναι ο διορισμός μιας ανεξάρτητης των πραγμάτων επιτροπής για να διερευνήσω όσους πολιτικούς εμπλέκονται σε σκάνδαλα; Αν δεν τιμωρηθούν, αν κάποιοι πολιτικοί δεν καταλήξουν στη φυλακή, αυτή η χώρα δεν πρόκειται να δει άσπρη μέρα.

Έγνοια για τους νέους

Κάποιοι πολιτικάντηδες κατηγορούν τους νέους ότι απέχουν από την πολιτική, ότι δεν ενδιαφέρονται για τα κοινά και άλλα φαιδρά. Η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική. Ποιος να ενδιαφερθεί για τα κοινά όταν δεν υπάρχει κάτι κοινό μεταξύ αυτών που κυβερνούν και αυτών που κυβερνούνται; Τα παιδιά κάποιων πολιτικάντηδων κτίζουν επαύλεις και πηγαίνουν στα καλύτερα σχολεία με έξοδα του κράτους. Οι νέοι της Κύπρου εργάζονται για 700 και 1.000 ευρώ, αν βρουν δουλειά. Μένουν με τους γονείς τους γιατί δεν μπορούν να ενοικιάσουν διαμέρισμα, πολύ περισσότερο να αποκτήσουν δικό τους σπίτι για να φτιάξουν οικογένεια. Ποιος υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα ασχοληθεί για τη λεγεώνα αυτών των προλεταρίων με τη ρω5 πυλώνες πολιτικής για ένα κανονικό Του Διονύση Διονυσίου Τι αναμένουμε να ακούσουμε από τους υποψήφιους για την προεδρία της Δημοκρατίας Η παιδεία στην Κύπρο πάσχει. Είναι δασκαλοκεντρική, εξετασιοκεντρική και υπέρμετρα συντηρητική σε ό,τι αφορά το περιεχόμενο της παρεχόμενης διδασκαλίας. Οι νέοι Κύπριοι παπαγαλίζουν γεγονότα, δεν γνωρίζουν αξίες. Κληρονομούν μέσα από το σχολείο ένα άγονο παρελθόν χωρίς κριτική σκέψη και εφόδια για το μέλλον. Το σχολείο πρέπει να γίνει ελκυστικό και να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των νέων του 21ου αιώνα και όχι του 19ου 1 2 3 4 5 ΣΦΑΙΡΙΚΑ 29 ΜΑΪΟΥ 2022 ΠΟΛΙΤΗΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ μαϊκή σημασία του όρου; Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες υπάρχουν αξιόπιστα προγράμματα για τους νέους σε ό,τι αφορά το οικιστικό πρόβλημα, σοβαρά οικογενειακά επιδόματα και κυρίως κίνητρα μετεγκατάστασης στην περιφέρεια για να κτυπηθεί η αστυφιλία και να αναπτυχθεί περισσότερο η ύπαιθρος. Στην Κύπρο υπάρχουν μόνο παχιά λόγια. Κι όταν κάποιοι νεαροί προσφύγουν σε προγράμματα που εξαγγέλλουν υπουργεία πέφτουν πάνω σε τόση χαρτούρα που τελικά δεν αξίζει τον κόπο. Οι προσοντούχοι εν ολίγοις φεύγουν. Ποιος θα σταματήσει αυτή τη συνεχή φυγή αξιόλογων μυαλών από την Κύπρο γιατί κάποιοι αποφάσισαν ότι είμαστε καταδικασμένοι στη μετριότητα;

Επιχειρείν – Οικονομία

Στην Κύπρο το επιχειρείν έχει δαιμονοποιηθεί, ίσως και δικαίως, διότι αρκετοί επιχειρηματίες δεν συμπεριφέρονται ως υγιείς οικονομικοί παράγοντες αλλά ως πελάτες των κομμάτων και της κυβέρνησης, πάντα με το αζημίωτο. Η καταπολέμηση της διαφθοράς και η ύπαρξη διαφάνειας θα επιτρέψει ώστε η χώρα αυτή να μπει σε διαφορετικούς ρυθμούς. Δεν έχουμε πρώτες ύλες για βαριά βιομηχανία, αλλά μπορούμε να εξελίξουμε μέσω της καινοτομίας έξυπνες επιχειρήσεις. Μέσω του δικού μας φυσικού αερίου θα μπορούσαμε να ρίξουμε σοβαρά το ενεργειακό κόστος και να γίνουμε ανταγωνιστικοί στην παραγωγή σειράς τοπικών προϊόντων αλλά και στον τουρισμό. Μπορούμε να αναπτύξουμε την αγροτική μας οικονομία και κτηνοτροφία. Μπορεί η Κύπρος μέσα από μια σειρά επιχειρήσεων που διαθέτει να εξάγει περισσότερα από όσα εισάγει. Η βιομηχανία των φαρμάκων, το χαλλούμι, η μεταφορά ηλεκτρισμού και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια δείχνουν τον δρόμο. Τι αναμένουμε από τον νέο Πρόεδρο; Ότι θα αντιληφθεί τις δυνατότητες της χώρας μας και θα δημιουργήσει ένα πλαίσιο μεγαλύτερης ανάπτυξης. Διορίζοντας αξιοκρατικά τους σωστούς ανθρώπους στις σωστές θέσεις, οι οποίοι θα οραματίζονται πού μπορεί να φτάσει αυτή η χώρα και όχι πόσο γρήγορα θα γεμίσουν οι πούγκες τους. Ο εκάστοτε Πρόεδρος της Δημοκρατίας λόγω αγκυλώσεων του Συντάγματος μετά το 1964 είναι παντοδύναμος, διότι μπορεί να διορίζει εκατοντάδες άτομα σε θέσεις κλειδιά. Αν διορίζονται οι άριστοι των αρίστων χωρίς εισαγωγικά τότε αυτός ο τόπος έχει μέλλον. Κατά τη δεκαετία που πέρασε το επιχειρείν αυτής της χώρας επικεντρώθηκε στο πώς θα εξυπηρετηθούν 50 ντιβέλοπερς, κάποιοι δικηγόροι και λογιστές και βεβαίως πώς θα γίνουν πλουσιότεροι κάποιοι πολιτικοί. Εν ολίγοις δεν θέλουμε έναν Πρόεδρο που νομίζει ότι είναι χαρισματικός. Θέλουμε έναν Πρόεδρο που θα διορίζει τίμιους εκπροσώπους του με αρκετά μάλιστα χαμηλές προσδοκίες: Να γίνουμε ένα κανονικό κράτος.