Εξαντλείται η δυναμική της ανάκαμψης, προειδοποιεί το Ινστ. Εργασίας

Το Ινστιτούτου Εργασίας Κύπρου (ΙΝΕΚ) της ΠΕΟ ευθυγραμμίζεται με τις προβλέψεις διεθνών οίκων και οργανισμών (μεταξύ των οποίων η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) και προβλέπει επιβράδυνση της ανάπτυξης της κυπριακής οικονομίας τα επόμενα έτη. Ταυτόχρονα προβαίνει στην εκτίμηση ότι η επιβράδυνση θα αναδείξει τα διαρθρωτικά προβλήματα της κυπριακής οικονομίας, με αποτέλεσμα να απαιτηθεί η λήψη νέων δημοσιονομικών μέτρων, ακόμη και μετά τις εκλογές.

«Έχουν εμφανιστεί ήδη ανισορροπίες στο σύστημα, τις οποίες είναι βέβαιο πως οι διεθνείς οργανισμοί τις παρακολουθούν και μπορούμε εύλογα να υποθέσουμε από τη γενικότερη συμπεριφορά τους ότι αυτή τη στιγμή δεν διαμαρτύρονται και δεν υποδεικνύουν στην κυβέρνηση να πάρει μέτρα, αλλά μετά τις εκλογές είναι πολύ πιθανόν ότι θα επιστρέψουν και θα υποδείξουν τις ανισορροπίες που έχουν δημιουργηθεί», σημείωσε ο επιστημονικός υπεύθυνος του ΙΝΕΚ ΠΕΟ Ηλίας Ιωακείμογλου, παρουσιάζοντας χθες σε ειδική εκδήλωση την ετήσια έκθεση του ινστιτούτου για την οικονομία και την απασχόληση. Αυτό το οποίο λένε οι αναλυτές του ΙΝΕΚ (και το είχε υποστηρίξει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πέρυσι ζητώντας τη λήψη μέτρων) είναι ότι η χώρα έχει εξαντλήσει το παραγωγικό της δυναμικό.

«Ήδη, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η κυπριακή οικονομία χρησιμοποιεί πλέον πλήρως το παραγωγικό της δυναμικό. Κατά το 2018 η Κύπρος θα είναι η χώρα με το μεγαλύτερο παραγωγικό χάσμα (διαφορά τρέχοντος ΑΕΠ από το δυνητικό ΑΕΠ). Θα είναι, δηλαδή, η χώρα η οποία θα έχει εξαντλήσει περισσότερο από κάθε άλλη τα περιθώρια που διαθέτει για να μην οδηγηθεί σε μακροοικονομικές ανισορροπίες», τονίζεται στο κείμενο.

Σύμφωνα με το ΙΝΕΚ, υπό αυτές τις συνθήκες η ανάκαμψη δεν μπορεί να πάει πιο ψηλά από το 2%.

«Ο δυνητικός ρυθμός μεγέθυνσης του ΑΕΠ αναμένεται να κινηθεί σε χαμηλότερα επίπεδα (μεταξύ 1% και 2%) επειδή οι αυξήσεις της παραγωγικότητας της εργασίας έχουν καθηλωθεί σε χαμηλά επίπεδα και δεν αναμένεται να παρουσιάσουν σημαντικές αυξήσεις», τονίζεται στα συμπεράσματα της έκθεσης.

Στην έκθεση καταγράφεται ως στοιχείο αισιοδοξίας το γεγονός ότι η πραγματικότητα υπερέβη κατά τη διετία της ανάκαμψης όλες τις προβλέψεις για τον ρυθμό ανάπτυξης, σύμφωνα με τις οποίες ο ρυθμός ανάπτυξης του ΑΕΠ θα υπερέβαινε το 2% μόνον κατά το 2018.

«Ωστόσο, υπέρβαση της κρίσης δεν θα υπάρχει για όσο καιρό οι διαρθρωτικές αδυναμίες της κυπριακής οικονομίας θα περιορίζουν τις μακροχρόνιες δυνατότητες ισορροπημένης ανάπτυξης της κυπριακής οικονομίας σε ετήσιους ρυθμούς που θα κινούνται κάτω από το 2%», τονίζεται.

«Η ανάκαμψη του ΑΕΠ κατά το 2015-2017, όση ευφορία και αν προκαλεί στους επιτελείς της κυβέρνησης και αλλού, δεν μπορεί να αποκρύψει τα προβλήματα που χρονίζουν, ούτε τα οξυμένα κοινωνικά προβλήματα ανεργίας, υποαπασχόλησης, φτώχειας, κοινωνικού αποκλεισμού, εισοδηματικών ανισοτήτων, που αναδεικνύει η ετήσια έκθεση του ΙΝΕΚ», σχολίασε από την πλευρά του ο γενικός διευθυντής του ΙΝΕΚ ΠΕΟ Παύλος Καλοσυνάτος.

«Ούτε η ανάκαμψη πρέπει να αποκρύπτει ότι εάν οι μακροχρόνιοι ρυθμοί ανάπτυξης είναι μικροί, όπως δείχνουν οι υπολογισμοί των διεθνών οργανισμών, τότε προδιαγράφεται ένα δύσκολο μέλλον για τις εργαζόμενες τάξεις, τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα και τους ανέργους».

Κοκτέιλ κινδύνων

Η έκθεση του ΙΝΕΚ καταγράφει ένα κοκτέιλ κινδύνων για την κυπριακή οικονομία, με την ουσία του προβλήματος να είναι η καθηλωμένη παραγωγικότητα της οικονομίας.

«Εάν η κυπριακή οικονομία αναπτυσσόταν κατά τα επόμενα έτη με τους ίδιους υψηλούς ρυθμούς, θα μπορούσε να επιστρέψει σύντομα στο ΑΕΠ του 2011. Αυτό όμως θα γινόταν με αντίτιμο την επανεμφάνιση σοβαρών μακροοικονομικών ανισορροπιών, για τις οποίες θα χρειαζόταν εκ νέου διόρθωση με την εφαρμογή νέων περιοριστικών πολιτικών επειδή δεν υπάρχει πλέον διαθέσιμο αχρησιμοποίητο παραγωγικό δυναμικό (εκτιμήσεις Ευρωπαϊκής Επιτροπής) ή εάν υπάρχει αρκεί μόνο για ένα ακόμη έτος (εκτιμήσεις ΔΝΤ)», τονίζεται μεταξύ των άλλων στην έκθεση.

«Στη διάρκεια της ανοδικής φάσης του οικονομικού κύκλου των ετών 2015-2017 δεν λύθηκαν σημαντικά διαρθρωτικά προβλήματα, τα οποία είτε υπήρχαν ήδη κατά τον χρόνο έναρξης της κρίσης είτε δημιουργήθηκαν από την ίδια τη διαχείρισή της», τονίζεται σε άλλο σημείο.