Στην ‘εντατική’ το βρετανικό ΕΣΥ

Υπερπλήρη νοσοκομεία, ατελείωτες ώρες αναμονής για έναν γιατρό, καθυστερήσεις στα επείγοντα. Σημαντικές ελλείψεις σε κοινωνικές δομές. Το βρετανικό σύστημα υγείας ασθενεί.Όταν ο 18χρονος Τζέιμι Ρις από το Μπέρμιγχαμ έπαθε ξαφνικά ανακοπή καρδιάς την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, οι φίλοι του τηλεφώνησαν στο αντίστοιχο ελληνικό 166. Ωστόσο τα ασθενοφόρα χρειάζονται πάρα πολύ χρόνο για να φτάσουν, σχεδόν διπλάσιο από όσο προβλέπει το πρωτόκολλο του Εθνικού Συστήματος Υγείας για τέτοιες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Ο Τζέιμι πέθανε στο νοσοκομείο λίγες μέρες αργότερα. Η μητέρα του Ναόμι Ρις Ίσιτ διηγείται την ιστορία στο BBC:

«Μας είπαν ότι 32 ασθενοφόρα ήταν σε υπηρεσία εκείνη τη νύχτα, αλλά ότι 17 από αυτά έπρεπε να περιμένουν έξω από ένα νοσοκομείο για να παραδώσουν τους ασθενείς. Τα πρώτα λεπτά είναι τα πιο σημαντικά. Ο Τζέιμι χρειαζόταν έναν απινιδωτή και οξυγόνο γρήγορα. Εάν οι άλλοι ασθενείς είχαν γίνει πιο νωρίς δεκτοί στο νοσοκομείο, ο Τζέιμι θα είχε πιο γρήγορα βοήθεια».

Ένας φαύλος κύκλος που βαραίνει επίσης όσους θέλουν να σώσουν ζωές, όπως την Κλερ Πάλαν, η οποία εργάζεται στα επείγοντα, στη βορειοδυτική Αγγλία. Στέκεται μπροστά στο νοσοκομείο για ώρες πριν μπορέσει να παραδώσει τους ασθενείς και να φύγει και πάλι για το επόμενο έκτακτο περιστατικό.

Ώρες αναμονής

«Πολλοί πρέπει να μας περιμένουν για πολλές ώρες. Όσοι είναι μόνοι φοβούνται και είναι επίσης άσχημο και για τους συγγενείς. Αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για αυτό. Είναι τρομερό. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ζητήσουμε συγγνώμη όταν είμαστε εκεί, καταλαβαίνετε;»

Σε περίπτωση καρδιακής προσβολής ή εγκεφαλικού επεισοδίου, ένα ασθενοφόρο θα πρέπει να φθάνει στον ασθενή μέσα σε 18 λεπτά. Αλλά τα στοιχεία που δημοσιεύει το ίδιο το ΕΣΥ δείχνουν ότι αυτή τη στιγμή χρειάζονται κατά μέσο όρο 40 λεπτά. Στα νοτιοδυτικά της Αγγλίας είναι μάλιστα κατά μέσο όρο σχεδόν μία ώρα. Σε μια έρευνα του συνδικάτου GMB, το οποίο εκπροσωπεί εργαζόμενους έκτακτης ανάγκης, το 85% των ερωτηθέντων απάντησε ότι ήταν μάρτυρες καθυστερήσεων που είχαν αρνητικές συνέπειες για τους ασθενείς. Για την Ντέμι Λάιτ Ο Λίρι, η οποία δέχεται κλήσεις έκτακτης ανάγκης μέσω τηλεφώνου, είναι μια θλιβερή καθημερινότητα.

«Όταν ένας ηλικιωμένος είναι πεσμένος στο πάτωμα όλη νύχτα και χρειάζονται 12,5 ώρες για να φτάσει το ασθενοφόρο, τότε σκέφτεται κανείς ότι αυτός θα μπορούσε να είναι ο παππούς ή η γιαγιά του. Ακούμε που έχουν δυσκολία στην αναπνοή. Είναι πολύ δυσάρεστο».

Έλλειψη κοινωνικών δομών

Οι δύο εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας μιλάνε σε ντοκιμαντέρ του καναλιού ITV. Στο ντοκιμαντέρ μιλάνε ακόμα εκπρόσωποι του ΕΣΥ για το πόσο υπερφορτωμένο είναι όλο το δίκτυο της υγείας. Ασθενείς περιμένουν για ώρες στους διαδρόμους των νοσοκομείων και δεν υπάρχουν διαθέσιμα κρεβάτια. Οι λόγοι για αυτό σύμφωνα με την ειδική αναλύτρια Σάρα Σκόμπι από το ίδρυμα Nuffield είναι ότι οι μισοί θα μπορούσαν να πάρουν εξιτήριο αλλά μένουν στα νοσοκομεία επειδή υπάρχει έλλειψη θέσεων σε γηροκομεία ή υπηρεσίες κοινωνικής φροντίδας.

Η πανδημία καθώς και η γήρανση του πληθυσμού επιβαρύνουν το σύστημα. Ένα θέμα που θα έπρεπε να απασχολεί περισσότερο την πολιτική. Όμως στην εσωτερική μονομαχία των Συντηρητικών για τη θέση του Πρωθυπουργού και διαδόχου του Μπόρις Τζόνσιν, οι υποψήφιοι Ρίσι Σουνάκ και Λιζ Τρας δεν μιλούν για το ΕΣΥ αλλά κυρίως για φοροελαφρύνσεις.

Άντεν Μαράικε

Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου