H Τράπεζα πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένη

Για πρώτη φορά μέχρι σήμερα, δανειολήπτης από τον οποίο η Λαϊκή Τράπεζα και σήμερα η Τράπεζα Κύπρου αξίωνε ποσά που μαζί με τους τόκους υπερέβαιναν το ποσό των €800.000.- δικαιώθηκε επιτέλους από το Ανώτατο Δικαστήριο, με απόφαση που εκδόθηκε στις 14/11/2019.

Η απόφαση αυτή του Εφετείου αποτελεί την πρώτη και μοναδική μετά από 20 χρόνια, απόφαση, με την οποία απορρίφθηκαν αξιώσεις Τράπεζας εναντίον δανειολήπτη που προέκυψαν από την λειτουργία επενδυτικών σχεδίων για επενδύσεις σε μετοχές στο Χρηματιστήριο Αξιών Κύπρου κατά την περίοδο του 1999 – 2000.

Το Πρωτόδικο Δικαστήριο είχε εκδώσει στις 29/2/2012 απόφαση υπέρ της τότε Λαϊκής Τράπεζας και εναντίον του Εφεσείοντα, για το ποσό των €421.617,86 με τόκο προς 8% επί ποσού €287.282,49 από 24/7/2007 μέχρι εξόφλησης, καθώς και για ποσό €27.422,10 με τόκο προς 12.25% από 1/10/2002 μέχρι εξόφλησης, με κεφαλαιοποιημένο τον τόκο την 31^η Δεκεμβρίου κάθε έτους. Παράλληλα, απέρριψε την ανταπαίτηση Εφεσείοντος δανειολήπτη επιδικάζοντας τα έξοδα της αγωγής και της ανταπαιτήσεως υπέρ της τράπεζας και εναντίον του Εφεσείοντος.

Οι πιο πάνω αξιώσεις της Τράπεζας στηρίζονταν σε συμφωνία που έγινε μεταξύ της Τράπεζας και του δανειολήπτη – Εφεσείοντα που αφορούσε την συμμετοχή του Εφεσείοντα στο λεγόμενο «Σχέδιο Επενδυτής» της τότε Λαϊκής Τράπεζας ώστε να τύχει χρηματοδότησης και τραπεζικών διευκολύνσεων με παραχώρηση σε αυτόν ορίου για ποσό Λ.Κ.30.000,00.- σε τρεχούμενο λογαριασμό ώστε να αγοραπωλούνται κινητές αξίες στο Χρηματιστήριο Αξιών Κύπρου μέσω της Λαϊκής Επενδυτικής την οποία με βάση το ως άνω Σχέδιο ο δανειολήπτης διόρισε ως πληρεξούσιο αντιπρόσωπο του.

Παρά το γεγονός ότι στην πιο πάνω συμφωνία του «Σχεδίου Επενδυτής», η Τράπεζα προέβλεπε την παραχώρηση ορίου για αγοραπωλησίες μετοχών μέσω της Λαϊκής Επενδυτικής που ήταν θυγατρική εταιρεία της Λαϊκής Τράπεζας για ποσό μέχρι Λ.Κ.30.000,00.-, παρά ταύτα, η Λαϊκή Τράπεζα επέτρεπε στην Λαϊκή Επενδυτική να αγοράζει μετοχές για ποσά που υπερέβαιναν κατά πολύ το συμφωνηθέν όριο των Λ.Κ. 30.000,00.-, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί χρέος εις βάρος του Εφεσείοντα – Επενδυτή, ύψους €421.617,86.- , ποσό το οποίο το Πρωτόδικο Δικαστήριο επιδίκασε εναντίον του Επενδυτή. Μετά την έκδοση της πρωτόδικης απόφασης εναντίον του, ο Επενδυτής καταχώρησε Έφεση και το Εφετείο εξέδωσε τελικά στις 14/11/2019, απόφαση με την οποία ανέτρεψε την πρωτόδικη απόφαση και επιδίκασε εναντίον του Επενδυτή, μόνον το ποσό των Λ.Κ.30.000,00.- (σε €52.153,94.-).

Το Εφετείο στην απόφαση του επεσήμανε μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:

1. Ότι ο όρος στο «Σχέδιο Επενδυτής» ότι το ποσό των πιστωτικών διευκολύνσεων «θα υπόκειται στην απόλυτη κρίση της Τράπεζας», δεν μπορεί να ερμηνευθεί ότι καλύπτει οποιοδήποτε ποσό πέραν του ορίου των Λ.Κ.30.000,00.-. Διαφορετικά όπως επεσήμανε το Ανώτατο Δικαστήριο, προς τι τέθηκε το όριο των ΛΚ30.000,00.- το οποίο λειτουργούσε αμφίδρομα για την προστασία και των 2 πλευρών. Ούτε η Τράπεζα να εκτίθετο πέραν της δυνατότητας του Εφεσείοντα ως επενδυτή, να αποπληρώσει τις πιστωτικές διευκολύνσεις, ο οποίος δήλωσε στην αίτηση του μισθό Λ.Κ.15.000,00.- ετησίως, ούτε και ο Εφεσείων να λειτουργούσε επενδυτικά ανεξέλεγκτα.


2. Ότι εκείνο που αβίαστα απορρέει από την μαρτυρία ενώπιον του Δικαστηρίου, ήταν ότι η Εφεσίβλητη Τράπεζα, επέλεγε εξ’ ιδίων της να καλύπτει τις συναλλαγές που εγίνονταν από την Λαϊκή Επενδυτική Λτδ. κάτι το οποίο δεν επιτρεπόταν από την συμφωνία του Επενδυτικού Σχεδίου. Και επίσης το Εφετείο στην απόφαση του, επεσήμανε ότι στο βαθμό που ξεπεράστηκε το όριο, αυτό έγινε ως αποτέλεσμα αμέλειας της Λαϊκής Τράπεζας η οποία το επέτρεψε γνωρίζοντας και τους κινδύνους που είχαν στο μεταξύ επισημανθεί από την Κεντρική Τράπεζα με τις Εγκυκλίους της.


3. Μια άλλη επισήμανση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, είναι ότι αποτελεί εντυπωσιακό γεγονός ότι από ένα όριο Λ.Κ.30.000,00.-, το τελικώς αξιωθέν ποσό με τον τερματισμό της συμφωνίας ήταν του ύψους Λ.Κ.239.958,96.-, με αποτέλεσμα να δημιουργείται η απορία πως και με ποιο τρόπο η Τράπεζα ήλεγχε με επιμέλεια του τι γινόταν από την Λαϊκή Επενδυτική Λτδ, που ενεργούσε ως πληρεξούσιος αντιπρόσωπος του Εφεσείοντα και για ποιο λόγο η Λαϊκή Τράπεζα χρέωνε χωρίς προβληματισμό τον λογαριασμό.

Για όλους τους πιο πάνω λόγους, το Ανώτατο Δικαστήριο ανέτρεψε την πρωτόδικη απόφαση και επιδίκασε εναντίον του Εφεσείοντα – δανειολήπτη μόνον το ποσό των Λ.Κ.30.000,00.- ή σε €52.153,94.-).

Ο δικηγόρος του Εφεσείοντα είναι ο κ. Ανδρέας Θ. Μαθηκολώνης.