Α.Κυπριανού: Η Κυβέρνηση Αναστασιάδη ήταν συνεισηγητής του κουρέματος

Ο ΓΓ του ΑΚΕΛ Άντρος Κυπριανού δήλωσε σήμερα ότι "τελικά αποκαλύφθηκε ότι η Kυβέρνηση Αναστασιάδη ήταν συνεισηγητής του κουρέματος", για να προσθέσει ότι "κανένας δεν είχε βάλει το πιστόλι στον κρόταϕο του Νίκου Αναστασιάδη".

Σε ομιλία του, σε ημερίδα που διοργάνωσαν το ΑΚΕΛ και η Συνομοσπονδιακή Ομάδα Ενωτικής Ευρωπαϊκής Αριστεράς – Βόρειας Πράσινης Αριστεράς GUE/NGL στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με «Δημοκρατία και αλληλεγγύη στο πλαίσιο της οικονομικής διακυβέρνησης της ΕΕ», η οποία ανέλυσε το παράδειγμα της Κύπρου σε σχέση με την επιβολή κουρέματος καταθέσεων, ο κ. Κυπριανού είπε ότι η Τρόικα απέφυγε να συνομολογήσει μνημόνιο με την Κυβέρνηση Χριστόϕια, γιατί δεν μπορούσε τότε να επιβάλει τις απόψεις της, σημειώνοντας πως «επέλεξε να περιμένει την εκλογή Αναστασιάδη, την οποία υποβοήθησε, για να προωθήσει το σύνολο των θέσεων της».

Ο κ. Κυπριανού ανέφερε πως «είναι γνωστό ότι και οι δύο αποϕάσεις του Eurogroup του Μάρτη του 2013 ήταν ένα πείραμα για να επιβληθεί ένα νέο ευρωπαϊκό μοντέλο διαχείρισης τραπεζικών κρίσεων, στο οποίο το κούρεμα καταθέσεων θα αποτελούσε δυνητική επιλογή», σημειώνοντας ότι «η Κύπρος χρησιμοποιήθηκε ως πειραματόζωο και το γεγονός ότι το bail-in δεν χρησιμοποιήθηκε αλλού δείχνει την αποτυχία του πειράματος».

Όπως πρόσθεσε «το γεγονός ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης παρουσίασε –και συνεχίζει μέχρι σήμερα να παρουσιάζει- αυτή την πρόταση του ως 'ϕορολογία', εκτός του ότι συνιστά εμπαιγμό, δεν αλλάζει και ούτε νομιμοποιεί τον χαρακτήρα εκείνης της απόφασης», σημειώνοντας την παραδοχή, όπως είπε, του Προέδρου της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι ότι «το οριζόντιο κούρεμα όλων των καταθετών δεν ήταν έξυπνο και διορθώθηκε αμέσως την επόμενη μέρα με απόϕαση των Υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης διαμέσου τηλεδιάσκεψης».

«Αυτό διαψεύδει πανηγυρικά τους ισχυρισμούς του κ. Αναστασιάδη και του ΔΗΣΥ που μέχρι σήμερα επιμένουν να το υποστηρίζουν. Το χειρότερο από όλα είναι ότι ο Πρόεδρος γνώριζε από τις 4 του Μάρτη για το κούρεμα και δεν έπραξε τίποτε για να το αποφύγει.... Όπως αποκαλύφθηκε ακόμα και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είχε ζητήσει να διορθωθεί η πρόταση Αναστασιάδη για κούρεμα των εγγυημένων καταθέσεων, κάτι όμως που απέκρυψε και δεν έπραξε ο Πρόεδρος», είπε ο κ. Κυπριανού.

Συνέχισε λέγοντας πως «τελικά αποκαλύφθηκε ότι η κυβέρνηση Αναστασιάδη ήταν συνεισηγητής του κουρέματος», για να προσθέσει ότι «κανένας δεν είχε βάλει το πιστόλι στον κρόταϕο του Νίκου Αναστασιάδη».

«Αυτό που ίσχυε», είπε, «ήταν ότι η ντόπια δεξιά κυβέρνηση, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο συμμερίζονταν κοινά ταξικά συμφέροντα και αντιλήψεις. Είχαν επίσης αποκαλυφθεί οι ύποπτες εκροές καταθέσεων από άτομα του οικογενειακού περιβάλλοντος του Προέδρου και της ντόπιας ελίτ, κάτι που θα έπρεπε να προκαλέσει την οργή του συνόλου των πολιτών».

Επιπλέον, ο κ. Κυπριανού είπε πως το χρονικό και το μέγεθος της τραπεζικής κρίσης στην Κύπρο έχει πολλές άλλες εξίσου σοβαρές πτυχές και επιβεβαιώνουν ορισμένα μόνο από τα εγγενή χαρακτηριστικά του οικονομικού μοντέλου και της οικονομικής διακυβέρνησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπληρώνοντας ότι «αντί διαβουλεύσεων ανάμεσα σε εταίρους επικρατούν εκβιασμοί και απειλές, αντί σεβασμό στους νόμους και στους κανόνες, επικρατούν τα συμφέροντα».

Προβαίνοντας σε μια αυτοκριτική παραδοχή, ο ΓΓ του ΑΚΕΛ είπε πως «η αλήθεια είναι ότι ως Αριστερά δεν πετυχαίνει στο βαθμό που απαιτούν οι περιστάσεις, να πείθει τους λαούς και κυρίως τους εργαζόμενους ότι όσα βιώνουν οφείλονται στις ταξικές επιλογές της άρχουσας τάξης σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.

«Η απόγνωση θολώνει δυστυχώς την κρίση, ενώ η πλειοψηφία των ΜΜΕ είναι ταξικά στρατευμένα απέναντι μας. Χρειάζεται λοιπόν επίπονη προσπάθεια για να αποκωδικοποιείται κάθε ϕορά τί κρύβεται πίσω από τους εύηχους τίτλους των συμϕωνιών, αποϕάσεων και διακηρύξεων. Πρόκειται για όλα αυτά που έχουν θεσμοθετήσει τη λιτότητα, τη συμπίεση του εργατικού κόστους και τη συρρίκνωση της εθνικής κυριαρχίας στην άσκηση οικονομικής πολιτικής», ανέφερε.

Επιπρόσθετα, είπε ότι «είναι η εργαλειοθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την επιβολή την ιδιωτικοποιήσεων και των αναδιαρθρώσεων που απαιτεί το μεγάλο κεφάλαιο, σε συνδυασμό με περικοπές στα εισοδήματα των εργαζομένων και στις κοινωνικές κατακτήσεις».