ΚΥΣΟΑ: Νιώθουν εξαπατημένοι οι πολίτες με αναπηρίες από την κυβέρνηση της χώρας μας

Την θέση ότι στο πλαίσιο του ραδιομαραθωνίου υλοποιούνται λανθασμένες πολιτικές για την αναπηρία που δεν συνάδουν με τις διεθνείς συμβάσεις που κύρωσε η χώρα μας και ότι τα λεφτά ίσως δεν πηγαίνουν στα άτομα με αναπηρίες, υποστηρίζει η Κυπριακή Συνομοσπονδία Οργανώσεων Αναπήρων.

Αυτούσια η ανακοίνωση:

Ποιοι στηρίζουν και συμμετέχουν τελικά στο ραδιομαραθώνιο; Ποιοι είναι οι διοργανωτές και αυτοί που διαχειρίζονται τις εισπράξεις; Ποιοι είναι αυτοί που επωφελούνται από το ραδιομαραθώνιο;

Μήπως είναι ο Υποψήφιος και νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας και η Κυβέρνησή του, που πριν από λιγότερο από ένα χρόνο συμφώνησε με τις θέσεις της Συνομοσπονδίας Οργανώσεων Αναπήρων, ότι στο πλαίσιο του ραδιομαραθωνίου υλοποιούνται λανθασμένες πολιτικές για την αναπηρία, που δε συνάδουν με τις διεθνείς συμβάσεις που κύρωσε η χώρα μας;

Μήπως είναι η δημόσια ραδιοτηλεόραση και οι κερδοσκοπικοί οργανισμοί που βομβαρδίζουν συνεχώς τους πολίτες να ανοίξουν το πορτοφόλι τους και να δώσουν ελεημοσύνη στη «γιορτή της επαιτείας», σε μια εκστρατεία που μόνο αρνητικά προσφέρει στον τόπο μας;

Μήπως είναι το ΡΙΚ, που με πολύωρους μονολόγους και αναλύσεις χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο, δε δίνει το λόγο στα παιδιά και τους ενήλικες στους οποίους αναφέρεται για να υπερασπιστούν τον εαυτό τους και την ευκαιρία να εκφράσουν τη γνώμη τους, θεωρώντας ότι οι υπάλληλοι του Ιδρύματος γνωρίζουν καλύτερα από τους ίδιους τους πολίτες με αναπηρία τις απαιτήσεις και τα δικαιώματά τους, σε μια καθ’όλα αντιδημοκρατική διαδικασία, που καθηλώνει τη χώρα μας στην τελευταία θέση ανάμεσα στις χώρες κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Μήπως είναι το ΡΙΚ, η διεύθυνση του οποίου κατά παράβαση της εθνικής και ευρωπαϊκής νομοθεσίας και των Γενικών Αρχών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αρνείται να διασφαλίσει ότι οι υπηρεσίες του καθίστανται συνεχώς και προοδευτικά ολοένα και περισσότερο προσβάσιμες σε άτομα με αναπηρίες με υποτιτλισμό προγραμμάτων, νοηματική γλώσσα, ακουστική περιγραφή και προφορικό υποτιτλισμό, αποκλείοντας πλήρως τους πολίτες με αισθητηριακές αναπηρίες από τα τηλεοπτικά τους προγράμματα; Μήπως είναι αυτοί, που ακόμα και ενώπιον της Βουλής των Αντιπροσώπων διακηρύττουν απερίφραστα με ρατσιστικό τρόπο το ασύλληπτο, ότι δήθεν η διερμηνεία στη νοηματική γλώσσα αποτελεί πρακτική που προκαλεί την αισθητική των τηλεθεατών και δεν έπρεπε να υπάρχει στο δελτίο ειδήσεων του ΡΙΚ;

Μήπως είναι οι του Υφυπουργείου Κοινωνικής Πρόνοιας, που διακηρύττουν ότι επιθυμούν δήθεν αποϊδρυματοποίηση, ενώ, την ίδια ώρα, μετέχουν στη διαχειριστική επιτροπή του ραδιομαραθωνίου, που διανέμει τα λεφτά των πολιτών σε ιδρύματα και κλειστές δομές, που είναι συνώνυμα με κακομεταχείριση, κακοποίηση και αποκλεισμό από την κοινότητα;

