Ακτινοδιαγνωστικά κέντρα, τα οποία έχουν συμβληθεί με το ΓεΣΥ, αποστέλλουν τα αποτελέσματα των εξετάσεων που διενεργούν εντός του συστήματος για γνωμάτευση σε γιατρούς στο εξωτερικό, και στη συνέχεια αποζημιώνονται από το ΓεΣΥ, καθώς η τελική αναφορά φέρει την υπογραφή γιατρού που είναι συμβεβλημένος με το σύστημα. Την ίδια στιγμή, επιχειρηματίες οι οποίοι έχουν ακτινοδιαγνωστικά κέντρα, ενοικιάζουν χώρους εκτός των κέντρων τους ή και στον χώρο τους σε γιατρούς, οι οποίοι στη συνέχεια παραπέμπουν τους ασθενείς τους μόνο στα κέντρα αυτά. Μετά τις καταγγελίες για γιατρούς- μετόχους σε ακτινοδιαγνωστικά κέντρα, το πάρε-φέρε μεταξύ γιατρών και κέντρων συνεχίζεται, με αναφορές τις οποίες κατέχει ο «Π» να κάνουν λόγο για προβληματικές διαγνώσεις και άνευ λόγου εξετάσεις και επεμβάσεις, με απώτερο σκοπό το κέρδος.
«Ακτινολόγοι» από τα... πέρα
Όσον αφορά τις καταγγελίες για κέντρα, τα οποία αντί να εργοδοτούν ακτινολόγους συνεργάζονται με «γιατρούς» από την Ελλάδα, την Αγγλία, τις ΗΠΑ, μέχρι και την Ινδία, όπως είναι σε θέση να γνωρίζει ο «Π», είναι επιβεβαιωμένες και δεν πρόκειται για ένα κέντρο αλλά για αριθμό ακτινοδιαγνωστικών, χωρίς φυσικά να σημαίνει ότι όλα τα κέντρα ακολουθούν αυτή την πρακτική.
Ο λόγος που κάποια κέντρα επιλέγουν τη συγκεκριμένη πρακτική είναι ότι οι ακτινολόγοι στοιχίζουν περισσότερο από τους συνεργάτες ή ότι δεν βρίσκουν ακτινολόγους. Όπως πληροφορείται ο «Π», υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερα ακτινοδιαγνωστικά κέντρα, σε τρεις επαρχίες, τα οποία εξαπατούν κατ’ αυτό τον τρόπο το ΓεΣΥ. Το ζήτημα που υπάρχει στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ότι κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει αν ο ακτινολόγος που συνέταξε την αναφορά έχει τις απαραίτητες γνώσεις για να κάνει κάτι τέτοιο. Στην Κύπρο, για να εργαστεί κάποιος ως ακτινολόγος, πρέπει να εξασφαλίσει σχετική άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος από το Ιατρικό Συμβούλιο Κύπρου (ΙΣΚ) και στη συνέχεια να εγγραφεί στον Παγκύπριο Ιατρικό Σύλλογο, με τις γνώσεις και την εγκυρότητα των πιστοποιητικών που διαθέτει να ελέγχονται από τα αρμόδια όργανα.
Εκτός αυτού, με βάση την νομοθεσία που διέπει το ΓεΣΥ, ο ΟΑΥ αποζημιώνει μόνο τις εξετάσεις οι οποίες γνωματεύονται ή και διενεργούνται υπό την εποπτεία γιατρού ο οποίος ζει και εργάζεται στην Κύπρο. Υπάρχει η δυνατότητα της «τηλεϊατρικής», αλλά για να γίνει κάτι τέτοιο πρέπει να διασφαλιστεί ότι η εξέταση γίνεται στην παρουσία άλλου γιατρού, και ότι ο ακτινολόγος, ο οποίος θα συντάξει στη συνέχεια την αναφορά - γνωμάτευση, ζει στην Κύπρο. Σε επικοινωνία της εφημερίδας μας με επαγγελματίες υγείας, γνώστες του αντικειμένου, διευκρινίστηκε ότι με το να αποστέλλονται τα αποτελέσματα μιας εξέτασης, η οποία ενδεχομένως να διενεργήθηκε χωρίς την παρουσία ακτινολόγου, σε «γιατρό» ο οποίος δεν εργάζεται στην Κύπρο, υπάρχει κίνδυνος λάθος διάγνωσης, καθώς δεν θα έχει γίνει ολοκληρωμένη εξέταση με το ενδεδειγμένο πρωτόκολλο για την κάθε περίπτωση.
