Έξι ημέρες σε κανό «για να αφήσει πίσω την ομοφοβία» – Η ιστορία ενός από τους χιλιάδες Σενεγαλέζους που έφτασαν στα Κανάρια νησιά

Μια χούφτα μπισκότα για έξι ημέρες, σχεδόν παγωμένο κρύο και νερό που έμπαινε στο αδύναμο κανό στο σκάφος που έφτασε από τη Σενεγάλη στην ακτή της Καναρίου Νήσου El Hierro ήταν το τίμημα που έπρεπε να πληρώσει ο Ahmed για να ξεφύγει από την ομοφοβία.

Είναι ένας από τους περισσότερους από 36.600 ανθρώπους που έφτασαν στα Κανάρια Νησιά στις 12 Δεκεμβρίου, αριθμός ρεκόρ στη διαδρομή του Ατλαντικού, κυρίως λόγω της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής αστάθειας της Σενεγάλης.

Αυτό το ρεκόρ (το El Hierro έλαβε περισσότερους ανθρώπους σε δύο μήνες από τους 11.280 που διαμένουν στο νησί οδήγησε τον Ahmed, στη Σεβίλλη.

Ο Ahmed (πλασματικό όνομα για να διατηρήσει την ταυτότητά του) είναι ένας νεαρός φοιτητής οπτικοακουστικής επικοινωνίας από τη Σενεγάλη που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πατρίδα του σε ένα καγιούκο όταν η οικογένειά του και οι άνθρωποι γύρω του ανακάλυψαν την ομοφυλοφιλία του.

Όταν εκείνοι που πρέπει να σε υποδεχτούν σε αποκηρύσσουν, δεν υπάρχει άλλη διέξοδος παρά να φύγεις. Όταν οι οικονομικές συνθήκες σας εμποδίζουν να ταξιδέψετε με αεροπλάνο, οποιαδήποτε μεταφορά είναι αποδεκτή.

«Η οικογένειά μου αρνήθηκε να δεχτεί τη σεξουαλική μου κατάσταση. Πέρασα πολύ άσχημα, γιατί ένιωσα κάτι που δεν μπορούσα να εκφράσω. Στη χώρα μου δεν ένιωθα ελεύθερος», εξήγησε σε συνέντευξή του στην EFE στη Σεβίλλη, όπου μεταφέρθηκε από τα Κανάρια Νησιά.

Τα αντίποινα πήραν μορφή με μια σωματική επίθεση που έκανε τον νεαρό να καταλάβει ότι δεν ήταν ασφαλής, ότι η ζωή του κινδύνευε αν συνέχιζε να είναι αυτός που ήταν στη χώρα του.

Ο Ahmed θέλει να πει την ιστορία του για να δώσει δέρμα και όνομα σε ανθρώπους σε χώρες όπου τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων δεν γίνονται σεβαστά, κάτι που απαιτεί θάρρος λαμβάνοντας υπόψη τις απειλές που συνεχίζει να δέχεται.

«Σε μια περίπτωση είδαμε ένα βίντεο στο οποίο έκαιγαν το σώμα ενός γκέι αγοριού και οι άνθρωποι χειροκροτούσαν γύρω του. Κατάλαβα ότι μπορούσαν να με σκοτώσουν, φοβόμουν πολύ. «Θα μπορούσαν να με αποτελειώσουν λόγω της σεξουαλικής μου κατάστασης», είπε.

Ακόμη και σήμερα, δύο μήνες μετά την αποχώρησή του, ο Αχμέτ ανατριχιάζει όταν θυμάται την απόρριψη που υπέστη και τον φόβο να χάσει τη ζωή του. Η επιστροφή στη χώρα του, αν και θα το ήθελε, δεν αποτελεί επιλογή μέχρι να γίνουν σεβαστά τα δικαιώματα και ο σεξουαλικός του προσανατολισμός.

Όταν αποδέχτηκε ότι ήταν οικονομικά αδύνατο να αγοράσει ένα αεροπορικό εισιτήριο για να τον μεταφέρει στη Γαλλία για να συνεχίσει τις σπουδές του, ο Ahmed σκέφτηκε να καταφύγει στην Ισπανία με ένα cayuco.

