FAZ: «Ανάκαμψη στην Αθήνα»

«Υπό τον νέο πρωθυπουργό η Ελλάδα δείχνει τον καλύτερο εαυτό της» γράφει σε σχόλιό της για το ελληνικό σχέδιο αξιοποίησης των πόρων από το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ, η Frankfurter Allgemeine Zeitung και παρατηρεί: «Η ελληνική κυβέρνηση μόλις παρουσίασε τα σχέδιά της για τη χρήση των πόρων από το σχεδιαζόμενο ευρωπαϊκό Ταμείο, την ώρα που η Ρώμη βρίσκεται ακόμη στη χάραξη γενικών γραμμών. Aκόμη πιο σημαντικό από την ταχύτητα είναι το γεγονός ότι το σχέδιο της Αθήνας είναι οικονομικά υγιές και αντιμετωπίζει τις μεγαλύτερες αδυναμίες της χώρας: το χαμηλό ποσοστό επενδύσεων, την έλλειψη ανταγωνιστικότητας, την ανάγκη αναπλήρωσης των κενών στην ψηφιοποίηση και την έλλειψη υποδομών για πράσινες επενδύσεις. Έτσι τα σχέδια της Αθήνας δεν βοηθούν μόνο στην αντιμετώπιση της κρίσης του κορωνοϊού. Η Ελλάδα θα μπορούσε να βγει και από τη δική της εθνική κρίση, κυρίως επειδή σε αντίθεση με το παρελθόν, αυτή τη φορά οι κυβερνώντες πιστεύουν στις μεταρρυθμίσεις. Με το σχέδιό του ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να γίνει πρότυπο στην ΕΕ. Μπροστά στο πρόγραμμά του οι αμφισβητίες δύσκολα μπορούν να αρνηθούν το νόημα του Ταμείου Ανάκαμψης. Ο Μητσοτάκης θα μπορούσε ωστόσο να το παρουσιάσει στην Ευρώπη ακόμη καλύτερα».

«Χρυσά διαβατήρια», διαφθορά και σκάνδαλα...

Στην πώληση «χρυσών διαβατηρίων» από την Κύπρο και την Μάλτα αναφέρεται εκτενές ρεπορτάζ στην εφημερίδα Die Zeit. Ειδικότερα για την Κύπρο σημειώνει: «Στη διάθεση της Zeit βρίσκεται λίστα με ονόματα χιλιάδων ατόμων που έχουν αιτηθεί για διαβατήριο. Η λίστα συντάχθηκε από τον αμερικανικό ερευνητικό οργανισμό Center for Advanced Defense Studies (C4ADS). Συμπεριλαμβάνονται πολλοί αθώοι, πολυάριθμοι επιχειρηματίες από τις ΗΠΑ, όπως ο πρώην επικεφαλής της Google Έρικ Σμιντ. Αλλά και εγκληματίες και σκοτεινές φιγούρες». Η Zeit ως παραδείγματα μεταξύ άλλων αναφέρει τον Ρώσο μεγιστάνα Όλεγκ Ντεριπάσκα που έχει κυπριακό διαβατήριο και «συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο των αμερικανικών κυρώσεων και κατηγορείται για υποθέσεις ξεπλύματος μαύρου χρήματος, εκβιασμούς και διαφθοράς». Επίσης στη λίστα υπάρχει και ο Ιρανός Μαλεκσαμπάτ Ιμπραΐμι, «τον οποίο αναζητά η Ιντερπόλ για ξέπλυμα μαύρου χρήματος, απάτη και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση». Η Zeit διερωτάται: «γιατί αυτοί οι άνθρωποι είχαν ευρωπαϊκά διαβατήρια. Και ποιος μπορεί να φτάσει στην Ευρώπη με τον τρόπο αυτό;».

«Τα προγράμματα αυτά συνοδεύονται συχνά από διαφθορά και έχουν προκαλέσει σκάνδαλα», γράφει το δημοσίευμα με αναφορές στο σκάνδαλο που ξέσπασε στην Κύπρο τον Οκτώβριο αλλά και τις ενέργειες που έκτοτε ξεκίνησε η Κομισιόν κατά των δύο κρατών-μελών. «Η ΕΕ κατηγορεί αυτά τα κράτη ότι υπονομεύουν την ακεραιότητα της ευρωπαϊκής ιθαγένειας επειδή οι αγοραστές στερούνται πραγματικής σύνδεσης με τη νέα χώρα τους. Αλλά αυτό ακούγεται ασαφές και δείχνει ένα νομικό πρόβλημα: η πώληση ιθαγένειας εντός της ΕΕ είναι ηθικά κατακριτέα αλλά δεν απαγορεύεται ρητά από τον νόμο. Κι αυτό επειδή θέματα υπηκοότητας εμπίπτουν στην κυριαρχία των εκάστοτε κρατών (…) Επομένως η ΕΕ βρίσκεται πιθανότατα στην απαρχή μιας μακράς νομικής διαμάχης». Κλείνοντας το δημοσίευμα της Zeit παρατηρεί: «Τελικά παραμένει το ερώτημα τι θα πρέπει να είναι η ιθαγένεια σε μια δημοκρατία: ένα καθαρό εμπόρευμα; Ή το αποτέλεσμα της ταυτότητας και της ενσωμάτωσης; Αυτό το ζήτημα θα αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης στην ΕΕ τους επόμενους μήνες».

Το μεγαλείο και η τραγικότητα του Μαραντόνα

Στον τελικό του Μουντιάλ 1986

Σύσσωμος ο γερμανικός Τύπος αναφέρεται στο θάνατο του Ντιέγκο Μαραντόνα με εκτενή αφιερώματα, υπενθυμίζοντας την ποδοσφαιρική του μοναδικότητα και ταυτόχρονα την σκοτεινή του πλευρά, τη μάχη με τις εξαρτήσεις. «Το μεγαλείο και η τραγικότητα» είναι ένας από τους τίτλους στο Spiegel Online, το οποίο αναφέρει: «Ίσως ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής στον κόσμο πέθανε, αλλά ήταν πολύ περισσότερο από ένας αθλητής. Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα έφτασε στο υψηλότερο αλλά και στο χαμηλότερο σημείο της ζωής».

Η Süddeutsche Zeitung χαρακτηρίζει τον Αργεντίνο, «ιδιοφυία» που ακροβατούσε «μεταξύ παράδεισου και κόλασης». Όπως γράφει: «τα πάντα στη ζωή και το έργο του Ντιέγκο Μαραντόνα θυμίζουν ένα μπερδεμένο όνειρο της υπερβολής, το οποίο δεν θυμόμαστε καλά-καλά όταν ξυπνάμε. Ούτε καν αν ήταν όντως όνειρο ή εφιάλτης (…) O Mαραντόνα, ένας μύθος όπως και ο Τσε Γκεβάρα, ο τραγουδιστής του τάνγκο Κάρλος Γαρδέλ ή η Εβίτα Περόν, έτσι κι αυτός αυτός έχασε τη μάχη. Πέθανε γνωρίζοντας ότι δεν θα βρει ανάπαυση, ότι θα υποστεί τη σκληρή μοίρα όλων των μύθων (…) O ίδιος είχε εκφράσει την επιθυμία ο τάφος του να γράφει: "Gracias a la pelota". Eυχαριστώ την μπάλα».

Δήμητρα Κυρανούδη