14 εκατομμύρια δολάρια την ώρα…

Με αφορμή τη σύναξη κάποιων εκ των σημαντικότερων προσωπικοτήτων της πολιτικής και της οικονομίας στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός την περασμένη εβδομάδα, η διεθνής ανθρωπιστική και αναπτυξιακή οργάνωση OXFAM, εξέδωσε μια μελέτη για την άνιση κατανομή του πλούτου διεθνώς, τα αποτελέσματα της οποίας είναι συγκλονιστικά. Και είναι συγκλονιστικά όχι επειδή αποκαλύπτουν κάτι που δεν γνωρίζαμε, αλλά επειδή το δείχνουν με πολύ παραστατικό τρόπο, καθώς και τους αποσταθεροποιητικούς κινδύνους που προκύπτουν από τη δραματική διεύρυνση της ανισότητας μεταξύ πλουσίων και φτωχών τα τελευταία χρόνια.

Το πρώτο, ενδεικτικό της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί, γεγονός που καταγράφει η μελέτη, αναφέρεται στον διπλασιασμό του πλούτου των πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο την τελευταία τετραετία 2020-2024. Μιας τετραετίας, ως γνωστόν, πρωτοφανούς παγκόσμιας αναστάτωσης λόγω της πανδημίας, των πολεμικών συγκρούσεων και των οικονομικών επιπτώσεων τους που επηρέασε δυσμενώς τους περισσότερους από εμάς.

Σε αυτή λοιπόν την τετραετία του παγκόσμιου χάους, πέντε διεθνώς γνωστοί δισεκατομμυριούχοι επιχειρηματίες, ο Musk της Tesla, ο Arnault της LVMH, ο Bezos της Amazon, ο Elisson της Oracle, και ο Buffett της Berkshire Hathaway, είδαν τις, ήδη τεράστιες προσωπικές τους περιουσίες, να διπλασιάζονται σε μέγεθος. Πλέον, οι άνθρωποι αυτοί, όπως και πάρα πολλοί άλλοι, λιγότερο γνωστοί στο ευρύ κοινό, πιστώνονται με περιουσίες εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ έκαστος. Αρκεί να αναφέρουμε ότι ο Musk πιστώνεται με περιουσία ύψους 245 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ!

Ασφαλώς, θα ήταν αφελές να πίστευε κάποιος ότι οι άνθρωποι αυτοί έχουν άμεση πρόσβαση σε περιουσίες 100 και 200 δισεκατομμυρίων ανά πάσα στιγμή, επειδή κάτι τέτοιο δεν υφίσταται στην πραγματικότητα, αφού ο πλούτος τους αντικατοπτρίζει την αύξηση των τρεχουσών κινητών/χρηματιστηριακών αξιών των επιχειρήσεών τους και των περιουσιών τους. Το γεγονός όμως παραμένει: Αυτοί οι άνθρωποι βίωναν αύξηση του πλούτου τους κατά 14 εκατομμύρια δολάρια την ώρα, είκοσι τέσσερις ώρες την ημέρα, κάθε μέρα για τα τελευταία τέσσερα χρόνια! Την ίδια χρονική περίοδο που η ανθρωπότητα δοκιμαζόταν συνολικά.

Αν αθροίζαμε, αποκλειστικά για σκοπούς εντυπωσιασμού, τον πλούτο των προαναφερθέντων πέντε ανθρώπων, θα φτάναμε σε ένα νούμερο κοντά στο ένα τρισεκατομμύριο δολάρια ΗΠΑ. Αν, τώρα, αυτοί οι πέντε άνθρωποι αποφάσιζαν να εξανεμίσουν αυτή την τεράστια περιουσία τους ξοδεύοντας ένα εκατομμύριο δολάρια την ημέρα, θα τους έπαιρνε 475 χρόνια για να το πετύχουν!

Αντίστοιχα, περίπου πέντε από τα περίπου οκτώ δισεκατομμύρια ανθρώπων στον κόσμο, δηλαδή το 60% περίπου του παγκόσμιου πληθυσμού, έγινε φτωχότερο την ίδια χρονική περίοδο! Και η φτωχοποίησή του συνεχίζεται λόγω της υφιστάμενης πορείας της παγκόσμιας οικονομίας. Αν, δε, προσπαθούσαμε από σήμερα να εξαλείψουμε τη φτώχεια στη γη, δηλαδή να δημιουργούσαμε ικανοποιητικές συνθήκες διαβίωσης χωρίς βασικές στερήσεις για όλους τους ανθρώπους στον κόσμο με βάση ένα κοινό πρότυπο, και με βάση τον υφιστάμενο ρυθμό υιοθέτησης και εφαρμογής των πολιτικών κατά της φτώχειας που ακολουθούμε διεθνώς, θα χρειαζόμασταν 230 χρόνια για το πετύχουμε, υποστηρίζει η OXFAM.

Ακόμα και αν το πετυχαίναμε, τηρουμένων των αναλογιών στους ρυθμούς συγκέντρωσης και αύξησης πλούτου, οι πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο θα συνέχιζαν να κατείχαν πολλαπλάσιο πλούτο από τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων στη γη, μετά από αυτά τα 230 χρόνια, ακόμα και αν ξόδευαν εκατομμύρια την ημέρα για να εξαλειφθεί η ανισότητα!

Αυτό που συγκρατούμε, πέραν της σκόπιμης δημιουργίας των εντυπώσεων που προκαλούν τα πιο πάνω νούμερα, είναι το γεγονός ότι ο πλούτος των ανθρώπων είναι πλέον παγιωμένα ανισομερώς κατανεμημένος μεταξύ των πολύ λίγων και των συντριπτικά πολλών. Αν και οι περισσότεροι ευκατάστατοι και πολύ πλούσιοι άνθρωποι στον πλανήτη ζουν στο βόρειο ημισφαίριο και η συντριπτική πλειοψηφία των φτωχών ζει στο νότιο, εν τούτοις οι ανισότητες είναι πλέον εμφανείς και εντός των ανεπτυγμένων κοινωνιών του βορρά.

Μπορεί στον νότο να παρατηρούνται, ως επί το πλείστον, οι περισσότερες εστίες και εξάρσεις ένοπλης βίας και συγκρούσεων, η παραγωγή ναρκωτικών, η καταστροφή του περιβάλλοντος, η συγκέντρωση χρέους, η εμπορία προσώπων, και από εκεί να προέρχονται οι «παράτυποι μετανάστες» και οι «πρόσφυγες» κάθε λογής που οι περισσότεροι από εμάς αποστρέφονται, αλλά η ανισότητα στον βορρά προάγει, συνδυασμένα με τις συνέπειες της στον νότο, την πολιτική ριζοσπαστικοποίηση, την πολιτική διαφθορά, και την κοινωνική περιθωριοποίηση που απειλούν τη δημοκρατία και εκτρέφουν τον λαϊκισμό και τη δημαγωγία.

Γι' αυτό, την επόμενη φορά που θα διαμορφώσουμε γνώμη και άποψη για οποιαδήποτε πολιτική στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό, καλό θα ήταν να προβληματιστούμε περισσότερο για τις επιπτώσεις του όποιου αξιακού μοντέλου γινόμαστε υπερασπιστές… αν υπάρχει, πλέον, βέβαια, τέτοιο…