Δερύνεια: Ώρα ευθυνών για το Κράτος για τη δολοφονία της Χριστίνας

Πριν περίπου πέντε χρόνια, τον Μάρτιο του 2012, η 29χρονη Χριστίνα Καλαϊτσίδου εντοπιζόταν νεκρή στο κρεβάτι της στο σπίτι της στη Δερύνεια και άφηνε πίσω της τρία παιδιά ηλικίας 5, 7 και 11 ετών. Η ίδια είχε δώσει όλα τα σημάδια στην Αστυνομία ότι κινδύνευε από τον εν διαστάσει σύζυγο, εκλιπαρώντας την ουσιαστικά να κάνει κάτι για να την προστατεύσει αφού δεν μπορούσε να ξεφύγει από πουθενά. Η ιατροδικαστής Ελένη Αντωνίου που διενεργεί αυτοψία αποδίδει τον θάνατο «σε εισπνοή καπνού λόγω φωτιάς που εκδηλώθηκε στο κρεβάτι από αναμμένο τσιγάρο», το οποίο σύμφωνα με την ίδια, της προκάλεσε εγκαύματα στο δεξί χέρι και στο δεξιό μέρος της κεφαλής.

Κατόπιν τούτου η Αστυνομία -χωρίς καμιά περαιτέρω έρευνα, όπως έδειξαν στην πορεία τα γεγονότα- υιοθετεί αβίαστα το πόρισμα της κ. Αντωνίου αποδίδοντας τον θάνατο σε ατύχημα και έτσι με ελαφρά τη καρδία προχωρεί και κλείνει τον φάκελο της υπόθεσης. Οι γονείς της Χριστίνας που κατοικούν στη Θεσσαλονίκη δεν μπορούν να ησυχάσουν αφού γνώριζαν ότι το παιδί τους κινδύνευε από τον εν διαστάσει σύζυγο και έτσι ξεκινούν διαδικασίες για εκταφή της σορού και για νέα ιατροδικαστική εξέταση, η οποία γίνεται από Ελλαδίτη ιατροδικαστή. Το πόρισμά του; Δολοφονία συνεπεία ασφυξίας λόγω πνιγμού.

Είχαν ήδη περάσει 2 χρόνια μέχρι να ολοκληρωθούν οι εν λόγω διαδικασίες, κατά τα οποία ο δράστης σουλατσάριζε ελεύθερος και μάλιστα είχε υπό την κηδεμονία του τα παιδιά. Τα νέα ευρήματα οδηγούν τελικά στη σύλληψη και ακολούθως στην καταδίκη του (τον Νοέμβριο του 2014) σε 20ετή φυλάκιση για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας, ενώ κάποια στιγμή μεταφέρεται σε ελληνικές φυλακές. Τον Φεβρουάριο του 2016 εντοπίζεται νεκρός στο κελί του και οι ελληνικές αρχές αποδίδουν τον θάνατό του σε αυτοκτονία.

Τώρα για την Κυπριακή Δημοκρατία πλησιάζει η ώρα των ευθυνών. Οι γονείς της Χριστίνας, οι μόνοι πλέον προστάτες των παιδιών, είχαν κινήσει αγωγή από τον Δεκέμβριο του 2014 και τώρα έρχεται η στιγμή που αυτή θα εκδικαστεί. Η αγωγή στρέφεται κατά του κράτους και έχει αντικείμενο την «παράλειψή του να διερευνήσει το συμβάν, με αποτέλεσμα να παραβιαστούν τα ανθρώπινα δικαιώματα των παιδιών, αφού αυτά για 2 χρόνια διέμεναν με τον δολοφόνο της μητέρας τους». Η αγωγή θα εκδικαστεί από το επαρχιακό δικαστήριο Λάρνακας και η πρώτη δικάσιμος είναι ορισμένη για τις 31 Οκτωβρίου.

