Ένας οδυνηρός συμβιβασμός για τον Παγκράτιο και μια εν ζωή δικαίωση που δεν θα έρθει ποτέ 

Θλιβερά κατώτερη των περιστάσεων στάθηκε την περασμένη Πέμπτη η Ιερά Σύνοδος, αδυνατώντας να δώσει αίσιο τέλος σε μια υπόθεση που έπληξε τα μέγιστα την εικόνα και την αξιοπιστία της μέσα στα χρόνια. Με επικεφαλής τον Αρχιεπίσκοπο Γεώργιο, δηλώσεις του οποίου δημιούργησαν προσδοκίες όταν είχε εκλεγεί, οι ιεράρχες απέτυχαν να αποκαταστήσουν μια αδικία 27 χρόνων, μη αίροντας την αργία του Παγκράτιου Μερακλή. Η επίσημη ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου άφησε να νοηθεί ότι περίπου… του έκαναν και χάρη προσφέροντας την ευκαιρία να τελεί κάποιες ακολουθίες, με την άδεια πάντοτε του επιχωρίου επισκόπου. Πληροφορίες και μαρτυρίες που συγκέντρωσε ο «Π» συνηγορούν στο γεγονός ότι η πρόταση του Παγκράτιου μέσω επιστολής, στην οποία ζητούσε να τελεί μόνο ακολουθίες και όχι μυστήρια, ήταν ένας οδυνηρός συμβιβασμός από πλευράς του. Ένας συμβιβασμός που προέκυψε όταν και εφόσον αντιλήφθηκε πως οι πιθανότητες να αποδεχθεί η Ιερά Σύνοδος την άρση της αργίας του ήταν μηδαμινές. Ο ίδιος δηλώνει στον «Π» πως είναι ικανοποιημένος από την εξέλιξη και από τον τρόπο που αντιμετωπίστηκε από τους συνοδικούς, ωστόσο στον στενό του περίγυρο δεν επικρατεί η ίδια άποψη και εγείρονται ερωτηματικά-ανησυχίες ως προς τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ελήφθη η απόφαση.

Το παρασκήνιο του συμβιβασμού

Δύο και πλέον δεκαετίες μετά την επ’ αόριστον αργία που του επιβλήθηκε από την Ιερά Σύνοδο το 1998, ο Παγκράτιος Μερακλής αποφάσισε αιφνιδίως πριν από μερικούς μήνες να ζητήσει την άρση της. Ετοίμασε σχετική επιστολή την οποία παρέδωσε με αρκετές προσδοκίες, οι οποίες όμως έσβηναν μέρα με τη μέρα. Όπως πληροφορείται ο «Π», μερικές μέρες πριν την κρίσιμη συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου την περασμένη Πέμπτη, μητροπολίτης κάλεσε τον Παγκράτιο σε κατ’ ιδίαν συνάντηση και του μετέφερε ένα μήνυμα. Να μην περιμένει θετικές εξελίξεις, αφού μόνο ο ίδιος από τα μέλη της συνόδου θα ψήφιζε υπέρ της άρσης. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι αρχές της εβδομάδας ο Παγκράτιος ήρθε σε επαφή και με τον Αρχιεπίσκοπο, ο οποίος του συνέστησε να αποσύρει την επιστολή και να μην παρευρεθεί καν στη σύνοδο. Ο Παγκράτιος αρνήθηκε, απάντησε στον Γεώργιο πως θα δώσει το παρών του, ώστε να ληφθεί η απόφαση από τους συνοδικούς και ακολούθως να την ανακοινώσουν αυτοί προς τα ΜΜΕ και το κοινό. Την ημέρα που θα συνεδρίαζε η σύνοδος, ο Παγκράτιος έφθασε στην Αρχιεπισκοπή δύο ώρες πριν την προγραμματισμένη (09:00 αντί 11:00) και του ζητήθηκε να μπει από την πίσω πόρτα. Εκεί, σύμφωνα με πληροφορίες του «Π», διεξήχθη μια έντονη συζήτηση με πολλές διαφωνίες και την πλειοψηφία των συνοδικών να επιμένει στην παραμονή της επ’ αόριστον αργίας του Παγκράτιου, μέχρι που ο ίδιος αναγνωρίζοντας ότι δεν υπήρχε καμία πιθανότητα να ικανοποιηθεί το αίτημά του για άρση, παρουσίασε τη συμβιβαστική πρόταση για τις ακολουθίες, την οποία αργότερα η Ιερά Σύνοδος αποδέχθηκε. Το αίτημα όμως του Παγκράτιου για άρση της αργίας ήταν καθαρό και ξάστερο, παρά το γεγονός πως μέσω της επίσημης ανακοίνωσης οι συνοδικοί επιχείρησαν να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις και να περάσουν το μήνυμα πως «ο Παγκράτιος πήρε αυτό που ζήτησε».

