Περιστατικά βρογχιολίτιδας σε παιδιά: Τι πρέπει να γνωρίζουν οι γονείς

Κατά τους χειμερινούς μήνες καταγράφονται συχνότερα πολλά περιστατικά λοιμώξεων σε παιδιά, όπως η βρογχιολίτιδα, η οποία αποτελεί μία από τις πιο συχνές αιτίες εισαγωγής παιδιών στις κλινικές. Σύμφωνα με το διευθυντή της Παιδιατρικής Κλινικής του Γενικού Νοσοκομείου Λάρνακας και παιδίατρο δρ Αδάμο Χατζηπαναγή, η βρογχιολίτιδα είναι μια λοίμωξη του αναπνευστικού συστήματος και προσβάλλει κυρίως τους πνεύμονες και τους μικρούς αεραγωγούς (βρογχιόλια).

Εξηγεί ότι όταν το αναπνευστικό σύστημα προσβληθεί από κάποιο ιό, τότε τα βρογχιόλια, δηλαδή οι μικροί σωλήνες που οδηγούν τον αέρα στους πνεύμονες, φουσκώνουν και γεμίζουν με βλέννα. Ως εκ τούτου, τα πιο πάνω δυσκολεύουν το αέρα να μπαινοβγαίνει στους πνεύμονες και η αναπνοή γίνεται με δυσκολία. Αναφέρει ακόμη, ότι η κύρια αιτία της βρογχιολίτιδας είναι ο αναπνευστικός συγκυτιακός ιός (Respiratory syncytial virus - RSV), αλλά μπορούν όμως και άλλοι ιοί να προκαλέσουν βρογχιολίτιδα όπως είναι οι ιοί του κοινού κρυολογήματος και η γρίπη.

Επηρεάζει κυρίως τα μικρά παιδιά

Είναι, επίσης, πιο συχνή κατά τη διάρκεια των 2 πρώτων ετών της ζωής, ιδίως σε πολύ μικρά μωρά κάτω του ενός έτους. Ειδικότερα, οι πιο ευάλωτες ομάδες θεωρούνται τα πρόωρα μωρά, τα παιδιά με πνευμονικά ή καρδιακά προβλήματα και τα παιδιά με αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα. Προσθέτει, ότι τα μικρά παιδιά που πηγαίνουν σε παιδικούς σταθμούς ή που έχουν μεγαλύτερα αδέλφια στο σχολείο έχουν υψηλότερο κίνδυνο για βρογχιολίτιδα. Επίσης, ευάλωτα στη βρογχιολίτιδα είναι τα παιδιά που εκτίθενται στο παθητικό κάπνισμα. Παρόλα αυτά, τα μεγαλύτερα παιδιά και οι ενήλικες μπορεί να πάθουν βρογχιολίτιδα, αλλά η λοίμωξη είναι συνήθως ήπια.

Τα συμπτώματα

Σύμφωνα με τον Δρ Χατζηπαναγή, τα πρώτα συμπτώματα της βρογχιολίτιδας είναι συνήθως τα ίδια με εκείνα ενός κρυολογήματος. Δηλαδή, η βουλωμένη μύτη, η ρινική καταρροή, ο βήχας και ο πυρετός.

Ακόμη, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων τα συμπτώματα βελτιώνονται από μόνα τους, χωρίς καμία απολύτως θεραπεία. Μερικές φορές, όμως, ο βήχας επιδεινώνεται και το παιδί μπορεί να αρχίσει να έχει θορυβώδη αναπνοή, δηλαδή να σφυρίζει.

Σημειώνεται ότι η διάγνωση της βρογχιολίτιδας γίνεται με την ακρόαση των πνευμόνων, ενώ δεν χρειάζεται να γίνει κάποιο ειδικό τεστ για τη διάγνωση.

Επιπλέον, ο γιατρός μπορεί να ζητήσει όμως να γίνει εξέταση για να δει αν το παιδί προσβλήθηκε από τον αναπνευστικό συγκυτιακό ιό, ενώ αν υποψιάζεται ότι μπορεί το παιδί να πάσχει και από πνευμονία τότε μπορεί να ζητήσει να γίνει ακτινογραφία θώρακα.

Υπογραμμίζει ακόμη ότι στην περίπτωση που ένα παιδί ή μωρό παρουσιάσει βρογχιολίτιδα, μπορεί να τη μεταδώσει, για αυτό είναι ορθότερο να απομονώνονται από τα υπόλοιπα παιδιά.

Πώς θεραπεύεται η βρογχιολίτιδα

Η βρογχιολίτιδα διαρκεί περίπου 1-3 εβδομάδες και στις περισσότερες περιπτώσεις δεν χρειάζεται καμία θεραπεία, καθώς μπορεί να αντιμετωπιστεί και στο σπίτι.

Ο δρ Χατζηπαναγή αναφέρει ότι τα αντιβιοτικά δεν χρειάζονται γιατί η αιτία της βρογχιολίτιδας είναι ιογενής. Συνεπώς, καλό είναι να καθαρίζεται η μύτη του μωρού τακτικά με φυσιολογικό ορό για να κρατάει τη μύτη ανοικτή, ειδικά πριν από κάθε γεύμα και πριν τον ύπνο.

Σε άλλες περιπτώσεις, όταν τα παιδιά που δυσκολεύονται να αναπνεύσουν ή που δυσκολεύονται να φάνε και υπάρχει ο κίνδυνος να αφυδατωθούν, τότε μπορεί να εισαχθούν στο νοσοκομείο για ενυδάτωση και χορήγηση οξυγόνου σε περίπτωση που το χρειάζονται.