Σαραβάκος: «Δεν ήμουν Παναθηναϊκός αλλά τον λάτρεψα»

Αναλυτικά τα όσα τόνισε ο Δημήτρης Σαραβάκος στο σχετικό αφιέρωμα της NOVA έχουν ως εξής:

«Τα παιδικά μου χρόνια ήταν όμορφα και δύσκολα. Δύσκολα από οικονομικής πλευράς. Δεν ήμουν από πλούσια οικογένεια. Γέννημα θρέμμα της Νέας Σμύρνης. Το ποδόσφαιρο ήταν το αγαπημένο μου παιχνίδι και όλοι με ήθελαν στην ομάδα τους. Πήγα στα πρώτα τμήματα του Πανιωνίου και από εκεί ξεκίνησα. Τον πατέρα μου δεν είχα προλάβει να τον δω να παίζει αλλά είχα ακούσει ότι ήταν επιπέδου Δομάζου και Παπαϊωάννου. Αυτό που είμαι οφείλεται στην μητέρα μου. Δεν μέναμε μακριά αλλά δεν τον είχα κοντά.

Έκανα πράγματα στο ντεμπούτο μου που έδειξαν ότι μπορώ να προσφέρω. Δεν ξέρω πως μου βγήκε το "μικρός". Ήμουν μικροκαμωμένος, δεν είχα όγκο και από εκεί βγήκε. Ήμουν πίσω από τον Νίκο τον Αναστόπουλο και με το που έφυγε έγινα βασικός. Όταν έπαιζε ο Θωμάς Μαύρος στον Πανιώνιο ήμουν μπολ μπόι. Πήγαινα πίσω από το τέρμα από νωρίς. Ποτέ δεν προσπαθούσα να μιμηθώ κάποια πράγματα που έβλεπα.

Δεν είχα βλέψεις να παίξω στην Εθνική. Όσο βιάζεσαι δεν είσαι έτοιμος να αντιμετωπίσεις πράγματα. Yπήρξαν σημαντικές στιγμές γιατί παίζαμε για την επιβίωσή μας, ενώ συγκλονιστικό ήταν εκείνο το ματς με τον Μακεδονικό. Εκείνη την χρονιά έφυγα από τον Πανιώνιο και πήγα στον Παναθηναϊκό. Ο Πανιώνιος για μένα είναι οικογένεια. Μεγαλώσαμε στη Νέα Σμύρνη.

Ήταν να φύγω από την προηγούμενη χρονιά για τον Παναθηναϊκό. Ο Παναθηναϊκός ενδιαφέρθηκε για μένα και είχα υπογράψει από καιρό πριν, ενώ με τα λεφτά που θα έπαιρνε εκείνη την εποχή ο Πανιώνιος θα έλυνε προβλήματα του. Πολλοί δεν ήθελαν να φύγω, είχα πάρει όμως την απόφαση και πίστευα πως βοήθησα και τον Πανιώνιο με αυτόν τον τρόπο».

Για τις πρώτες επαφές με τον Παναθηναϊκό:

«Δεν πήγα τραυματίας. Είχα ένα μικρό πρόβλημα, δεν ήταν κάτι σοβαρό. Είχα την πρώτη μου επαφή με τον Βαρδή Βαρδινογιάννη. Το καλοκαίρι είχα τη συνάντηση με τον Γιώργο. Όλοι όταν γίνεται μία μεταγραφή είναι αισιόδοξοι. Τον θεωρώ πολύ σπουδαίο άνθρωπο.

Εγώ όταν πήγα στον Παναθηναϊκό ένιωσα δέος. Το πρώτο πράγμα που έκανα όταν πήγα στην προπόνηση ήταν να φιλήσω το έμβλημα. Δεν ήμουν Παναθηναϊκός, δεν ήμουν τίποτα αλλά στη συνέχεια τον λάτρεψα. Εγώ ήμουν ο εαυτός μου. Δεν υπάρχει παίκτης ή προπονητής που να έχει μόνο καλά ή μόνο κακά. Η πρώτη μου προετοιμασία δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Ειδικά στη Νάουσα, πολύ σκληρή. Απίστευτα σκληρή αλλά φοβερό αποτέλεσμα.

Αν δεν κάνω λάθος εκείνη την χρονιά, ήμασταν μέσα και στους τρεις στόχους και τον τελευταίο μήνα τα χάσαμε και τους τρεις. Στην Ευρώπη βέβαια πήγαμε πολύ καλά και δεν τα καταφέραμε απέναντι στη Λίβερπουλ που μετά πήγε στον τελικό του Χέιζελ. Θα μπορούσαμε να πάρουμε και το πρωτάθλημα αλλά η Ευρώπη μας κόστισε. Ο κόσμος ήταν ευχαριστημένος και ας μην πήραμε πρωτάθλημα.

Τεράστια πρόκληση. Ήμουν στο δωμάτιο με τον Γιάννη τον Κυράστα. Πάντα με συμβούλευε. Την ημέρα του παιχνιδιού ήθελε να με πειράξει επειδή δεν ήμουν ενδεκάδα. Κατέβασα το κεφάλι.

