Πήγαν για μαλλί... τους πήραν την ταμπέλα

Δύο εταιρείες, από το 2017, παραβιάζουν την άδεια που είχε εκδοθεί από τον Δήμο Αγλαντζιάς σε σχέση με τοποθέτηση διαφημιστικής πινακίδας. Το πρωτόδικο δικαστήριο επέβαλε στην κάθε εταιρεία πρόστιμο, αλλά ο δήμος θεώρησε πως, επειδή η παρανομία είναι συνεχής, θα έπρεπε να εκδοθεί και διάταγμα κατάσχεσης και δήμευσης της πινακίδας. Το πρωτόδικο δικαστήριο δεν ενέκρινε το αίτημα, αλλά το ενέκρινε το Ανώτατο που εκδίκασε την έφεση που έκανε ο δήμος.

Γιατί έτσι γούσταραν

Οι δύο εταιρείες, τον Μάιο του 2017, τοποθέτησαν σε οικόπεδο στην Αγλαντζιά διαφημιστική πινακίδα, κατά παράβαση των όρων της άδειας που τους είχε δοθεί. Η άδεια προέβλεπε πινακίδα διαστάσεων 8Χ3 μέτρα και η πινακίδα που τοποθετήθηκε ήταν 12Χ6 μέτρα και σε διαφορετικό σημείο από το προβλεπόμενο. Παρά τις παραστάσεις του δήμου, οι δύο εταιρείες δεν συμμορφώθηκαν και η υπόθεση έφτασε στα δικαστήρια. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η μία εταιρεία είναι η ιδιοκτήτρια της διαφημιστικής πινακίδας και η άλλη η ιδιοκτήτρια του χώρου.

Κατόπιν παραδοχής, το πρωτόδικο δικαστήριο, τον Οκτώβριο του 2021, επέβαλε πρόστιμο €650 σε κάθε εταιρεία. Αρνήθηκε ωστόσο να εκδώσει διάταγμα για κατάσχεση και δήμευση.

Παράνομοι με κόστος ψίχουλα

Οι εταιρείες πλήρωσαν το πρόστιμο και «καθάρισαν». Μέχρι και σήμερα, η παράνομη πινακίδα συνεχίζει να βρίσκεται στη θέση της και οι εταιρείες αρνούντο να την ξηλώσουν. Με απλά λόγια, πλήρωσαν εφάπαξ €650 και για πέντε χρόνια συνέχισαν να παρανομούν χωρίς κανένα κόστος. Μάλιστα, τα αιτήματα που είχαν κάνει στον δήμο για αλλαγή των όρων της άδειας είχαν απορριφθεί. Όπως αναφέρθηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο, από την πλευρά του δήμου, κατά την εκδίκαση της έφεσης, «με την άρνησή του το πρωτόδικο δικαστήριο να εκδώσει το διάταγμα κατάσχεσης και δήμευσης της πινακίδας, άφησε ουσιαστικά μια παράνομη διαφημιστική πινακίδα να συνεχίσει να είναι στη θέση της και έδωσε στους κατηγορούμενους τη δυνατότητα συνέχισης εκμετάλλευσης αυτής παράνομα και χωρίς να καταβάλλουν οποιοδήποτε ετήσιο τέλος, αφού η αρμόδια αρχή, δηλαδή η κατηγορούσα αρχή, δεν έχει οποιαδήποτε δυνατότητα είσπραξης τελών για ετήσια άδεια από ένα παράνομο κατασκεύασμα».

Ξήλωμα και δήμευση

Η πλευρά της υπεράσπισης των δύο εταιρειών έφερε ένσταση στο αίτημα για κατάσχεση και δήμευση της πινακίδας, επικαλούμενη το γεγονός ότι δεν είχαν υπάρξει καταδίκες των εταιρειών στο παρελθόν για παρόμοιο αδίκημα. Ωστόσο, το Ανώτατο Δικαστήριο είχε άλλη άποψη. Όπως σημειώνεται στην απόφαση, οι εταιρείες «όχι μόνον παραβίαζαν τις πρόνοιες του νόμου για σειρά ετών, αλλά δεν είχαν και πρόθεση να σταματήσουν να παρανομούν. Εν προκειμένω, ο σκοπός του νόμου δεν μπορούσε να ικανοποιηθεί μόνο με την επιβολή προστίμου. Τα ιδιαίτερα γεγονότα της υπόθεσης βοούσαν υπέρ της κατάσχεσης και δήμευσης της διαφημιστικής πινακίδας. Η μη έκδοση του αιτούμενου διατάγματος, ουσιαστικά ισοδυναμούσε με έγκριση της παρανομίας και έδιδε το μήνυμα ότι κάποιος μπορεί να απολαμβάνει τους καρπούς της παρανομίας του με την καταβολή προστίμου».

Ως εκ τούτου, διατάχθηκε η κατάσχεση και δήμευση της πινακίδας και η υπόθεση μετά από 5 χρόνια παρανομίας έκλεισε, δίνοντας το μήνυμα και σε όποιον άλλον σκεφτόταν να αξιοποιήσει παρόμοιας φύσης επιχειρήματα, για να ξεφύγει από τον νόμο. Κατά των εταιρειών επιδικάστηκαν και δικαστικά έξοδα €2.000.