Ούτε η ΣΕΚ έμεινε ικανοποιημένη: Δεν καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες του κοινωνικού συνόλου τα μέτρα της κυβέρνησης

Τα πέντε μέτρα που ανακοίνωσε η Κυβέρνηση για αντιμετώπιση της ακρίβεια, δεν καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες του κοινωνικού συνόλου, αναφέρει η ΣΕΚ, εκφράζοντας με ανακοίνωση την απαρέσκειά της. Οι «αποσπασματικές προσεγγίσεις» δεν εξυπηρετούν την προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής, προσθέτει.

Η Συνομοσπονδία αναφέρει ειδικότερα ότι το μέτρο σε σχέση με την παράταση της επιδότησης του ρεύματος για τους μήνες Μάιο – Ιούνιο, είναι προσέγγιση που «δεν θα έχει ουσιαστικό όφελος στους καταναλωτές» αφού τη συγκεκριμένη περίοδο η κατανάλωση είναι περιορισμένη και διατυπώνει τη θέση ότι θα ήταν πιο χρήσιμο η επιδότηση να ισχύσει και για τους καλοκαιρινούς μήνες, κατά τους οποίους, οι ανάγκες σε ρεύμα είναι πολύ μεγαλύτερες.

Σε σχέση με την άρση της επιδότησης στα καύσιμα η ΣΕΚ λέει ότι μόνο μέσα από την έναρξη στοχευμένης συζήτησης σε πολιτικό επίπεδο για την πράσινη φορομεταρρύθμιση θα δώσει οριστικές και όχι αποσπασματικές λύσεις στη βάση παραχώρησης ολοκληρωμένων αντισταθμιστικών μέτρων.

Επιπρόσθετα σε ό,τι αφορά τα μέτρα στήριξης των ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού με εφάπαξ ποσά, θεωρεί πως εάν η Κυβέρνηση δεν προχωρούσε στην κατάργηση του ετήσιου τέλους εταιρειών των €350 με συνολικά έσοδα για το κράτος 45εκ. ετησίως, η κοινωνική στήριξη θα ήταν πιο ενισχυμένη και υποβοηθητική προς τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους τους χαμηλόμισθους και τους μικρομεσαίους.

Τέλος σε ό,τι αφορά την τοποθέτηση της Κυβέρνησης για την ΑΤΑ, η ΣΕΚ λέει ότι αυτή αποτελεί σημαντικό ωφέλημα που πηγάζει μέσα από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και δεν μπορεί να διασυνδέεται με την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.

Η ΣΕΚ αναφέρει επίσης ότι αναμένει από την Κυβέρνηση να αξιοποιήσει το πλαίσιο του κοινωνικού διαλόγου, ώστε να προωθηθούν οι μεταρρυθμίσεις που διασυνδέονται με τη συνολική και πράσινη φορολογική μεταρρύθμιση και για να μπορέσουν να επέλθουν τα απαιτούμενα αντισταθμιστικά μέτρα ομαλής μετάβασης, τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού και την επέκταση του θεσμού των συλλογικών συμβάσεων κατά τρόπο που να μπορούν να στηρίξουν το σύνολο των εργαζομένων.