Μας ακύρωσε στο ματς με τη Λίβερπουλ ένα γκολ, ενώ είχαμε ένα δοκάρι. Ο επαναληπτικός ήταν ένα αξέχαστο παιχνίδι. Όλοι οι παίκτες τότε πιστεύαμε σε κάτι. Οι παίκτες της Λίνφιλντ ζητούσαν αυτόγραφα από εμάς. Στο Μπέλφαστ έγινε η ανατροπή και πήραμε την πρόκριση. Δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε ότι θα αποκλειστούμε.

Δεν χρειάστηκε να προσαρμοστώ στον Παναθηναϊκό. Δεν θυμάμαι πολλά πράγματα. Όταν παίρνεις ένα πρωτάθλημα τα άσχημα αποτελέσματα τα ξεχνάς. Έχει μεγάλο αντίκτυπο να κερδίζεις τον Ολυμπιακό. Ο Παναθηναϊκός είναι τεράστιος σύλλογος. Θυμάμαι με τον Πανιώνιο 55.000 κόσμο στο ΟΑΚΑ. Ο τελικός με τον Ολυμπιακό ήταν ένα αποτέλεσμα που έμεινε στην Ιστορία. Δεν ξέρω γιατί αλλά είχα εύκολο το γκολ με τον Ολυμπιακό. Είχα σίγουρα και μεγαλύτερο κίνητρο για να ικανοποιήσω τον κόσμο».

Για το αν είχε πρόταση από εξωτερικό και την προσπάθεια απόκτησής του από τον Ολυμπιακό:

«Επίσημα, δεν ήρθε ποτέ πρόταση για μένα από το εξωτερικό. Τότε δεν ήταν απωθημένο. Ο Παναθηναϊκός είχε τόσο συχνή παρουσία στην Ευρώπη που δεν μου έλειπε. Αν έπαιζα τώρα τότε ναι θα μου έλειπε.

Γίνεται η βράβευση από τον ΠΣΑΠ. Βραβεύομαι εγώ, ο Ζάετς και ο Αναστόπουλος. Τελειώνει η εκδήλωση και κατεβαίνω. Νιώθω ένα χέρι να με σκουντάει. Ήταν ο Κοσκωτάς που μου είπε «εγώ εσένα θα σε κάνω δώρο στον γιό μου». Χαμογέλασα και έφυγα. Μετά από μήνες μέσω άλλων με πλησίασε. Έγινε μία προσφορά, από αυτά που μου έδινε ζήτησα τα μισά στον άνθρωπο του Παναθηναϊκού για να μείνω. Το ποσό φάνηκε υπέρογκο στον άνθρωπο. Υπήρχε θυρίδα, είχα ένα κλειδί εγώ και ένα η άλλη πλευρά. Είδα μπροστά μου τα λεφτά, παθαίνεις ένα σοκ. Δεν πιστεύεις ότι υπάρχουν αυτά τα λεφτά.

Το πρωτοέμαθε ο Βαρδής και με ρώτησε αν είναι αλήθεια όσα λέγονται. Βρήκαμε τρόπο επιστρέφοντας εγώ την προκαταβολή που είχα πάρει για να λυθούν όλα. Δεν έχω κρατήσει τίποτα από εκείνη την ιστορία, όλα ήταν παρελθόν. Αγωνιστικά δεν ένιωσα ποτέ ότι έφυγα. Ήταν μία συμφωνία που δεν ολοκληρώθηκε. Κάθε εμπόδιο για καλό. Ο κόσμος πρέπει να σκεφτεί ότι σε εκείνον τον τελικό είχα συμφωνήσει με τον Ολυμπιακό και του έβαλα γκολ».

Για την μετακίνησή του στην ΑΕΚ:

«Αφού υπέγραψα είπα ότι θα περιμένω μέχρι την τελευταία μέρα αν θα με πάρει ο Παναθηναϊκός. Πήγαινα να υπογράψω στην ΑΕΚ και ακόμα περίμενα τηλέφωνο. Δεν μπορεί να έχεις προσφέρει τόσα πολλά και να έχεις αυτή την αντιμετώπιση. Δεν είχα πρόταση από τον Παναθηναϊκό.

Ένιωθα γεμάτος. Ο Μπάγεβιτς είχε παίξει ρόλο. Δεν φοβόμουνα τις αντιδράσεις, έγινε κάτι χωρίς να το θέλω. Η ΑΕΚ ήταν πολύ καλή ομάδα τότε. Έρχεται το παιχνίδι με την Ρέιντζερς, η ΑΕΚ είχε καλή ομάδα. Πάμε στην Γλασκώβη και μπαίνουμε στους ομίλους. Είχα μία μικρή εμπειρία, το παλέψαμε αλλά μην ξεχνάμε ότι Άγιαξ και Μίλαν πήγαν στον τελικό. Ένιωθα πολύ δυνατός».