Το μήνυμα που θα ήθελα να στείλω στα άτομα με αναπηρίες είναι ότι πρέπει να βγουν από το σπίτι.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΛΑΖΑΝΙΑ
Η αναβάθμιση των υπηρεσιών προς τα άτομα με αναπηρία και η αποτροπή κάθε είδους αποκλεισμού από την ισότιμη συμμετοχή τους στην εργασία και σε όλες τις πτυχές της κοινωνίας είναι θέματα συνολικής κουλτούρας και πράξης.Ο αρχηγός του Apollon Wheelchair Basketball Χριστάκης Ιωάννου μιλώντας στον «Π» στέλνει ξεκάθαρα μηνύματα με αποδέκτη ολόκληρο το κοινωνικό σύνολο. Αφενός, τονίζει τη σημασία της δραστηριοποίησης των ανθρώπων με αναπηρίες, τους οποίους καλεί να βγουν από το σπίτι και να κοινωνικοποιηθούν, και αφετέρου μας προτρέπει να γνωρίσουμε συνανθρώπους μας με αναπηρία και να τους σεβαστούμε μακριά από εκφράσεις οίκτου. Πόσα χρόνια έχουν περάσει από το ατύχημά σου και κάτω από ποιες συνθήκες συνέβη;Έχουν περάσει οκτώ χρόνια από το ατύχημα το οποίο είχε ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό του νωτιαίου μυελού. Ήμουν εκπαιδευτής στο αλεξίπτωτο πλαγιάς και έκανα εκπαίδευση σε μαθητές μου στο Κούριο. Όταν τελείωσε η εκπαίδευση αποφάσισα να πετάξω μόνος μου κάνοντας ακροβατικά κοντά στο έδαφος, εκεί που δεν έπρεπε. Έχασα για λίγο τον έλεγχο, χτύπησα και κατέληξα με παραπληγία.
Ποιοι ήταν οι άξονες στους οποίους στηρίχτηκες για να προχωρήσεις; Έχει αλλάξει η γενικότερη στάση σου στη ζωή;Γενικά, δεν ήμουν το άτομο που έπαιρνε τη ζωή απολύτως στα σοβαρά. Μετά το ατύχημα μπορώ να πω ότι έχει αλλάξει η στάση μου όχι τόσο στο πώς αντιμετωπίζω τη ζωή αλλά στο πώς βλέπω τους ανθρώπους. Για παράδειγμα, γνωρίζεις έναν άνθρωπο και δεν ξέρεις τι σταυρό κουβαλά. Έχω γνωρίσει παιδιά στο νοσοκομείο ή στην καθημερινότητά μου που φαίνονται μια χαρά, αλλά όταν τους μιλήσεις λες «εγώ είμαι καλύτερα» έστω και αν το δικό μου πρόβλημα οπτικά μπορεί να φαίνεται μεγαλύτερο.Apollon Wheelchair Basketball. Περιέγραψέ μας την εμπειρία σου ως παίκτης και αρχηγός της ομάδας. Πώς λειτουργεί το δέσιμο της ομάδας;Κατ’ αρχάς, είναι τιμή για μένα η επιλογή μου ως αρχηγού του Apollon Wheelchair Basketball. Έχω τον ρόλο που έχει ο κάθε αρχηγός ομάδας: Να είναι δηλαδή παράδειγμα στο γήπεδο, να είναι ο σύνδεσμος μεταξύ του προπονητή και των παικτών και στο γήπεδο να αντιπροσωπεύει τους παίκτες απέναντι στον διαιτητή. Όταν λ.χ. έρχεται ένα νέο άτομο στην ομάδα με σοβαρότερο πρόβλημα και τον βλέπεις να κάνει περισσότερα πράγματα σού δίνει δύναμη, λες θα φτάσω κι εγώ εκεί.Ποια είναι η πορεία της ομάδας μέχρι στιγμής στο Πρωτάθλημα ΟΠΑΠ Τροχοκαθίσματος; Είστε κοντά στον τίτλο;Για τη φετινή χρονιά είμαστε αήττητοι, αδιαφιλονίκητο φαβορί. Σε αυτό βέβαια έχει συνεισφέρει και η προσπάθεια του παίκτη - προπονητή μας, ο οποίος εκτός από τη βοήθεια που μας παρέχει ώστε να γίνουμε καλύτεροι είναι και ο ίδιος μια δυνατή παρουσία στην ομάδα. Οι υπόλοιπες ομάδες είναι ο ΑΠΟΠ στην Πάφο, ο Ήφαιστος στη Λεμεσό και οι Nicosia Team Rollers στη Λευκωσία.
