«Stormquake»: Αυτό είναι το φαινόμενο που συνδυάζει τυφώνες και σεισμούς

Τυφώνες και σεισμοί: δύο εξαιρετικά επικίνδυνα φαινόμενα που μπορεί να ισοπεδώσουν ολόκληρες πόλεις, σκορπίζοντας τον όλεθρο. Τι θα μπορούσε να είναι πιο επικίνδυνο όμως; Ίσως ένας… συνδυασμός τους.

Σλυμφωνα με το CNN.gr, επιστήμονες στις ΗΠΑ κατάφεραν να αναγνωρίσουν ένα φαινόμενο το οποίο συνδυάζει τα παραπάνω.

Ο καθηγητής σεισμολογίας στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα, Wenyuan Fan, και η ομάδα του ονόμασαν το φαινόμενο «stormquake» (από τις λέξεις storm=καταιγίδα και quake=σεισμός) και δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο περιοδικό Geophysical Research Letters.

Επιχειρώντας να εξηγήσει όσο πιο απλά γινόταν την ανακάλυψη ο Fan είπε: Όταν οι τυφώνες ή οι καταιγίδες είναι στην ατμόσφαιρα, δημιουργούν πολύ μεγάλα κύματα στην επιφάνεια της θάλασσας. Αυτά ξεκινούν να βυθίζονται και να δημιουργούν μία νέα μορφή κυμάτων, τα οποία μπορεί να φτάσουν μέχρι και τον βυθό. Η επαφή αυτών των κυμάτων με τον βυθό δημιουργεί μία πίεση, η οποία ταρακουνά τον βυθό.

Ο σεισμογράφοι κατάφεραν να εντοπίσουν αυτή τη δόνηση και παρότι αρχικά η ομάδα του Fan θεώρησε πως επρόκειτο για «σεισμικό θόρυβο», τελικώς ανακάλυψαν πως ήταν μικροί σεισμοί. Τα «stormquakes» κυμαίνονται γύρω στα 3,5 Ρίχτερ, αναφέρει το CNNi.

Οι δονήσεις είναι μικρές και δεν γίνονται αισθητές από τον άνθρωπο, σύμφωνα με τον καθηγητή.

«Τονίζω πάντοτε πως τα stormquakes είναι αποτέλεσμα καταιγίδων, έτσι όταν έχουμε ισχυρές καταιγίδες, αυτή είναι η πρώτη μου ανησυχία», δήλωσε ο Fan, μιλώντας στο αμερικάνικο δίκτυο.

Παρότι οι δονήσεις είναι ανεπαίσθητες για τον άνθρωπο, η ανακάλυψη κρίνεται ως πολύ σημαντική. Όπως είπε ο καθηγητής, όλα στη φύση συνδέονται κατά κάποιον τρόπο και ενδέχεται τα «stormquakes» να έχουν επιπτώσεις που δεν αντιλαμβανόμαστε ακόμη. Προσέθεσε, ακόμη, πως το φαινόμενο μπορεί να έχει ουσιαστικές επιπτώσεις στις θαλάσσιες δραστηριότητες.

Ο Fan και οι συνεργάτες του εντόπισαν συνολικά 14.077 «stormquakes» την περίοδο μεταξύ 2006 – 2015, πράγμα που σημαίνει ότι το φαινόμενο έκανε την «εμφάνισή» του περισσότερες από χίλιες φορές μέσα σε ένα έτος. Και για όσους διερωτώνται πόσα «stormquakes» μπορεί να προκαλέσει ένας τυφώνας, ο καθηγητής σημειώνει πως εξαρτάται από την περιοχή.

Η ομάδα χρησιμοποίησε τον τυφώνα Σάντι ως παράδειγμα. Παρότι οι επιπτώσεις του στην στεριά ήταν καταστροφικές, η ομάδα δεν κατέγραψε κανέναν σεισμό που να συνδέεται με αυτόν.

Από την άλλη, ο τυφώνας Μπιλ, που «χτύπησε» τις ΗΠΑ το 2009, προκάλεσε περί τους 300 υποθαλάσσιους σεισμούς καθώς κινούνταν προς το Νιού Τζέρσι.

Η διαφορά μεταξύ των δύο αυτών τυφώνων, έγκειται στην πορεία που ακολούθησαν. Όταν η τροχιά του τυφώνα ευθυγραμμίζεται με ορισμένες περιοχές του βυθού είναι πιο πιθανό να προκληθεί το φαινόμενο, ακόμη και αν η ισχύς του τυφώνα δεν είναι πολύ μεγάλη.