Φήμες και πληροφορίες

Για το παρασκήνιο της απόφασης κυκλοφορούν και άλλες διάφορες πληροφορίες, όπως για παράδειγμα ότι ο επίσκοπος Καρπασίας υπαγόρευσε στον Παγκράτιο την επιστολή με τη συμβιβαστική λύση, κάτι που όμως ο ίδιος ο Παγκράτιος απέρριψε κατηγορηματικά μιλώντας την Παρασκευή στη μεσημβρινή εκπομπή του ΡΙΚ1, διαβεβαιώνοντας πως την επιστολή έγραψε ο ίδιος μετά από διάλογο με διάφορα άτομα. Στο μεταξύ, άλλη πηγή που μίλησε στον «Π» υποστήριξε πως την περίοδο που οι ιεράρχες εξέταζαν το αίτημα του Παγκράτιου, ο μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος του ζήτησε να επισκεφθεί όποιον ιερέα επιθυμεί, να εξομολογηθεί όλα όσα προηγήθηκαν στην πολύκροτη υπόθεσή του και στη συνέχεια ο ιερέας με βάση την κρίση του να προχωρήσει σε συστάσεις προς τη σύνοδο, κατά πόσον ενδείκνυται να αρθεί η αργία. Κάτι τέτοιο όπως είναι λογικό δεν συνέβη, αφού θα παραβίαζε το απόρρητο της εξομολόγησης.

«Από άνωθεν η δικαίωση»

