Θα έπρεπε και εμείς να είχαμε αντιδράσει πιο γρήγορα στην επιθετικότητα της Ρωσίας, αναφέρει σε συνέντευξη της η Μέρκελ

Στην πολιτική της για το μεταναστευτικό το 2015, υπεραμυνόμενη της τότε απόφασής της να υποδεχτεί η Γερμανία τους αιτούντες άσυλο που είχαν φτάσει στα σύνορά της, καθώς αυτή η απόφαση, όπως λέει, ήταν σύμφωνη με τα βασικά δικαιώματα και τις βασικές αξίες, αναφέρεται μεταξύ άλλων η τέως Γερμανίδα Καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ σε ολοσέλιδη συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα Zeit. Η ίδια τονίζει ότι και βοήθησε τους ανθρώπους που περίμεναν να τους επιτραπεί η είσοδος και συγχρόνως, με τη συμφωνία μεταξύ ΕΕ-Τουρκίας, συνέδραμε στο να αντιμετωπιστούν στη ρίζα τους οι αιτίες της προσφυγιάς. Εκ των υστέρων όμως, όπως παρατηρεί, θα είχε προσπαθήσει πολύ νωρίτερα να αποτρέψει μια κατάσταση σαν αυτή που διαμορφώθηκε το καλοκαίρι του 2015, για παράδειγμα μέσω της αύξησης της συνεισφοράς στο World Food Programm για τα κέντρα υποδοχής προσφύγων σε χώρες που πλήττονται ιδιαίτερα από το μεταναστευτικό, κάτι που έπραξε κατόπιν. Σε ό,τι αφορά την πολιτική της έναντι της Ρωσίας και την επιθετικότητά της προς την Ουκρανία, η κ. Mέρκελ τονίζει ότι κατέβαλε προσπάθειες να αποτραπεί ο πόλεμος. Το ότι αυτό τελικά δεν επετεύχθη, δεν σημαίνει ότι ήταν λάθος οι προσπάθειες, σημειώνει. Επαναλαμβάνει τη θέση της ότι τη συζήτηση του 2008 περί ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ τη θεωρούσε λάθος, σημειώνοντας ότι δεν υπήρχαν οι κατάλληλες προϋποθέσεις ούτε είχαν εξεταστεί όλα τα σενάρια για το ποιες θα μπορούσαν να είναι οι επιπτώσεις μιας τέτοιας απόφασης. «Η Συμφωνία του Μινσκ το 2014 ήταν η προσπάθεια να δώσουμε χρόνο στην Ουκρανία», λέει χαρακτηριστικά, προσθέτοντας τα εξής: «Και (η Ουκρανία) αξιοποίησε αυτόν τον χρόνο, προκειμένου να ενισχυθεί, όπως βλέπουμε σήμερα. Η Ουκρανία του 2014-2015 δεν είναι η Ουκρανία του σήμερα».

Σύμφωνα με την πρώην Καγκελάριο, για τον Πούτιν τότε θα ήταν πολύ πιο εύκολη η προέλαση, ενώ αμφιβάλλει ότι το ΝΑΤΟ σε εκείνη τη συγκυρία θα μπορούσε να κάνει όσα κάνει σήμερα για να βοηθήσει την Ουκρανία. Αναφερόμενη στον αγωγό Nord Stream 2, δικαιολογεί την απόφαση για την έγκριση κατασκευής του, επισημαίνοντας ότι τυχόν άρνηση -σε συνδυασμό με τη Συμφωνία του Μινσκ- θα είχε επιδεινώσει επικίνδυνα το κλίμα με τη Ρωσία. «Από την άλλη, η ενεργειακή εξάρτηση προέκυψε επειδή υπήρχε λιγότερο φυσικό αέριο από την Ολλανδία, τη Μ. Βρετανία και περιορισμένη ποσότητα από τις εξορύξεις στη Νορβηγία», παρατηρεί η Mέρκελ, που προσθέτει ότι θα έπρεπε να είχε αποφασιστεί η προμήθεια πιο ακριβού LNG από το Κατάρ ή τη Σαουδική Αραβία -δεδομένου ότι οι ΗΠΑ τότε ακόμα δεν εξήγαν LNG- κάτι που θα είχε επιδεινώσει σημαντικά την ανταγωνιστικότητα της Γερμανίας. Σήμερα, όμως, υπό την πίεση του πολέμου στην Ουκρανία, λαμβάνονται τέτοιες αποφάσεις, τις οποίες και στηρίζει. Σε άλλο σημείο της συνέντευξής της, η κ. Merkel αναφέρεται στην απόφαση του ΝΑΤΟ να τεθεί ο στόχος της αύξησης των αμυντικών δαπανών στο 2% του ΑΕΠ και επισημαίνει ότι μόνο η Ένωση CDU/CSU είχε εντάξει αυτόν τον στόχο στο κυβερνητικό της πρόγραμμα. «Και εμείς όμως θα έπρεπε να είχαμε αντιδράσει γρηγορότερα στην επιθετικότητα της Ρωσίας», σημειώνει, συμπληρώνοντας ότι παρά την αύξηση των δαπανών, η Γερμανία δεν έχει επιτύχει τον στόχο του 2%. Η ίδια θεωρεί ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία θα τελειώσει κάποια μέρα με διαπραγματεύσεις, ενώ στην ερώτηση αν μπορούμε να αφήσουμε την Ουκρανία μόνη να αποφασίσει πότε και υπό ποιες συνθήκες θα αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις, απαντά τα εξής: «Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην υπαγορευμένη ειρήνη, την οποία εγώ όπως και πολλοί άλλοι δεν θέλουμε, και σε έναν ανοιχτό διάλογο σε φιλικό κλίμα. Περισσότερα δεν θέλω να πω επ’ αυτού».