Χάρισαν στο παιδί τους σπίτι και αυτός τους έσυρε στα δικαστήρια

Ζευγάρι με σημαντική ακίνητη περιουσία σε τουριστικό χωριό, μετάνιωσε πικρά για τη μεταβίβαση της περιουσίας του στον γιο τους. Αντί να ακούσουν ευχαριστώ βρέθηκαν στα δικαστήρια διεκδικώντας την αξιοπρεπή διαβίωσή τους ως τον θάνατό τους. Ο γιος τους όπως προκύπτει από τη δικαστική απόφαση, όταν έγινε η μεταβίβαση του ακινήτου εξαπάτησε τους γονείς του και κατάφερε να αφαιρέσει από τα σχετικά έγγραφα την πρόνοια για διατήρηση της επικαρπίας του ακινήτου ως τον θάνατό τους. Τους «επέτρεψε» να διαμένουν μόνο σε ένα δωμάτιο και απαίτησε και 1.2 εκατ. ευρώ για «διαφυγόντα κέρδη»!

Δεν κατάλαβαν τίποτα

Η περιουσία που οι γονείς μεταβίβασαν στον γιο τους ήταν ένα καφεστιατόριο, τέσσερα δωμάτια για ενοικίαση και ένα σπίτι. Επίσης αριθμός άλλων ενοικιαζόμενων δωματίων. Όταν έγιναν τα σχετικά έγγραφα ο γιος έπεισε τη μητέρα του ότι ο όρος διατήρησης της επικαρπίας εφ’ όρου ζωής είναι ο ίδιος με το δικαίωμα διαμονής στο ακίνητο εφ’ όρου ζωής. Η μητέρα έδειξε εμπιστοσύνη στο παιδί της και έτσι ο όρος για την «επικαρπία» αφαιρέθηκε. Στο δικαστήριο παρουσιάστηκε και μαρτυρία σύμφωνα με την οποία ο γιος μετά τη συμπλήρωση των εγγράφων τηλεφώνησε σε φιλικό πρόσωπο και του είπε: «Επιτέλους τα κατάφερα, δεν κατάλαβαν τίποτε τι έγινε». Οι γονείς είχαν την εντύπωση ότι όσο θα ζουν θα διαμένουν στο ακίνητο και θα εκμεταλλεύονται την επιχείρηση.

Σε ένα δωμάτιο

Ο γιος έχοντας εξαπατήσει τους γονείς του, τους επέτρεψε να διαμένουν μόνο σε ένα δωμάτιο και τους απέκλεισε εντελώς από το υπόλοιπο ακίνητο και βεβαίως από τα έσοδα της επιχείρησης (καφεστιατόριο και ενοικιαζόμενα δωμάτια). Οι γονείς προσέφυγαν στο δικαστήριο και δικαιώθηκαν εν μέρει και για αυτό ακολούθησε έφεση τόσο από τους ίδιους όσο και από τον γιο τους. Τελικώς το Ανώτατο Δικαστήριο έκοψε τον βήχα του υιού.

Ήθελε αποζημίωση για διαφυγόντα κέρδη!

Ο υιός όταν οι γονείς του απαίτησαν να έχουν την επικαρπία του ακινήτου διατύπωσε απαίτηση να περιοριστεί το δικαίωμα διαμονής τους σε ένα μόνο δωμάτιο και κοινόχρηστους χώρους και να τους απαγορευθεί η διακίνηση σε όλους τους άλλους χώρους. Απαιτούσε επίσης αποζημιώσεις (από τους γονείς του) πάνω από 700.000 ΛΚ (1.200.00 εκατ. ευρώ) «ως διαφυγόν κέρδος συνεπεία απώλειας χρήσης της επιχείρησης, παράνομου πλουτισμού σε βάρος του και ζημία την οποία υπέστη από τη συμπεριφορά των εναγόντων (γονέων)».

Οι γονείς ζήτησαν από το Ανώτατο Δικαστήριο να ακυρωθεί η μεταβίβαση του ακινήτου στον γιο τους, κάτι που δεν έγινε δεκτό, αλλά τους αναγνωρίστηκε η επικαρπία εφ’ όρου ζωής. Δηλαδή για όσο ζουν μπορούν να ελέγχουν το ακίνητο και να εισπράττουν τα έσοδα από την επιχείρηση.

Σημαντική ήταν η μαρτυρία που δόθηκε στο δικαστήριο ότι η προφορική συμφωνία για να διατηρήσουν οι γονείς την επικαρπία είχε γίνει ενώπιον όλων των μελών της οικογένειας και ο γιος είχε συμφωνήσει. Ωστόσο τη στιγμή που έγιναν τα έγγραφα εξαπάτησε τη μητέρα του με στόχο να θέσει υπό την κατοχή του ολόκληρο το ακίνητο και να πετάξει σε ένα δωμάτιο τους γονείς του, αδιαφορώντας αν ήταν αυτοί που του χάρισαν την περιουσία. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ζητούσε να του δώσουν και αποζημιώσεις γιατί δήθεν τον ζημίωσαν επειδή δεν του έκαναν τη «χάρη» να αποσυρθούν στο δωμάτιο που τους παραχώρησε.

Η υπόθεση θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και πρωτοφανής, καθώς σπανίως φτάνουν στα δικαστήρια γονείς με τα παιδιά τους, γιατί είχαν την καλή διάθεση να τους δώσουν την περιουσία τους πριν κλείσουν τα μάτια τους.