Ιταλία: Η υπογεννητικότητα ένα σοβαρό πρόβλημα

Το πρόβλημα της υπογεννητικότητας προσλαμβάνει στην Ιταλία όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις. Μέχρι το τέλος του αιώνα, η Ιταλία μπορεί να έχει 40 εκ. κατοίκους.Οι τελευταίες προβλέψεις εντείνουν την ανησυχία: μέχρι το 2030, στη νότια Ιταλία όπου κάποτε υπήρχαν μεγάλες οικογένειες, ο συνολικός πληθυσμός αναμένεται να μειωθεί κατά 5%.Σε όλη την χώρα, οι γεννήσεις άγγιξαν, πέρυσι τις 400.000 ενώ οι θάνατοι ξεπέρασαν τις 700.000.

Στο ουσιαστικό αυτό πρόβλημα, μόλις αναφέρθηκε ο Tζαν Κάρλο Μπλαντζάρντο, πρόεδρος του Ιταλικού Ινστιτούτου Στατιστικής Istat. «Χρειάζονται προσεκτικά σχεδιασμένες πολιτικές για πραγματική στήριξη των οικογενειών, όπως συμβαίνει στην Γαλλία και στη Γερμανία», τόνισε. Παράλληλα, υπογράμμισε ότι για να μπορέσει να αλλάξει η όλη κατάσταση, πρέπει να επιτευχθεί μια «συμμαχία γενεών». Η υλοποίησή νέων πολιτικών, όμως, συναντά ουσιαστικά εμπόδια. Αρχίζοντας από τις δαπάνες για την πληρωμή των συντάξεων που απορροφούν το 17% του ιταλικού Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος ενώ ο δείκτης γεννητικότητας στη χώρα είναι μόλις 1,24%.

Εντυπωσιάζει η πρόβλεψη σύμφωνα με την οποία, αν δεν αντιστραφεί άμεσα η συγκεκριμένη τάση μέχρι το τέλος του αιώνα, η Ιταλία, η οποία σήμερα αριθμεί 59 εκατομμύρια κατοίκους, αναμένεται να περιορίσει τον πληθυσμό της στα 40 εκατομμύρια.

Στήριξη στις εργαζόμενες γυναίκες

Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί το όλο πρόβλημα; Η κεντροαριστερά πιστεύει ότι η ένταξη των μεταναστών στο εργατικό δυναμικό, μπορεί να είναι μια λύση, η οποία θα επιτρέψει στο ιταλικό δημόσιο να συνεχίσει να καταβάλει και τις συντάξεις. Η κυβέρνηση Μελόνι όμως έχει καταστήσει σαφές ότι θα επικεντρωθεί κυρίως σε νέες προσπάθειες για την αύξηση των γεννήσεων.

«Δεν θα πειράξω τον νόμο για τις αμβλώσεις. Αλλά θέλω να καταφέρω να στηρίξω τις γυναίκες που έχουν οικονομικές δυσκολίες, ώστε να μπορέσουν, αν το επιθυμούν, να συνεχίσουν να κυοφορούν», τονίζει η νέα Ιταλίδα πρωθυπουργός.

Το ιταλικό Ινστιτούτο Στατιστικής, τέλος, υπογραμμίζει ότι μια από τις κύριες παρεμβάσεις, θα πρέπει να είναι η ουσιαστική βοήθεια των εργαζόμενων γυναικών. Με αύξηση της άδειας μητρότητας και πατρότητας, αλλά και την ενίσχυση των παιδικών σταθμών, ακόμη και στο εσωτερικό των χώρων εργασίας.

Θεόδωρος Ανδρεάδης Συγγελλάκης, Ρώμη