OWAAT Κύπρου: «Μηδενική ανοχή της κακοποίησης των γυναικών»

Αυτό το άρθρο είναι το δεύτερο στην σειρά άρθρων με θέμα την Μη-φυσική κακοποίηση στην Κύπρο που δημοσιεύθηκε από τις VK Ειδήσεις με τον οργανισμό «Μια γυναίκα τη φορά (OWAAT) Κύπρου», μια συνεργασία της Κοινότητας Δικαστηρίου με στόχο την «Μηδενική ανοχή της κακοποίησης των γυναικών.»

Τα Χριστούγεννα είναι η εποχή που οι περισσότερες γυναίκες υφίστανται τη μεγαλύτερη κακοποίηση στο σπίτι. Οι κακοποιημένες γυναίκες πρέπει να σκεφτούν πέρα των Χριστουγέννων και πέρα της Πρωτοχρονιάς προτού βιαστούν να εγκαταλείψουν το σπίτι και την οικογένειά τους σε απελπισία, επειδή είναι κακοποιημένες και ευάλωτες, ειδικά κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων.

Για αυτά τα άτομα, ο οργανισμός Μία γυναίκα την φορά, Κύπρου (OWAAT) ξεκίνησε την εκστρατεία της Eπόμενης 16ης ημέρας στις 15 Δεκεμβρίου - 31 Δεκεμβρίου για να αυξήσει την ευαισθητοποίηση για τη «μηδενική ανοχή κατά την κακοποίηση των γυναικών» όχι μόνο κατά την διάρκεια της εποχής των Χριστουγέννων, αλλά κάθε άλλη μέρα.

H OWAAT θέλει πρώτα να διδάξει στις κακοποιημένες γυναίκες, ότι μπορούν να βοηθήσουν τους εαυτούς τους για να επιτύχουν την επιβολή του νόμου στο πλαίσιο των πολιτικών εντολών προστασίας για να απομακρύνουν τον δράστη από το σπίτι, προκειμένου η κακοποιημένη γυναίκα να μείνει με ασφάλεια στο σπίτι. Πιό κάτω θα ενημερωθήτε πώς μπορεί να τερματιστεί η κατάχρηση κατά των γυναικών με μια αίτηση Έκτακτης Πολιτικής Προστασίας που μπορεί να κατατεθεί στο Δικαστήριο της Κύπρου - πολύ πριν ξεσπάσει η βία και μετά την λήξη της περιόδου των Χριστουγέννων.

«Το Δικαίωμα της Κακοποιημένης Συζύγου να έχει αποκλειστική χρήση της συζυγική στέγη στο κυπριακό δίκαιο.»

Η Κύπρος έχει ορισεί την κακοποίηση εξετάζοντας το πώς ανταποκρίθηκε σε αυτό. Ποιες προστασίες το κράτος παρέχει σε μια γυναίκα που έχει είτε σωματικά είτε προφορικά κακοποιηθεί από το σύζυγό της, με τον οποίο επί του παρόντος μοιράζεται την συζυγική στέγη. Τι εμποδίζει κακοποιημένες γυναίκες από το να έχουν αποκλειστική χρήση της συζυγικής κατοικίας αποτελεί τεκμήριο που εγκρίθηκε από τα οικογενειακά δικαστήρια.

Αν η γυναίκα που έχει κακοποιηθεί αποφασίζει να εγκαταλείψει προσωρινά την συζυγική στέγη, προκειμένου να προστατεύσει τον εαυτό της, πρέπει να πάει σε ένα συγκεκριμένο ασφαλές σπίτι που το κράτος έχει ορίσει γι 'αυτές τις περιπτώσεις.

Αν δεν το κάνει, και αποφασίσει να πάει στο σπίτι των γονιών της, για παράδειγμα, το τεκμήριο του Δικαστηρίου είναι ότι άφησε τον άντρα της και την συζυγική στέγη της για άλλους λόγους. Τώρα, το βάρος της απόδειξης μετατοπίζεται στην σύζυγο η οποία πρέπει να πείσει το δικαστήριο ότι ο λόγος που έφυγε είναι η καταπιεστική συμπεριφορά του συζύγου της.

