Πως η «Χρυσή Μπάλα» άλλαξε τη ζωή της Χέγκερμπεργκ και του Μόντριτς

Πριν από δέκα μήνες, ο Κροάτης μεσοεπιθετικός της Ρεάλ Μαδρίτης, Λούκα Μόντριτς και η Νορβηγίδα επιθετικός της Λιόν, Αντα Χέγκερμπεργκ, πήραν στα χέρια τους τη «Χρυσή Μπάλα», ως οι κορυφαίοι ποδοσφαιριστές της περυσινής χρονιάς στον πλανήτη.

Με την ευκαιρία της ανακοίνωσης για τους υποψήφιους του εφετινού βραβείου, οι δύο αστέρες της στογγυλής θεάς, αποκάλυψαν μιλώντας στο «France Football», άγνωστες λεπτομέρειες από την συνύπαρξη τους με το βαρύτιμο τρόπαιο.

«Μου το ανακοίνωσε ο Ολιβιέ Μπλαν (σ.σ. βοηθός γενικού διευθυντή επικοινωνίας της Λιόν), πριν από τον αγώνα με την Παρί Σεν Ζερμέν (1-1). Εκλαιγε, έκλαιγα και ήμασταν πολύ χαρούμενοι. Ασφαλώς και δεν θα το ξεχάσω ποτέ», θυμάται γελώντας η Χέγκερμπεργκ και προσθέτει:

«Στην αρχή πήγα το βραβείο στο σπίτι μου. Ομως φοβόμουν. Μερικές φορές ξύπνησα το βράδυ για να επιβεβαιώσω ότι δεν μου το έχουν κλέψει. Και το πρωί μου φάνηκε περίεργο που το είχα στο διαμέρισμα μου. Αλήθεια. Και στην συνέχεια το τοποθετήσαμε στο μουσείο του συλλόγου. Είναι φυσικό, αφού ο σύλλογος έκανε τόσα πολλά γι΄ αυτό το τρόπαιο».

«Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτήν την ημέρα», εξομολογήθηκε από την άλλη ο χαρισματικός Κροάτης και συνέχισε:

«Θυμάμαι, ήμουν με την γυναίκα μου, στο δωμάτιο του ξενοδοχείου μετά την ήττα από την Αγγλία με 2-1 για το Nations League. Μου είχες πει (σ.σ. απευθύνεται στον Γάλλο δημοσιογράφο) πως θα με καλέσεις εκείνη την ημέρα. Και όταν είδα τον αριθμό σου στο τηλέφωνο μου, δεν μπορούσα ν΄ απαντήσω, γιατί δεν ήξερα τι να πω. Συγκεντρώθηκα και σε κάλεσα λίγα λεπτά αργότερα. Και όταν μου ανακοίνωσες την νίκη μου, δεν το πίστεψα.

Θυμάμαι ότι άρχισα να κλαίω με το τηλέφωνο στα χέρια. Ηταν πραγματικά κάτι τρελό. Τοποθέτησα το βραβείο στην τροπαιοθήκη μου, ακριβώς στο κέντρο. Στην αρχή το είχα στο δωμάτιο μου, δίπλα στην τηλεόραση. Ηθελα να το βλέπω πριν κοιμηθώ και μόλις ξυπνήσω. Για να είμαι βέβαιος ότι δεν ονειρεύομαι. Μετά το έβαλα στην τροπαιοθήκη μου και το βλέπω κάθε πρωί, πριν πάω για προπόνηση. Και μου κάνει πολύ καλό».

Κατά πόσον, όμως, ένα τέτοιο βραβείο, μπορεί ν΄ αλλάξει την ζωή ενός ποδοσφαιριστή;

«Αλλαξε όλη μου η ζωή. Τα πρώτα πρωϊνά ήταν φανταστικά. Ξυπνάς και μονολογείς: «Γαμ...το, τι έγινε; Είναι εκπληκτικό»! Πριν, ήμουν μία κοπέλα που έπαιζε ποδόσφαιρο. Μετά, πολλοί θέλησαν να με κάνουν σύμβολο. Είναι περίεργο ως συναίσθημα. Είχα την εντύπωση ότι όλα άλλαξαν γύρω μου και πως θα το αντιμετώπιζα με ηρεμία. Χωρίς να πανικοβληθώ. Το καλό νέο, είναι η αναγνώριση του αθλήματος μου και αυτό είναι το πιό σημαντικό», επεσήμανε η Νορβηγίδα, ενώ ο Μόντριτς, σχολίασε:

«Η ζωή μου δεν άλλαξε. Προσπάθησα να παραμείνω ο ίδιος. Δεν θα μπορούσε να συμβεί στα τριάντα τρία χρόνια μου. Είναι ένας κίνδυνος να θεωρείσαι ο καλύτερος στον κόσμο. Ολα όσα έκανα πριν το βραβείο, εξακολουθώ να τα κάνω. Σίγουρα όμως, αλλάζει η οπτική των άλλων απέναντι σου. σε κάθε περίπτωση, είναι ένα σημείο αναφοράς. Υπάρχουν οι νικητές της «Χρυσής Μπάλας» και οι άλλοι. Και είμαι αληθινά υπερήφανος, που είμαι μέλος αυτής της οικογένειας».