Είχα ακούσει για τη μετανάστευση στην Ευρώπη και ήξερα με ποιους ανθρώπους έπρεπε να απευθυνθώ για να περάσουν τα σύνορα, αν και ήξερα τις ενοχλήσεις. Ένα δύσκολο ταξίδι που ήταν διατεθειμένος να διανύσει με αντάλλαγμα την αποδοχή, την προστασία και μια ευκαιρία.

Στις δέκα το βράδυ της 27ης Σεπτεμβρίου 2023, οι τσακωμοί μεταξύ των εκατοντάδων ανθρώπων που συγκεντρώθηκαν στην παραλία εντάθηκαν όταν ήξεραν ότι μόνο κάποιοι μπορούσαν να έχουν μια ευκαιρία. Ποιος μπαίνει στο κανό και ποιος μένει στο έδαφος.

«Ήμασταν πολλοί από εμάς που θέλαμε να επιβιβαστούν και διαφορετικών εθνικοτήτων, αλλά μόνο λίγοι από εμάς καταφέραμε να φύγουμε. «Ήταν πολύ τεταμένες στιγμές», είπε.

258 άνθρωποι έφυγαν για την Ισπανία με κανό για να γλιτώσουν. Έξι νύχτες στις οποίες η μόνη διαθέσιμη τροφή ήταν μια χούφτα μπισκότα, τίποτα ζεστό για να ηρεμήσει το κρύο στην ανοιχτή θάλασσα.

Όταν το νερό άρχισε να διαρρέει το ξύλο αυτού του εύθραυστου σκάφους, ο Αχμέτ ξανασκέφτηκε αν είχε πάρει τη σωστή απόφαση. «Άρχισα να αναρωτιέμαι αν είχα πάρει την καλύτερη απόφαση γιατί στη χώρα μου είχα μια άνετη ζωή, αλλά δεν μπορούσα να μείνω, φοβόμουν για τη ζωή μου. Το ταξίδι ήταν δύσκολο, πολύ δύσκολο», θυμάται.

Έφτασαν στο νησί El Hierro και βρήκαν ό,τι μπορούσαν να ελπίζουν, «προστασία, καταφύγιο και ηρεμία». Ένας τόπος ειρήνης στον οποίο ο Αχμέτ θα μπορούσε «να ζήσει χωρίς φόβο» και στον οποίο «σέβονται τα θεμελιώδη δικαιώματα» που δεν εξετάζονται καν στη χώρα καταγωγής του σήμερα.

«Ζούσαμε σε καταυλισμούς όπου υπήρχε πολύς κόσμος, άνθρωποι που είχαν φτάσει πριν από εμάς και δεν ξέραμε τίποτα, αλλά είχαμε καλυμμένες τις βασικές μας ανάγκες. Νερό, φαγητό και διαμονή», είπε.

Τώρα, ο Ahmed μένει στη Σεβίλλη περιμένοντας ένα ραντεβού για να ζητήσει άσυλο στην Ισπανία. Περίμενε δύο μήνες για να μπορέσει να επισημοποιήσει το αίτημα και να αφηγηθεί την κατάθεσή του στις αρχές, αλλά ο μεγάλος όγκος των αιτημάτων έχει δημιουργήσει ένα χωνί στη διοίκηση που την εμποδίζει να ολοκληρώσει τη διαδικασία.

Στη Σενεγάλη ο Ahmed ένιωθε ότι δεν ταίριαζε, ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να ενσωματωθεί σε ένα περιβάλλον που τον απέρριπτε επειδή ήταν αυτός που είναι. Για να εκφράσεις αυτό που δεν μπορείς να σταματήσεις να νιώθεις. Στην Ισπανία διαβεβαιώνει ότι νιώθει προστατευμένος και φιλοδοξεί να συνεχίσει τις σπουδές του και τη ζωή του με ανθρώπους που τον καταλαβαίνουν.

Πηγή: ertnews.gr