Bild: Χρυσές δουλειές κάνουν κυκλώματα πλαστών διαβατηρίων στην Ελλάδα

Στη σημερινή έντυπη έκδοση της γερμανικής εφημερίδας Bild, καθώς και στην ιστοσελίδα της, φιλοξενείται εκτενές ρεπορτάζ/ ανταπόκριση του Christoph Kürbel από την Αθήνα με υπέρτιτλο «Τόσο εύκολα μπορεί κανείς να αγοράσει ένα πλαστό ευρωπαϊκό διαβατήριο», τίτλο «Πώς από Christoph και ρεπόρτερ της Bild έγινε ο βούλγαρος Peter Ivanov!» και υπότιτλο «Ένα μικρό κομμάτι χαρτί για ένα αμέριμνο ταξίδι διασχίζοντας την Ευρώπη; Τίποτα ευκολότερο από αυτό… Μαζί με τους παράνομους διακινητές, οι παραχαράκτες διαβατηρίων κάνουν τις μπίζνες της ζωής τους στην Ελλάδα».

Το δημοσίευμα αναφέρει αρχικά ότι παρά το γεγονός ότι το 2017 η ελληνική αστυνομία συνέλαβε πέντε μεγάλες σπείρες παραχαρακτών και ότι μόνον στο τελευταίο τρίμηνο του έτους έχουν εντοπιστεί 729 περιπτώσεις προσφύγων σε ελληνικά αεροδρόμια με πλαστά διαβατήρια - αριθμός μεγαλύτερος από ποτέ στο παρελθόν -, πολλοί είναι εκείνοι που κατορθώνουν να φτάσουν στη Γερμανία με αυτά τα ταξιδιωτικά έγγραφα προκειμένου να αιτηθούν ασύλου. Η επιχείρηση με τα πλαστά ευρωπαϊκά διαβατήρια εξακολουθεί να ανθεί, τονίζεται εμφατικά στο ρεπορτάζ, στο πλαίσιο του οποίου παρατίθενται τα αποτελέσματα ενός τεστ που έκανε η εφημερίδα στην Αθήνα μέσω του απεσταλμένου της ρεπόρτερ που υπογράφει το δημοσίευμα.

Όπως σημειώνεται, είναι εύκολο να βρει κανείς τους εμπόρους των διαβατηρίων στην ελληνική πρωτεύουσα, σε καφέ, περίπτερα ή καταλύματα που φιλοξενούν πρόσφυγες. Κατόπιν, γράφοντας σε πρώτο πρόσωπο, ο Christoph Kürbel διηγείται:
"Συναντώ το σύνδεσμό μου σε ένα πολυσύχναστο σημείο με έντονη κυκλοφορία κάπως παράμερα από το κέντρο της Αθήνας. Είναι λίγο πριν από τα Χριστούγεννα και κάνει κρύο. Παρά ταύτα, καθόμαστε έξω από ένα καφέ, γιατί εδώ είμαστε ανενόχλητοι".

Ο μικροκαμωμένος άνδρας, που έχει τραβήξει την κουκούλα του χαμηλά μπροστά στο πρόσωπό του, αντιλαμβάνεται αμέσως ότι εγώ δεν βρίσκομαι σε κατάσταση φυγής, συνεχίζει. "Θέλει να βεβαιωθεί ότι δεν είμαι Γερμανός αστυνομικός. Όπως λέει, κυκλοφορούν πολλοί εδώ τελευταία. Σύμφωνα με το γερμανικό ΥΠΕΣ βρίσκονται εδώ τέσσερις Γερμανοί υπάλληλοι. Θα πρέπει λοιπόν να επινοήσω μία άλλη ιστορία. ‘Θέλω να ταξιδέψω στην Τουρκία’, λέω. Για ένα Γερμανό δημοσιογράφο δεν είναι ακριβώς και το καλύτερο μέρος. Το καταλαβαίνει αμέσως και γνέφει με σοβαρό ύφος.

Τώρα τα πράγματα γίνονται πιο τεχνικά. Κατά βάση, εκείνος είναι σε θέση να φροντίσει για τη χορήγηση κάθε είδους διαβατηρίου. Το ζήτημα είναι μόνον οικονομικό. Για διαβατήρια που μπορούν να περάσουν επιτυχώς από τον έλεγχο στα αεροδρόμια, θα πρέπει ασφαλώς κανείς να πληρώσει περισσότερα. Αποφασίζω να ζητήσω ένα βουλγαρικό διαβατήριο. Με προειδοποιεί όμως να μην πετάξω με αυτό λόγω των αυστηρότερων ελέγχων. Για χερσαίο ταξίδι δεν υπάρχει πρόβλημα.

Κατόπιν παζαρεύουμε τα της τιμής: το διαβατήριο θα στοιχίσει 2.000. Τα 1.000 με την παράδοση των φωτογραφιών και τα 1.000 με την παραλαβή του διαβατηρίου. Η παράδοση των χρημάτων και των φωτογραφιών πραγματοποιείται την επόμενη μέρα και πάλι σε ένα καφέ, αυτή τη φορά μέσα στο χώρο. Γνωριζόμαστε ήδη, η διάθεση είναι πιο χαλαρή. Παραδίδω γρήγορα το πακέτο και ο έμπορος το εξαφανίζει με την ίδια ταχύτητα στο εσωτερικό του μπουφάν του.

Πίνουμε το τσάι μας και χαιρετιόμαστε με πολλά θερμά λόγια. Τρεις μέρες – τότε αναμένεται να είναι έτοιμο το διαβατήριο. Λόγω των αργιών των Χριστουγέννων έγιναν πέντε οι μέρες και ονομάζομαι Peter Ivanov Todorov. Στη Γερμανία όμως επιστρέφω με το γερμανικό μου διαβατήριο".