Πόσο σημαντική είναι η συμμετοχή στον αθλητισμό ατόμων με αναπηρίες;Ο αθλητισμός για τα άτομα με αναπηρίες σημαίνει τρία πράγματα: Πρώτον, βγαίνεις έξω από το σπίτι σου. Είναι πολύ σημαντικό να νιώθουμε ότι είμαστε ίσα μέλη στην κοινωνία. Δεύτερον, γυμναζόμαστε. Και τρίτον, γίνεσαι μαχητής. Παίζεις μπάσκετ, πέφτεις κάτω και σηκώνεσαι. Είναι μάθημα και το κερδίζεις. Μιλώντας κάποτε με έναν προπονητή που έχει μεγάλη εμπειρία στον αθλητισμό για άτομα με κινητικά προβλήματα, μου ανέφερε ότι όσοι ήταν αθλητές πριν από ένα ατύχημα μπόρεσαν πιο εύκολα να συνεχίσουν τη ζωή τους, γιατί ακριβώς είχαν μάθει ότι «όσες φορές και να πέσεις πρέπει να σηκωθείς».Θεωρείς ότι η κυπριακή κοινωνία έχει «ωριμάσει» απέναντι στα άτομα με αναπηρία; Για παράδειγμα, στο θέμα της προσβασιμότητας.Εκτιμώ ότι η προσβασιμότητα στην Κύπρο εξελίσσεται θετικά. Βεβαίως, δεν είναι όλα τέλεια αλλά βλέπω ότι το κράτος κάνει προσπάθειες. Το μεγάλο πρόβλημα είναι να συνειδητοποιήσει ο καθένας μας ότι τα άτομα με αναπηρία δεν χρειάζονται λύπηση, αλλά να είναι π.χ. ελεύθερες οι ράμπες. Να μην παρκάρουν τα αυτοκίνητα πάνω στη ράμπα από την οποία θα κατέβουμε από το πεζοδρόμιο. Να σκεφτόμαστε ότι από ένα σημείο μπορεί να περάσει ένα αναπηρικό αμαξίδιο αλλά και μια μητέρα με το μωρό της στο καροτσάκι. Συνεπώς, το πρόβλημα δεν είναι μόνο τι κάνει ή δεν κάνει το κράτος. Πρέπει να αλλάξει και η κοινωνία. Παρατηρώ, ωστόσο, ότι ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι ευαισθητοποιούνται. Όσα περισσότερα άτομα με κινητικά προβλήματα βλέπει ο κόσμος να κινούνται τόσο πιο πολύ εξοικειώνεται και καταλαβαίνει ότι και αυτοί είναι κανονικοί άνθρωποι. Προσωπικά, βλέπω ότι είμαι πολύ πιο αποδεκτός απ’ ό,τι πριν από οκτώ χρόνια. Είναι οι άνθρωποι που πρέπει να αλλάξουν για να υπάρξει ισότητα.Πρωτίστως απαιτείται καλλιέργεια κουλτούρας για την κατανόηση θεμάτων αναπηρίας. Τι είναι αυτό που αποκομίζεις κάθε φορά που επισκέπτεσαι ένα σχολείο;Οφείλω να πω ότι υπάρχουν εκπαιδευτικοί που μας καλούν στα σχολεία και στο πλαίσιο της παρουσίασης του αθλήματός μας μιλάμε και για την προσβασιμότητα προκειμένου να καταλάβουν τα παιδιά ότι δεν είμαστε εξωγήινοι. Αυτά τα παιδιά είναι οι μελλοντικοί πολίτες και θέλουμε να τους κερδίσουμε. Να μας γνωρίσουν και να εξοικειωθούν με την εικόνα μας. Ποιο μήνυμα θα ήθελες να στείλεις με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρίες στις 3 Δεκεμβρίου;Το μήνυμα που θα ήθελα να στείλω στα άτομα με αναπηρίες είναι ότι πρέπει να βγουν από το σπίτι. Να πάρουν το καροτσάκι τους, να κυλήσουν στους δρόμους, να πάνε τον περίπατό τους, να ανεξαρτητοποιηθούν, να κοινωνικοποιηθούν. Να βγουν από τη μιζέρια των τεσσάρων τοίχων του σπιτιού. Είναι σημαντικό