ΘΕΜΑ: Οι φορολογικοί παράδεισοι στοιχειώνουν τον αθλητισμό!

«Τελειώσαμε το σκάνδαλο των φορολογικών παραδείσων». Αυτή η δήλωση έγινε από τον Νικολά Σαρκοζί, τον ...Ιανουάριο του 2010.

Από τότε, η φράση δεν έχει πάψει να διαψεύδεται από τα γεγονότα και τις αποκαλύψεις σχετικά με τις πρακτικές βελτίωσης για την απόκρυψη δισεκατομμυρίων ευρώ σε φορολογικούς παραδείσους.

Τελευταία «διαρροή», αυτή των «Paradise papers», που αποκαλύφθηκε στις αρχές του μήνα από μέσα ενημέρωσης και αποδεικνύεται-επιβεβαιώνεται, από τα εκατομμύρια των εγγράφων, πως η φοροδιαφυγή εξακολουθεί με παγκόσμια ...πειθαρχία.

Είχαν προηγηθεί άλλα σκάνδαλα, με κωδικές ονομασίες που εντυπωσιάζουν, όλα τους και με ...οσμή αθλητική: «Panama papers», «Football leaks», «Luxleaks», μια λίστα που διαμορφώνει ακριβώς την εντύπωση ότι τίποτα δεν αλλάζει, όπως σημείωσε χαρακτηριστικά η γαλλική ιστοσελίδα 20minutes.fr.

Το υπεράκτιο δίκτυο εταιρειών αναπτύσσεται όλο και περισσότερο, περιλαμβάνοντας διάσημα ονόματα από τον κόσμο του αθλητισμού. Τα «Football Leaks», πιο ιδιαίτερα, ανέδειξαν τις αθέμιτες πρακτικές ενός συστήματος, που πλήττει το σύνολο των έντιμων φορολογουμένων και των χωρών που έπρεπε να εισπράξουν τα χρήματα αυτά.

Επιβεβαιώνοντας, την προτίμηση στους φορολογικούς παραδείσους, που δείχνει, για παράδειγμα το ποδόσφαιρο, μία παγκόσμια βιομηχανία 20 δισ. ευρώ. Όχι μόνο αυτό, καθόλου ξαφνικά και όχι τώρα.

Εκατομμύρια έγγραφα αποδεικνύουν αφιλτράριστους μηχανισμούς - νόμιμους και παράνομους - μέσω των οποίων το πιο δημοφιλές άθλημα στον κόσμο, έχει μετατραπεί σε μία από τις πιο άπληστες βιομηχανίες.

Ένα δίκτυο απλωμένο από το Τζέρσεϊ προς τη Μαδέρα και το Λουξεμβούργο, από τον Παναμά στις Βρετανικές Παρθένες Νήσους, αποκαλύπτοντας μόνο τη διάδοση ορισμένων φορολογικών πρακτικών στα υψηλότερα επίπεδα του διεθνούς τοπίου.

Ενας άλλος κόσμος, διαφορετικός, καλά προστατευμένος. Μία ελίτ, αφού η πραγματικότητα των πολλών είναι διαφορετική. Είναι χαρακτηριστικό, όπως παρουσίασε έρευνα σε παγκόσμιο επίπεδο, από την FIFPro (παγκόσμια ένωση επαγγελματιών παικτών με έδρα την Ολλανδία) και το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, πως το 45% των παικτών στον κόσμο, κερδίζουν λιγότερα από χίλια δολάρια το μήνα, ή διαφορετικά 934 ευρώ, ενώ μόλις το 2% φτάνει στα αστρονομικά ποσά που καταλήγουν στα πρωτοσέλιδα.

Luxleaks (Νοέμβριος 2014): η διεθνής κοινοπραξία δημοσιογράφων έρευνας (ICIJ) αποκάλυψε τις μυστικές συμφωνίες μεταξύ της κυβέρνησης του Λουξεμβούργου και 340 πολυεθνικών εταιρειών.