Αν αποτύχει να αποδείξει την καταπιεστική συμπεριφορά του συζήγου, χάνει επίσης το δικαίωμα να έχει την αποκλειστική χρήση της συζυγικής κατοικίας (επειδή αφήνοντας την κατοικία έστειλε το μήνυμα ότι δεν το θέλει πια). Οι επιπτώσεις αυτού του τεκμηρίου γίνονται ακόμη πιο άδικες όταν κάποιος θεωρεί ότι υπάρχει μόνο ένα τέτοιο ασφαλές σπίτι στο σύνολο της χώρας, το σπίτι που θα καθορίσει το κράτος και η ύπαρξή του δεν είναι γνωστή μεταξύ των λαϊκούς.

Ωστόσο, προστασίες για την αποκλειστική χρήση της συζυγικής κατοικίας είναι διαθέσιμες για τις γυναίκες που έχουν κακοποιηθεί στην Κύπρος.

Από τη στιγμή η γυναίκα καταθέτει τα αρχεία για το διαζύγιο της στα κυπριακά οικογενειακά δικαστήρια, δικαιούται να υποβάλει αίτηση για την αποκλειστική χρήση της συζυγικής κατοικίας. Το μόνο που πρέπει να αποδείξει στην αίτησή της, είναι ότι αυτής ή τα παιδιά της βρίσκονται σε κάποιο κίνδυνο βίας, σωματικής ή λεκτικής. Δεν είναι απαραίτητο για εκείνη να έχουν διαμαρτυρηθεί για το σύζυγό της στην αστυνομία πριν από εκείνη που αρχειοθετείται για το διαζύγιο και δεν είναι επίσης απαραίτητο για αυτόν να έχει μια βίαιο ποινικό μητρώο (αν και, φυσικά, οι παράγοντες αυτοί, είναι αποδεικτικά στοιχεία της εφαρμογής της γυναίκας). Η εφαρμογή αυτή αντιμετωπίζεται από τα οικογενειακά δικαστήρια ως επείγον και, όταν είναι επιτυχής, το να υποχρεωθεί ο σύζυγος να φύγει από την συζυγική στέγη χορηγείται σχεδόν αμέσως.

Η διαταγή του Δικαστηρίου που απαιτεί τον σύζυγο να μείνει μακριά από την οικογενειακή στέγη ισχεί μόνο μέχρι την έκδοση του διαζυγίου. Η Κυπριακή νομοθεσία ορίζει ότι το πρώην ζευγάρι έχει μέχρι τα τρία έτη από τη στιγμή που έχει εκδοθεί το διαζύγιο για να ξεκινήσει τη διαδικασία της κατανομής κοινών περιουσιακών τους στοιχείων.

Αν η συζυγική στέγη ανήκει από κοινού πλέον στον πρώην σύζυγος και την σύζυγο, ακόμα και σε περιπτώσεις κατάχρησης όπου μια διαταγή για αποκλειστική χρήση έχει γίνει, ο άντρας έχει το δικαίωμα να επιστρέψει στο σπίτι μόλις το διαζύγιο έχει οριστικοποιηθεί. Στη συνέχεια, μπορεί να παραμείνει εκεί μέχρι να αποφασίσουν είτε οι διάδικοι ή το Δικαστήριο, μερικές φορές χρόνια αργότερα, ποιος θα πρέπει να έχει την αποκλειστική κυριότητα του ακινήτου.

Στην πράξη, η έκδοση του διαζυγίου αναγκάζει ουσιαστικά την κακοποιημένη γυναίκα που ανησυχεί για την ευημερία της να εγκαταλείψει το σπίτι της. Είναι απαραίτητο όμως, να επανεξετάσουμε τα δύο κύρια προβλήματα της νομοθεσίας που εφαρμόζεται από τα οικογενειακά δικαστήρια, προκειμένου να εξασφαλιστεί η συνεπής προστασία της γυναίκας από το κράτος για όσο καιρό το χρειάζεται. Είναι μόνο με τη λήψη των μέτρων που η κυπριακή πολιτεία θα είναι απολύτως σύμφωνη με τις νομικές υποχρεώσεις που υπέχει από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Συγγραφέας, Δρ Αθανασία Χατζηγεωργίου, Καθηγήτρια Διεθνούς Δικαίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, του Πανεπιστημίου του Central Lancashire, Ηνωμένο Βασίλειο στο UCLAN, Κύπρου, Συντάκτρια, Patricia M. Martin, Ιδρύτρια του οργανισμού Μια γυναίκα την φορά OWAAT-One Woman At A Time.

Για πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο αυτοβοήθειας του Δικαιώματος σας για προστασία. Επισκεφτείται το OWAAT στην ιστοσελίδα www.owaat-cy.com. OWAAT σημαίνει "Μηδενική Ανοχή της κακοποίησης των γυναικών."