Βουνό τα γιατί

«Eίπαν ότι το παιδί μου κάηκε με τσιγάρο. Μα πώς; Δεν κάπνιζε. Και όταν την είδαμε δεν ήταν καμένη, αλλά το πρόσωπό της ήταν γεμάτο μελανιές. Δεν τα είδε αυτά η ιατροδικαστίνα, δεν τα είδε…;», διερωτάτο με σπαραγμό ψυχής ο πατέρας της Χριστίνας, Χριστόφορος Καλαϊτσίδης, όταν πλέον μετοίκησε με τη σύζυγό του στην Κύπρο για να αναλάβουν τη φροντίδα των παιδιών.

Ο κ. Χριστόφορος είχε τότε μιλήσει και στον «Π». Τα κατηγορώ του αμείλικτα και τα γιατί του βασανιστικά, όχι μόνο για τους χειρισμούς των κυπριακών αρχών μετά τη δολοφονία, αλλά και για όσα δεν έγιναν πριν από αυτήν και ενδεχομένως να μπορούσαν να την αποτρέψουν. Σύμφωνα με τον χαροκαμένο πατέρα, η Αστυνομία γνώριζε για τον γολγοθά που ανέβαινε η Χριστίνα αφού δεν ήταν λίγες οι φορές που προέβη σε καταγγελίες είτε σε σχέση με άσκηση βίας από τον εν διαστάσει σύζυγο, είτε σε σχέση με εισβολές που πραγματοποιούσε στο σπίτι της. Γνώριζε επίσης ότι στο σπίτι έμπαινε και κρυφά, ακόμα και από την ταράτσα, και την έκλεβε, ενώ όμως τον συλλάμβαναν, τον άφηναν μερικές ώρες αργότερα ελεύθερο χωρίς να λαμβάνουν οποιοδήποτε μέτρο προστασίας της τραγικής μητέρας.

Έστειλε μήνυμα «Ένας από τους δύο»

Γνώριζαν ακόμα και για ένα μήνυμα που έστειλε ο δράστης στο κινητό της Χριστίνας δύο ημέρες πριν τη δολοφονία της, στο οποίο έγραφε: «Σ’ αγαπώ τόσο πολύ που δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα και τα παιδιά. Ένας από τους δύο πρέπει να πεθάνει». Ακόμα όμως και μετά τη δολοφονία είχαν μαρτυρία από φίλη της Χριστίνας ότι έλειπαν από το πορτοφόλι της 200 ευρώ, το οποίο ούτε καν μπήκαν στον κόπο να συνδυάσουν με το γεγονός ότι την ίδια ημέρα είχαν αποστείλει στον δράστη προειδοποίηση ότι έπρεπε να καταβάλει πρόστιμο ύψους 250 ευρώ, ειδάλλως θα προχωρούσαν στη σύλληψή του.

Πόσα και πόσα άλλα ερωτήματα είχε θέσει ο πατέρας τα οποία βρίσκονται στη σφαίρα της απλής λογικής, όπως το πώς δέχθηκε η Πυροσβεστική Υπηρεσία αβίαστα το συμπέρασμα της ιατροδικαστού ότι ο θάνατος οφειλόταν σε εισπνοή καπνού συνεπεία πυρκαγιάς, τη στιγμή που ο ίδιος έκανε άπειρες δοκιμές πάνω σε στρώμα με αναμμένο τσιγάρο και διαπίστωνε ότι απλώς άνοιγε τρύπα και έσβηνε. Διερωτάτο ακόμα πώς γίνεται να μην είδαν τις κακώσεις που έφερε η Χριστίνα στο μέτωπο, το μάτι, τη μύτη και το στόμα, αλλά και τα σημάδια στον λαιμό, και το μόνο που πρόσεξε η ιατροδικαστής ήταν τα εγκαύματα που έφερε στο δεξί χέρι και στο δεξιό μέρος της κεφαλής. Η Αστυνομία είχε καταγγελίες ακόμα και από γείτονες για τη συμπεριφορά του δράστη έναντι της Χριστίνας.