Μία νομική πρακτική, που επιτρέπει στις ενδιαφερόμενες εταιρείες, να μειώσουν σημαντικά το ποσό των φόρων που πρέπει να πληρώσουν στη χώρα. Apple, Amazon, Ikea, το κρατικό ταμείο του Αμπού Ντάμπι, ο Αμερικανός γίγαντας General Electric, τράπεζες κολοσσοί όπως Hsbc και Deutsche Bank, οι Αυστραλοί κυρίαρχοι των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αλλά και η γαλλική εταιρεία αθλητικού μάρκετινγκ Sport Five, που διαχειρίζεται δικαιώματα εικόνας και τηλεόρασης στην Ευρώπη, αποφασισμένες να «επενδύσουν», αφού όμως πρώτα περάσουν από το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου και υπογράψουν μυστικές συμφωνίες για τη μείωση των φόρων.

Στην περίπτωση των Luxleaks, ορισμένες εταιρείες είχαν μειώσει τον φορολογικό τους συντελεστή στο 1%.

Τα «Luxleaks» είχαν ως συνέπεια μια δίκη, αλλά όχι των εταιρειών. Δύο «πληροφοριοδότες» και ένας από τους Γάλλους δημοσιογράφους, που αποκάλυψαν τις πρακτικές, βρέθηκαν ενώπιον δικαστηρίου του Λουξεμβούργου, επειδή επέτρεψαν τη δημοσίευση εγγράφων.

Εντούτοις, η υπόθεση ώθησε την Ευρωπαϊκή Ένωση να αντιδράσει. «Τώρα, τα κράτη μέλη υποχρεούνται να ανταλλάσσουν αυτόματα φορολογικές αποφάσεις», αναφέρθηκε χαρακτηριστικά.

Το Λουξεμβούργο προχώρησε σε 172 μυστικές φορολογικές συμφωνίες, μετά τα LuxLeaks, που φαίνεται πως διευκόλυναν την λήψη μέτρων για τον εξαναγκασμό των πολυεθνικών εταιριών να πληρώνουν φόρους και να μην μεταφέρουν τα κέρδη τους σε φορoλογικούς παραδείσους.

«Panama papers» (Απρίλιος 2016): μια χιονοστιβάδα εγγράφων (υπολογίζονται σε 11,5 εκατομμύρια), από την δικηγορική εταιρεία του Παναμά, Mossack Fonseca αποκαλύπτει την ύπαρξη ενός τεράστιου συστήματος φοροδιαφυγής σε όλο τον κόσμο, με περισσότερες από 200.000 offshore εταιρείες.

Πολιτικοί, αστέρες κινηματογράφου, ιδιοκτήτες επιχειρήσεων, ελάχιστα γνωστοί, αλλά φυσικά και άνθρωποι του αθλητισμού. Στην Ευρώπη, ο πρωθυπουργός της Ισλανδίας αναγκάστηκε να παραιτηθεί, όπως ένας Ισπανός υπουργός.

Στο Πακιστάν, ο πρωθυπουργός Σαρίφ χρειάστηκε να εγκαταλείψει την κυβέρνηση και εξακολουθεί να διώκεται. Η γερμανική εφημερίδα Suddeutsche Zeitung έλαβε πρόσβαση στα ανώνυμα δεδομένα στα μέσα του 2015 και πριν από τη δημοσίευσή τους, εξέτασε τα δεδομένα με την ICIJ (διεθνή κοινοπραξία δημοσιογράφων έρευνας).

Από το μακρύ κατάλογο δεν θα μπορούσε να λείπει o αθλητισμός: Λιονέλ Μέσι (κορυφαίος ποδοσφαιριστής στον κόσμο-εταιρεία, Mega Stars Enterprises Inc), Μισέλ Πλατινί(πρώην πρόεδρος UEFA-Balney Enterprises Corp. στα τέλη Δεκεμβρίου του 2007), Τζάνι Ινφαντίνο (πρόεδρος FIFA), Νίκο Ρόσμπεργκ (πιλότος F1), δεσπόζουν ανάμεσα στα ονόματα.

