Το κυνήγι μαγισσών δεν σταμάτησε ποτέ στην Ινδία

Από το 1480 έως το 1700 περίπου, το «κυνήγι Μαγισσών», δηλαδή η μαζική καταδίωξη και θανάτωση γυναικών που κατηγορούνταν για χρήση μαγείας και «σκοτεινών» πρακτικών είχε φτάσει στο απόγειό της. Θεωρητικά, με την έλευση του Διαφωτισμού στο δυτικό κόσμο, η δαιμονοποίηση αυτού του είδους σταμάτησε. Δεν ισχύει όμως το ίδιο για όλα τα μέρη του πλανήτη, ακόμα και στον 21ο αιώνα που διανύουμε.

Τα στοιχεία καταδεικνύουν το πρόβλημα. Κάθε χρόνο στην Ινδία χάνουν τη ζωή τους τουλάχιστον 150 γυναίκες: καίγονται ζωντανές, απαγχονίζονται και ξυλοκοπούνται μέχρι θανάτου από τους γείτονες ή και από τους ίδιους τους τους συγγενείς, με την κατηγορία της χρήσης μαγείας.

Της θανάτωσης των γυναικών αυτών προηγείται η ταπείνωσή τους. Μία ύποπτη ως μάγισσα μπορεί να μείνει γυμνή σε κοινή θέα, να συρθεί από τα μαλλιά στο δρόμο, ακόμα και να εξαναγκαστεί αν φάει περιττώματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η 40χρονη Kanya Devi, μητέρα δύο παιδιών που στις αρχές του περασμένου Αυγούστου υπέστη όλα τα παραπάνω, ενώ παράλληλα τυφλώθηκε με καυτά κάρβουνα και ξυλοκοπήθηκε βάναυσα, Τελικά, δεν επέζησε, όπως αναφέρει το ρεπορτάζ του Economist.

Πιο ευάλωτη ομάδα αποτελούν οι γυναίκες που ανήκουν σε χαμηλότερες κοινωνικές κάστες ή έχουν στην κατοχή τους κομμάτι/α γης τα οποία επιθυμούν και άλλοι. Οι δολοφονίες μαγισσών συμβαίνουν σε όλο το κεντρικό τμήμα της Ινδίας, στις καθαρά αγροτικές περιοχές όπως οι Andhra Pradesh, Jharkhand, Madhya Pradesh και Odisha. Όλες τους χαρακτηρίζονται από διαφορετικές φυλές και υψηλό αναλφαβητισμό.

Τυπικά, η χώρα διαθέτει νομοθεσία ενάντια στο κυνήγι μαγισσών αλλά επί της ουσίας δεν έχει συλληφθεί και καταδικαστεί ποτέ κανείς για το θάνατο έστω μίας γυναίκας. Κι είναι πραγματικά να αναρωτιέται κανείς, όταν οικογένειες αναγκάζονται να φυλακίσουν τις μητέρες/συζύγους/κόρες μέσα στο σπίτι, για να μην «προκαλούν το κοινό αίσθημα» και η πολιτεία δεν αντιδρά, ποιος είναι ο πραγματικός εγκληματίας και ηθικός αυτουργός στην υπόθεση.