Μήπως είναι οι Υπουργοί, που δεν απαντούν στις επιστολές των Οργανώσεων των ατόμων με αναπηρίες με προτάσεις και εισηγήσεις και υλοποιούν ερήμην τους λανθασμένες, αναποτελεσματικές και αδιέξοδες πολιτικές για τα άτομα με αναπηρίες;

Μήπως είναι η Υπουργός Παιδείας που ξεκινά, δήθεν, το διάλογο για την ενιαία/συμπεριληπτική εκπαίδευση, ενώ το Υπουργείο της καλεί με εγκυκλίους τα παιδιά να δώσουν ότι έχουν και δεν έχουν στο ταμείο του ραδιομαραθώνιου και θεωρεί ότι ο εθελοντισμός είναι η συλλογή χρημάτων για τα παιδιά με αναπηρίες;

Μήπως είναι η Υπουργός που σε συνάντηση διαβούλευσης με τη Οργάνωση των τυφλών διαβεβαίωσε ότι συμφωνεί με τις οργανώσεις των ατόμων με αναπηρίες για προώθηση ζητημάτων υπέρ των πολιτών αυτών, ενώ την ίδια κιόλας μέρα υλοποιεί βολέματα ημετέρων μεταθέτοντας την ευθύνη για τις αναχρονιστικές πολιτικές διαπλοκής, αφερεγγυότητας και αναξιοπιστίας στη Διεύθυνση του Υπουργείου της;

Μήπως είναι οι Δήμοι της Λευκωσίας που στελεχώνουν περίπτερα επαιτείας της «δύναμης της αγάπης», ενώ απασχολούν πολίτες με αναπηρία με μισθό €2 την ώρα, ή δεν καταβάλλουν γι’ αυτούς εισφορές στο ταμείο κοινωνικών ασφαλίσεων ή που καταβάλλουν 13^ομισθό που τον απορροφά εξ’ ολοκλήρου το Υφυπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας, παραβιάζοντας με τον τρόπο αυτό την εργατική νομοθεσία;

Μήπως είναι αυτοί που έδωσαν €88.000 σε παιδιά με «προβλήματα υγείας», ποσοστό που ανέρχεται στο 20% των περσινών εισπράξεων του ραδιομαραθωνίου, που είναι σταγόνα στον ωκεανό, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο προϋπολογισμός του κράτους είναι περισσότερο από 15 δις ευρώ και πολύ εύκολα θα μπορούσε να καλυφθεί από τα ταμεία του κράτους; Μήπως είναι αυτοί που, ενώ έχουν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ στα ταμεία τους, με αδιαφανή κριτήρια, απορρίπτουν αιτήματα γονέων παιδιών με αναπηρίες για οικονομική βοήθεια;

Μήπως είναι τα Υπουργεία και τα αρμόδια Τμήματά τους που μειώνουν τις δαπάνες για τα άτομα με αναπηρίες από τη μια χρονιά στην άλλη όπως π.χ. κατά 10 εκατ. Ευρώ από το έτος 2020 έως το 2021), διευρύνοντας το «μαξιλαράκι» του κράτους με το οποίο χρηματοδοτούνται οι δικές τους προτεραιότητες, δίνοντας με τον τρόπο αυτό χώρο στις εξευτελιστικές διαδικασίες της εκδήλωσης «Ραδιομαραθώνιος;»

Μήπως είναι αυτοί που κλείνουν τα παιδιά με αναπηρίες στα ιδρύματα ή υποχρεώνουν το 85% των παιδιών με νοητική αναπηρία να παραμένουν περιορισμένα και απομονωμένα μέσα σε τέσσερις τοίχους στο σπίτι τους, αποκλεισμένοι από τους φίλους, τα παιδιά της γειτονιάς τους και την ευρύτερη κοινότητα;

Μήπως είναι τα Υπουργεία και οι Υπηρεσίες τους που για αποθεματικό που δεν ξεπερνά σε κάποιες περιπτώσεις τα €10.000, στερούν τις οργανώσεις των ατόμων με αναπηρίες από ετήσια επιχορήγηση των προγραμμάτων που λειτουργούν, ενώ οι Υπουργοί της κυβέρνησης παρελαύνουν από τα σημεία όπου διεξάγεται ο ραδιομαραθώνιος και μοιράζουν αστόχευτα λεφτά και δώρα στο ραδιομαραθώνιο, που έχει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ αποθεματικό στα ταμεία του;

