Τα νέα στοιχεία για τη δολοφονία του Κένεντι

Ακόμη 3.100 αρχεία αναφορικά με τη δολοφονία του Τζον Κένεντι στις 22 Νοεμβρίου του 1963 στο Ντάλας του Τέξας, έδωσε στη δημοσιότητα η αμερικανική κυβέρνηση.

Θεωρίες συνωμοσίας

Τα έγγραφα περιέχουν άκρως ενδιαφέροντα στοιχεία, τα οποία ωστόσο σύμφωνα με τους αναλυτές δεν θα αλλάξουν το τελικό πόρισμα, το οποίο θέλει για ένοχο τον πρώην πεζοναύτη Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ. Κατά καιρούς, γύρω από τη δολοφονία του πρώην Προέδρου των ΗΠΑ, αναπτύχθηκαν διάφορες θεωρίες συνωμοσίας, με πολλούς να ρίχνουν την ευθύνη στους τότε αντιπάλους των ΗΠΑ, τη Σοβιετική Ένωση, την Κούβα, τη μαφία, ακόμη και τον τότε αντιπρόεδρο της χώρας Λίντον Τζόνσον.

Σοβιετικός δάκτυλος

Σε κάποια από τα έγγραφα σημειώνεται ότι o φερόμενος ως δολοφόνος του Τζον Κένεντι, είχε επαφές με Ρώσους πράκτορες της KGB δύο μήνες πριν τη δολοφονία, μιλώντας μάλιστα σπαστά ρωσικά. Η απάντηση τότε της Σοβιετικής Ένωσης, ήταν ότι ο Όσβαλντ ήταν απλά ένας «νευρωτικός μανιακός», ο οποίος δεν είχε καμία απολύτως σχέση με την ΕΣΣΔ, απλώς δεν ήταν ποτέ πιστός στην πατρίδα του. Υποστήριξαν μάλιστα ότι η δολοφονία ίσως να οργανώθηκε από τον τότε Πρόεδρο των ΗΠΑ Λίντον Τζόνσον, εκφράζοντας παράλληλα την άποψη, ότι ο Τζόνσον θα εκμεταλλευόταν την κρίση και θα εξαπέλυε πύραυλο κατά της ΕΣΣΔ, με στόχο να ξεσπάσει πόλεμος μεταξύ των δύο χωρών.

Στην Κούβα

Ένα άλλο σενάριο που εξέτασαν τότε οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, σύμφωνα με τα έγγραφα, ήταν αυτό της πιθανής ανάμειξης της Κούβας. Για τον λόγο αυτό Αμερικανοί πράκτορες ταξίδεψαν στην Αβάνα για συλλογή στοιχείων, καθώς ο Όσβαλντ σύμφωνα με τις πληροφορίες τους, προσπάθησε παλαιότερα να πάρει βίζα από την Κούβα, γεγονός που τον καθιστούσε ως «πρόσωπο ενδιαφέροντος» πριν από τη δολοφονία. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στο νησί της Καραϊβικής, συναντήθηκαν και με τον Φιντέλ Κάστρο, ο οποίος τους διαβεβαίωσε ότι ούτε ο ίδιος προσωπικά, αλλά ούτε και η κουβανική κυβέρνηση στο σύνολό της, είχαν την παραμικρή εμπλοκή στη δολοφονία. Ωστόσο, σύμφωνα με σημείωμα της CIA, o τότε Κουβανός πρέσβης στις ΗΠΑ αντέδρασε με «ευχαρίστηση» στο άκουσμα της είδησης του θανάτου του Κένεντι.

Τα στοιχεία δεν τους πείθουν

Η δολοφονία του Τζον Κένεντι αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα σημεία της σύγχρονης ιστορίας των Ηνωμένων Πολιτειών, γεγονός που αύξανε την πίεση στις αμερικανικές αρχές να βρουν τον δράστη. Σύμφωνα με τα έγγραφα, ο τότε διευθυντής του FBI Έντγκαρ Χούβερ είχε αναφέρει πως μια μέρα πριν από τη δολοφονία του Όσβαλντ, το τμήμα είχε δεχθεί τηλεφώνημα από εκπρόσωπο ομάδας που ήθελε να σκοτώσει τον δολοφόνο του Κένεντι. Αμέσως το FBI ειδοποίησε την Αστυνομία του Ντάλας, με στόχο να ληφθούν αυξημένα μέτρα ασφαλείας κατά τη μεταφορά του Όσβαλντ στις φυλακές. Ωστόσο αυτό δεν έγινε, με αποτέλεσμα στις 24 Νοεμβρίου του 1963, ο κύριος ύποπτος για τη δολοφονία του Κένεντι να πέσει νεκρός, μετά από πυροβολισμό που δέχθηκε από τον Τζακ Ρούμπι. Τότε ο Χούβερ, φέρεται να εξέφρασε στους συνεργάτες του την ανησυχία του, ότι η υπόθεση Κένεντι θα λάβει τεράστιες διαστάσεις και θα αναπτυχθούν γύρω της θεωρίες συνωμοσίας. Μάλιστα, σύμφωνα με τα έγγραφα, είπε πως αυτό που τον άγχωνε περισσότερο ήταν να βρουν τουλάχιστον ένα στοιχείο, ικανό να πείσει την κοινή γνώμη ότι ο Όσβαλντ ήταν όντως ο δολοφόνος. Σαράντα χρόνια μετά τη δολοφονία Κένεντι, το 2003, το αμερικανικό δίκτυο ΑBC πραγματοποίησε έρευνα για την άποψη των Αμερικανών αναφορικά με τη δολοφονία. Το 70% των ερωτηθέντων υποστήριξε ότι η δολοφονία ήταν αποτέλεσμα συνωμοσίας και όχι η πράξη ενός ανθρώπου, με πολλούς μάλιστα να υποστηρίζουν ότι ο Όσβαλντ ήταν απλώς μέρος μιας μεγαλύτερης συνωμοσίας, την οποία συγκάλυψαν κρατικοί φορείς. Σύμφωνα με το πόρισμα της Επιτροπής Γουόρεν που είχε τότε διορίσει ο αντιπρόεδρος Τζόνσον, ο Όσβαλντ είχε τραυματικά παιδικά χρόνια, καθώς πέρασε μεγάλο μέρος της παιδικής του ηλικίας σε ορφανοτροφείο, ενώ μέχρι τα 17 του είχε αλλάξει πολλά σχολεία και διευθύνσεις. Όπως αναφέρεται στο πόρισμα, το 1952 ο Όσβαλντ υποβλήθη σε ψυχιατρική παρακολούθηση. Ωστόσο, η παραμονή του στη Νέα Υόρκη ήταν σύντομη και πέντε χρόνια αργότερα κατατάγηκε στο ναυτικό.