να καταλάβουν ότι είσαι ίσος και ότι πρέπει να σε σεβαστούν. Να σε βλέπουν να είσαι δυνατός, ότι ζεις. «Να βγουν από τα σπίτια τους»Βήμα στην αποδοχήΟυσιαστικός στόχος του Apollon Wheelchair Basketball δεν είναι μόνο το πρωτάθλημα, τονίζει ο Χριστάκης Ιωάννου, αλλά και να έλθουν νέα άτομα στην ομάδα. «Όχι για να γίνουμε μεγαλύτερη ομάδα, αλλά για να βγάλουμε άτομα από τα σπίτια τους είτε δείχνοντάς τους την επιλογή του αθλητισμού, είτε βλέποντάς μας ότι αγωνιζόμαστε και δεν μιζεριάζουμε», δήλωσε. Σημαντική είναι η επίδραση που μπορεί να έχει η εικόνα του παίκτη στο τροχακάθισμα σε άτομα με ή χωρίς αναπηρία που θα παρακολουθήσουν έναν αγώνα, επισήμανε, στο να κατανοήσει ο κόσμος την πραγματικότητα των ατόμων με αναπηρία. «Έχω χτυπήσει, είμαι σε αμαξίδιο, αλλά η ζωή προχωρά. Με αφορμή το αγωνιστικό κομμάτι πηγαίνουμε σε σχολεία και ενημερώνουμε τα παιδιά. Προσπαθούμε να περνάμε διάφορα μηνύματα: ότι η ζωή δεν τελειώνει μετά από μια αποτυχία. Όσες φορές και να πέσουμε πρέπει να βρίσκουμε τον τρόπο να σηκωθούμε. Ότι είμαστε ισότιμα μέλη της κοινωνίας. Έχουμε ένα κινητικό πρόβλημα, αλλά προσπαθούμε να ζούμε κανονικά. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι χώρο», δήλωσε. Χαρακτηριστική είναι η περιγραφή που κάνει για την προσβασιμότητα των ατόμων με αναπηρία. «Αν κάποιος αρτιμελής χρειάζεται 30 εκ. χώρο για να περάσει από ένα σημείο, εγώ χρειάζομαι 50 εκ. γιατί τόσος είναι ο χώρος που πιάνει το καροτσάκι», ανέφερε. Όταν σε δουν να παίζεις στο καροτσάκι, πρόσθεσε, θα καταλάβουν ότι έχεις αυτήν την ανάγκη στην πραγματικότητα. «Αυτό είναι που θέλουμε να κερδίσουμε ως ομάδα. Να μας καταλάβουν. Δεν θέλουμε να μας λυπάται ο κόσμος, μόνο να μας σέβεται. Και τους δίνουμε τις εικόνες για να εξοικειωθούν. Είμαι αισιόδοξος γιατί κάθε χρόνος που περνά βλέπουμε ότι γίνεται και ένα βήμα στην αποδοχή», σημείωσε.
Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων
Οι ιδιοκτήτες της ιστοσελίδας www.politis.com.cy διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρούν σχόλια αναγνωστών, δυσφημιστικού και/ή υβριστικού περιεχομένου, ή/και σχόλια που μπορούν να εκληφθεί ότι υποκινούν το μίσος/τον ρατσισμό ή που παραβιάζουν οποιαδήποτε άλλη νομοθεσία. Οι συντάκτες των σχολίων αυτών ευθύνονται προσωπικά για την δημοσίευση τους. Αν κάποιος αναγνώστης/συντάκτης σχολίου, το οποίο αφαιρείται, θεωρεί ότι έχει στοιχεία που αποδεικνύουν το αληθές του περιεχομένου του, μπορεί να τα αποστείλει στην διεύθυνση της ιστοσελίδας για να διερευνηθούν. Προτρέπουμε τους αναγνώστες μας να κάνουν report / flag σχόλια που πιστεύουν ότι παραβιάζουν τους πιο πάνω κανόνες. Σχόλια που περιέχουν URL / links σε οποιαδήποτε σελίδα, δεν δημοσιεύονται αυτόματα.