Στα έγγραφα, σύμφωνα με την Irish Times, υπάρχουν και ιδιοκτήτες (μερικοί πρώην, μερικοί νυν) 20 συλλόγων (ανάμεσά τους ήταν η Ιντερ και η Μπόκα Τζούνιορς).

Τα «Panama papers» οδήγησαν σε 150 έρευνες σε 79 χώρες, συχνά για φοροδιαφυγή ή «ξέπλυμα χρημάτων», και ώθησαν τον Παναμά να υπογράψει μια διεθνή σύμβαση κατά της φοροδιαφυγής. «Αυτό το σκάνδαλο επιτάχυνε την αναθεώρηση της ευρωπαϊκής ηγεσίας για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες», ανέφερε χαρακτηριστικά, πηγή τη Ευρωπαικής Ενωσης.

«Football leaks» (Δεκέμβριος 2016): η μεγαλύτερη διαρροή, πιο μεγάλη παραβίαση δεδομένων, στην Ιστορία του παγκόσμιου αθλητισμού. Τα Football Leaks, αναφέρονται στην σχέση του ποδοσφαίρου και φορολογικών παραδείσων στην Καραϊβική.

Οκτώ σκληροί δίσκοι, 1,9 terabytes δεδομένων. Στην έρευνα, συμμετείχαν 60 δημοσιογράφοι από 12 εφημερίδες και περιοδικά, μελετώντας χιλιάδες συμβόλαια, μηνύματα, email, τιμολόγια. Η ιστορία των Football Leaks αρχίζει στις 29 Σεπτεμβρίου του 2015, όταν η ομώνυμη ιστοσελίδα (εγγεγραμμένη σε ρωσικό server) με το προκλητικό όνομα: Football Leaks (http://football-leaks.livejournal.com/) και ανώνυμους συγγραφείς άρχισε να δημοσιεύει συμφωνίες, συμβόλαια, επίσημα έγγραφα.

Περισσότερα από 18,6 εκατομμύρια έγγραφα που αφορούν το ποδόσφαιρο, έχουν αποκαλυφθεί από τα «Football-Leaks». Η «Ευρωπαική ομάδα συνεργασίας» (EIC), μετά το «κλείσιμο» της ιστοσελίδας Football Leaks, έπειτα από επιθέσεις που δέχθηκε στον κυβερνοχώρο, άρχισε έρευνα, φτάνοντας σε αποκαλύψεις που προκαλούν αίσθηση. Είναι ένα ολόκληρο μέρος της ποδοσφαιρικής οικονομίας που αποκαλύπτεται.

Ο αστέρας της Ρεάλ Μαδρίτης Κριστιάνο Ρονάλντο κατηγορείται από τις ισπανικές φορολογικές αρχές για φοροδιαφυγή και αρνείται να πληρώσει μέχρι στιγμής.

Όπως αναφέρεται, μεταξύ 2009 και 2014, μετέφερε πάνω από 70 εκατομμύρια ευρώ σε τραπεζικούς λογαριασμούς της Tollin, μιας εταιρείας με έδρα στις Βρετανικές Παρθένες Νήσους, ενώ άλλα 74 εκατομμύρια, καταβλήθηκαν σε ελβετικό τραπεζικό λογαριασμό, από τον Πορτογάλο τις τελευταίες ημέρες του 2014, όταν πούλησε τα δικαιώματα για τη δική του εικόνα, στον επιχειρηματία από την Σιγκαπούρη και ιδιοκτήτη της Βαλένθια, Πέτερ Λιλμ.

Για όλα αυτά ο Ρονάλντο έχει πληρώσει φόρο, λίγα εκατομμύρια. Από κοντά και άλλα διάσημα ονόματα του παγκόσμιου αθλητισμού, όπως ο Ζοσέ Μουρίνιο. Σύμφωνα με την Mirror, δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι τα αρχεία δεν είναι αυθεντικά.

