Η ημέρα σήμερα είναι του Aλέξη Γρηγορόπουλου: 15 χρόνια από την εν ψυχρώ δολοφονία του

Δεκαπέντε χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου 2008, όταν o 15χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος έπεσε νεκρός, στην περιοχή των Εξαρχείων, από τις σφαίρες του ειδικού φρουρού της Ελληνικής Αστυνομίας, Επαμεινώνδα Κορκονέα.

Ήταν Σάββατο βράδυ, και τα Εξάρχεια ήταν γεμάτα κόσμο. Η δολοφονία έγινε μπροστά στα μάτια πολλών ανθρώπων, οι οποίοι από την πρώτη στιγμή μίλησαν για όσα είδαν.

Γράφει η Παναγιώτα Μπίστικα στο «ΒΗΜΑ» της 9ης Δεκεμβρίου 2008:

«Η ώρα ήταν 9 το βράδυ του Σαββάτου στην περιοχή των Εξαρχείων. Τη στιγμή εκείνη έκανε την εμφάνισή του ένα περιπολικό που διερχόταν από την οδό Ζωοδόχου Πηγής. Στην διασταύρωση με την οδό Ναυαρίνου θαμώνες καταστημάτων καταγγέλλουν ότι οι αστυνομικοί προκάλεσαν πρώτοι την παρέα των παιδιών στην οποία συμμετείχε ο 15χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος.

Σύμφωνα με όσα αναφέρουν, ένας από τους δύο ειδικούς φρουρούς που επέβαιναν στο περιπολικό αποβιβάστηκε από το όχημα και απευθυνόμενος προς την παρέα τους είπε: “Εσείς, ρε θα μας διώξετε από τα Εξάρχεια;”, χρησιμοποιώντας παράλληλα και υβριστικές λέξεις.

Ακολούθησε ένα μικρό φραστικό επεισόδιο και στη συνέχεια ο ειδικός φρουρός επιβιβάστηκε στο όχημα και κινήθηκε προς την οδό Χαριλάου Τρικούπη. Τα παιδιά πεζή κατευθύνονται προς τη διασταύρωση των οδών Μεσολογγίου και Τζαβέλλα. Τους ακολουθούν όμως οι δύο ειδικοί φρουροί, ο 37χρονος Επαμεινώνδας Κορκονέας και ο 31χρονος Βασίλης Σαραλιώτης, οι οποίοι έχουν αφήσει το περιπολικό λίγα μέτρα μακρύτερα. Ανταλλάσσουν εκ νέου ύβρεις.

Ξαφνικά ο 37χρονος έβγαλε το υπηρεσιακό του όπλο. Οι αυτόπτες μάρτυρες αναφέρουν ότι ο ειδικός φρουρός σήκωσε το χέρι του, σημάδεψε προς την παρέα των παιδιών και πυροβόλησε.

“Δεν κινήθηκαν απειλητικά οι νεαροί εναντίον τους ούτε τους πέταξαν αντικείμενα”, λένε όσοι έβλεπαν τις σκηνές. Ο ήχος από τους πυροβολισμούς “πάγωσε” τους θαμώνες των καταστημάτων της περιοχής.

Ένας από τους φίλους του 15χρονου άρχισε να φωνάζει ότι ο νεαρός δεν είχε σφυγμό. Παράλληλα οι δύο ειδικοί φρουροί, λες και δεν συνέβη τίποτε, ετράπησαν σε φυγή πεζή».

Οι ισχυρισμοί των αστυνομικών

Υπενθυμίζεται ότι οι δύο αστυνομικοί υποστήριξαν πως δέχθηκαν αρχικά στη διασταύρωση των οδών Χ. Τρικούπη και Ναυαρίνου επίθεση με αντικείμενα από περίπου 30 άτομα και μετά τη στάθμευση του περιπολικού κοντά σε διμοιρία των ΜΑΤ κατευθύνθηκαν πεζή προς τους επιτιθέμενους για τη σύλληψή τους.

Οι συγκεντρωθέντες, πάντα κατά τους ισχυρισμούς των ειδικών φρουρών, τους επιτέθηκαν εκ νέου και τότε εκείνοι αντέδρασαν, ο 31χρονος πετώντας χειροβομβίδα κρότου λάμψης ενώ ο 37χρονος πυροβολώντας τρεις φορές για εκφοβισμό».

[...]

Η Αστυνομία δολοφονεί ακόμη

Έχουν περάσει 15 χρόνια από εκείνον τον Δεκέμβρη που συντάραξε την ελληνική κοινωνία, τρυπώντας τις καρδιές μιας βίαια ωριμασμένης εφηβείας και χαράσσοντας ανεξίτηλα την ιστορική μνήμη. Η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου υπήρξε ένα συμβάν συμπύκνωσης του κρατικού αυταρχισμού αλλά και πρελούδιο μιας παρατεταμένης κρισιακότητας.

Σε μια εποχή φαινομενικής νηνεμίας, ξεφλούδισε τη λεπτή επιδερμίδα της διακηρυγμένης κοινωνικής δικαιοσύνης, φανερώνοντας καθάριο μπροστά μας τον πυρήνα της εδραιωμένης βαναυσότητας του κρατικού μηχανισμού που επιτηρεί, ελέγχει, καταστέλλει και εν τέλει τιμωρεί οτιδήποτε δε συμμορφώνεται με τους ιδεολογικούς κανόνες μιας απονευρωμένης και πειθήνιας πολιτειότητας. Κι έτσι αυτοί που έλαβαν το χρίσμα της περιφρούρησης του Νόμου, με πρόδηλη ευκολία παραβιάζουν το Νόμο στο όνομα της τήρησης του. Αυτοί που έχουν σαν αρμοδιότητα την ασφάλεια των πολιτών, είναι οι ίδιοι που καθιστούν τις ζωές πολλών ανθρώπων απολύτως επισφαλείς μέσα από την εμπέδωση ενός καθεστώτος φόβου, αυθαιρεσίας και ατιμωρησίας.