Το παράπονο των ειδικών
Ενδεικτικό των προβλημάτων που υπάρχουν με τη διενέργεια ακτινοδιαγνωστικών εξετάσεων εντός του ΓεΣΥ, το γεγονός ότι γιατροί οι οποίοι στέλνουν τους ασθενείς τους για εξετάσεις, καθυστερούν να πάρουν την απαραίτητη αναφορά και σε αρκετές περιπτώσεις καλούνται να βγάλουν διάγνωση έχοντας στη διάθεσή τους μόνο το CD με το MRI. Προσωπικός γιατρός, ο οποίος δεν επιθυμεί να αναφερθεί το όνομά του, κατήγγειλε στον «Π» ότι ασθενείς του, οι οποίοι απευθύνονται σε συγκεκριμένο κέντρο για MRI, του φέρνουν στη συνέχεια μόνο το CD, με την αναφορά από πλευράς του ακτινολόγου να καθυστερεί, όπως και η διάγνωση.
Όπως πληροφορείται ο «Π», ο ΟΑΥ έχει δώσει στους ακτινολόγους 14 ημέρες περιθώριο εντός του οποίου καλούνται να ανεβάσουν την αναφορά τους στον φάκελο του ασθενή. Σε αντίθετη περίπτωση, δεν αποζημιώνονται για τη υπηρεσία. Πρόβλημα φαίνεται να υπάρχει και με τους ασθενείς που υποβάλλονται σε εξετάσεις τα Σαββατοκύριακα, με τους ακτινολόγους να καθυστερούν, λόγω και του μεγάλου φόρτου εργασίας που έχουν. Όσο φόρτο εργασίας και να έχει ο ακτινολόγος, οφείλει όμως να δώσει την απαραίτητη σημασία στο κάθε περιστατικό, γεγονός που προϋποθέτει άρτια συνεργασία μεταξύ του γιατρού που παραπέμπει τον ασθενή και του ακτινολόγου. Ακτινολόγοι με τους οποίους επικοινώνησε ο «Π» μίλησαν για το συγκεκριμένο ζήτημα αλλά και για το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν όταν οι ειδικοί γιατροί δεν τους απαντούν τα τηλέφωνα και δεν υπάρχει συνεργασία ανάμεσα στις δύο πλευρές. Σε πολλές περιπτώσεις γιατροί, λόγω φόρτου εργασίας, παραπέμπουν ασθενείς χωρίς καμία αναφορά στο ιστορικό τους και με λανθασμένους κωδικούς, οι οποίοι δεν ανταποκρίνεται στον λόγο παραπομπής. Η επικοινωνία με τους γιατρούς είναι αδύνατη και πρέπει ο ακτινολόγος να λάβει τον ρόλο του κλινικού, να εντοπίσει το κλινικό πρόβλημα για να διαλέξει το σωστό πρωτόκολλο εξέτασης. Αυτό σε κέντρα χωρίς έμπειρο ακτινολόγο καταλαβαίνετε τι γίνεται.
Άσκοπες επεμβάσεις
Εκτός από τις άσκοπες παραπομπές σε ακτινοδιαγνωστικά κέντρα με τα οποία συνδέονται οι γιατροί που στέλνουν στους ασθενείς, άλλο ένα ζήτημα που προκύπτει είναι οι διενέργεια άσκοπων επεμβάσεων λόγω μη στοχευμένης απεικόνισης. Σε περιπτώσεις όπου υπάρχει πρόβλημα, αν δεν γίνουν οι απαραίτητες εξετάσεις και γνωματεύσεις από ακτινολόγο, ή από εξειδικευμένο ακτινολόγο σε ειδικές περιπτώσεις, τότε ο γιατρός οδηγείται σε λανθασμένη διάγνωση. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα ασθενούς η οποία επισκέφθηκε ορθοπεδικό με πόνο στο ισχίο, έγινε ακτινογραφία, δεν φάνηκε να υπάρχει κάποιο πρόβλημα, αλλά επειδή η ασθενής συνέχιζε να πονάει, ο γιατρός της αφαίρεσε το ισχίο. Μήνες αργότερα, και μετά από διενέργεια MRI, διαφάνηκε ότι η ασθενής είχε όγκο κοντά στο ισχίο, ο οποίος πίεζε το νεύρο και της προκαλούσε πόνο.