Ο «Π» επικοινώνησε με τον Παγκράτιο Μερακλή λίγες ώρες μετά την απόφαση της Ιεράς Συνόδου, ο οποίος εξέφρασε την ικανοποίησή του. Διευκρίνισε πως με την απόφαση δεν αίρεται η αργία, ούτε ολικώς, ούτε μερικώς, όπως αρχικά είχε παρεξηγηθεί. Συμπλήρωσε πως απλώς η σύνοδος αποφάσισε να του δώσει ευλογία για να τελεί ακολουθίες, αλλά όχι μυστήρια. «Παλαιότερα πήγαινα στις κηδείες όλων των προσφύγων χωριανών μου, τώρα με αυτήν την απόφαση, θα μπορώ με την άδεια του επιχωρίου επισκόπου να λάβω μέρος», εξήγησε και ξεκαθάρισε πως με αυτόν τον τρόπο δεν επιστρέφει στα εκκλησιαστικά του καθήκοντα. Ερωτηθείς αν αναμένει στο μέλλον την άρση της αργίας, απάντησε λακωνικά λέγοντας πως «το μέλλον είναι άγνωστο». Συνέχισε επισημαίνοντας ότι «το πιο σίγουρο στο μέλλον είναι ο θάνατος, τίποτε άλλο δεν μπορούμε ούτε να προγραμματίζουμε, ούτε να ονειρευόμαστε, ούτε τίποτε. Μονάχα ένα πράγμα μπορούμε να ονειρευόμαστε, την αιωνιότητα». Κληθείς να εξηγήσει πώς φαντάζεται την αιωνιότητα, μίλησε για «αγώνα» προς την κατάκτησή της. «Με την προσευχή, τη νηστεία και γενικότερα με την ενεργοποίηση της αγάπης», πρόσθεσε. Ο Παγκράτιος Μερακλής μίλησε επίσης για τον σεβασμό που εισέπραξε και την αγάπη που αισθάνθηκε όταν βρέθηκε στην Ιερά Σύνοδο, σημειώνοντας πως ήταν κάτι το απροσδόκητο γι’ αυτόν. Η αποκορύφωση της αγάπης που εισέπραξε, σημείωσε, ήταν η ομόφωνη απόφαση των συνοδικών στο αίτημά του για τις ακολουθίες. Εξέφρασε όμως τη βεβαιότητα πως εάν μιλούσαμε για πραγματική άρση αργίας, τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά. Ερωτηθείς συγκεκριμένα για τις σχέσεις του με τον μητροπολίτη Μόρφου, ο Παγκράτιος είπε πως δεν θα ήθελε να τοποθετηθεί για κανέναν ιεράρχη, ούτε για να επικρίνει ούτε για να χειροκροτήσει. «Πρέπει να βλέπουμε τα πράγματα με σεβασμό και εκτίμηση και να σεβόμαστε πάνω από όλα τους θεσμούς», συμπλήρωσε. Κληθείς να απαντήσει αν θεωρεί την απόφαση της Ιεράς Συνόδου ως δικαίωση, ανέφερε πως τη δικαίωση δεν την περιμένει από εδώ, αλλά «από άνωθεν». Σε ερώτηση αν πιστεύει πως όσοι του έκαναν κακό μετανόησαν, απάντησε «βεβαίως και είναι κάτι που φαίνεται από τη στάση και τη συμπεριφορά τους». Συνέχισε όμως κάνοντας αναφορά και σε μεμονωμένες περιπτώσεις ανθρώπων εντός και εκτός Εκκλησίας, οι οποίοι παραμένουν αμετανόητοι. «Ο Θεός να τους συγχωρέσει» επανέλαβε δύο φορές, συμπληρώνοντας πως «ο Χριστός είναι αγάπη, είναι συγχωρητικότητα, είναι μακροθυμία». Ο Παγκράτιος Μερακλής κατέληξε δηλώνοντας πως η ζωή του συνεχίζεται όπως και προηγουμένως, σε ένα σπιτάκι στη Φλάσου (χωριό στην περιοχή Σολιάς), πηγαινοερχόμενος στη Σκουριώτισσα όπου εκτρέφει τα αγαπημένα του ζώα.

Το ιστορικό

Ο Παγκράτιος Μερακλής αποτελεί ένα εκκλησιαστικό φαινόμενο. Ο κόσμος τον λατρεύει και για τον λόγο αυτόν έγινε στόχος εξόντωσης. Στις εκλογές για ανάδειξη μητροπολίτη Μόρφου το 1996, ο Παγκράτιος σάρωσε, συγκεντρώνοντας 197 από τους 200 αντιπροσώπους, ωστόσο η εκλογική διαδικασία δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Εκείνη την περίοδο κυκλοφόρησαν φήμες πως ο Παγκράτιος ήταν δήθεν ομοφυλόφιλος. Ο ίδιος διέψευσε τις πληροφορίες αυτές, όμως ο τότε Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Α’ αρνείτο πεισματικά να αποδεκτεί το αποτέλεσμα και να ικανοποιήσει την ξεκάθαρη βούληση του λαού. Δύο χρόνια μετά, το 1998, διέρρευσε πως ο Παγκράτιος ήταν φορέας του ιού HIV και γι’ αυτόν τον λόγο η Ιερά Σύνοδος τον έθεσε σε αργία επ’ αόριστον. Ο ίδιος δεν αρνήθηκε ποτέ ότι προσεβλήθη από AIDS, απέδωσε όμως το γεγονός σε σκευωρία εις βάρος του και υποστήριξε πως τον μόλυναν εσκεμμένα με ένεση. Ο Παγκράτιος γνωρίζει ονομαστικά ποιος ήταν ο φορέας HIV, του οποίου το αίμα μεταγγίστηκε στο σώμα του. Το συγκεκριμένο άτομο όταν έμαθε τι πραγματικά απέγινε το αίμα που του αφαίρεσαν, φέρεται να επισκέφθηκε τον Παγκράτιο και να του εξομολογήθηκε από ποιους και με ποιο ποσό χρηματίστηκε, ζητώντας συγχώρεση την οποία και έλαβε.