15 χρόνια μετά ο Επαμεινώνδας Κορκονέας κυκλοφορεί ελεύθερος. Έμεινε στη φυλακή λιγότερα χρόνια ακόμα κι από τα πολύ λίγα χρόνια που πρόλαβε να ζήσει ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος. Αμετανόητος δολοφόνος σε κάθε στιγμή, δε σταμάτησε ποτέ να προσβάλλει το νεαρό θύμα του και να περιφέρει τη βλοσυρότητα του. 15 χρόνια μετά, οι σφαίρες των αστυνομικών συνεχίζουν να «εξοστρακίζονται» πάνω σε ανθρώπινα κορμιά.

Το πρόβλημα της αστυνομικής βίας, σχεδόν εγγενές στην ίδια τη συγκρότηση του κρατικού μηχανισμού, όχι μόνο παραμένει ανεπίλυτο αλλά τα τελευταία χρόνια έχει λάβει τρομακτικές διαστάσεις. Ο κατάλογος των δολοφονημένων από χέρια αστυνομικών μεγαλώνει. Στις 21 Σεπτεμβρίου του 2018 ο Ζακ Κωστόπουλος δολοφονήθηκε με τη διαδικασία λιντσαρίσματος, στην οποία συμμετείχαν και αστυνομικοί. Στις 14 Ιουλίου του 2020 ο Βασίλης Μάγγος βρέθηκε νεκρός στο κρεβάτι του. Είχε προηγηθεί έναν μήνα νωρίτερα ο άγριος βασανισμός του από αστυνομικούς. Τον Οκτώβρη του 2021 ο 18χρονος Ρομ Νίκος Σαμπάνης έπεσε νεκρός, αφού το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε γαζώθηκε από 36 σφαίρες αστυνομικών. Τον Δεκέμβρη του 2022 ο 16χρονος Ρομ Κώστας Φραγκούλης εκτελέστηκε με μια σφαίρα στο κεφάλι από όπλο αστυνομικού. Το Νοέμβρη του 2023 ο 17χρονος Ρομ Χρήστος Μιχαλόπουλος πυροβολήθηκε εν ψυχρώ από αστυνομικό.

Τον Σεπτέμβρη του 2023 ο 58χρονός Κώστας Μανιουδάκης άφησε την τελευταία του πνοή σε αστυνομικό μπλόκο στην Εθνική Οδό Χανίων – Ρεθύμνου. Οι συγγενείς του καταγγέλλουν ότι οι αστυνομικοί τον ξυλοκόπησαν και τον έδεσαν πισθάγκωνα με χειροπέδες, με αποτέλεσμα να μην αντέξει και να πάθει ανακοπή. Αναφέρουν μάλιστα ότι υπάρχουν μαρτυρίες κατοίκων ότι τον κλωτσούσαν στο κεφάλι και στο σώμα. Σ’ αυτά πρέπει να προστεθούν και ο θάνατος του Νιγηριανού μικροπωλητή Εμπουκά Μαμάν Σούμπεκ στο Αστυνομικό Τμήμα της Ομόνοιας τον Φεβρουάριο του 2019 με τις καθόλου πειστικές περιγραφές των αστυνομικών για το πλαίσιο στο οποίο έλαβε χώρα. Στο ίδιο αστυνομικό τμήμα, πέραν των βασανιστηρίων που έχουν καταγγελθεί σε διάφορες υποθέσεις, εντάσσονται και οι «υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες» θάνατοι μιας 28χρονης Ρομά το ’17 κι ενός 47χρονου το ’18. Και βέβαια, δεν πρέπει να παραλειφθούν οι φορές που οι αστυνομικοί σήκωσαν τα όπλα τους «εκτός υπηρεσίας». Η τριπλή γυναικοκτονία στους Αγίους Αναργύρους το 2017 από αστυνομικό και η διπλή γυναικοκτονία έξω από σούπερ μάρκετ το 2020 από αστυνομικό, είναι κάποιες χαρακτηριστικές περιπτώσεις.

Οι δολοφονίες αποτελούν την κορυφή της πυραμίδας της αστυνομικής βίας. Από κάτω θα βρούμε αμέτρητα περιστατικά βασανισμών – με δηλωτικές τις υποθέσεις της οικογένειας Ινδαρέ και της οικογένειας Καττή, ξυλοδαρμών όπως συνέβη στη Νέα Σμύρνη την περίοδο της καραντίνας, σεξουαλικής βίας όπως ο καταγγελλόμενος ομαδικός βιασμός κοπέλας μέσα στο αστυνομικό τμήμα της Ομόνοιας, βίαιες και εξευτελιστικές συμπεριφορές συχνά με ρατσιστικό, σεξιστικό ή ομοτρασφοβικό υπόβαθρο, κακομεταχείριση ατόμων που έχουν προσαχθεί ή συλληφθεί, ξεγυμνώματα, προσβολές και δεκάδες επιθέσεις με χημικά και βία σε διαδηλώσεις. [...]

Πηγή: in.gr News24/7