Ισπανία: Με το... πάσο του ο Πέδρο Σάντσεθ

Σε όλη του την πολιτική πορεία έως τώρα ο Ισπανός πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ ελάμβανε πολιτικές αποφάσεις, που αφορούσαν την κομματική πορεία, ή το μέλλον της χώρας του, δίχως να υπολογίζει, είτε από τόλμη, είτε από άγνοια κινδύνου, ποιο μπορεί να είναι το αποτέλεσμα. Το ίδιο συμβαίνει και τώρα, με τον Σάντσεθ να αναλαμβάνει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης χωρίς να έχει μετρήσει το εάν και ποια ερείσματα θα βρει και εάν θα λάβει ψήφο εμπιστοσύνης.

Το δεξί χέρι του Σάντσεθ και γραμματέας του Οργανωτικού του Σοσιαλιστικού Κόμματος PSOE, Χοσέ Λουΐς Άβαλος, δήλωσε πάντως την περασμένη Παρασκευή, πως «σε σύντομο χρόνο» θα σχηματισθεί κυβέρνηση και πως ήδη είναι γνωστό ποιες δυνάμεις θα τον στηρίξουν στην ψηφοφορία στο Κοινοβούλιο.

Το βέβαιο είναι πως ο Σάντσεθ διεξάγει τις διερευνητικές προσπάθειές του χωρίς να διαλλακτικότητα, βέβαιος πως η μεγάλη διαφορά του από τα άλλα κόμματα τον νομιμοποιεί εν τοις πράγμασι και με επίγνωση πως δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική για τον σχηματισμό κυβέρνησης, που δεν θα περιλαμβάνει το κόμμα του.

Ήδη, μετά τον πρώτο γύρο των διερευνητικών συναντήσεων την προηγούμενη εβδομάδα, πλέον δεν υπάρχει ένα σαφές πρόγραμμα για τον δεύτερο γύρο. Το PSOE περιορίζεται στο να πιέζει το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα (ΡΡ) και τους κεντροδεξιούς Ciudadanos να αναλάβουν τις ευθύνες τους επιτρέποντας την επίτευξη μίας κυβέρνησης και διευκολύνοντας την κυβερνησιμότητα της χώρας. Παράλληλα, τείνουν χείρα συνεργασίας--δίχως όμως σαφείς προσφορές--και προς τους αριστερούς Podemos και άλλες μικρότερες δυνάμεις στο Κοινοβούλιο, χωρίς όμως να δεσμεύεται για το παραμικρό και δίχως, επίσης, να είναι βέβαιο πως και με αυτές τις βοήθειες θα κατορθώσει να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης.

Ο Σάντσεθ μοιάζει επίσης να αδιαφορεί για την μήνιν του κεντροαριστερού αυτονομιστικού Καταλανικού κόμματος της ERC, μετά τη στήριξη που οι τοπικοί Σοσιαλιστές προσέφεραν στην Άντα Κολάου για να ξανακαθίσει στη δημαρχία της Βαρκελώνης, ή για το τι μπορεί να συμβεί στη Ναβάρα, που ενδέχεται να περάσει στα χέρια των αυτονομιστών.

Ενώπιον αυτών των εξελίξεων, ο Σάντσεθ τηρεί σιγήν ιχθύος και παραμένει μακριά από τα μέσα ενημέρωσης. Παράλληλα, διατηρεί μία πυκνή διεθνή ατζέντα, καθώς μέσα στην εβδομάδα θα μεταβεί στις Βρυξέλλες και την επόμενη θα επισκεφθεί για τέσσερις ημέρες την Ιαπωνία, ωσάν να ήταν ήδη πρωθυπουργός και δεν είχε να αντιμετωπίσει την ψήφο εμπιστοσύνης.

Το ζήτημα όμως είναι πως την ερχόμενη εβδομάδα συμπληρώνονται δύο μήνες από τις εκλογές της 28ης Απριλίου και ακόμη δεν υπάρχει κυβέρνηση, αλλά ούτε έχουν συγκροτηθεί σε σώμα η Βουλή και οι κοινοβουλευτικές επιτροπές της, για να ξεκινήσει το νομοθετικό έργο.

Πάντως, η καθυστέρηση αυτή στον σχηματισμό κυβέρνησης έχει ένα προηγούμενο, στην προηγούμενη κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι, που έως ότου συγκροτηθεί χρειάσθηκαν 125 ημέρες--από την ημέρα των εκλογών στις 26 Ιουνίου 2016, έως τις 29 Οκτωβρίου της ψήφου εμπιστοσύνης--και δύο ολομέλειες του Κοινοβουλίου και τέσσερις ψηφοφορίες (δύο με απόλυτη πλειοψηφία και δύο με απλή πλειοψηφία). Και τότε πάλι, είχε μεσολαβήσει η καθαίρεση του Σάντσεθ από την ηγεσία του PSOE και η απόφαση της Ομοσπονδιακής Κεντρικής Επιτροπής των Σοσιαλιστών να απόσχουν από την κρίσιμη ψηφοφορία ώστε να επιτρέψουν στον Ραχόι να κυβερνήσει.

Η λογική οδηγεί κάποιον στο συμπέρασμα ότι έπειτα από μία περίοδο κυβέρνησης που έληξε με απόρριψη της ψήφου εμπιστοσύνης για τον προϋπολογισμό και μία νίκη χωρίς απόλυτη πλειοψηφία, το φάσμα των επαναληπτικών εκλογών είναι δυνατόν να επανέλθει πάνω από τη χώρα. Όμως, από το PSOE διαμηνύουν πως δεν επιθυμούν άλλες εκλογές και πως εκείνοι είναι οι σαφείς νικητές από την αναμέτρηση της 28ης Απριλίου, χωρίς όμως να αποκλείουν οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη, καθώς θεωρούν ότι αυτοί είναι πλέον εκείνοι που κινούν τα νήματα.