Μήπως είναι αυτοί που μιλούν για αγάπη με προμετωπίδα και σύμβολο το ευρώ, καλώντας τους πολίτες να κάνουν την «προσφορά τους» για την «εξαγορά της καταπάτησης των δικαιωμάτων των πολιτών με αναπηρίες σταθμεύοντας σε χώρους αναπήρων και απαγορεύοντας την είσοδο των πολιτών σε τέτοιους χώρους στα δημόσια κτήρια, καταλαμβάνοντας τη θέση τους στα δημόσια μέσα μεταφοράς, μπαίνοντας μπροστά στους χώρους εξυπηρέτησης κοινού, ενοικιάζοντας χώρους για δημόσια κτήρια που δεν είναι κατάλληλοι για τους πολίτες με αναπηρίες;

Μήπως είναι οι ασφαλιστικές εταιρείες που αρνούνται να υπογράψουν συμβόλαια με πολίτες με αναπηρίες για ασφάλεια υγείας επικαλούμενοι την κλινική τους εικόνα, στερώντας τους με την υλοποίηση διακρίσεων σε βάρος τους την πρόσβαση στην υγεία σε ζητήματα που δεν καλύπτονται από το ΓΕΣΥ, για ασφάλεια οχήματος που οδηγείται από άτομα με αναπηρίες – παραπέμποντας τους σε μια μόνο ασφαλιστική εταιρεία, στερώντας, ιδιαίτερα σε νεαρά άτομα με αναπηρίες, κάθε δικαίωμα σύναψης δανείου για αγορά αυτοκινήτου;

Μήπως είναι οι τράπεζες που αρνούνται να δεχτούν την υπογραφή των πελατών τους με αναπηρίες, ζητώντας τους να προσέλθουν με δικηγόρο ή κηδεμόνα, για να πάρουν τις αποταμιεύσεις τους ή για να πάρουν ένα δάνειο, παραβιάζοντας το δικαίωμα τους στη δικαιοπραξία;

Μήπως είναι η Πρόεδρος της Βουλής και τα μέλη της Βουλής των αντιπροσώπων που αρνούνται να ετοιμάσουν και να ψηφίσουν νομοθεσίες που να συνάδουν με τα ανθρώπινα δικαιώματα, αρνούμενοι να συμμορφωθούν με τις ρητές συστάσεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τη χώρα μας;

Μήπως είναι αυτοί που παρουσιάζουν τα άτομα με αναπηρίες ως υπερήρωες και υπεράνθρωπους με «ειδικές ικανότητες», χωρίς να κατανοούν ότι τα άτομα με αναπηρία, παιδιά και ενήλικες, είναι πρώτα-πρώτα άνθρωποι με ίσα δικαιώματα;

Όλοι οι πιο πάνω μετέχουν σε μια εκδήλωση εξαπάτησης των ατόμων με αναπηρία και παραπλάνησης της κοινωνίας, όπου με προκλητική υποκρισία, παρασιωπούν τις πιο πάνω ρατσιστικές, μισαναπηρικές τους ενέργειες, προσβάλλουν ταυτόχρονα την αξιοπρέπεια των πολιτών που δήθεν θέλουν να εξυπηρετήσουν, συμβάλλοντας στον εξευτελισμό και τον πλήρη αποκλεισμό παιδιών και ενηλίκων με αναπηρίες από την κοινότητα στην οποία ζουν.

Η συμπεριφορά των πιο πάνω συνάδει πλήρως με τις υλοποιούμενες ραδιομαραθωνικές πολιτικές που συμβάλλουν στο διαχωρισμό, ιδρυματοποίηση, αποκλεισμό, περιθωριοποίηση, στιγματισμό, εξευτελισμό και απαξίωση των παιδιών και ενηλίκων με αναπηρίες και στην βάναυση καταπάτηση των δικαιωμάτων τους.

Μετά, μάλιστα, από μια εξουθενωτική προσπάθεια να πείσουν τους πολίτες να ρίξουν έστω ένα ευρώ στους κουμπαράδες της ντροπής, ξεσπούν τελικά σε λυγμούς, θρηνώντας για τα «ανίκανα», «ανήμπορα», «καημένα» παιδιά και ενήλικα άτομα με αναπηρίες, αναδεικνύοντας τον οίκτο, την ελεημοσύνη, τη φιλανθρωπία, τη συλλογή χρημάτων, ως τα βασικότερα επιτεύγματα του ραδιομαραθωνίου!!!