Όμως φαίνεται, μέχρι τώρα, ότι δεν υπάρχουν συνέπειες για όσους προσπαθούν να ξεφύγουν από την φορολογία. Αλλά η επανάληψη των σκανδάλων αποδεικνύει επίσης ότι το σύστημα παραμένει σαθρό, παρά τις προσπάθειες μεταρρύθμισης. «Είναι μια κατάσταση που έχει διαρκέσει για δεκαετίες», ανέφεραν σχετικά, πηγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σύμφωνα με τις αναφορές των μέσων ενημέρωσης, Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα προτείνει νέα νομοθεσία για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.
«Paradise Papers» (Νοέμβριος 2017): 13.4 εκατομμύρια εμπιστευτικά ηλεκτρονικά έγγραφα συνδέονται με offshore εταιρείες και άτομα που εδρεύουν σε φορολογικούς παραδείσους.

Σύμφωνα με τα δημοσιευμένα έγγραφα, ανάμεσα στις εταιρείες είναι Facebook, Apple, Uber, Nike, Walmart, Allianz, Siemens, McDonald's, και Yahoo, που απέφυγαν δισεκατομμύρια δολάρια σε φορολογικά έσοδα από εταιρείες offshore. Φυσικά θέση και χώρος για τον αθλητισμό.

Μεταξύ εκείνων που «αποκαλύφθηκαν» και ο παγκόσμιος πρωταθλητής της F1, Λιούις Χάμιλτον, που πάντως δήλωσε «αθλητής του κόσμου» για να δικαιολογήσει τις σχέσεις του με τους φορολογικούς παραδείσους.

Η αμερικάνικη αθλητική εταιρεία Nike, φέρεται να χρησιμοποίησε πρακτικές που της επέτρεψαν να αποσπάσει ένα μεγάλο μέρος κερδών από την Ευρώπη, με μια εταιρεία με έδρα στις Βερμούδες, όπως αναφέρει η ιταλική ιστοσελίδα calcioefinanza.

Οι ολλανδικές αρχές προσέφεραν στην πραγματικότητα στην αμερικανική εταιρία το 2006, τη δυνατότητα να μην πληρώσει φόρους για τα επόμενα δέκα χρόνια.

Η συμφωνία επέτρεψε τη Nike να μεταφέρει εκατομμύρια ευρώ σε θυγατρική με έδρα τις Βερμούδες, η οποία λειτουργεί υπό την επωνυμία της Nike International Ltd., που δεν έχει ούτε προσωπικό ούτε γραφεία. Από αυτό το σύνολο του δικτύου η Nike μπόρεσε να κερδίσει συνολικά 6,6 δισ. δολάρια, από τον Ιούνιο του 2014, καθώς φορολογείται με μόνο 3%.

Brexit και φορολογικός παράδεισος: Οι διεργασίες που ξεκίνησαν μετά το Brexit, άνοιξαν αμέσως πολλές συζητήσεις για την αναγκαιότητα μίας επιθετικής δημοσιονομικής πολιτικής σε διάφορα επίπεδα, φυσικά και στην ποδοσφαιρική βιομηχανία στο Νησί.

Σε άρθρο της η Wall Street Journal, εξηγεί ότι το Λονδίνο θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το νέο καθεστώς, παρέχοντας κίνητρα για τις επιχειρήσεις, μείωση ή ακόμα και ακύρωση των περιορισμών.

Ηδη η Βρετανία έχει ανακοινώσει τη μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων στο 17%, όμως στην Premier League, θα επιθυμούσαν την δημιουργία ενός φορολογικού παραδείσου.

Στην Ρωσία το ποδόσφαιρο γνωρίζει την ελάχιστη φορολογική επιβάρυνση στην Ευρώπη (13%), όπως ανέφερε η ιταλική εφημερίδα Il Sole 24 Ore, σε άρθρο της για την ανάλυση φορολογικών παραδείσων στον χώρο του ποδοσφαίρου.

Καλύτερο από την Ρωσία είναι μόνο το Κατάρ, όπου δεν απαιτεί κανένα εκατοστό φόρο εισφοράς. Στην Ευρώπη, την Ρωσία ανταγωνίζεται η Τουρκία(35%), ενώ πίσω τους στην τρίτη θέση της Ευρώπης βρίσκεται η Ελλάδα με ποσοστό 41,65%!