Επανεξέταση των σχέσεων ΕΕ - Τουρκίας ζητούν Βέμπερ και Φέρχοφσταντ

«Επανεξέταση των σχέσεων της Ευρώπης με την Τουρκία» ζητούν με κοινό άρθρο γνώμης που συνέγραψαν για τον Euobserver οι Manfred Weber, Guy Verhofstadt, Renate Sommer και Alexander Graf Lambsdorff.

Το άρθρο επισημαίνει αρχικά πως «η Τουρκία δεν πληροί πλέον τα κριτήρια της Κοπεγχάγης, το κλειδί που ανοίγει την πόρτα για την είσοδο στην ΕΕ».

Σύμφωνα με τα τέσσερα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που συνέταξαν το συγκεκριμένο άρθρο, τα ευρωπαϊκά όργανα οφείλουν να επανεξετάσουν τις σχέσεις τους με τη γείτονα χώρα, ιδίως έπειτα από τις έντονες εκδηλώσεις χειραγώγησης Τύπου και κοινωνικών φορέων που ακολούθησαν το περσινό στρατιωτικό πραξικόπημα, αλλά και τα αποτελέσματα του πρόσφατου Δημοψηφίσματος που ενισχύουν τις εξουσίες Ερντογάν.

Όπως αναφέρει το άρθρο, οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους, αφού πολλά πανεπιστημιακά ιδρύματα έκλεισαν με Προεδρικό Διάταγμα, δημοσιογράφοι φυλακίστηκαν, πληθώρα ακαδημαϊκών και δημοσίων υπαλλήλων απολύθηκαν, ενώ σημαντικός αριθμός ΜΜΕ τέθηκαν υπό έλεγχο.

Σύμφωνα, μάλιστα, με το άρθρο, το δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου επέφερε συνταγματικές αλλαγές που αντικαθιστούν την κοινοβουλευτική δημοκρατία με ένα απόλυτο, προεδρικό σύστημα, εκμηδενίζοντας σχεδόν τον έλεγχο της εκτελεστικής εξουσίας από το Κοινοβούλιο και τις δικαστικές αρχές. Σύστημα, το οποίο η Επιτροπή της Βενετίας χαρακτηρίζει ως “ανεξέλεγκτο”. Οι συντάκτες σχολιάζουν, ότι κατά συνέπεια τα σημεία-κλειδί για τις διαπραγματεύσεις εισδοχής της Τουρκίας στην Ε.Ε “εξαφανίστηκαν, αφαιρέθηκαν από τον Πρόεδρο Ερντογάν και το κόμμα του”.

Το άρθρο χαρακτηρίζει τη συνέχιση των ατελέσφορων συζητήσεων περί εισόδου ως “διαπραγματευτικό χαρτί” στα χέρια του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ωστόσο τονίζει ότι μάλλον θα έπρεπε να δοθεί ένα τέλος, ώστε να εξεταστεί το ζήτημα από ρεαλιστική σκοπιά και να τεθούν νέες βάσεις για τις διμερείς σχέσεις. Το ζητούμενο είναι μία νέα συμφωνία συνεργασίας που θα αναβαθμίζει τις σχέσεις και θα επιτρέπει την εντατικοποίηση της συνεργασίας σε επίπεδο πολιτικής, ασφαλείας και οικονομίας, ενδεχομένως περιλαμβάνοντας την προοπτική απελευθέρωσης του καθεστώτος θεωρήσεων (visa liberalisation), υπό την επιφύλαξη των συμφωνηθέντων όρων. Σε κάθε περίπτωση, οι συντάκτες τονίζουν ότι πρέπει να γίνεται σεβαστή η Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, τόσο από πλευράς Ε.Ε όσο και από την Τουρκία, η οποία αποτελεί πλήρες μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Τέλος, υπογραμμίζει, ότι ανεξαρτήτως του επιπέδου συνεργασίας η Ε.Ε οφείλει να υποστηρίξει τον πλουραλισμό και την ελεύθερη έκφραση του Τύπου στην Τουρκία. Για το λόγο αυτό, καταλήγει το άρθρο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναλαμβάνει τις ευθύνες του να διασφαλίζει την προώθηση μίας νέας αναβαθμισμένης και πιο αποδοτικής συμφωνίας συνεργασίας με την Τουρκία.