Οι χώρες με εθνικά κρυπτονομίσματα και οι "μεγάλες" που ετοιμάζονται να μπουν στο παιχνίδι

Η αξία των Bitcoins και των NFTs μπορεί να μειώνεται, αλλά μια πιο θετική προσέγγιση στα κρυπτονομίσματα φαίνεται πως κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος ανά τον κόσμο.

Σαφής ένδειξη αποτελούν τα ψηφιακά νομίσματα κεντρικών τραπεζών που ελέγχονται από τις κυβερνήσεις όπως τα παραδοσιακά νομίσματα και επομένως είναι το αντίθετο των εκτός κρατικού ελέγχου και μη ανιχνεύσιμων Bitcoins.

Αρκετά μικρά κράτη έχουν κυκλοφορήσει τα δικά τους ψηφιακά νομίσματα επίσημα, μέσω των κεντρικών τραπεζών και αρκετές ακόμη, πολύ μεγαλύτερες και πιο ισχυρές σε οικονομικό επίπεδο ετοιμάζονται να πράξουν το ίδιο.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει προτείνει ένα νομικό πλαίσιο για την σχεδιασμένη κυκλοφορία του ψηφιακού ευρώ ενώ σύμφωνα με την υπηρεσία Central Bank Digital Currency Tracker του Atlantic Council, συγκεκριμένα σχέδια για την έναρξη ενός CBDC (ψηφιακό νόμισμα κεντρικής τράπεζας) καταγράφηκαν επίσης στον Καναδά, τη Βραζιλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, μεταξύ άλλων χωρών.

Οι χώρες που βρίσκονται ήδη σε πιλοτική φάση περιλαμβάνουν τη Ρωσία, την Ταϊλάνδη, την Ινδία, τη Νότια Κορέα, τη Σουηδία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τη Σαουδική Αραβία, σύμφωνα με την ίδια πηγή.

Δεν είναι σαφές ωστόσο ποιο από αυτά τα προγράμματα θα μπορούσε να κυκλοφορήσει κανονικά το προσεχές διάστημα.

Αν και πολλοί άκουσαν πρώτη φορά για τα CBDCs όταν κυκλοφόρησαν στην Νιγηρίατο 2021, είχαν εκδοθεί αρκετά νωρίτερα σε χώρες της Καραϊβικής, όπως για παράδειγμα στις Μπαχάμες και σε κράτη και περιοχές που έχουν ως νόμισμα το δολαρίο της Ανατολικής Καραϊβικής.

Το αποκαλούμενο Sand Dollar (Δολάριο της Άμμου) στις Μπαχάμες ήταν το πρώτο ψηφιακό νόμισμα κεντρικής τράπεζας στον κόσμο που κυκλοφόρησε το 2019 και άνοιξε το δρόμο για μια ταχεία υιοθέτηση σε μικρά έθνη της περιοχής.

Το πιλοτικό κινεζικό ψηφιακό Yuan έγινε πρωτοσέλιδο τον Απρίλιο του 2019, αλλά το εγχείρημα ελάχιστα έχει προχωρήσει έκτοτε.

Όπως και η Νιγηρία, η Κίνα διαθέτει μια σταθερή υποδομή ψηφιακών πληρωμών. Μεγάλα τμήματα του πληθυσμού των δύο χωρών ξεπέρασαν τις πληρωμές με κάρτα και πήγαν κατευθείαν από τα μετρητά στις ψηφιακές επιλογές πληρωμής, οι οποίες έγιναν εξαιρετικά δημοφιλείς.

Στις αναπτυσσόμενες χώρες, οι κεντρικές τράπεζες εξετάζουν επίσης τις δυνατότητες των ψηφιακών νομισμάτων να φτάσουν σε άτομα που δεν έχουν τραπεζικές συναλλαγές.

Ένας άλλος λόγος για τον οποίο ορισμένες κυβερνήσεις υπερασπίζονται τα επίσημα ψηφιακά νομίσματα είναι η συλλογή δεδομένων. Οι πανταχού παρούσες ψηφιακές πληρωμές και η αυστηρή κρατική επιτήρηση έχουν οδηγήσει σε μια πληθώρα δεδομένων πληρωμών που είναι ήδη διαθέσιμα στους Κινέζους διαχειριστές.

Αυτή η γνώση για το πώς ξοδεύουν χρήματα οι άνθρωποι θα αυξηθεί μόνο με την εφαρμογή του ψηφιακού γιουάν, παρόλο που η κεντρική τράπεζα της χώρας έχει πει ότι θα περιορίσει την ιχνηλασιμότητα και θα δημιουργήσει αυτό που αποκαλεί «ελεγχόμενη ανωνυμία».

Αυτές οι πτυχές των ψηφιακών νομισμάτων αντιμετωπίζονται αρνητικά από τους Ευρωπαίους, οι οποίοι σύμφωνα με έρευνα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ανησυχούν για το απόρρητο των πληρωμών σε σχέση με το ψηφιακό ευρώ.

Πηγές: Central Bank Digital Currency Tracker, Statista HuffPost Greece